Το Περιστέρι πηγαίνει με τον αέρα του πρωτοπόρου στο ΟΑΚΑ για το μεγάλο δευτεριάτικο (10/12) παιχνίδι απέναντι στον Παναθηναϊκό και δεν είναι η πρώτη φορά.

Τη σεζόν 2000-01 είχε 12 σερί νίκες, προτού ηττηθεί από τους «πράσινους», χάνοντας την πρωτιά της κανονική περιόδου για… τέσσερις πόντους!

Το Sport-Retro.gr θυμάται τι έκανε εκείνη τη χρονιά η ομάδα του Αργύρη Πεδουλάκη, του συνδετικού κρίκου με το σήμερα.

***

Το 1994 οι Πυξ Λαξ, μια από τις πιο δημοφιλείς και επιτυχημένες μπάντες της ελληνικής μουσικής, κυκλοφορούσαν ένα άλμπουμ 15 τραγουδιών με τον τίτλο «Για τους πρίγκιπες της δυτικής όχθης».

Συμπτωματικά, προφανώς, ο εν λόγω δίσκος συνέπεσε με τη σταδιακή άνοδο της ανδρικής ομάδας μπάσκετ του Περιστερίου, η οποία από το 1989 αγωνιζόταν πλέον στην Α1 και μετρούσε ήδη δύο ευρωπαϊκές συμμετοχές στο Κύπελλο Korac, με αποτέλεσμα την ταύτιση των δύο εννοιών και την έκτοτε παράλληλη πορεία τους.

Το Περιστέρι είχε αρχίσει ν’ αφήνει το σημάδι του στο ελληνικό μπάσκετ και σε συνδυασμό με το νέο γήπεδο στην Τζον Κένεντι με το ξύλινο παρκέ, την «εκτόξευση» της δημοτικότητα του αθλήματος, το ενδιαφέρον της τηλεόρασης και των επιχειρηματιών – επενδυτών (Νίκας, Κορασίδης) που άρχισαν να «διαφημίζονται» εντός κι εκτός παρκέ ανέβαινε χρόνο με το χρόνο.

Ο Κορωνιός, ο Μυλωνάς, ο Κασουρίδης, ο αδικοχαμένος Φάσουρας, ο Τσαγκόπουλος, οι πρώτοι Αμερικανοί (Τσερτς, Τσίτουμ, Νόρις, Μπέργουόλντ, Λοτερντέιλ, Μάξεϊ), αλλά και τα… Ελληνόπουλα από τη Σερβία (Γκούροβιτς, Γιάριτς), μπασκετικοί «πρόσφυγες» του πολέμου, ενίσχυσαν το status του Περιστερίου και συνέβαλαν έτσι ώστε η σεζόν 2000-01 να είναι η κορυφαία, βάσει αποτελεσμάτων και απόδοσης, σεζόν της ιστορίας του.

Ο Αργύρης Πεδουλάκης ήταν από το καλοκαίρι του 1997 ο πρώτος προπονητής του Περιστερίου και ο κύριος υπεύθυνος για το γεγονός πως η ομάδα του μεγαλύτερου δήμου της Β’ Αθήνας στην Αττική υπερκάλυπτε το ποδοσφαιρικό κενό.

Κι αυτό γιατί ο Ατρόμητος, έως ότου στις 31 Μαΐου του 2005 συγχωνευτεί με τη Χαλκηδόνα του Γιώργου Σπανού, ήταν «βυθισμένος» στις ιστορικές μνήμες και φυσικά στις μικρές κατηγορίες, έχοντας το 1997-98 φτάσει να παίξει στη Δ’ Εθνική προτού επανέλθει στη Β’ το καλοκαίρι του 2002.

Ο «τρελός Ιταλός» και ο Πάσπαλι με το… ένα πόδι. Το πιο μάγκικο Κύπελλο στην Ελλάδα

Όλο αυτό το χρονικό διάστημα η ομάδα μπάσκετ ήταν το σημείο αναφοράς της περιοχής, πόσο μάλλον τη χρονιά που έπαιξε στη νεοσύστατη Euroleague.

Ήταν η χρονιά που οι «κυανοκίτρινοι» τερμάτισαν στην πρώτη θέση της κανονικής περιόδου με ρεκόρ 22 νίκες – 4 ήττες και την καλύτερη άμυνα των 14 ομάδων, χάνοντας το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας στην ισοβαθμία με τον (πρωταθλητή Ευρώπης) Παναθηναϊκό.

Ήταν η χρονιά που «έτρεξαν» αήττητο σερί 12 αγώνων στον α’ γύρο και παρά την ήττα στη γρουσούζικη 13η αγωνιστική κατέκτησαν τον άτυπο τίτλο του πρωταθλητή χειμώνα.

Ήταν η χρονιά που ο αξέχαστος Αλφόνσο Φορντ είχε αναδειχθεί πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 24.1 πόντους.

Ο Αμερικανός σούπερ σκόρερ ήταν το «βαρύ πυροβολικό» ενός συνόλου πλημμυρισμένου με ταλέντο, παρόλο που προ διετίας είχαν ήδη αποχωρήσει ταυτόχρονα οι Κορωνιός και είχε γίνει αλλαγή σελίδας.

Δίπλα του έπαιζαν ο εγκεφαλικός Μπάιρον Ντίνκινς, οι υπερταλαντούχοι νεαροί Κώστας Τσαρτσαρής, Μανώλης Παπαμακάριος, Μιχάλης Πελεκάνος και οι συμπληρωματικοί μα πολύτιμοι Αλεξέι Ζεβροσένκο, Μίκαελ Άντερσεν, Φάμπιο Ριμπέϊρο, Αλέξης Παπαδάτος, Γιάννης Κρητικός, Τζον Μπρούγος, Ρόμπερτ Ραϊζενμπούχλερ και Άγκι Ιμπέζα.

Ο Αλφόνσο Φορντ είχε μετατρέψει τη γραμμή των βολών σε γραμμή της φιλανθρωπίας

Η χρονιά τότε άρχισε στις 21 Οκτωβρίου χάρη στο εντός έδρας 77-70 επί του ισχυρού ΠΑΟΚ του… Κορωνιού, που είχε αποχωρήσει από την ΑΕΚ και είχε βρει «καταφύγιο» κάτω από τις φτερούγες του έτερου δικεφάλου.

Ήταν ο προάγγελος του τι θ’ ακολουθήσει μέχρι την 4η Φεβρουαρίου, όταν το Περιστέρι ηττήθηκε στην έδρα του Παναθηναϊκού (ΟΑΚΑ).

Μεσολάβησαν…

…το 86-78 επί της Δάφνη (εκτός)
…το 85-77 επί του Αμαρουσίου (εντός)
…το 77-65 επί του Μακεδονικού (εκτός)
…το 76-71 επί της Νήαρ Ηστ (εντός)
…το οριακό 74-73 επί του Ηρακλή (εκτός)
…το 70-64 επί της ΑΕΚ (εντός) με τους 38 πόντους να έρχονται από τον Φορντ
…το 79-64 επί του Μίλωνα (εκτός)
…το 84-72 επί του Ολυμπιακού (εντός)
…το 78-76 επί του Πανιωνίου (εντός)
…το 78-76 επί του Ηρακλείου ανήμερα των Φώτων και
…το 94-63 επί του Άρη.

Τα μεγάλα ραντεβού

Η αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό του Ηλία Ζούρου στις 23 Δεκεμβρίου ήταν το… χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν. Το Περιστέρι είχε πετύχει το 8/8 και υποδεχόταν τους επίσης αήττητους Πειραιώτες, τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός είχε ήδη ηττηθεί μία φορά.

Η καριέρα του Ρόι Τάρπλεϊ σε VIDEOS

Η ομάδα του Αργύρη Πεδουλάκη είχε σημειώσει μονάχα δύο τρίποντα (στις 11 προσπάθειες), αλλά με 20 περισσότερα ριμπάουντ (49 έναντι 29) κυριάρχησε από το πρώτο μισό του αγώνα (49-38) και έφτασε στο 84-72, χάρη στους 26 πόντους του Φορντ, τους 16 του Ντίνκινς και του 14 (με 10 ριμπάουντ) του Τσαρτσαρή.

Από τους «ερυθρόλευκους» μονάχα οι Βούκσεβιτς (21 πόντοι) και Ράτζα (20 πόντοι) είχαν διακριθεί τότε, αν και ο Κροάτης ξεχάστηκε από τον Ηλία Ζούρο στον πάγκο κατά το τέταρτο δεκάλεπτο.

Ως την πρώτη Κυριακή του Φλεβάρη το «τρένο» του Περιστερίου συνέχισε την… εξπρές διαδρομή του. Δίχως στάσεις έφτασε στο σταθμό… Ειρήνη για το συναπάντημα με τον Παναθηναϊκό, που είχε ήδη τρεις ήττες στη σεζόν, κι ήταν στριμωγμένος στα σχοινιά. Το παιχνίδι έληξε 83-74.

Εύκολη νίκη των «πρασίνων»; Όχι ακριβώς. Διότι ο αγώνας μετά το 67-67 κρίθηκε στο έξτρα πεντάλεπτο. Η ομάδα του Πεδουλάκη είχε προηγηθεί 44-38 και 65-60, αλλά δεν προφύλαξε το προβάδισμά του.

«Και χωρίς πόδια θα παίξω!» O Λευτέρης Σούμποτιτς για τον Τσαρλς Σάκλεφορντ

Η ισοφάριση από τον Μίντλετον και η άστοχη επίθεση του Φορντ στα 5” έφεραν την παράταση, στη διάρκεια της οποίας οι τα «πριγκιπόπουλα» έμειναν από δυνάμεις και παραδόθηκαν παρά τους 31 πόντους του θρυλικού Αλ, ο οποίος έχασε μονάχα 18 δευτερόλεπτα του αγώνα (44’42”), ενώ ο Κώστας Τσαρτσαρής των 11 πόντων, προτού φορέσει τα πράσινα, έπαιξε 43’13”!

Το αποτέλεσμα δεν έκοψε τα φτερά του Περιστερίου, το οποίο στην αυγή του β’ γύρου έκανε έξι σερί ήττες, συνεχίζοντας να πετάει ψηλά, προτού χάσει 71-67 από την ΑΕΚ.

Ηττήθηκε επίσης από τον Ολυμπιακό και τον Πανιώνιο εκτός έδρας, με αποτέλεσμα ο Παναθηναϊκός που έχασε μονάχα ένα παιχνίδι στο δεύτερο μισό της regular season να το προσπεράσει πριν από το φινάλε. Ηττήθηκε μονάχα στο Περιστέρι την τελευταία αγωνιστική!

Το 66-61 δεν κάλυψε τη διαφορά των εννέα πόντων του πρώτου αγώνα, ασχέτως αν με το 50-43 στο 26′ την άγγιξε, αλλά η νίκη επί των «πρασίνων» μετά από τέσσερα «άγονα» χρόνια επιβεβαίωνε την ολοκληρωτική αλλαγή επιπέδου.

Θα είχε επικυρωθεί, αν το Περιστέρι είχε φτάσει ως τους τελικούς. Η διασταύρωση στα ημιτελικά με τον Ολυμπιακό, που είχε ήδη αποκλείσει τον Ηρακλή με 2-0 νίκες, κρίθηκε στο πρώτο παιχνίδι. Οι «κυανοκίτρινοι» δεν είχαν ματς ως τότε και εμφανίστηκαν κάπως… σκουριασμένοι.

Πλην βέβαια του Αλ… Καπόνε Φορντ. Του πιο «σεσημασμένου» σκόρερ στη μετά Γκάλη εποχή. Είχε 43 από τους 83 πόντους του Περιστερίου ο Αμερικανός, αλλά δεν απέτρεψε το 85-83 των Πειραιωτών (29 πόντους ο Ρίβερς με 15 στην δ’ περίοδο), οι οποίοι με την ψυχολογία στα ύψη και το 73-65 του δεύτερου ματς προκρίθηκαν στους τελικούς του πρωταθλήματος. Κακός δαίμονας οι «ερυθρόλευκοι», αφού τους είχαν αποκλείσει και στο κύπελλο (73-63).

Η υψηλή πτήση του Περιστερίου είχε διακοπεί, αλλά το σύγχρονο (για την εποχή) μπάσκετ όλης της χρονιάς, γεμάτο δίψα και ενθουσιασμό, δεν σβήστηκε μονοκοντυλιάς από μια ήττα. Πόσο μάλλον όταν είχε συνδυαστεί με την πρόκριση στα νοκ άουτ της νεοσύστατης Euroleague και τον αποκλεισμό από τη μετέπειτα φιναλίστ Μπασκόνια.

Λέτε η μοίρα να χρωστάει κάτι στον «Άρτζι» και την ομάδα του;