Το ευχετήριο αυτό κειμενάκι γράφτηκε λίγο πριν τα Χριστούγεννα υπό τους ήχους του “Well All Right” του αδικοχαμένου και εμβληματικού Μπάντι Χόλι.
Εικόνες από την παιδική ηλικία, οικογενειακές συγκεντρώσεις, βόλτες στο κέντρο της Αθήνας σε προ-μετρό εποχές, αναμονή για την άφιξη συγγενών και φίλων, παραγγελιές στον Άγιο Βασίλη…
Κάθε χρόνο σχεδιάζαμε με τον μικρότερο αδερφό μου να ξενυχτήσουμε στο σαλόνι, προκειμένου να πιάσουμε στα πράσα τον συμπαθέστατο ασπρομάλλη-ασπρογένη παππού.
Στα σχέδια μέναμε, αφού μετά την κοπή της πίτας και λίγο χαρτάκι -σικέ για να κερδίσουμε- παραδινόμασταν στην αγκαλιά του Μορφέα για να δούμε στον ύπνο μας αυτά που θα βλέπαμε στα μάτια μας το επόμενο πρωινό.
Τι ωραίο να είσαι παιδί. Ή, πιο σωστά, τι ωραίο να είσαι παιδί που διαθέτει τα στοιχειώδη και ζητά για δώρο ένα παιχνίδι (επιτραπέζιο ή ηλεκτρονικό κατά βάση).
Ακούγοντας το παραπάνω τραγούδι αισθάνομαι μια γλυκιά μελαγχολία για τα παιδικά χρόνια που πέρασαν, αλλά και χαρά για τις φορές που μεγαλώνοντας βοήθησα ευπαθείς ομάδες.
Τυχεροί είναι όσοι ανακαλύπτουν ότι η ομορφιά της ζωής κρύβεται στα απλά καθημερινά. Στις 365 ημέρες του χρόνου και όχι στις 15-20-30 των διακοπών. Ούτε στα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά, την Καθαρή Δευτέρα ή το Πάσχα.
Η ομορφιά της ζωής κρύβεται στην αξία της προσφοράς. Σε ένα χαμόγελο. Στις παρέες. Στον πολιτισμό. Σε μία ευγενική χειρονομία. Στις φορές που ξεκαρδίζεσαι. Σε εκείνες που αγκαλιάζεις και σε αγκαλιάζουν.
Ας μην καταναλώνουμε τις στιγμές με τους ανθρώπους μας. Ας λέμε με καλή διάθεση «καλημέρα», «ευχαριστώ», «παρακαλώ». Ας εννοούμε τη λέξη «σ’ αγαπώ» όταν την ξεστομίζουμε.
Σε αυτά τα τόσο απλά και όχι στα χάπια κρύβεται το μυστικό κατά της κατάθλιψης. Και στον αθλητισμό. Να τρέχετε, να κολυμπάτε, να κυνηγάτε μια μπάλα σαν να μην υπάρχει αύριο. Κάποτε που κυνηγάγατε μπάλες δεν ήσασταν ευτυχισμένοι; Ε, ορίστε…
Από τον διευθυντή σύνταξης Μάνο Ανδρουλάκη και όλους τους συντελεστές του Sport-Retro.gr θερμές ευχές σε όλους για Καλή Χρονιά με Υγεία, Αγάπη και Σεβασμό.