Μπαρτσελόνα… Ένας κολοσσιαίος σύλλογος από τις τάξεις του οποίου έχουν περάσει κατά καιρούς ποδοσφαιριστές που ο Θεός θέλησε να προικίσει με αστείρευτο ταλέντο.
Λιονέλ Μέσι, Λούις Σουάρες, Άντρες Ινιέστα: Ορισμένοι από τους σύγχρονους «μάγους» της ομάδας που μονίμως καθηλώνουν τα πλήθη με τις περίτεχνες ενέργειές τους.
Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν θα πρέπει να λησμονούνται ποδοσφαιριστές παλαιότερων εποχών, μεταξύ των οποίων είναι και ο πρωταγωνιστής του τωρινού αφιερώματος.
Όπως διαβάσατε στον τίτλο, πρόκειται για τον Θέσαρ Ροντρίγκες, τον Ισπανό που μεσουρανούσε στο «Καμπ Νόου» (και όχι μόνο) τις δεκαετίες του 1940 και του 1950.
Επί περίπου 60 χρόνια ήταν με 232 γκολ ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της «Μπάρτσα», ώσπου το 2012 ο Μέσι έσπασε αυτό το ρεκόρ και έκτοτε δεσπόζει μόνος στην κορυφή της σχετικής λίστας.
Με αφορμή τη συμπλήρωση 23 χρόνων από την ημέρα του θανάτου του Θέσαρ, το Sport-Retro.gr γυρίζει τον χρόνο πίσω με σκοπό να παραθέσει όλα όσα πέτυχε τόσο ως ποδοσφαιριστής όσο και ως προπονητής.
Τα πρώτα χρόνια
Ο Θέσαρ Ροντρίγκες Άλβαρες, όπως ήταν το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε στις 6 Ιουλίου 1920 στην πόλη Λεόν της βόρειας Ισπανίας.
Το πάθος του για το ποδόσφαιρο εκδηλώθηκε κατά τη διάρκεια των παιδικών του χρόνων, όταν έπαιζε μπάλα με τους αδελφούς του, τα ονόματα των οποίων ήταν Σεβερίνο και Ρικάρντο.
Ο δεύτερος, περισσότερο γνωστός ως Κάλο, ήταν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής που άρχισε την καριέρα του από την Κουλτουράλ Ντεπορτίβο Λεονέσα κι έπειτα από μερικά χρόνια μεταπήδησε στην Μπαρτσελόνα.
Παρά το γεγονός ότι ο Θέσαρ γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λεόν, δεν έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στην τοπική ομάδα, αλλά εντάχθηκε απευθείας στο δυναμικό της Μπαρτσελόνα το 1939.
Στο καταλανικό κλαμπ δεν κατέγραψε καμία συμμετοχή μέχρι το 1940, χρονιά όπου παραχωρήθηκε με τη μορφή δανεισμού στη Γρανάδα και ο λόγος που συνέβη αυτό ήταν επειδή εκεί έπρεπε να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία.
Το ταλέντο του δεν άργησε να ξεχωρίσει και η θέση που καθιερώθηκε ήταν αυτή του επιθετικού. Με μεγάλη άνεση έβρισκε τον δρόμο προς τα αντίπαλα δίχτυα, ενώ είχε τη δυνατότητα να σουτάρει το ίδιο καλά τόσο με το δεξί όσο και με το αριστερό πόδι.
Με τη βοήθειά του η ομάδα της Ανδαλουσίας αναδείχθηκε πρωταθλήτρια στη Β΄ Ισπανίας το 1941, γεγονός που της εξασφάλισε την άνοδο στην πρώτη τη τάξει κατηγορία.
Η πρώτη χρονιά του Θέσαρ στην κορυφαία κατηγορία ήταν εντυπωσιακή, αφού σημείωσε 26 γκολ και τερμάτισε δεύτερος στον πίνακα των σκόρερ, πίσω από τον Μούντο Σουάρεθ της Βαλένθια.
Μάλιστα, την ίδια σεζόν ο Ροντρίγκες είχε σημειώσει 6 γκολ στην εκκωφαντική εντός έδρας νίκη με 7-3 επί της Ντεπορτίβο Καστεγιόν.
Επιστροφή στην Μπαρτσελόνα
Το 1942 ο Θέσαρ επέστρεψε στην Μπαρτσελόνα, η οποία εξακολουθούσε να διατηρεί τα δικαιώματά του.
Οι φίλαθλοι τον λάτρεψαν από την πρώτη στιγμή, λόγω των εντυπωσιακών του γκολ, αλλά και της δυνατότητάς του να σκοράρει από το σημείο του κόρνερ. Τα παρατσούκλια με τα οποία πέρασε στην Ιστορία είναι «Θεϊκός Φαλακρός» και «Περούκας».
Πέραν της τεχνικής του κατάρτισης, φημιζόταν ιδιαίτερα και για το Fair Play. Σε έναν αγώνα εναντίον της Μούρθια, η Μπαρτσελόνα κέρδισε άδικα ένα πέναλτι και ο Θέσαρ ανέλαβε την εκτέλεσή του. Το χτύπησε χωρίς να βάλει καθόλου δύναμη και έτσι η μπάλα βρέθηκε με σχετική άνεση στα χέρια του τερματοφύλακα.
Το 1945 κατέκτησε το πρωτάθλημα Ισπανίας, το οποίο ήταν και ο πρώτος σπουδαίος τίτλος της καριέρας του, ενώ έπειτα από 3 χρόνια εμπλούτισε το παλμαρέ του με έναν επιπλέον τίτλο.
Τη σεζόν 1948-49 σημείωσε 28 γκολ σε 24 αναμετρήσεις, αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της Λίγκας και εν συνεχεία του απονεμήθηκε το βραβείο Πιτσίτσι (σ.σ. το εν λόγω τρόπαιο απονέμεται μέχρι και σήμερα από την εφημερίδα «Marca» στον «αρχικανονιέρη»).
Το 1951 η Μπαρτσελόνα επικράτησε 3-0 της Ρεάλ Σοσιεδάδ στον τελικό του Copa del Rey, γεγονός που οφείλεται σε σημαντικό βαθμό στον Θέσαρ που σημείωσε 2 γκολ.
Ακολούθησε το νταμπλ του 1952, ενώ έναν χρόνο μετά κατέκτησε το 5ο και τελευταίο πρωτάθλημα της καριέρας του.
Αξίζει να σημειωθεί ότι επί 7 συναπτά έτη (1944-1951) κατείχε τον τίτλο του πρώτου σκόρερ της «Μπάρτσα».
Ο «Μέσι» της εποχής του
Το 1955 ο Θέσαρ αποχώρησε από την Μπαρτσελόνα, αφού προηγουμένως είχε πετύχει 232 γκολ σε 301 συμμετοχές, αριθμός ρεκόρ για τα τότε δεδομένα του συλλόγου.
Μέχρι πρόσφατα θεωρείτο ότι είχε σημειώσει 235, ωστόσο, έπειτα από σχετική έρευνα που πραγματοποίησε το Κέντρο Τεκμηρίωσης και Μελετών της Βαρκελώνης και η εφημερίδα «La Vanguardia», διαπιστώθηκε ότι είχε βάλει 3 λιγότερα.
Το ρεκόρ αυτό παρέμενε «ζωντανό» για περίπου 6 δεκαετίες, όταν το 2012 κατατρίφθηκε από τον σημερινό αστέρα της ομάδας Λιονέλ Μέσι.
Στις 20 Μαρτίου εκείνης της χρονιάς, ο μόλις 24 ετών, τότε, Αργεντινός πέτυχε χατ τρικ στη νίκη με 5-3 της Μπαρτσελόνα επί της Γρανάδα στο «Καμπ Νόου», ανέβασε τον αριθμό των προσωπικών του γκολ στα 234 και «έκλεψε» από τον Θέσαρ τον τίτλο του κορυφαίου σκόρερ.
Για την ιστορία να σημειωθεί ότι εκείνη την αγωνιστική περίοδο (2011-2012) ο Λίο είχε αναδειχθεί κορυφαίος ποδοσφαιριστής του κόσμου, δεδομένου ότι είχε σημειώσει 54 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις.
«Νιώθω ότι πρέπει να συγχαρώ τον Μέσι, αφού έχει πετύχει τόσα πολλά γκολ και ενώ είναι μόλις 24 ετών. Τα τέρματα που σημειώνει είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακά και ευελπιστώ πως θα πετύχει αρκετά ακόμη για τον σύλλογο.
Θεωρώ πως είναι ο Μάικλ Τζόρνταν του ποδοσφαίρου. Λίγοι είναι οι παίκτες που ξεχωρίζουν σε τέτοιο βαθμό σε ένα άθλημα», είχε δηλώσει ο Πεπ Γκουαρντιόλα, ο τότε προπονητής του καταλανικού κλαμπ.
Με τα σημερινά δεδομένα οι τρεις κορυφαίοι σκόρερ τις «Μπάρτσα» είναι ο Μέσι που από το 2004 και μέχρι στιγμής έχει βάλει 537 γκολ σε 571 συμμετοχές, ακολουθεί ο Θέσαρ με 232 σε 301 ματς, ενώ την τριάδα ολοκληρώνει ο Λαντισλάο Κουμπάλα, ο Ούγγρος άσος των 50s’, με 194 σε 280 εμφανίσεις.
Εθνική Ισπανίας και καριέρα προπονητή
Με την εθνική Ισπανίας συμμετείχε το 1950 στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας, χωρίς ωστόσο να πάρει καθόλου χρόνο συμμετοχής.
Συνολικά κατέγραψε 12 συμμετοχές με το εθνόσημο, στις 6 εκ των οποίων τίναξε το πλεκτό. Επίσης, από το 1943 έως και το 1954 αγωνιζόταν παράλληλα στην εθνική ομάδα της Καταλονίας, γνωστή και ως Catalan XI.
Το 1955 ο «Φαλακρός» επέστρεψε στη γενέτειρά του, προκειμένου να αγωνιστεί στην Κουλτουράλ και σε 215 συμμετοχές έβαλε 3 γκολ, ένα εξ αυτών το παρθενικό του συλλόγου στην Α’ Ισπανίας.
Στο σημείο αυτό να αναφερθεί ότι είναι ο μοναδικός μέχρι σήμερα ποδοσφαιριστής που έχει σημειώσει το πρώτο γκολ δύο διαφορετικών συλλόγων (σ.σ. της Κουλτουράλ και της Γρανάδα) στην Α’ Ισπανίας.
Έπειτα από τον υποβιβασμό της ομάδας δοκίμασε την τύχη του στη γαλλική Κανέ Ρουσιγιόν (4 γκολ σε 13 συμμετοχές), ενώ όταν ολοκληρώθηκε η σεζόν 1956-1957, σε ηλικία 37 ετών, επέστρεψε στην πατρίδα του για λογαριασμό της Έλτσε (Γ’ Ισπανίας).
Ο πρόεδρος της, ονόματι Χοσέ Εσκουιτίνο, αποφάσισε να ταξιδέψει μέχρι τη Βαρκελώνη προκειμένου να συζητήσει με τον Θέσαρ τις λεπτομέρειες της μεταγραφής.
Κατόπιν εισηγήσεως του ίδιου του παίκτη, συμφωνήθηκε να αναλάβει και το πόστο του προπονητή.
Ο Θέσαρ έβαλε ως στόχο να ανεβάσει την Έλτσε στην Α’ κατηγορία και προσπάθησε να καθιερώσει ένα πιο επιθετικό και δημιουργικό σύστημα που δεν είχε καμία σχέση με το κλασικό patadón της εποχής.
Η προσπάθειά του απέδωσε καρπούς και η ομάδα χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως «μηχανή ποδοσφαίρου».
Οι παίκτες του ολοκλήρωσαν τη σεζόν γνωρίζοντας μόλις μία εντός και μία εκτός έδρας ήττα, ενώ πήραν τα υπόλοιπα ματς με τουλάχιστον 3 γκολ διαφορά.
Κατά συνέπεια, η ομάδα του Αλικάντε προβιβάστηκε στη Β’ κατηγορία με συνολικά 147 γκολ, τα 33 εκ των οποίων σημειώθηκαν από τον Θέσαρ.
Στην Β΄ κατηγορία η Έλτσε ξεπέρασε στην τελική κατάταξη τις Χέρκουλες, Μούρθια και Μάλαγα, ενώ στον τελευταίο αγώνα του πρωταθλήματος λύγισε με 3-0 εκτός έδρας την Τενερίφη και προβιβάστηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της στα μεγάλα σαλόνια.
Στη συνέχεια προπόνησε τη Σαραγόσα, με την οποία έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Ισπανίας, ενώ το 1963 επέστρεψε στην Μπαρτσελόνα, αυτή τη φορά με την ιδιότητα του προπονητή.
Πριν από την έναρξη εκείνης της σεζόν, η Έλτσε έδωσε ένα φιλικό ματς με τον σύλλογο της Βαρκελώνης με σκοπό να τιμήσει τον Θέσαρ, ο οποίος αγωνίστηκε με τη φανέλα των νικητών «μπλαουγκράνα» (3-2 το σκορ).
Πέρασε από τον πάγκο αρκετών ισπανικών συλλόγων (Μαγιόρκα, Θέλτα, Μπέτις, Χέρκουλες), ώσπου το 1976 έπεσαν τίτλοι τέλους στην προπονητική του καριέρα.
Την 1η Μαρτίου 1995 ο θρύλος των «μπλαουγκράνα» άφησε την τελευταία του πνοή στη Βαρκελώνη σε ηλικία 75 ετών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μετά την ολοκλήρωση της καριέρας του και μέχρι τον θάνατό του, οι ιθύνοντες της Μπαρτσελόνα αποφάσισαν να του παρέχουν ανά μήνα ένα σεβαστό χρηματικό ποσό, προκειμένου να τιμήσουν την προσφορά του στο κλαμπ.
Ποδόσφαιρο
Πορτοκαλί και άλλα