Σαν σήμερα (21 Δεκεμβρίου) 1941 γεννήθηκε στο Λάνκαστερ της Καλιφόρνιας ένας από τους πιο αντισυμβατικούς μουσικούς θρύλους στην ιστορία.

Ο λόγος γίνεται για τον Φρανκ Ζάπα, ο οποίος μεγαλούργησε με το γκρουπ «Mothers of Inventions» και ήταν πρωτοπόρος στις μίξεις διαφορετικών ήχων, καθότι επηρεασμένος από τη ροκ, την τζαζ μέχρι και την R&B.

Προκάλεσε αίσθηση με τους ιδιαίτερα αιχμηρούς στίχους, ενώ στην πολύχρονη θητεία του συγκρούστηκε με τη λογοκρισία που εφάρμοζε η εταιρεία Parents Music Resource Center (PMRC), έφτασε στα δικαστήρια με την Warner Bros και ασκούσε συνεχώς κριτική στην κυβέρνηση και τον τρόπο ζωής του μέσου Αμερικανού.

Το ποδόσφαιρο στη ζωή του Μπομπ Μάρλεϊ

Αντίθετος με τη χρήση ναρκωτικών, με κινήματα όπως των χίπις, τα οποία χαρακτήριζε εκφυλιστικά, με τη γενικότερη ποπ κουλτούρα και τον υπερκαταναλωτισμό.

Τα παραπάνω σατίριζε μέσω του άλμπουμ «Freak Out» που κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1966, αλλά και από το «We’re Only in It for the Money» το 1968, όπου καυτηριάζει τη «Beatlemania» εκείνη την εποχή.

Ένα από τα θέματα που τον απασχολούσαν, επίσης, ήταν η προώθηση των φτηνών αθλητικών προτύπων και οι λόγοι που μία αθλητική δραστηριότητα αποκτούσε διαστάσεις σχεδόν θρησκευτικές για τους φιλάθλους.

Ο αείμνηστος από το 1993 Φρανκ Ζάπα ήταν άθεος και αντικονφορμιστής, συνεπώς είχε φιλοσοφήσει ουκ ολίγες φορές το ζήτημα με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο.

«Κοίτα πόσο μεγάλο ρόλο παίζει η διαφήμιση σήμερα. Εγώ ας πούμε έχω αρχίσει να πιστεύω πως όποιος παραγγέλνει Perrier σε ένα μαγαζί, σίγουρα παίζει τένις», είχε σχολιάσει σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό «Oui» τον Απρίλιο του 1979.

Στην ίδια συνέντευξη είχε πει επίσης: «Οι άνθρωποι πάνε να παρακολουθήσουν έναν αγώνα ποδοσφαίρου και να πιουν μπύρες και γεμίζουν με αυτό. Όλος ο κόσμος τους είναι αυτό. Δεν έχουν άλλο τρόπο να εκφράσουν τη χαρά ή τη λύπη τους και επιλέγουν μία τέτοια ενασχόληση μέσα από την οποία νιώθουν ότι επιβεβαιώνονται κιόλας σε περίπτωση νίκης. Ποιος είμαι εγώ να τους πω ότι κάνουν λάθος; Εγώ γράφω απλά μουσική».

Ίσως η πιο χαρακτηριστική ατάκα του, όμως, από τις πολλές που είχε πει κατά καιρούς και έμειναν στην ιστορία, ήταν η εξής: «Για να υφίσταται μία χώρα ως κανονική σήμερα, πρέπει να εξάγει τουλάχιστον μία μπύρα, να διαθέτει μία αεροπορική εταιρεία και να έχει και μία ποδοσφαιρική ομάδα. Τα πυρηνικά όπλα βοηθούν επίσης. Στη χειρότερη περίπτωση, πάντως, πρέπει να έχει έστω μία ποδοσφαιρική ομάδα».

Αυτός ήταν ένας τρόπος να σχολιάσει δηκτικά τον τρόπο λειτουργίας της κοινωνίας και του κόσμου γενικότερα, αλλά και τον ρόλο που παίζει ο εμπορευματοποιημένος αθλητισμός και τα πρότυπά του σε αυτό.

Συλλεκτική photo: Ο Τζιμ Μόρισον ετοιμάζεται να παίξει ποδόσφαιρο

Ο ίδιος πάντως δεν είχε κάποιο πρόβλημα με τον αθλητισμό ή τα σπορ, αντιθέτως του άρεσαν τα σπορ με ρακέτες: «Η επαφή μου με το τρέξιμο ήταν καθημερινή, αλλά περιοριζόταν στο να προλάβω το σχολικό λεωφορείο».

Αμέσως μετά προσέθετε με χιούμορ: «Είχα δοκιμάσει το τένις, ωστόσο δεν ήμουν ιδιαίτερα καλός. Αντιθέτως ήμουν πολύ καλός στο μπάντμιντον και στο σόφτμπολ. Η εμφάνισή μου με το μουστάκι και τα μακριά μαλλιά μάλλον δεν έπειθε για αθλητή και δεν με έβαλαν ποτέ στην ομάδα του σχολείου».

Όποτε έβρισκε χρόνο, πάντως, ο Ζάπα φέρεται να το έριχνε στο πινγκ-πονγκ, όπως φαίνεται και στην κεντρική φωτογραφία, καθώς ο ίδιος ο αθλητισμός μόνο οφέλη έχει να δώσει.

Το πως χρησιμοποιείται από καθεστώτα, διαφημιστικές εταιρίες και ένα σωρό άλλους είναι μία άλλη (πικρή) ιστορία…