Ο Μπεν Τζόνσον και η μάχη με το… doping: Θα μπορούσε να είναι τίτλος ταινίας του… Χάρι Πότερ, εκεί όπου ο μικρός μάγος παρά τις αντιξοότητες κατάφερνε να νικήσει το κακό, γεμίζοντας με ελπίδα τους συνανθρώπους του.
Με την ίδια ελπίδα είχε γεμίσει και ο Καναδός τους συμπατριώτες του στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ το 1988, εν όψει της κούρσας της μιας ανάσας, όπως είθισται να λέγεται το αγώνισμα των 100 μέτρων.
Απέναντί του στη μάχη για το χρυσό μετάλλιο, ο Μπεν Τζόνσον βρήκε τον Καρλ Λιούις, σε μια… κολόνια που κρατούσε χρόνια.
Ο Καναδός συνδύασε τη νίκη με παγκόσμιο ρεκόρ, όμως η χαρά του κράτησε λίγα εικοσιτετράωρα, όσα χρειάστηκαν, δηλαδή, προκειμένου να βγουν θετικά τα δείγματα των ούρων του.
Περίπου έναν χρόνο νωρίτερα, στις 30 Αυγούστου 1987, ο Τζόνσον είχε πετύχει το εκκωφαντικό 9,83 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ρώμης, μία επίδοση που επίσης χαρακτηρίστηκε ως μη γενόμενη…
Τζόνσον vs Λιούις, όπως Μάτζικ vs Μπερντ
Tη δεκαετία του 1980 στο ΝΒΑ δέσποζε η κόντρα μεταξύ του Μάτζικ Τζόνσον και του Λάρι Μπερντ, σε μία εποχή που το αντίστοιχο συνέβαινε στον στίβο.
Μια σχέση αγάπης και μίσους (κυρίως μίσους) είχε αναπτυχθεί εκείνο το διάστημα μεταξύ του Μπεν Τζόνσον και του Καρλ Λιούις.
Το 1984 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες ο Αμερικανός είχε κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στην κούρσα των 100 μέτρων με χρόνο 9.99 δευτερόλεπτα, ενώ ο Καναδός αρκέστηκε στην 3η θέση με 10.22.
Η ένδοξη καριέρα και τα τέσσερα χρυσά μετάλλια του Καρλ ΛιούIς το 1984
Ο Τζόνσον είχε βάλει πια στόχο να ξεπεράσει τον Λιούις στην επόμενη διοργάνωση επί νοτιοκορεατικού εδάφους και να ανέβει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου.
Ο Καναδός είχε καλύτερο ξεπέταγμα στην εκκίνηση, όμως ο Ολυμπιονίκης του 1984 φόρτσαρε ως συνήθως στα τελευταία 50 μέτρα και τον ξεπέρασε.
Από το 1980 έως το 1985, ο Λιούις είχε επικρατήσει στα 8 από τα 9 «ραντεβού» τους, αλλά μέχρι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1987 στη Ρώμη, ο Τζόνσον είχε προλάβει να πανηγυρίσει 5 νίκες σε 6 μονομαχίες.
Επί ιταλικού εδάφους ο Καναδός νίκησε εμφατικά και συνέτριψε το παγκόσμιο ρεκόρ του Κάλβιν Σμιθ, μετατρέποντας το 9.93 σε 9.83 – μία εξωπραγματική για την εποχή επίδοση.
Ο Μπεν Τζόνσον είχε όλο τον κόσμο στα πόδια του, ετοιμαζόταν πυρετωδώς για τον αγώνα της ζωής του στη Σεούλ και η αυτοπεποίθησή του βρισκόταν στον… ουρανό.
«Η κούρσα θα έχει τελειώσει πριν καν προλάβει ο αφέτης να κατεβάσει το όπλο. Ενημερώστε τον Λιούις ότι έρχομαι να πάρω αυτό που μου ανήκει. Έρχομαι να τον νικήσω», δήλωνε με περισσή σιγουριά εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων.
Ο Λιούις, από την πλευρά του, άφηνε σαφείς αιχμές περί χρήσης απαγορευμένων ουσιών: «Πολλά περίεργα πράγματα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό. Παγκόσμιοι Πρωταθλητές που κάνουν εξωπραγματικούς χρόνους και σίγουρα δεν τα καταφέρνουν χωρίς τη βοήθεια αναβολικών»
Ο Τζόνσον σήκωσε το γάντι και απάντησε: «Τον ενοχλεί που χάνει. Εγώ όταν έχανα από εκείνον, δεν είχα πει ποτέ τίποτα εναντίον του».
Όταν η Μέρλιν Ότεϊ βρέθηκε θετική σε απαγορευμένη ουσία
Λαϊκός ήρωας
24 Σεπτεμβρίου 1988: Και τώρα οι δυο τους. Καρλ vs Μπεν.
Ο Καναδάς περίμενε από τον Τζόνσον το χρυσό για να τον αναγορεύσει λαϊκό ήρωα. Τελευταία φορά που κάποιος συμπατριώτης του είχε κερδίσει την κούρσα της μιας ανάσας ήταν το 1928 από τον Πέρσι Ουίλιαμς.
Στον αντίποδα, ο Αμερικανός ήθελε όσο τίποτα να διατηρήσει τα σκήπτρα που είχε κατακτήσει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες.
Ο Μπεν Τζόνσον δεν άφησε κανένα περιθώριο ακόμη και… πριν από τον αγώνα, ξεστομίζοντας την προφητική αλλά και εξωπραγματική φράση: «Μπορώ να τρέξω και κάτω από 9.80!»
Όπερ και εγένετο. Με ασύλληπτο για την εποχή παγκόσμιο ρεκόρ, ο Καναδός έκανε χρόνο 9.79 και έβγαλε τους συμπατριώτες του στον δρόμο, ενώ ο Λιούις αρκέστηκε στη 2η θέση.
Δεν είχαν περάσει παρά λίγα λεπτά και ο πρωθυπουργός Μπράιαν Μαλρόνεϊ έδινε σε απευθείας μετάδοση συγχαρητήρια στον Τζόνσον για «μια καταπληκτική βραδιά για τον Καναδά», ενώ οι εφημερίδες τον αποθέωναν με φράσεις όπως: «Τζόνσον ο εθνικός θησαυρός για τον Καναδά».
Χαρακτηριστικό της ευκολίας που ο 26χρονος σπρίντερ κέρδισε την κούρσα ήταν ότι πριν να περάσει τη γραμμή του τερματισμού, σήκωσε το χέρι για να πανηγυρίσει.
Ο Τζόνσον ζούσε το όνειρό του και στις δηλώσεις του έλεγε: «Τελείωσα τη δουλειά. Κανείς δεν μπορεί να μου πάρει αυτό το μετάλλιο». Αλίμονο…
Από την δόξα στην απόλυτη αποκαθήλωση
Βασιλιάς του κόσμου ο Μπεν Τζόνσον για λιγότερο από 70 ώρες, όσες δηλαδή χρειάστηκαν για να βγουν τα αποτελέσματα των εξετάσεών του: Θετικός στη χρήση στεροειδών και συγκεκριμένα στην ουσία στανοζολόλη!
Ο κόσμος που τον αποθέωνε ήταν ο ίδιος που του έριχνε το μεγαλύτερο ανάθεμα, ο πρωθυπουργός που πριν τρεις ημέρες του έπλεκε το εγκώμιο, τώρα δήλωνε: «Ημέρα τεράστιας λύπης για τον Καναδικό λαό» και οι εφημερίδες ήταν ακόμα πιο σκληρές με φράσεις όπως: «Ευχαριστούμε πολύ κάθαρμα».
Ο Λιούις δεν μπορούσε να μείνει έξω από αυτό το γαϊτανάκι των επιθέσεων και με αρκετή δόση χαιρεκακίας τόνιζε: «Αν ο Τζόνσον έκανε χρήση απαγορευμένων ουσιών, τότε δεν λυπάμαι που του αφαιρείται το μετάλλιο».
Ο Ντέρεκ Ρέντμοντ κατέλαβε την τελευταία θέση αλλά ΝΙΚΗΣΕ
Και πώς να λυπηθεί αφού το χρυσό θα κατέληγε σε εκείνον, την ίδια στιγμή που έφευγε διά παντός από το κάδρο των ανταγωνιστών του ο άνθρωπος που τον νικούσε σχεδόν παντού επί δύο χρόνια.
Για την κούρσα αυτή, ο Λιούις είχε προσθέσει: «Είδα τα μάτια του και ήταν πολύ κίτρινα. Δείγμα ότι είχε πάρει αναβολικά. Σκέφτηκα ‘μου κάνει ΠΑΛΙ το ίδιο το κάθαρμα’».
Εκείνη η μάχη στη Σεούλ είχε χαρακτηριστεί ως «η κούρσα του αιώνα», αφού τέσσερις αθλητές είχαν διανύσει την απόσταση των 100 μέτρων σε λιγότερο από 10 δευτερόλεπτα, ένα αδιανόητο γεγονός για την εποχή.
Αυτή η κούρσα, όμως, αποδείχθηκε μία από τις πιο βρώμικες, καθώς οι 6 από τους 8 συμμετέχοντες, βρέθηκαν κάποια στιγμή στην καριέρα τους να έχουν κάνει χρήση απαγορευμένων ουσιών.
Ο Λιούις είχε βρεθεί θετικός στις ουσίες ψευδοεφεδρίνη, εφεδρίνη και φαινυλπροπανολαμίνη, έναν μήνα πριν από τους Ολυμπιακούς του 1988 (στα δοκιμαστικά), χωρίς να τιμωρηθεί.
Όταν έγινε γνωστή η ιστορία το 2003, ο Λιούις είπε ότι δεν ήταν μόνο αυτός που βρέθηκε θετικός τότε και πως κανένας από τους υπόλοιπους αθλητές δεν τιμωρήθηκε.
Ο Λίνφορντ Κρίστι που… αναβαθμίστηκε από την 3η στη 2η θέση πιάστηκε ντοπέ το 1999, ο 4ος Ντένις Μίτσελ εντοπίστηκε μη νόμιμος το 1998 και ο 6ος Ντεζάι Γουίλιαμς παραδέχτηκε ότι είχε κάνει χρήση στανοζολόλης.
Τέλος, ο Ρέι Στιούαρτ που κατετάγη τελευταίος στην κούρσα, έγινε αργότερα προπονητής και του επιβλήθηκε διά βίου αποκλεισμός, καθώς χορηγούσε στους αθλητές του απαγορευμένες ουσίες.
Ο θρύλος της «Dream Team» στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης
Μια ζωή στα στεροειδή
Ο Τζόνσον παραδέχτηκε ότι χρησιμοποιούσε στεροειδή για οκτώ χρόνια, όμως για τη συγκεκριμένη κούρσα κάνει λόγο για σαμποτάζ στο δείγμα των ούρων του.
Υποστηρίζει ότι ο Αντρέ Τζάκσον, οικογενειακός φίλος του Λιούις, του έδωσε να πιει κάτι που περιείχε την απαγορευμένη ουσία, γεγονός που δεν αμφισβήτησε ο Αμερικανός στην αυτοβιογραφία του, χωρίς περαιτέρω λεπτομέρειες.
«Ο Τζάκσον όντως ήταν στα αποδυτήρια όταν έδινε δείγμα ο Τζόνσον. Δεν θα έπρεπε να βρίσκεται εκεί. Έτσι όμως είναι ο Τζάκσον, από τους ανθρώπους που έχουν τη ροπή να βρίσκονται σε μέρη που δεν θα έπρεπε να είναι», έγραψε ο Λιούις.
Ο Τζόνσον αν και έκανε χρήση στεροειδών είχε καταφέρει να περάσει «αναίμακτα» 19 ελέγχους ντόπινγκ, γι’ αυτό υποστηρίζει ότι στη Σεούλ επρόκειτο ξεκάθαρα περί δολιοφθοράς.
Βέβαια τα στεροειδή ήταν αυτά που στήριξαν ολόκληρη την καριέρα του, δεδομένου ότι ο προπονητής του τον κάλεσε το 1980 και του είπε: «Όλοι τα παίρνουν. Αν θέλεις να είσαι ανάμεσα στους κορυφαίους πρέπει να αρχίσεις κι εσύ».
Μέχρι να αρχίσει τη χρήση τους, το επίπεδό του ήταν κάτω του μετρίου. Ένας άλλος αθλητής, μάλιστα, του ίδιου προπονητή, σταμάτησε τον επαγγελματικό αθλητισμό στις αρχές του 1980 λέγοντας χαρακτηριστικά: «Σταμάτησα γιατί άρχισε να με νικά μέχρι και ο Τζόνσον!»
Οι απόπειρές του να επιστρέψει στη δράση σφραγίστηκαν από πλήρη αποτυχία, αφού πιάστηκε ντοπέ άλλες δύο φορές, εξ ου και η απόφασή του να αποσυρθεί με καταβαραθρωμένη υστεροφημία.
Τα πεπραγμένα του Τζόνσον τα έχει ήδη κρίνει η Ιστορία. Η πορεία του, όμως, συνιστά το απόλυτο μάθημα, πως τη μία μέρα στον αθλητισμό είσαι επίγειος Θεός και μετά από τρεις μέρες persona non grata για τους ίδιους ανθρώπους που σε αποθέωναν…
Ποδόσφαιρο
Πορτοκαλί και άλλα