Θα πρέπει να διαλέξεις.

Σε έναν ιδεατό κόσμο δεν θα έπρεπε να υπάρχουν στρατόπεδα. Ούτε ταμπούρια που βρίσκονται άνθρωποι, σημαδεύουν και πυροβολούν τον απέναντι.

Μακάρι να μην υπήρχαν διαχωρισμοί. Αλλά γίνεται μια μάχη. Συγγνώμη που σου το λέω και σε αναστατώνω, όμως αν διαλέγεις την… ουδετερότητα μέσω της αδιαφορίας ή της λιγοψυχίας γίνεσαι σύμμαχος των κακών.

Δεν υπάρχουν Παναθηναϊκοί και Ολυμπιακοί, ΠΑΟΚτσήδες και Αρειανοί, αριστεροί και δεξιοί, ροκάδες και «σκυλάδες» κ.ο.κ. Αλλού είναι η μάχη. Όλες οι υπόλοιπες δεν είναι μάχες, είναι αποπροσανατολισμός.

Υπάρχουν οι λογικοί άνθρωποι, εκείνοι δηλαδή που έχουν αντιληφθεί την έκταση του προβλήματος, υπάρχουν οι αδίστακτοι, υπάρχουν και οι «ουδέτεροι» που -όταν δεν υφίσταται εθνική τραγωδία- αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία.

Η μάχη γίνεται (ή θα πρέπει να γίνεται) μεταξύ των λογικών ανθρώπων και εκείνων που στον βωμό της εξουσίας ή του χρήματος σκοτώνουν, καίνε, κλέβουν, βασανίζουν…

Yπήρξαν (υπάρχουν ακόμα ίσως) εκείνοι που έδιναν τις άδειες για να χτίζονται ανεξέλεγκτα σπίτια και πολυτελείς κατοικίες μέσα σε δασικές περιοχές.

Τα εγκληματικά λάθη στους πολεοδομικούς, ο Θεός να τους κάνει, σχεδιασμούς έχουν γίνει δεκάδες χρόνια τώρα. (Και) γι’ αυτό καίγονται ή πνίγονται άνθρωποι/ζώα και καταστρέφονται περιουσίες. Έτσι δεν πνίγηκε πρόσφατα και η Μάνδρα;

Έδιναν τις άδειες οι δολοφόνοι, έχτιζαν οι αδαείς και στο τέλος η Φύση έρχεται πάντα να αποδείξει ότι είναι πιο ισχυρή από μας τα ανθρωπάκια.

Κι αφού γίνονταν αυτά τότε, ερχόμαστε στο τώρα. Κάποιοι δίνουν εντολές να μπει φωτιά, κάποιοι είναι εγκληματικά απρόσεκτοι, άλλοι είναι πυρομανείς… Και υπάρχουν και οι περιπτώσεις που μια εστία προκαλείται χωρίς ανθρώπινο χέρι.

Τη Δευτέρα 23 Ιουλίου ήταν τόσες οι εστίες σε τόσο κοντινή χιλιομετρική απόσταση που η λογική λέει ότι δεν δημιουργήθηκαν μόνες τους. Τις δημιούργησαν οι αδίστακτοι. Και εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με παράνομες άδειες και πολεοδομικά λάθη. Εδώ έχουμε να κάνουμε με εν ψυχρώ δολοφονίες.

Το ίδιο ισχύει τις τελευταίες ώρες και σε άλλα σημεία της Γης, όπου καίγονται αρχαία δάση σε Φινλανδία, Σουηδία, Νορβηγία και Λετονία.

Οι αδίστακτοι υπήρχαν και θα υπάρχουν σε όλους τους τομείς, εσύ πού βρίσκεσαι; Δεν σου λέω να ανέβεις σε ένα ελικόπτερο και να αρχίσεις τις ρίψεις. Υπάρχουν άλλοι που το κάνουν αυτό από γης και αέρος. Οι απλοί πυροσβέστες που τους αξίζουν και τα περισσότερα ΜΠΡΑΒΟ, μαζί με τους στρατιώτες, τους λιμενικούς, τους γιατρούς, τους εθελοντές…

Όμως εσύ (και εγώ και όλοι) θα πρέπει να αντιληφθείς ή ακόμη και να μάθεις ότι θα πρέπει να είμαστε ενωμένοι όχι μόνο όταν συμβαίνουν αυτά τα φαινόμενα. Αν γίνουμε πιο άνθρωποι, θα αποδυναμωθούν οι αδίστακτοι, θα μειωθούν τα θύματα.

Πολλά γράψαμε. Θα πρέπει να διαλέξουμε. Αφού προηγουμένως πενθήσουμε για πολλοστή φορά εξαιτίας μιας ομαδικής δολοφονίας. Μακάρι να υπάρχει Θεός, Παράδεισος και Κόλαση. Δεν μπορούμε να βρούμε κάτι άλλο για τις άδικες ζωές που χάνονται και, αντίθετα, για αυτούς που προκαλούν τις τραγωδίες.

***

Γυρίσανε πολλοί σημαδεμένοι
απ’ του καιρού την άγρια πληρωμή
στο μεσοστράτι τέσσερις ανέμοι
τους πήραν για σεργιάνι μια στιγμή
και βρήκανε τη φλόγα που δεν τρέμει
και το μαράζι δίχως αφορμή

Και σαν τους άλλους χάθηκαν κι εκείνοι
τους βρήκαν να γαβγίζουν στα μισά
κι απ’ το παλιό μαρτύριο να ‘χει μείνει
ένα σκυλί τη νύχτα που διψά
γυναίκες στη γωνιά μ’ ασετυλίνη
παραμιλούν στην ακροθαλασσιά

(Από τα “Μαλαματένια Λόγια” των Μάνου Ελευθερίου-Γιάννη Μαρκόπουλου)

ΥΓ: Στους αδίστακτους υπάγονται και όσοι θέλησαν να “πουλήσουν” με οποιονδήποτε τρόπο την ανείπωτη αυτή τραγωδία