Το Λίβερπουλ είναι μία από τις ελάχιστες πόλεις που διαθέτουν πλούσια αθλητική και μουσική παράδοση.
Αποτελεί έδρα δύο συλλόγων παγκοσμίου φήμης, της Λίβερπουλ και της Έβερτον, ενώ είναι γενέτειρα των Beatles, ενός εκ των πιο θρυλικών συγκροτημάτων όλων των εποχών.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν τα μέλη της μπάντας παρακολουθούν (ή παρακολουθούσαν, όσοι έχουν φύγει από τη ζωή) ποδόσφαιρο, κυρίως όμως αν υποστηρίζουν κάποια από τις ομάδες της πόλης.
Η αλήθεια είναι ότι θα ήταν ασυνήθιστο για τέσσερις νεαρούς από το Λίβερπουλ να αδιαφορούν για τη «στρογγυλή θεά», δεδομένου ότι η πλειοψηφία των κατοίκων του Μέρσεϊσαϊντ είναι φανατικοί του αθλήματος.
Σαν σήμερα (26 Σεπτεμβρίου) το 1969 κυκλοφόρησε το «Abbey Road», το οποίο αν και είναι το προτελευταίο άλμπουμ των «σκαθαριών» θεωρείται το τελευταίο τους, αφενός μεν επειδή συμμετείχαν και οι 4, αφετέρου δε επειδή το μεγαλύτερο μέρος του «Let Ιt Βe» ηχογραφήθηκε πριν απ’ αυτό.
Με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την ημέρα κυκλοφορίας του δίσκου, το Sport–Retro.gr ανιχνεύει ορισμένα στοιχεία της μουσικής του συγκροτήματος που αποκαλύπτουν την αγάπη τους για το ποδόσφαιρο και τη συλλογική προτίμησή τους.
Καλλιτεχνικά & Αθλητισμός στο Sport-Retro.gr
Η… αποκρυπτογράφηση μίας ζωγραφιάς
Οι «σκληροπυρηνικοί» φαν των Beatles θα γνωρίζουν για την ύπαρξη του Άλμπερτ Στάμπινς στο εξώφυλλο του άλμπουμ «Sgt.Pepper’s Lonely Hearts Club band».
Ο Στάμπινς ανήκε στη Νιούκαστλ έως το 1946, έτος κατά το οποίο μεταγράφηκε στη Λίβερπουλ έναντι 12.500 λιρών, ποσό-ρεκόρ για τα δεδομένα της εποχής.
Μάλιστα, ο εξαιρετικός αυτός στράικερ βοήθησε τους «κόκκινους» να κατακτήσουν το πρωτάθλημα έπειτα από 24 ολόκληρα χρόνια.
Στο εξώφυλλο του δίσκου εικονίζονται πολλά διάσημα πρόσωπα. Ο Στάμπινς είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που υπάρχει σε αυτό και διακρίνεται αμυδρά ανάμεσα στον Λούις Κάρολ (σ.σ. Άγγλος συγγραφέας, φωτογράφος, μαθηματικός και κληρικός του 18ου αιώνα) και τη Μαρλέν Ντίτριχ (σ.σ. Γερμανίδα ηθοποιός των 30s’).
Σύμφωνα με φήμες, η ιδέα συμπερίληψης του επιθετικού στο εξώφυλλο του δίσκου ανήκε στον Τζον Λένον.
Ο θρυλικός Ματ Μπάσμπι έχει μείνει στην ιστορία ως προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ωστόσο, είχε αγωνιστεί με τη φανέλα της Λίβερπουλ μία πενταετία. Το όνομά του αναφέρεται στο τραγούδι «Dig It» από τον Λένον, ο πατέρας του οποίου υποστήριζε τους «κόκκινους».
Βάσει αυτών των στοιχείων θα μπορούσε κάποιος να θεωρήσει ότι ο Τζον υπήρξε φίλαθλος της Λίβερπουλ, όμως, μία ζωγραφιά των παιδικών του χρόνων ανατρέπει τα δεδομένα…
Στο εξώφυλλο του επετειακού άλμπουμ «Walls and Bridges» του 1974, υπάρχει ένα σκίτσο του Λένον από έναν ποδοσφαιρικό αγώνα.
Αν κάποιος παρατηρήσει προσεκτικά, θα δει ότι αναγράφεται το έτος 1952, όπως επίσης ότι οι ποδοσφαιριστές είναι ντυμένοι στα ερυθρόλευκα και τα ασπρόμαυρα.
Τη χρονιά εκείνη, η Άρσεναλ και η Νιούκαστλ έδωσαν μάχη στον τελικό του FA Cup και οι «καρακάξες» κατέκτησαν το τρόπαιο, καθώς επικράτησαν 1-0.
Ο ποδοσφαιριστής με το νούμερο «9» στην πλάτη είναι ο Τζάκι Μίλμπερν, ο σκόρερ της αναμέτρησης, ενώ αυτός ο αριθμός ενδεχομένως να ήταν ο τυχερός του Λένον, αφού συναντάται σε αρκετά σημεία της καριέρας και της ζωής του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το τραγούδι «No 9 Dream».
Στις αυτοβιογραφίες του ο Τζον αναφέρει απλά ότι στη ζωγραφιά απεικονίζεται ένα ποδοσφαιρικό ματς. Υπάρχουν, ωστόσο, περαιτέρω στοιχεία που αποδεικνύουν ότι πρόκειται για εκείνον τον τελικό.
ΕΔΩ μπορείτε να βρείτε τις επίσημες εμφανίσεις των ομάδων εκείνης της περιόδου.
Ο ποδοσφαιριστής της Άρσεναλ στο σκίτσο του Λένον απεικονίζεται με μία άσπρη ροζέτα στο στήθος, η οποία δεν υπάρχει στην επίσημη της ομάδας από την αγωνιστική περίοδο 1951-52.
Εντούτοις, στις φωτογραφίες του τελικού οι «κανονιέρηδες» εικονίζονται με αυτήν τη ροζέτα, την οποία προφανώς είχαν προσαρμόσει στην εμφάνιση μόνο για εκείνη την ημέρα, λόγω της ιδιαίτερης περίστασης.
Η κονκάρδα του Μακ Κάρτνεϊ
Ο Πολ Μακ Κάρτνεϊ, από τη μεριά του, έχει δηλώσει ότι τα περισσότερα από τα μέλη της οικογένειάς του υποστηρίζουν την Έβερτον.
Το 1966 παρακολούθησε με τον Λένον ένα ματς, στο οποίο τα «ζαχαρωτά» νίκησαν 3-2 τη Σέφιλντ Γουένσντεϊ, αλλά και μία ακόμη αναμέτρηση που γνώρισαν την ήττα από τη Γουέστ Μπρόμιτς. Στo περιοδικό «The Observer» είχε πει:
«Ο πατέρας μου γεννήθηκε στο Έβερτον, οπότε η οικογένειά μου υποστηρίζει αυτήν την ομάδα. Μέχρι πρότινος, κάθε φορά που τα δύο κλαμπ της πόλης έδιναν μάχη στο πρωτάθλημα ή στο Κύπελλο, υποστήριζα τους ‘μπλε’.
Έπειτα, ωστόσο, από μία συναυλία μας στο «Γουέμπλεϊ» ανέπτυξα φίλια με τον Κένι Νταλγκλίς κι άρχισα να αγαπώ και τους «κόκκινους». Αν πρέπει να απαντήσω ποια ομάδα προτιμώ βάσει θρησκείας, θα σας πω τα «ζαχαρωτά».
Τη δεκαετία του 1950 και του 1960, η Έβερτον είχε καθιερωθεί ως ο σύλλογος των Καθολικών, λόγω της παρουσίας των φημισμένων Ιρλανδών Τόμι Έγκλινγκτον, Πίτερ Φάρελ, Τζίμι Ο’ Νιλ και του προπονητή Τζόνι Κάρεϊ.
Έτσι, η Λίβερπουλ επικράτησε να θεωρείται ομάδα των Διαμαρτυρόμενων, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα να μην μεταγραφεί σε αυτήν κανένας Καθολικός Ιρλανδός έως το 1979, όταν τη φανέλα της φόρεσε ο Ρόνι Γουίλαν, μετέπειτα προπονητής του Πανιωνίου.
Γενικά, αρκετές οικογένειες στο Λίβερπουλ τάσσονται υπέρ και των δύο συλλόγων κι αυτός είναι ο βασικός λόγος που το μεταξύ τους ντέρμπι δεν θεωρείται μίσους.
Το 1968 οι Beatles έκαναν μία φωτογράφιση στο Λονδίνο με τίτλο «Mad Day Οut», στην οποία ο Πολ φορούσε ένα ροζ κοστούμι και μία ερυθρόλευκη κονκάρδα (από αυτές που συνήθως φέρουν οι υποστηρικτές ομάδων ή πολιτικών κομμάτων).
Κάποιες πηγές αναφέρουν ότι η συγκεκριμένη καρφίτσα δόθηκε στον τραγουδιστή από έναν φαν της Λίβερπουλ κατά τη διάρκεια μίας περιοδείας της μπάντας.
Τηλεγράφημα-κειμήλιο
Πάντως, ο Μπράιαν Επστάιν, ο ατζέντης των Beatles, είχε τονίσει ουκ ολίγες φορές ότι καλό θα ήταν να μην δηλώνουν ανοιχτά την οπαδική προτίμησή τους, γιατί κάτι τέτοιο θα επηρεάσει το κοινό τους.
Επίσης, τους είχε πει να μην φορέσουν ασπροκόκκινα κασκόλ στην ταινία «Help!», γιατί κάτι τέτοιο αποτελεί ξεκάθαρη αναφορά στη Λίβερπουλ. Από ό,τι φαίνεται δεν άκουσαν τη συμβουλή του.
Ο Τζορτζ Χάρισον ήταν λιγότερο παθιασμένος με το ποδόσφαιρο, αφού συνήθιζε να λέει: «Υπάρχουν τρεις ομάδες στο Λίβερπουλ και προτιμώ την τρίτη».
Ο Ρίνγκο Σταρ πιθανότατα υποστηρίζει την Άρσεναλ, επειδή ο πατριός του, ονόματι Χάρι Γκρέιβις, είχε γεννηθεί στο Λονδίνο και ήταν φίλαθλος του συλλόγου.
Στο βιντεοκλίπ του τραγουδιού«Eleanor Rigby» που ακούγεται στην ταινία «Yellow Submarine» γίνεται μνεία στο ποδόσφαιρο, καθώς σε κάποιο σημείο εμφανίζονται δύο ομάδες, η μία ντυμένη στα κόκκινα και η άλλη στα μπλε, οι οποίες πιθανότατα συμβολίζουν τη Λίβερπουλ και την Έβερτον.
Eleanor Rigby (στο 1:04 αναφορά στο ποδόσφαιρο)
Μία ακόμη αναφορά στο άθλημα εντοπίζεται στο βιντεοκλίπ του τραγουδιού «Blue Jay Way» όπου ο Τζορτζ, ο Πολ κι ο Ρίνγκο παίζουν με μία μπάλα ποδοσφαίρου.
Blue Jay Way (στο 1:45 αναφορά στο ποδόσφαιρο
Όσον αφορά στο διεθνές ποδόσφαιρο, παραμένει άγνωστο το γεγονός αν οι Beatles παρακολούθησαν ή έστω άκουσαν τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1966, όταν η Αγγλία λύγισε με 4-2 τη Δυτική Γερμανία και κατέκτησε το τρόπαιο για πρώτη και μοναδική μέχρι σήμερα φορά.
Πάντως, στην εναλλακτική έκδοση του «Glass Onion» από τον δίσκο «Anthology 3» ακούγεται η φράση «It’ s a goal» από την περιγραφή του Κένεθ Γουόλστενχολμ στον τελικό εκείνου του Mundial.
Glass Onion – Take 33 / Anthology 3 Version (στο 2:00 ακούγεται η φράση «It’s a goal»)
Να διευκρινισθεί ότι στο «White Album» του 1968 που συμπεριλήφθηκε για πρώτη φορά αυτό το τραγούδι, αντί της περίφημης φράσης ακούγονται ήχοι από έγχορδα.
Η πιο τρανταχτή απόδειξη ότι οι Beatles ενδιαφέρονταν για το ποδόσφαιρο είναι το τηλεγράφημα που εστάλη από το συγκρότημα στον Μπιλ Σάνκλι το 1965, στο οποίο εύχονταν καλή επιτυχία στη Λίβερπουλ για τον επερχόμενο τελικό του FA Cup.
Η ευχή των «σκαθαριών» ίσως έφερε τύχη στους «κόκκινους», οι οποίοι με χρυσό σκόρερ τον Ίαν Τζον νίκησαν 2-1 της Λιντς και σήκωσαν για πρώτη φορά το τρόπαιο. Το εν λόγω τηλεγράφημα θεωρείται κειμήλιο και πλέον δεσπόζει στο μουσείο του Σάνκλι.
Ποδόσφαιρο
Πορτοκαλί και άλλα