Υπάρχουν τα κρίσιμα γκολ, τα όμορφα, υπάρχουν κι αυτά που γράφουν Iστορία. Ειδικά όταν μπαίνουν σε τελικούς Παγκοσμίου Κυπέλλου, ειδικά όταν αγωνίζεται η εθνική Βραζιλίας, ειδικά όταν πρόκειται για την υπέρτατη ομάδα του 1970. Ένα ξεχωριστό αφιέρωμα του Sport-Retro.gr για το τέρμα του Κάρλος Αλμπέρτο.
Ένα από τα πιο θρυλικά γκολ όλων των εποχών στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Ένα γκολ σπάνιας ομορφιάς που ήρθε ως επιστέγασμα μιας ομαδικής συνεργασίας, μίας εκ των καλύτερων εθνικών ομάδων, ίσως και της κορυφαίας που εμφανίστηκε ποτέ.
Ποιος θα μπορούσε να πει το αντίθετο, όταν η Βραζιλία του 1970 διέθετε στις τάξεις της άσους, όπως ο Πελέ, ο Ριβελίνο, ο Τοστάο, ο Ζαϊρζίνιο ή ο Ζέρσον.
Ο τελικός της διοργάνωσης που έγινε στο Μεξικό έφερνε απέναντι στη “σελεσάο” την παραδοσιακά σκληροτράχηλη ομάδα της Ιταλίας, με παίκτες όπως ο Τζίτζι Ρίβα, ο Τζιάνι Ριβέρα, ο Ρομπέρτο Μπονινσένια…
Οι Βραζιλιάνοι είχαν κάνει περίπατο στον όμιλο με τρεις νίκες κόντρα σε Τσεχοσλοβακία (4-1), Αγγλία (1-0) και Ρουμανία (3-2), στην προημιτελική φάση υπερκέρασαν το εμπόδιο του Περού (4-2) και στην ημιτελική απέκλεισαν την Ουρουγουάη (3-1).
Οι Ιταλοί, από την πλευρά τους, με γρανιτένια άμυνα στη φάση των ομίλων, κατέλαβαν κι αυτοί την πρωτιά με νίκη επί της Σουηδίας (1-0) και ισοπαλίες με Ουρουγουάη (0-0), Ισραήλ (0-0).
Στην προημιτελική φάση «ξεμπούκωσαν» με 4-1 επί των διοργανωτών Μεξικανών και σε έναν συγκλονιστικό ημιτελικό νίκησαν στην παράταση τους Γερμανούς με 4-3.
Ο τελικός ήταν παράσταση για ένα ρόλο. Ο Πελέ άνοιξε το σκορ στο 18′, ο Μπονινσένια ισοφάρισε στο 37′, αλλά το β’ ημίχρονο ανήκε στη “σελεσάο”, η οποία έχτισε σαφές προβάδισμα με τους Ζέρσον (66′) και Ζαϊρζίνιο (71′).
Ο αγώνας βρισκόταν στο 85ο λεπτό, όταν ο Κάρλος Αλμπέρτο σφράγισε το θρίαμβο με ένα γκολ-ποίημα που προήλθε από μια μαγική συνεργασία.
Ο Πελέ που έκανε την ασίστ δήλωσε αργότερα: «Δεν είχα δει τον Κάρλος Αλμπέρτο, άκουσα τον καλπασμό του…».
Επειδή έχουν γραφτεί πολλές λέξεις γι’ αυτό το γκολ ας μιλήσουν οι εικόνες:
Ξεκίνησε με κατοχή της Ιταλίας
Οι Βραζιλιάνοι δεν φαίνεται να ανησυχούν ιδιαίτερα, πέντε λεπτά πριν από το τέλος, με το σκορ στο 3-1.
Ο Τοστάο αποφασίζει να μαρκάρει
Ο Τοστάο ακολουθεί τον Αντόνιο Τζουλιάνο για 40 μέτρα και προσπαθεί να του αποσπάσει την μπάλα.
Ο ένας μαρκάρει και ο άλλος καιροφυλακτεί να αποσπάσει την μπάλα
H μπάλα χάνεται για την Ιταλία
Ένα πολύ δυναμικό τάκλιν από τον Βραζιλιάνο αμυντικό που θα μπορούσε να «κόψει» στα δύο τον Ιταλό.
Ο Τοστάο ανακτά την κατοχή της μπάλας
Η Βραζιλία ξαναπαίρνει την κατοχή γιατί ο επιθετικός γύρισε μέχρι το τέρμα του για να πιέσει. Ο ορισμός της ομαδικής δουλειάς.
Ο Τοστάο μοιράζει το παιχνίδι
Έχει τη δυνατότητα να μοιράσει την μπάλα σε τρεις συμπαίκτες του και ο Κλοντοάλντο παίζει τον ρόλο του συνδετικού κρίκου.
Μπαίνει και ο Πελέ στην «εξίσωση»
Με μία επαφή πασάρει στο Ζέρσον.
Ο Ζέρσον πασάρει στον Κλοντοάλντο
Και κάπως έτσι άρχισαν όλα
Ο Κλοντοάλντο αντιλαμβάνεται ότι οι απελπισμένοι Ιταλοί πιέζουν ψηλά
Ο Κλοντοάλντο εξήγησε: “Όταν αντιλήφθηκα ότι οι Ιταλοί πίεζαν τόσο ψηλά και κατάφερα να τριπλάρω 4-5 Ιταλούς, άνοιξε το πεδίο για να πασάρω στο Ριβελίνο”.
Ξαφνικά η διάταξη της Ιταλίας δεν φαίνεται τόσο σταθερή
Ο Κλοντοάλντο ντριμπλάρει με άνεση τέσσερις αντιπάλους.
Αλλά δεν προσπαθεί να κάνει το κάτι παραπάνω
Ατομική ικανότητα «παντρεμένη» με παντελή έλλειψη ατομισμού.
Η βραζιλιάνικη «αρμάδα»
Ο Κλοντοάλντο πασάρει στο Ριβελίνο
Ο οποίος πασάρει άμεσα στον Ζαϊρζίνιο. Σαν να κινούνται αυτόματα οι Βραζιλιάνοι αρτίστες.
Ο Ζαϊρζίνιο στο αριστερό «φτερό»
Στη διάταξη της ομάδας ο Ζαϊρζίνιο αγωνιζόταν δεξιά; Γιατί βρισκόταν εκεί;
Επειδή έτσι είπε ο Μάριο Ζάγκαλο
Όπως εξήγησε ο Κάρλος Αλμπέρτο: “Ο προπονητής μας Μάριο Ζάγκαλο έλεγε στο Ζαϊρζίνιο: «Όταν είναι εφικτό κάνε κίνηση προς τα αριστερά, ώστε να φέρνεις το αριστερό μπακ της Ιταλίας (σ.σ. Φακέτι) μαζί σου, για να έχει χώρο ο Κάρλος Αλμπέρτο να κινείται από τα δεξιά».
Η παραπάνω στρατηγική δούλεψε «ρολόι»
Αλλά όχι ακόμα, υπομονή.
Oι Ιταλοί φαίνονται απορρυθμισμένοι
Ο Ζαϊρζίνιο τράβηξε τον Ιταλό αμυντικό (σ.σ. Φακέτι) μαζί του, και «έκοψε» προς τα μέσα. Ο Κάρλος Αλμπέρτο δήλωσε: «Ξέραμε ότι μπορούσε να μπει ένα τέτοιο τέρμα γιατί οι Ιταλοί αμυντικοί έπαιζαν man to man και ακολουθούσαν παντού τον προσωπικό τους αντίπαλο».
Ένας ακόμα Ιταλός αμυντικός έρχεται να μαρκάρει τον Ζαϊρζίνιο
Αλλά ο Ζαϊρζίνιο «διαβάζει» το παιχνίδι, τον τραβάει κι αυτόν μαζί του εξουδετερώνοντας τον, πριν να πασάρει στον Πελέ.
Ο Πελέ κοντρολάρει την μπάλα
Την ίδια στιγμή…
Κάρλος Αλμπέρτο: «Ο Ζαϊρζίνιο είχε τραβήξει το αριστερό μπακ από την άλλη μεριά και υπήρχε άπλετος χώρος για μένα».
Αλλά όχι ακόμα
«Ξεκίνησα να πηγαίνω αργά στην αρχή, όχι γρήγορα. Ο Πελέ ήξερε ότι ερχόμουν. Το είχαμε συνεννοηθεί πριν από τον αγώνα».
Ο Πελέ κάνει μία, δύο, τρεις επαφές
Όλο αυτό λίγο έξω από την περιοχή των Ιταλών που είχαν δώσει αρκετό χώρο στον Πελέ.
Κάρλος Αλμπέρτο: «Πριν να σταματήσει την μπάλα, ο Πελέ είδε. Σταμάτησε την μπάλα και περίμενε για την κατάλληλη στιγμή ώστε να δώσει την πάσα σε μένα».
Ήρεμα
Ο Πελέ πασάρει στον κενό χώρο.
Ξαναδείτε με προσοχή
Το έχετε δει ένα εκατομμύριο φορές.
Αλλά ξαναδείτε το
Παράξενο να δίνεις πάσα σε κάποιον που δεν είναι ακόμα εκεί.
Όταν ο Πελέ πασάρει
Ο Κάρλος Αλμπέρτο δεν είναι καν στο πλάνο. Αλλά ο Πελέ ήξερε. Το είχαν συνεννοηθεί, αν ο Ζαϊρζίνιο έκανε την κίνηση στα αριστερά.
Αλλά πολύ σύντομα είναι εκεί που πρέπει
H μπάλα «σβήνει» υπέροχα μπροστά του
Και τότε συμβαίνει κάτι αλλόκοτο
Η μπάλα, σαν να έλαβε θεϊκή εντολή, παίρνει ένα μικρό χτύπημα από τον χλοοτάπητα.
Η μπάλα στρώνεται τέλεια μπροστά του
Μόλις μερικά εκατοστά μακριά από το χόρτο, σαν σε γκολφ.
Ο Κάρλος Αλμπέρτο σουτάρει με δύναμη
Στη δεξιά γωνία
Ασταμάτητο σουτ
Ένα γκολ που τα είχε όλα. Απλώς τέλειο
Δύναμη, ικανότητα, τεχνική, πλάνο, ομορφιά.
Ποδόσφαιρο
Πορτοκαλί και άλλα