VIDEOS: Το Κύπελλο Korać του Άρη στην Προύσα

Μάνος Ανδρουλάκης 3 Απρ, 2018

Η δεκαετία 1990-2000 επεφύλασσε αρκετούς μπασκετικούς τίτλους από πολλές ελληνικές ομάδες (ΠΑΟΚ, Άρης, Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, ΑΕΚ) σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Όλοι είχαν τη γλύκα τους, όλοι πανηγυρίστηκαν δεόντως και όλοι παραμένουν στο θυμικό των φιλάθλων, ειδικά στη σημερινή εποχή που πλην των «ερυθρολεύκων» οι σύλλογοι έχουν ξεχάσει τι θα πει Final 4, τελικός κ.τ.λ.

Αν στις εγχώριες διοργανώσεις η ΑΕΚ δικαιούται να καμαρώνει για το πιο μάγκικο πρωτάθλημα (2002) και ο Άρης για το αντίστοιχο Κύπελλο (1998), στις ευρωπαϊκές η ανάλογη απάντηση είναι προφανής.

Το Sport-Retro.gr γυρίζει τον χρόνο στις 3 Απριλίου 1997, όταν οι «κίτρινοι» της Θεσσαλονίκης επικράτησαν 88-70 της Τόφας στο καυτό «Ατατούρκ Σπορ Σαλονού» της Προύσας και κατέκτησαν το Κύπελλο Korać.

Το ρόστερ και το ξεκίνημα

Τρία χρόνια μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων, η ΚΑΕ Άρης πέρασε στα χέρια του αείμνηστου Ζαφείρη Σαμολαδά και τα ηνία της τεχνικής ηγεσίας παραδόθηκαν στον Λευτέρη Σούμποτιτς.

Ο «Πίξι» είχε δείξει τα διαπιστευτήρια του ως προπονητής του Ηρακλή, αλλά βάσει ονομάτων το «κίτρινο» ρόστερ δεν έδειχνε ότι θα φτάσει τόσο ψηλά.

Παναγιώτης Λιαδέλης, Γιάννης Σιούτης, Τσαρλς Σάκλεφορντ, Ντίνος Αγγελίδης, Μάριο Μπόνι, Χοσέ Πικουλίν Ορτίθ, Τζανής Σταυρακόπουλος, Γιώργος Φλώρος, Μάικ Ναχάρ, Άρης Χωλόπουλος, Αλέξης Παπαδάτος.

Αυτοί ήταν οι «μάχιμοι» παίκτες, ενώ το ρόστερ απλώς συμπλήρωναν οι Μιχάλης Μισούνοφ (πολλά εξωαγωνιστικά προβλήματα), Σρτζαν Γιοβάνοβιτς, Γιώργος Παπουλίδης και Άλαν Τόμιντι (αποχώρησε στα μισά της σεζόν για την ιταλική Μενς Σάνα).

Ο Άρης άρχισε ιδανικά τις υποχρεώσεις του στο Κύπελλο Korać, καθώς πανηγύρισε έξι νίκες σε ισάριθμα ματς στον 1ο όμιλο απέναντι στη σλοβενική Σάτεξ Μάριμπορ (σημερινή ΑΚΚ Μπράνικ), την τσεχική USK Πράγας και την κροατική Ολίμπια Σλάβονινγκ (σημερινή ΚΚ Οσιέτσκι).

Αξίζει να σημειωθεί ότι και οι άλλες τρεις ελληνικές ομάδες (ΠΑΟΚ, Περιστέρι, Σπόρτιγκ), εκτός από το 6/6 στη φάση των ομίλων, ξεπέρασαν και τα εμπόδια του 3ου γύρου, προτού αρχίσουν οι αποκλεισμοί.

«Πρωτεύουσα της Ελλάδας είναι η Κωνσταντινούπολη»

Έπειτα, η ομάδα του Σούμποτιτς έστειλε την… προειδοποιητική βολή στην Τόφας, αφού απέκλεισε τη συμπατριώτισσα Μπεσίκτας σε μία πολύ επεισοδιακή σειρά.

Σύμφωνα με τον Σαμολαδά, οι Τούρκοι δεν είχαν αναρτήσει ελληνική σημαία στο πρώτο ματς του «Αμπντί Ιπεκτσί», το οποίο βρήκε νικητή τον Άρη με 65-64.

Ο επαναληπτικός αγώνας του Αλεξάνδρειου δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, εξαιτίας ενός πανό που ανέγραφε «Πρωτεύουσα της Ελλάδας είναι η Κωνσταντινούπολη».

Λίγο πριν από την έναρξη του β’ ημιχρόνου, οι φιλοξενούμενοι ενημέρωσαν σχετικά την Τουρκάλα πρόξενο στη Θεσσαλονίκη, το ματς συνεχίστηκε αλλά όχι για πολύ, αφού προκλήθηκε γενική σύρραξη στο παρκέ και επήλθε διακοπή με το σκορ στο 40-31.

Τα επεισόδια άρχισαν έπειτα από χτύπημα του Γκάρι Αλεξάντερ στον Ντίνο Αγγελίδη, ο οποίος υπέβαλε μήνυση εναντίον του και τον υποχρέωσε να απολογηθεί στον εισαγγελέα δύο ημέρες αργότερα, προτού αφεθεί ελεύθερος για να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη.

Το άρθρο 35 των κανονισμών της FIBA προέβλεπε τον μηδενισμό της ομάδας που έμενε με λιγότερους από δύο παίκτες, αλλά δεν έλεγε τίποτα στην περίπτωση που αποβάλλονταν και οι είκοσι.

Τα υπόλοιπα μέλη της Μπεσίκτας διανυκτέρευσαν στο τουρκικό προξενείο για λόγους ασφαλείας, ωστόσο επέστρεψαν χωρίς τον Αλεξάντερ (έλειπε και ο Αγγελίδης), προκειμένου να ξαναπαίξουν με τον Άρη σε κεκλεισμένων των θυρών αναμέτρηση στο κλειστό της Νέας Σμύρνης.

Ο Άρης επικράτησε 77-64 και προκρίθηκε στον 3ο γύρο της διοργάνωσης, όπου απέκλεισε τη σερβική Μπεομπάνκα με 141-138 στο σύνολο των πόντων (80-68, 70-61 τα σκορ).

«Εμφύλιος» με Περιστέρι, έπος με Μπενετόν

ΠΑΟΚ και Σπόρτιγκ αποκλείστηκαν στο Top16 από ιταλικούς συλλόγους (Μπενετόν Τρεβίζο και Τελεμάρκετ Ρόμα αντίστοιχα), ενώ το Περιστέρι τέθηκε νοκ-άουτ από τον Άρη στην προημιτελική φάση.

Η ομάδα του Σούμποτιτς επικράτησε 75-65 στη Θεσσαλονίκη και διατήρησε μετά δυσκολίας τη διαφορά στη ρεβάνς του «Α. Παπανδρέου» (71-64).

Ο Λευτέρης Σούμποτιτς είχε αποδειχθεί ειδικός στο επικοινωνιακό σκέλος και είχε τον τρόπο να αποσπά το απόλυτο από κάθε παίκτη, όπως αποδείχθηκε στα ματς με το φαβορί της διοργάνωσης Μπενετόν Τρεβίζο.

Με μπροστάρη τον Χοσέ Πικουλίν Ορτίθ, ο Άρης επικράτησε 77-73 της ιταλικής ομάδας και έκανε ένα ισχνό βήμα για την πρόκριση στον διπλό τελικό.

Υπό το βλέμμα περίπου 6.000 οπαδών της Μπενετόν, οι «κίτρινοι» αιφνιδίασαν τον αντίπαλο αφού έκλεισαν το ημίχρονο προηγούμενοι με 42-29 και, κατ’ επέκταση, με αβαντάζ 17 πόντων.

Τα πολλά λάθη του β’ μέρους και η εξαιρετική άμυνα των γηπεδούχων μετέτρεψαν τον επαναληπτικό σε θρίλερ, το οποίο οδηγήθηκε σε παράταση μετά και το τρίποντο του Χένρι Γουίλιαμς (σ.σ. «έφυγε» πριν από τρεις εβδομάδες).

Το 72-68 δεν τσάκισε την ψυχολογία των παικτών του Σούμποτιτς, ενώ ο Μάριο Μπόνι έκανε τη διαφορά με 9 συνεχόμενους πόντους και συνέβαλε τα μέγιστα για τη γλυκιά ήττα με 87-86.

Έπειτα από τέσσερα χρόνια, ο Άρης είχε ξανακερδίσει ένα εισιτήριο για ευρωπαϊκό τελικό (διπλό αυτή τη φορά), με αντίπαλο και πάλι μια τουρκική ομάδα.

Το 1993 είχε νικήσει την Εφές στον επεισοδιακό αγώνα του Τορίνου, πριν από λίγους μήνες είχε λυγίσει την Μπεσίκτας, εν προκειμένω έπρεπε να κάμψει την αντίσταση της Τόφας για να δικαιολογήσει εκ νέου τον χαρακτηρισμό «Τουρκοφάγος».

Σοκ στο Αλεξάνδρειο

Ο πρώτος τελικός στο κατάμεστο Αλεξάνδρειο δεν εξελίχθηκε όπως προσδοκούσαν οι χιλιάδες υποστηρικτές των «κιτρίνων» που πλήρωναν όσο-όσο για ένα εισιτήριο από τη «μαύρη αγορά».

Ένα πρόβλημα στον ηλεκτρονικό πίνακα είχε ως αποτέλεσμα να καθυστερήσει το τζάμπολ για μισή ώρα, ενώ όταν άρχισε το ματς οι φίλοι του Άρη έριξαν χιλιάδες χαρτάκια.

Η τεταμένη ατμόσφαιρα, πάντως, δεν εμπόδισε τους φιλοξενούμενους να προηγηθούν 38-27 στο ημίχρονο και γενικώς να έχουν τον έλεγχο της αναμέτρησης, η οποία έληξε 77-66.

H αποβολή του πρώτου σκόρερ των «κιτρίνων» Χοσέ Πικουλίν Ορτίθ στο 37’, αναμφίβολα, έπαιξε τον ρόλο του στη σημαντική διαφορά που έχτισε η τουρκική ομάδα εν όψει της ρεβάνς της Προύσας.

Ο Ράσαρντ Γκρίφιθ προερχόταν από πνευμονία και νοσηλεία σε νοσοκομείο, ωστόσο με 19 πόντους και 14 ριμπάουντ συνέβαλε τα μέγιστα για το +11 της Τόφας που την έχριζε αδιαφιλονίκητο φαβορί για το τρόπαιο.

Άξια νικήτρια η ομάδα του Ατίλα Τσακμάκ, δεδομένου ότι αγωνίστηκε με μόλις 7 παίκτες σε μία εχθρική ατμόσφαιρα απέναντι σε έναν ισχυρό Άρη, ο οποίος παρεμπιπτόντως την προηγούμενη ημέρα γιόρταζε τα 83α του γενέθλια.

Στα μελανά σημεία η νέα διακοπή, στην προκειμένη επειδή μερικοί οπαδοί πέταξαν αντικείμενα τη στιγμή που η Τόφας προηγείτο με 50-38 στο 12:37 πριν από τη λήξη

ΑΡΗΣ (Λευτέρης Σούμποτιτς): Ορτίθ 19, Λιαδέλης 11, Σταυρακόπουλος, Σιούτης 3, Φλώρος, Ναχάρ 1, Αγγελίδης 8, Χωλόπουλος 2, Σάκλεφορντ 6, Μπόνι 16.

ΤΟΦΑΣ (Ατίλα Τσακμάκ): Αλάνοβιτς 10, Μπας 12, Ρότζερς 10, Κονούκ 16, Τοπσακάλ 4, Άβντιτς 6, Γκρίφιθ 19.

Διαιτητές: Μιγκέλ Μπετανκόρ (Ισπανία) – Μπρούνο Γκασπερέν (Γαλλία).

«Κι οι Τουρκαλάδες θα παραμιλάνε…»

Ο μεσότιτλος είναι δανεισμένος από το σύνθημα των οπαδών του Άρη στο Τορίνο το 1993, όμως το 1997 ενδεχομένως να ήταν πιο επίκαιρο από τη στιγμή που η ρεβάνς θα διεξαγόταν επί τουρκικού εδάφους.

Ο δεύτερος τελικός επρόκειτο να πραγματοποιηθεί στις 2 Απριλίου, αλλά μεταφέρθηκε κατά μία ημέρα επειδή η ποδοσφαιρική εθνική Τουρκίας υποδεχόταν την αντίστοιχη της Ολλανδίας, στο πλαίσιο της προκριματικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998.

Μάλιστα, η αποστολή του Άρη είχε καταλύσει στο ίδιο ξενοδοχείο με τους «οράνιε», οι οποίοι ηττήθηκαν 1-0 και αυτό είχε ως αποτέλεσμα το μπάσκετ να περάσει σε δεύτερη μοίρα από τη στιγμή που χιλιάδες κάτοικοι βγήκαν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν τη νίκη.

«Δεν είμαστε το φαβορί, αλλά σίγουρα θα παίξουμε καλύτερα απ’ ότι στη Θεσσαλονίκη. Θα ξεπεράσουμε το φανατικό κοινό και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για τη νίκη», δήλωνε ο Σούμποτιτς στους λιγοστούς δημοσιογράφους που υποδέχθηκαν τους «κίτρινους».

«Πάμε στην Προύσα με όπλα μας την τσαντίλα μας και τον εγωισμό μας», τόνιζε ο Ντίνος Αγγελίδης, ενώ ο Τσαρλς Σάκλεφορντ προσέθετε: «Είναι της μοίρας μας γραφτό. Θα πάμε για να πάρουμε το κύπελλο».

Όπως είχε αποκαλύψει ο Λευτέρης Σούμποτιτς στο Sport-Retro.gr, ο αείμνηστος Αμερικανός του είχε πει: «Κόουτς, είμαι καλά μην στεναχωριέσαι. Και χωρίς πόδια θα έπαιζα».

Ο γενικός διευθυντής Εφέ Αϊντάν και ο προπονητής Ατίλα Τσακμάκ αξίωσαν από τους 5.000 θεατές να έχουν κόσμια συμπεριφορά (δεν εισακούστηκαν), τη στιγμή που εκατοντάδες άλλοι στήθηκαν μπροστά από γιγαντοοθόνες που είχαν τοποθετηθεί έξω από το «Ατατούρκ Σπορ Σαλονού».

Θεός του πολέμου!

Όσοι περίμεναν ότι ο Άρης θα λυγίσει για δεύτερη φορά από την Τόφας εξαιτίας και του αφιονισμένου κοινού της, διαψεύστηκαν οικτρά.

Ψυχωμένοι, συγκεντρωμένοι, ενωμένοι, οι «κίτρινοι» αφομοίωσαν πλήρως τις οδηγίες του κόουτς Σούμποτιτς, έκλεισαν προηγούμενοι με 37-34 το ημίχρονο και προετοιμάστηκαν για την ολική επαναφορά.

Ο τραυματισμός του Σαμίρ Άβντιτς, η κούραση του Ρασάρντ Γκρίφιθ (2/9 δίποντα, 3/8 βολές), η μεγάλη διαφορά στα ριμπάουντ (35-25) και η εκπληκτική εμφάνιση των Χοσέ Πικουλίν Ορτίθ (25 πόντοι), Μάριο Μπόνι (20 πόντοι), Παναγιώτη Λιαδέλη (15 πόντοι), Τσαρλς Σάκλεφορντ (10 ριμπάουντ όλα αμυντικά), Γιάννη Σιούτη (8 ριμπάουντ) έγειρε την πλάστιγα υπέρ των φιλοξενούμενων.

Όλοι οι «κίτρινοι» ήταν συγκλονιστικοί και αυτό μετουσιώθηκε στο 67-85 που προκάλεσε το ξέσπασμα μερικών Τούρκων οπαδών που πέταξαν αντικείμενα στο παρκέ και προκάλεσαν διακοπή.

Οι εξέδρες εκκενώθηκαν για τα λίγα δευτερόλεπτα που απέμεναν, ο Άρης διατήρησε το +18 και με το εμφατικό 88-70 κατέγραψε μία από τις πιο χρυσές σελίδες της ιστορίας του.

ΤΟΦΑΣ (Ατίλα Τσακμάκ): Ερντέν, Αλάνοβιτς 7, Μπας 18, Ρότζερς 26, Κονούκ 2, Τοπσακάλ 8, Άβντιτς 2, Γκρίφιθ 7.

ΑΡΗΣ (Λευτέρης Σούμποτιτς): Ορτίθ 25, Λιαδέλης 15, Σταυρακόπουλος 5, Σιούτης 12, Αγγελίδης 6, Σάκλεφορντ 5, Μπόνι 20.

Διαιτητές: Στέφανο Κατσάρο (Ιταλία) – Ρέουβεν Βίροβνικ (Ισραήλ)

«Με πείραξε που οι φίλοι του Άρη δεν μπορούν να δικαιολογήσουν μια άσχημη εμφάνιση. Δεν μπορεί τη μία μέρα να είναι παικταράδες και την άλλη να τους φτύνουν. Είναι μια μεγάλη στιγμή και ό,τι και αν πω θα είναι λίγο. Τα παιδιά απέδειξαν ότι έχουν μεγάλη καρδιά και μπορούν να καταφέρουν τα πάντα σε μια τόσο καυτή έδρα», έλεγε με δόση πίκρας ο Σούμποτιτς.

«Να δούμε τι θα πουν όλοι αυτοί που μας χλευάζανε. Είναι η καλύτερη βραδιά της ζωής μου! Είμαστε μεγάλοι μάγκες», σχολίαζε με τη σειρά του ο Αγγελίδης.

«Το είχα πει μετά τον θρίαμβο στο Τρεβίζο. Αυτό το κύπελλο ανήκει στον Άρη», φώναζε ο δικαιωμένος Λιαδέλης, ενώ ο Μπόνι δήλωνε περιχαρής: «Η πιο ευτυχισμένη μέρα της καριέρας μου. Περιμένω τα πανηγύρια και στη Θεσσαλονίκη».

«Η μεγάλη νίκη και η κατάκτηση του κυπέλλου Korac γεμίζει συγκίνηση τον αθλητικό κόσμο της χώρας και δίνει μήνυμα ελπίδας», τόνιζε με καμάρι ο υφυπουργός Αθλητισμού Ανδρέας Φούρας, ο οποίος έκανε λόγο για πριμ 65.000.000 δραχμών (15.000.000 είχε τάξει ο Σαμολαδάς).

«Εάλω η Προύσα»

Αφού σήκωσαν το τρόπαιο με φόντο τις άδειες εξέδρες, οι «κίτρινοι» άνοιξαν σαμπάνιες στα αποδυτήρια και γιόρτασαν με την ψυχή τους τον θρίαμβο.

Η χαρά μετατράπηκε σε ανησυχία, όταν κατά την αναχώρηση της αποστολής από το γήπεδο το πούλμαν δέχθηκε πέτρες, χωρίς ευτυχώς να προκληθούν τραυματισμοί.

«Ρεζίλια», «Ηλίθια ήττα», «Εφιαλτική βραδιά», «Σοκ», ήταν μερικοί από τους τίτλους των τουρκικών πρωτοσέλιδων της επόμενης ημέρας.

Λίγο… ψηλότερα, τα στελέχη του Άρη συνέχιζαν τους πανηγυρισμούς στο τσάρτερ της «Air Greece», το οποίο προσγειώθηκε στη Θεσσαλονίκη με τον Λιαδέλη να κρατά το δεύτερο τιμόνι.

Χιλιάδες φίλαθλοι του συλλόγου κατέκλυσαν τους κεντρικούς δρόμους της πόλης και περικύκλωσαν τον Λευκό Πύργο, αναβιώνοντας ημέρες δεκαετίας 1980.

«Εάλω η Προύσα», ανέφερε η εφημερίδα «Sportime», «ΚαμΑΡΗ της Ελλάδας» η «Αθλητική Ηχώ», «Ύψωσε τη γαλανόλευκη στην Προύσα» ο «Φίλαθλος», «Άθλος των άθλων» το «Φως των Σπορ», «Θεός ο Άρης» η «Ώρα για Σπορ» κ.ο.κ.