Όταν ο Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα συνάντησε τον Αλφρέδο ντι Στέφανο

«Ρίξε, δειλέ, έναν άντρα θα σκοτώσεις», ήταν πιθανότατα οι τελευταίες λέξεις που είπε ο Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα.

Πριν από 52 χρόνια, στις 9 Οκτωβρίου 1967, ο Αργεντινός επαναστάτης άφησε την τελευταία του πνοή στη Βολιβία, δεχόμενος δύο σφαίρες από τον υπαξιωματικό του στρατού της χώρας Μάριο Τεράν.

Ο «Τσε» αγαπούσε το ποδόσφαιρο και υπήρξε πρότυπο του Ντιέγκο Μαραντόνα, ο οποίος μάλιστα έχει κάνει τατουάζ τη μορφή του στο δεξί μπράτσο.

Το Sport-Retro.gr τιμά τη μνήμη του θρυλικού επαναστάτη, με την παράθεση των ποδοσφαιρικών εμπειριών του από το ταξίδι του στη Λατινική Αμερική.

 

Προπονητής-ποδοσφαιριστής στην Κολομβία

Ήταν τέλη Δεκεμβρίου του 1951, όταν ο Ερνέστο Γκεβάρα και ο εγκάρδιος φίλος του Αλμπέρτο Γκρανάδο αποχαιρέτησαν την Κόρδοβα της Αργεντινής, με προορισμό το Μπουένος Άιρες προτού κάνουν τον γύρο της Νότιας Αμερικής. 

Το ταξίδι τους πραγματοποιήθηκε με μία μοτοσυκλέτα Norton, η οποία επικράτησε να αποκαλείται «Poderosa ΙΙ» και σήμερα δεν διασώζεται κανένα κομμάτι της.

Στο μουσείο, ωστόσο, του Γκεβάρα στην Κόρδοβα υπάρχει ένα αντίγραφο της θρυλικής αυτής μηχανής.

Ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη το ταξίδι τους στη Λατινική Αμερική, οι δύο φίλοι βίωσαν έντονες εμπειρίες, όπως ήταν το κολύμπι στα νερά του Αμαζονίου.

«Το ποδόσφαιρο δεν είναι ένα απλό παιχνίδι. Είναι κι ένα όπλο της Επανάστασης»

Τον Ιούνιο του 1952, κατέφτασαν στην πόλη Λετίσια της Κολομβίας, ταξιδεύοντας με μία σχεδία που τους είχε δοθεί από τους γηγενείς του Περού.

Εκεί, ο Ερνέστο και ο Αλμπέρτο συνάντησαν τον προπονητή της τοπικής Ιντεπεντιέντε Σπόρτινγκ και επειδή αγαπούσαν το ποδόσφαιρο, έπεισαν τη διοίκηση της ομάδας να συνεργαστούν.

Εκείνο το χρονικό διάστημα, ο σύλλογος αντιμετώπιζε αρκετά προβλήματα, οπότε οι ιθύνοντες έχρισαν τους Αργεντινούς προπονητές, ευελπιστώντας ότι στο μέλλον η κατάσταση θα βελτιωθεί.

Οι δύο φίλοι συμφώνησαν ότι πρέπει να δοθεί έμφαση στο ανασταλτικό κομμάτι, ενώ κάθε φορά που παρίσταντο ανάγκη εκτελούσαν και χρέη ποδοσφαιριστή.

Από τα παιδικά του χρόνια ο Γκεβάρα αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα με το άσθμα, επομένως αναλάμβανε τον ρόλο του τερματοφύλακα, προκειμένου να αποφεύγει το συνεχές τρέξιμο.

Κατά τη διάρκεια των αγώνων είχε στην τσέπη του τον εισπνευστήρα, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι από νεαρή ηλικία αποφάσισε να ασχοληθεί με τον αθλητισμό για να ενισχύσει την ταλαιπωρημένη υγεία του.

Ο Αλμπέρτο, από την πλευρά του, βοηθούσε στο επιθετικό κομμάτι, επειδή διέθετε καλή ντρίμπλα.

Μάλιστα, το στιλ παιχνιδιού του παρέπεμπε στον θρυλικό Αδόλφο Πεντερνέρα (σ.σ. Αργεντινός επιθετικός που διέγραψε σπουδαία πορεία κατά κύριο λόγο με τη Ρίβερ Πλέιτ) και γι’ αυτόν τον λόγο του αποδόθηκε ως παρατσούκλι το επώνυμο του συγκεκριμένου ποδοσφαιριστή.

Παρά το γεγονός ότι απέδιδαν καλά στην ομάδα και οι διοικούντες τους πρόσφεραν αρκετά χρήματα για να παραμείνουν, οι δύο φίλοι διψούσαν για νέες περιπέτειες, οπότε συνέχισαν το ταξίδι τους στην Μπογκοτά.

Tο φίλαθλο πνεύμα του Φιντέλ Κάστρο και η μπασκετική καριέρα

 

Ο… σφιχτοχέρης Ντι Στέφανο

Αν κι είχαν περάσει τέσσερα χρόνια από τη δολοφονία του λαϊκιστή πολιτικού ηγέτη Χόρχε Ελιέσερ Γκαϊτάν, η πρωτεύουσα της Κολομβίας ήταν ακόμη βυθισμένη στο πένθος και η πολιτική κατάσταση της χώρας μπερδεμένη.

Ο Ισπανό-Μεξικανός συγγραφέας Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο ΙΙ αναφέρει στη βιογραφία του «Τσε» ότι οι δύο άντρες συγκρούστηκαν με την αστυνομία, γεγονός που τους ανάγκασε να αποχωρήσουν από την πόλη.

Προηγουμένως, όμως, παρευρέθηκαν σε ένα φιλικό ματς ανάμεσα στους Μιγιονάριος και τη Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία παρεμπιπτόντως αγνοούσε την κατάκτηση του πρωταθλήματος Ισπανίας από το 1933.

Για τον τρόπο που οι Αργεντινοί κατάφεραν να παρακολουθήσουν την αναμέτρηση υπάρχουν δύο εκδοχές.

Σύμφωνα με την πρώτη, τα εισιτήρια τούς δόθηκαν από τον Αλφρέδο ντι Στέφανο, τότε αστέρα των Μιγιονάριος και μετέπειτα της Ρεάλ, με τον οποίο συναντήθηκαν στο εστιατόριο που σύχναζε.

Σε ένα γράμμα που είχε αποστείλει στη μητέρα του, ο Γκεβάρα άφηνε αιχμές ότι ο Ντι Στέφανο είναι τσιγκούνης, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι οι ποδοσφαιριστές από την Αργεντινή είναι πιο δύσκολοι κι από υπουργό όταν τους κάνεις «τράκα».

Κατά τη δεύτερη εκδοχή, οι δύο φίλοι ήρθαν σε επαφή με την «ξανθιά σαΐτα», μέσω ενός φοιτητή που ονομαζόταν Χουλιάν Κόρδοβα.

Οι δύο συνοδοιπόροι παρακολούθησαν το δεύτερο παιχνίδι, το οποίο διεξήχθη στις 6 Ιουλίου 1952 στο κατάμεστο «Nemésio Camacho El Campín».

Ο συμπατριώτης τους Ρόκε Όλσεν άνοιξε το σκορ για τους «μερένγκες» στο 17ο λεπτό, αλλά λίγο αργότερα το στάδιο ξέσπασε σε ξέφρενους πανηγυρισμούς λόγω της ισοφάρισης από τον Ντι Στέφανο, προτού ο Πεντερνέρα γράψει το τελικό 2-1.

Όταν ο Ντι Στέφανο έπαιξε τερματοφύλακας σε Ρίβερ – Μπόκα

 

Ποδόσφαιρο σε δρόμους και ερείπια

Ο «Τσε» θεωρούσε τον Ντι Στέφανο εκπληκτικό ποδοσφαιριστή, ασχέτως αν ο ίδιος υποστήριζε τη Ροσάριο.

Επιπλέον, θαύμαζε τον Ενρίκε Γκαρσία, ο οποίος πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του στη Ράσινγκ Κλουμπ, ενώ είχε πανηγυρίσει δύο Copa América.

Αφότου κατάφεραν να βγάλουν βίζα, ο Γκεβάρα και ο Αλμπέρτο αναχώρησαν για τη Βενεζουέλα στις 14 Ιουλίου 1952.

Ενώ έκαναν ένα πέρασμα από τη Χιλή, συνάντησαν στον δρόμο κάποιους εργάτες (ή οδηγούς φορτηγών) που έπαιζαν ποδόσφαιρο κατά τη διάρκεια του διαλείμματος.

Αφού έβγαλε τα παπούτσια από τον σάκο του, ο Αλμπέρτο δεν έχασε την ευκαιρία να… μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις του.

Οι εργάτες ενθουσιάστηκαν από τις ικανότητες των δύο αντρών και τους ζήτησαν να τους βοηθήσουν στο ματς της Κυριακής, προσφέροντάς τους μάλιστα μισθό, στέγη, τροφή και μεταφορά στο Ικίκε (σ.σ. πόλη στη βόρεια Χιλή).

«Δύο ημέρες αργότερα, ολοκληρώσαμε αυτήν την περιπέτεια με νίκη της ομάδας», αναφέρει ο Γκεβάρα στο αφήγημα «Ημερολόγια Μοτοσικλέτας».

Την ευκαιρία να επιδοθούν στο αγαπημένο τους άθλημα δεν έχασαν οι Αργεντινοί ούτε στην αρχαία πόλη του Μάτσου Πίτσου, στην οποία και συνάντησαν μία ομάδα που έπαιζε ποδόσφαιρο.

Σταδιακά, βέβαια, ο Ερνέστο Γκεβάρα έβαλε σε δεύτερη μοίρα τον αθλητισμό και ασχολήθηκε με πρωτεύοντα ζητήματα. Με αντίτιμο την ίδια του τη ζωή…