Τα κόρνερ του Μίλινκο Πάντιτς έφερναν σε κάθε αγώνα 24 γαρίφαλα και μία ηλικιωμένη φίλαθλο στο πλευρό του

Ο μεγαλύτερος φαν του Μίλινκο Πάντιτς δεν είναι κάτοικος της Νέας Σμύρνης, δεν είναι Έλληνας, δεν είναι άντρας, δεν είναι νεαρός. Ο τίτλος αυτός αδιαμφισβήτητα ανήκει στη Μαργαρίτα Λουένγκο, μία 71χρονη Ισπανίδα, η οποία μέχρι και σήμερα αποτελεί αξιοσέβαστη φιγούρα της εξέδρας της Ατλέτικο Μαδρίτης, ακριβώς εξαιτίας του Σέρβου βετεράνου.

Η κυρία Λουένγκο βρίσκεται πίσω από μία τελετουργία στην οικογένεια των «ροχιμπλάνκος» που κρατάει 22 χρόνια, από το 1996 και την κατάκτηση του μοναδικού νταμπλ στην ιστορία του συλλόγου, με πρωταγωνιστή τον πρώην μέσο του Πανιωνίου, ο οποίος γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 5 Σεπτεμβρίου του 1966.

Τα θέματα του Sport-Retro.gr για την Ισπανία

Από την Παρτίζαν και τον Πανιώνιο, στη Μαδρίτη

Γεννημένος στη Λόζνιτσα της δυτικής Σερβίας σήμερα, ο Πάντιτς άρχισε την ποδοσφαιρική καριέρα του σε ηλικία 17 ετών, ως παίκτης της Παρτίζαν. Εκεί συναντήθηκε για πρώτη φορά με μία σημαντική μορφή του ποδοσφαίρου της Γιουγκοσλαβίας, του Ράντομιρ Άντιτς, ο οποίος μετά από οκτώ χρόνια ως παίκτης στον σύλλογο, είχε ρόλο βοηθού προπονητή.

Τα τεχνικά χαρίσματα του Πάντιτς τον καθιστούσαν παίκτη για συγκεκριμένο ρόλο, ωστόσο όταν έφτασε το 1991, δεν ήταν αρκετά για να του προσφέρουν θέση στην ενδεκάδα. Δυσαρεστημένος γαρ, αναζήτησε διέξοδο μετά και τα όσα γίνονταν στην πατρίδα του, ταξιδεύοντας στην Αθήνα για λογαριασμό του Πανιωνίου.

Μετά από δύο πρωταθλήματα, ένα κύπελλο και ένα σούπερ καπ Γιουγκοσλαβίας, ο Πάντιτς υπέγραψε στους Νεοσμυρνιώτες κι άρχισε μία εντελώς διαφορετική καριέρα, που δεν περιελάμβανε τίτλους και πρωταθλητισμό, αλλά είχε πολλά λεπτά συμμετοχής, ηγετική παρουσία, γκολ, ασίστ και μαγικές εκτελέσεις φάουλ.

Μετά από 51 γκολ σε 120 αγώνες στην Α’ Εθνική, ο Πάντιτς έπεισε τον Άντιτς πως θα έπρεπε να ξανασμίξουν, στην Ατλέτικο Μαδρίτης αυτήν τη φορά. Παρότι ο Πάντιτς ήταν ήδη 29 ετών, ο Σέρβος τεχνικός εμπιστεύτηκε τα τεχνικά χαρίσματά του και δαπάνησε 700.000 δολάρια για να τον αποκτήσει, ποσό τεράστιο για τα δεδομένα του Πανιωνίου εκείνη την εποχή.

Μάλιστα, η απόκτηση του Πάντιτς έγινε εις βάρος επιλογών όπως ο Ρόμπερτ Προσινέτσκι και ο Σλάβισα Γιοκάνοβιτς, με ανώτερο στάτους από εκείνο του παίκτη του Πανιωνίου και με μεγαλύτερες πιθανότητες να προσφέρουν αυτό που δεν κατάφερε ο Ίγκορ Ντομπροβόλσκι, που αποχωρούσε από το ρόστερ.

Πορεία πρωταθλητισμού με ηγέτη τον Πάντιτς

Η επιλογή αποδείχθηκε ιδανική, αφού με τον Πάντιτς στην καρδιά της «μηχανής» της, η Ατλέτικο άρχισε ένα ταξίδι τη σεζόν 1995-1996 που είχε 19 χρόνια να απολαύσει. Με εννέα νίκες και μία ισοπαλία στα πρώτα 10 παιχνίδια, έμοιαζε έτοιμη να σπάσει το «δίπολο» Μπαρτσελόνα – Ρεάλ.

Τ ο τέλος του 1ου γύρου τη βρήκε στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα. Μόνο την 1η αγωνιστική, όταν ήταν πρωτοπόρος με ισοβαθμία, την 5η αγωνιστική, όταν βρέθηκε στη 2η θέση, και την 13η αγωνιστική, όταν την προσπέρασε προσωρινά η Μπαρτσελόνα, η αρμάδα του Άντιτς και του Πάντιτς δεν κοιτούσε αφ’ υψηλού τους αντιπάλους της.

Με τον Λιούμποσλαβ Πένεφ να σημειώνει 12 γκολ σε αυτό το διάστημα (16 συνολικά), τον Πάντιτς να έχει «σερβίρει« τα περισσότερα εξ αυτών, τον Κίκο να συνεπικουρεί θαυμάσια, τον Χοσέ Λουίς Καμινέρο με τις ντρίμπλες και τα τρεξίματά του να αποτελεί διαρκή κίνδυνο, τον Ντιέγκο Σιμεόνε να μην αφήνει να περνάει τίποτα στα μετόπισθεν αλλά και να προσφέρει πολύτιμα γκολ και τον Χόρχε Μολίνα να σταματάει ό,τι έφτανε στην εστία του, ο Ιανουάριος βρήκε την Ατλέτικο σε ρόλο φαβορί για την κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου, για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες.

Τέσσερα γαρίφαλα, τέσσερα γκολ

Στις 28 Ιανουαρίου 1996, η Ατλέτικο υποδεχόταν στο «Βιθέντε Καλδερόν» την Αθλέτικ Μπιλμπάο. Οι Βάσκοι δεν βρίσκονταν σε καλή κατάσταση εκείνη τη σεζόν και οι πρωτοπόροι της Primera Division αποτελούσαν το φαβορί του ζευγαριού.

Μία φίλαθλος της Ατλέτικο, η οποία πρωτογνώρισε την ομάδα και το γήπεδο τη δεκαετία του ’70, όταν παντρεύτηκε τον εκλεκτό της καρδιάς της, Ντιονίσι, είχε προμηθευτεί εισιτήριο για να παρακολουθήσει το παιχνίδι από τις κερκίδες.

Ως είθισται στην Ισπανία, το ποδόσφαιρο είναι ολοήμερη γιορτή και οι ώρες πριν από τη σέντρα βρήκαν το ζεύγος σε ένα μπαρ δίπλα στο γήπεδο. «Στο μπαρ ήταν μία ανθοδέσμη με γαρίφαλα. Είπα στον διευθυντή να μου δώσει τέσσερα, τα οποία θα συμβόλιζαν τα τέσσερα τέρματα που θα βάζαμε κόντρα στην Αθλέτικ Μπιλμπάο το απόγευμα», θυμάται η Μαργαρίτα Λουένγκο.

Πράγματι, οι γηπεδούχοι επιβεβαίωσαν τον τίτλο του φαβορί και μόλις στο 17ο λεπτό άνοιξαν το σκορ με τον Κίκο. Ο Χοσέμπα Ετσεμπαρία ισοφάρισε στο 29′, ωστόσο ο Πάντιτς στο 42′ ανέκτησε το προβάδισμα της ομάδας του, ο Πένεφ στο 67′ σκόραρε με πέναλτι και ο Λεονάρντο Μπιαχίνι στο 72′ διαμόρφωσε το τελικό 4-1.

 

24 άνθη και 90 λεπτά ταξίδι σε κάθε παιχνίδι

Τέσσερα γαρίφαλα, τέσσερα γκολ για την Ατλέτικο. «Ήταν ένα σπουδαίο παιχνίδι και σε κάθε γκολ πετούσα ένα γαρίφαλο στον αγωνιστικό χώρο. Στο τέλος είχα πετάξει και τα τέσσερα. Δύο από τα τέσσερα τέρματα προήλθαν από εκτέλεση κόρνερ του Πάντιτς. Από εκείνη τη μέρα, άρχισα να φέρνω ένα μπουκέτο λουλούδια στο κόρνερ», διηγείται.

Η κίνηση αυτή άρχισε να καθιερώνεται από τη μεσήλικα φίλαθλο της Ατλέτικο. Ένα μπουκέτο λουλούδια έκανε την εμφάνισή του στο γρασίδι πριν από κάθε αγώνα. Η Λουένγκο τα άφηνε δίπλα στο σημαιάκι του κόρνερ στο νότιο πέταλο, από όπου εκτελούσε τα περίφημα «πέναλτι – κόρνερ» ο Πάντιτς.

Κάθε δεύτερη Κυριακή επισκεπτόταν ένα τοπικό ανθοπωλείο και αγόραζε δώδεκα κόκκινα και δώδεκα λευκά γαρίφαλα. Ακολούθως, από τη γειτονιά της στην Ταλαβέρα ντε λα Ρέινα του Τολέδο, έκανε ταξίδι 1,5 ώρας και έφτανε στο «Καλδερόν», όπου άφηνε την ανθοδέσμη δίπλα στο σημαιάκι του κόρνερ και κατόπιν έπαιρνε τη θέση της στην κερκίδα για να δει τον αγώνα.

Απομάκρυναν το μπουκέτο, έπεφταν αντικείμενα

Τα προβλήματα δεν έλειψαν με αυτήν την ευγενική κίνησή της. Ακόμα και ο Πάντιτς αρχικά δεν είχε αντιληφθεί τίποτα. Σε έναν αγώνα που επιχειρούσε να εκτελέσει κόρνερ, η ανθοδέσμη τον εμπόδιζε στη φόρα του, με συνέπεια να την πετάξει εκτός αγωνιστικού χώρου, στο τσιμέντο κάτω από τις κερκίδες. Η Λουένγκο έγραψε ένα σημείωμα, το οποίο έδωσε σε έναν υπάλληλο του συλλόγου, για να το παραδώσει στον Σέρβο μέσο.

«Μην πετάς τα γαρίφαλα. Είναι για σένα», έγραφε το χαρτάκι και το μήνυμα άγγιξε τον Πάντιτς, ο οποίος αμέσως έψαξε και βρήκε μέσω της ομάδας το τηλέφωνο της οικίας Λουένγκο. Όταν κάλεσε το νούμερο, απολογήθηκε στη θαυμάστριά του και της υποσχέθηκε μία φανέλα στο επόμενο εντός έδρας παιχνίδι, απέναντι στη Ρεάλ Σοθιεδάδ.

Η Λουένγκο ήταν εκεί και μετά από το τέλος του αγώνα κατέβηκε από τη θέση 25 σειρά 4 όπου καθόταν όλα αυτά τα χρόνια, δεξιά από τη διαγώνιο του κόρνερ, για να παραλάβει την περίφημη φανέλα με το Νο10 του MVP της Ατλέτικο.

«Ο Μίλινκο Πάντιτς είναι αξιοθαύμαστος άνθρωπος. Δεν είναι απλά σπουδαίος ποδοσφαιριστής, ο οποίος εκτελούσε φάουλ και κόρνερ όπως κανείς άλλος, αλλά έχει και ηθικές αξίες όσο λίγοι άνθρωποι που έχω γνωρίσει στη ζωή μου», σημειώνει η Λουένγκο.

Σε ένα ντέρμπι μίσους της ισπανικής πρωτεύουσας, ένα derbi madrileño με αντίπαλο τη Ρεάλ στο «Καλδερόν», ο Ρομπέρτο Κάρλος δεν γνώριζε γι’ αυτήν την παράδοση και το «πλήρωσε».

«Η κ. Μαργαρίτα έφερνε μπουκέτα με γαρίφαλα σε κάθε εντός έδρας παιχνίδι της Ατλέτικο στο ‘Καλδερόν’ και τα άφηνε δίπλα στο σημαιάκι του κόρνερ, όπου κάθονταν οι πιο φανατικοί φίλαθλοι.

Μια φορά, ο Ρομπέρτο Κάρλος, όταν έπαιζε στη Ρεάλ, κλότσησε το μπουκέτο και αμέσως ξέσπασε βροχή αντικειμένων», θυμάται ο Πάντιτς, με τον Βραζιλιάνο μπακ να ενημερώνεται μετά από τον αγώνα για το τι συνέβη και να απολογείται.

«Για τον ίδιο λόγο υπήρξαν επεισόδια και μια φορά κόντρα στη Σεβίλλη. Κάποιος κλότσησε την ανθοδέσμη, όμως οι φίλαθλοι δεν του επέτρεψαν να εκτελέσει το κόρνερ, οπότε η Μαργαρίτα συνέχιζε να την βάζει ένα μέτρο μακριά από το σημαιάκι.

Αυτό που κάνει είναι η σπουδαιότερη αναγνώριση που έλαβα ποτέ. Τα χρήματα έρχονται και παρέρχονται, όπως και τα τρόπαια, όμως τέτοια πράγματα μένουν για πάντα», υπογράμμισε ο Πάντιτς.

Πάνω από 400 ανθοδέσμες

Η πρώτη σεζόν των 24 γαριφάλων ολοκληρώθηκε με ονειρευμένο τρόπο, την κατάκτηση του νταμπλ. Έκτοτε, η Λουένγκο υπολογίζεται ότι άφησε πάνω από 400 ανθοδέσμες στο ίδιο σημείο, ένα μέτρο από το σημαιάκι του κόρνερ.

Υπήρξε μία εξαίρεση, ένας αγώνας όπου απουσίασε το σήμα κατατεθέν της αλλά και η ίδια από το γήπεδο, με συνέπεια να κυκλοφορήσει η φήμη περί ασθένειας ή ακόμα και θανάτου της.

Αποδείχθηκε ότι είχε πεθάνει ένας δικός της άνθρωπος και είχε πάει στην κηδεία του, με συνέπεια να μην μπορεί να παρευρεθεί στο γήπεδο για τον αγώνα της Ατλέτικο.

«Θα αφήνω λουλούδια όσο είμαι ζωντανή»

Ο Πάντιτς σταμάτησε να εκτελεί τα κόρνερ για την Ατλέτικο το 1998, αφού έφυγε για τη Χάβρη κι έναν χρόνο αργότερα γύρισε στον Πανιώνιο, όπου έκλεισε την καριέρα του.

Οι εκτελέσεις πέρασαν στα πόδια του Σιμάο Σαμπρόζα και του Ντιέγκο αρχικά, του Κόκε τα τελευταία χρόνια. Η Λουένγκο, από την πλευρά της, άρχισε να χάνει την κινητικότητά της, αφού οι χόνδροι του γονάτου υποχώρησαν και δεν μπορεί πια να περπατήσει κανονικά.

Η καθιερωμένη διαδικασία δύο φορές κάθε μήνα, όμως, δεν άλλαξε. Σε κάθε εντός έδρας παιχνίδι των «ροχιμπλάνκος» τοποθετούσε μία ανθοδέσμη στο σημαιάκι του κόρνερ. Η συμβολική κίνηση περνούσε από γενιά σε γενιά φιλάθλων και όλοι σέβονταν την ηλικιωμένη συνοπαδό τους. Υπήρχαν και κάποιες παραφωνίες, όπως ο Αρντά Τουράν που δεν γνώριζε την ιστορία της και έκανε το λάθος να απομακρύνει κι αυτός την ανθοδέσμη από το κόρνερ. Ενημερώθηκε αργότερα…

Η Ατλέτικο έφτασε σε σημείο ακόμα και να αλλάξει γήπεδο. Από το 2017 αγωνίζεται στο επιβλητικό «Γουάντα Μετροπολιτάνο» των 67.000 θεατών. Η Λουένγκο, όμως, δεν άλλαξε συνήθειες. «Θα βάλω το τελευταίο μπουκέτο στο ‘Καλντερόν’, αλλά όχι το τελευταίο γενικά», δήλωσε και τα λόγια της έγιναν πράξη.

«Της έχω πει τουλάχιστον δέκα φορές ότι δεν χρειάζεται να το κάνει, όμως πάντα απαντάει ότι θα αφήνει λουλούδια όσο είναι ζωντανή», πρόσθεσε ο Πάντιτς για τη μεγαλύτερη θαυμάστρια που είχε ποτέ.

https://www.youtube.com/watch?v=Rlbf-xcSmxQ