Πρέμπεν Έλκιερ

Το θαύμα του 1992 αποτελεί (και όχι άδικα) την πιο λαμπρή στιγμή στην ιστορία του δανικού ποδοσφαίρου, αλλά η χρυσή γενιά της χώρας ήταν αυτή που προηγήθηκε με τις εμφανίσεις της κατά τη δεκαετία του 1980.

Πέραν των αδερφών Μίκαελ & Μπρίαν Λάουντρουπ, του Πέτερ Σμάιχελ, του Άλαν Σίμονσεν και του Μόρτεν Όλσεν, ένας ακόμη σπουδαίος άσος εκείνης της φουρνιάς ήταν ο Πρέμπεν Έλκιερ.

Το ταλέντο του στράικερ από την Κοπεγχάγη φάνηκε από πολύ νωρίς, καθώς από τα 18 του χρόνια υπήρξε μέλος της εθνικής Κ21, ενώ η πορεία του ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής άρχισε από τη Βάνλεσε έναν χρόνο αργότερα, όταν και σε 15 εμφανίσεις σημείωσε 7 γκολ.

Έπειτα από την παρθενική του σεζόν, ο νεαρός μεταπήδησε την περίοδο 1976-77 στην Κολωνία, η οποία την εποχή εκείνη αποτελούσε ένα από τα πιο σπουδαία κλαμπ στην Ευρώπη.

Αρχικά αποτέλεσε σημαντικό κομμάτι της ομάδας και, μάλιστα, σημείωσε δύο γκολ στο ντεμπούτο του, αλλά η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Ο λόγος; Η αυστηρή πειθαρχία που επέβαλλε ο τεχνικός Χένες Βάισβαϊλερ που δυσανασχετούσε με τις… απολαύσεις της ζωής.

Τα αφιερώματα του Sport-Retro.gr στο Παγκόσμιο Κύπελλο

Χαρακτηριστική έχει μείνει η μεταξύ τους στιχομυθία μετά από ένα νυχτοπερπάτημα του νεαρού Δανού, που με το πέρασμα του χρόνου έλαβε μυθικές διαστάσεις.

Όταν πληροφορήθηκε ο Βάισβαϊλερ ότι ο Έλκιερ εθεάθη να ξενυχτάει σε κλαμπ συντροφιά με ένα μπουκάλι ουίσκι και μια γυναίκα, ζήτησε τον λόγο από τον παίκτη του.

Εκείνος με τη σειρά του τον διαβεβαίωσε πως δεν ήταν αλήθεια, συμπληρώνοντας πως στην πραγματικότητα ήταν ένα μπουκάλι βότκα και… δύο γυναίκες!

Αναπόφευκτα, τον Φεβρουάριο του 1978, ο Έλκιερ αποχώρησε από την Κολωνία και εγκαταστάθηκε στο Βέλγιο για λογαριασμό της Λόκερεν.

Στην Ανατολική Φλάνδρα έμεινε μέχρι το 1984, σε ένα διάστημα που σημείωσε περισσότερα από 100 γκολ, ενώ το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς μεταγράφηκε στη Βερόνα, συμβάλλοντας τα μέγιστα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος Ιταλίας της σεζόν 1984-85.

Έπειτα από τετραετή παραμονή στις τάξεις της “Ελλάς” και σύνολο 48 γκολ, ο Δανός πήρε την απόφαση να επιστρέψει στην πατρίδα του για λογαριασμό της Βέιλε.

Η μεταγραφή αυτή προκάλεσε κύμα ενθουσιασμού στους οπαδούς του συλλόγου, οι οποίοι κατέκλυζαν το γήπεδο της ομάδας τους, προκειμένου να παρακολουθήσουν από κοντά το πιο λαμπρό της αστέρι.

Εντούτοις, ο Έλκιερ δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις υψηλές προσδοκίες που υπήρχαν γύρω απ’ αυτόν, εξαιτίας μιας σειράς τραυματισμών που τελικά τον οδήγησαν στην απόσυρση από τη δράση το 1990.

Εκεί που αναμφίβολα το άστρο του χαρισματικού επιθετικού έλαμψε περισσότερο κατά τη διάρκεια της καριέρας του ήταν με την εθνική ομάδα της χώρας του.

Πλαισιωμένος από το, ίσως, πιο ταλαντούχο καστ στην ιστορία της Δανίας, με παίκτες όπως οι Μίχαελ Λάουντρουπ, Σόρεν Λέρμπι, Μόρτεν Όλσεν και Άλαν Σίμονσεν, συνέβαλε τα μάλα, ώστε η πατρίδα του να γνωρίσει πρωτοφανείς διακρίσεις.

Η αρχή έγινε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Γαλλίας το 1984, όταν το αντιπροσωπευτικό του συγκρότημα αποτέλεσε την έκπληξη της διοργάνωσης με την πορεία μέχρι την ημιτελική φάση και τον αποκλεισμό από την Ισπανία στη διαδικασία των πέναλτι.

Ο Έλκιερ είχε σημειώσει δύο γκολ στο τουρνουά και αποτελούσε έναν από τους καλύτερους παίκτες των Δανών, αλλά αστόχησε στην τελευταία εκτέλεση.

Το 1986 οι “rød-hvide” (μτφρ. “ερυθρόλευκοι”) ήταν παρόντες για πρώτη φορά στην ιστορία τους σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, γεγονός που από μόνο του συνιστούσε επιτυχία.

Η κλήρωση τους έφερε σε πολύ δύσκολο όμιλο κόντρα σε Γερμανία, Ουρουγουάη και Σκωτία, εντούτοις οι Δανοί κατάφεραν να πάρουν την πρωτιά και να προκριθούν στους “16”.

Νίκησαν 1-0 τους Σκωτσέζους με σκόρερ τον Έλκιερ, συνέτριψαν 6-1 την Ουρουγουάη (χατ-τρικ ο ήρωας του αφιερώματος) και λύγισαν 2-0 τους Δυτικογερμανούς, προτού τεθούν αντιμέτωποι με την Ισπανία.

Οι απουσίες των Φρανκ Άρνεσεν και Γιαν Μέλμπι αποδείχθηκαν καθοριστικές, με συνέπεια το υπέρ τους 1-0 μετατράπηκε σε 5-1 παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Έλκιερ.

Εκείνος με την ολοκλήρωση του τουρνουά απέσπασε τόσο τη διάκριση της “Χάλκινης Μπάλας” του Παγκοσμίου Κυπέλλου, όσο και της επιλογής του στην καλύτερη εντεκάδα.

Ο μανιώδης καπνιστής, ο οποίος το 1984 και 1985 αναδείχθηκε 3ος και 2ος αντίστοιχα στην ψηφοφορία του “France Football” για το “Χρυσό Παπούτσι”, συμμετείχε σε άλλη μία σπουδαία διοργάνωση με τη Δανία.

Αυτή ήταν το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1988, όπου αυτός και οι συμπαίκτες του γνώρισαν άδοξο αποκλεισμό από την πρώτη κιόλας φάση με τρεις ήττες σε ισάριθμα ματς.

Ξεχωριστός για το ιδιαίτερο στυλ παιχνιδιού του, το οποίο συνδύαζε πάθος, μαχητικότητα, αλλά και τεχνική, ο Πρέμπεν Έλκιερ έχει αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι του στην ιστορία του δανικού αθλητισμού.

Αποτέλεσε την αιχμή του δόρατος μιας εθνικής ομάδας που έφερε την πατρίδα του στο προσκήνιο του παγκοσμίου ποδοσφαιρικού στερεώματος και προετοίμασε τον δρόμο για τον θρίαμβο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1992.

Δημοσθένης Καραμούζας

Τελειόφοιτος Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ