«Ο πατέρας μου… Το πρότυπό μου. Ο καλύτερος παίκτης σε ολόκληρο τον κόσμο. Θυμάμαι, τον περισσότερο καιρό δεν ήταν εκεί. Δούλευε…
Αλλά πάντα ήξερε τι συνέβαινε. Γνώριζε τα πάντα. Τι έκανα και πότε. Μιλούσαμε κάθε ημέρα στο τηλέφωνο.
Όταν επέστρεφε τα καλοκαίρια ήμουν γεμάτος χαρά. Όταν έφευγε για τη δουλειά του, ήθελα να τον ακολουθήσω. Μερικές φορές, το έκανα.
Κουβαλάω το όνομά του. Στην Ελλάδα, τον γνωρίζετε. Τώρα, ήρθε ο καιρός να μάθετε και εμένα.
Με λένε Στιβ Μπαρτ Τζούνιορ.
Και αυτή είναι η ιστορία μου».