Μικ Μακ Κάρθι

Ο Μάικλ Τζόζεφ Μακ Κάρθι, όπως είναι το πλήρες όνομά του, υπήρξε ένας σκληροτράχηλος κεντρικός αμυντικός, κατά την διάρκεια της ποδοσφαιρικής του καριέρας και εν συνεχεία ένας ιδιαίτερα εξωστρεφής, πεισματάρης και θαρραλέος προπονητής.

Γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1959 στο Μπάρνσλεϊ της επαρχίας του Γιόρκσαϊρ και άρχισε την καριέρα του από την ομώνυμη ομάδα, καταγράφοντας 272 συμμετοχές και 7 γκολ σε έξι χρόνια (1977-1983).

Η Μάντσεστερ Σίτι, η οποία τότε αγωνιζόταν στη β’ κατηγορία, ήταν ο επόμενος σταθμός του και, μάλιστα, στην πρώτη του σεζόν πανηγύρισε την άνοδο στα μεγάλα σαλόνια.

Ύστερα από μία χρονιά, όπου η παραμονή εξασφαλίστηκε σχετικά άνετα, ακολούθησε αυτή του υποβιβασμού, αλλά ο Μικ δεν είχε σκοπό να ακολουθήσει τους “πολίτες”.

Η Σέλτικ ήταν η επόμενη επιλογή για τον Μακ Κάρθι και στην πρώτη του σεζόν η ομάδα κατέκτησε το νταμπλ, ενώ τη δεύτερη αρκέστηκε στο Κύπελλο, αφού στο πρωτάθλημα κατέλαβε την 3η θέση.

Ο δυναμικός αμυντικός έφυγε ξανά με μεταγραφή, αυτή τη φορά στη Γαλλία και τη Λιόν με τριετή συμφωνία, ωστόσο ούτε εκεί η κατάσταση ήταν ρόδινη.

Φοβούμενος πως αυτό θα επηρεάσει τη θέση του στην εθνική ομάδα, ο Μικ ζήτησε να επιστρέψει στην Αγγλία για λογαριασμό της Μίλγουολ, ακόμη κι ως δανεικός.

Παρά το γεγονός πως το κλαμπ υποβιβάστηκε την ίδια χρονιά (1990), οι καλές εμφανίσεις του ανάγκασαν τους διοικούντες να τον αγοράσουν και να του προσφέρουν συμβόλαιο 200.000 λιρών.

Ωστόσο, μερικά συνεχόμενα προβλήματα τραυματισμών τη διετία που ακολούθησε, οδήγησαν τον Μακ Κάρθι στην απόσυρση από τη δράση και την απόφαση να κοουτσάρει τη Μίλγουολ σε ηλικία 33 ετών.

Εξαιτίας του Ιρλανδού πατέρα του ονόματι Τσαρλς, ο σκληροτράχηλος αμυντικός είχε δικαίωμα να αγωνιστεί με τη φανέλα του συγκεκριμένου αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος και, πράγματι, αυτό επέλεξε επειδή στην Αγγλία θα… γυάλιζε τον πάγκο.

Ύστερα από τη συμμετοχή του και στα τρία ματς του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 1988, ο Μακ Κάρθι πήρε το περιβραχιόνιο και ως αρχηγός οδήγησε την Ιρλανδία στην κορυφαία διάκριση της ιστορίας της.

Με τρεις ισοπαλίες στις ισάριθμες αναμετρήσεις του ομίλου με Αγγλία (1-1), Αίγυπτο (0-0) και Ολλανδία (1-1), τα “αγόρια στα πράσινα”, όπως είναι το πιο διαδεδομένο παρατσούκλι τους, προκρίθηκαν στη φάση των “16” του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1990 και, μάλιστα, στην παρθενική τους εμφάνιση στη διοργάνωση!

Εν συνεχεία, ο αγώνας με τη Ρουμανία οδηγήθηκε στη διαδικασία των πέναλτι (“λευκή” ισοπαλία σε κανονική διάρκεια/παράταση), όπου ο Πατ Μπόνερ απέκρουσε την τελευταία εκτέλεση του Ντάνιελ Τιμόφτε και έστειλε την Ιρλανδία στην προημιτελική φάση.

Με γκολ του Σαλβατόρε “Τότο” Σκιλάτσι στο 38ο λεπτό, η οικοδέσποινα Ιταλία σταμάτησε την αξιοπρεπέστατη πορεία του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος από το Ηνωμένο Βασίλειο, την κορυφαία μέχρι σήμερα σε Παγκόσμιο Κύπελλο ή Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.

Ο “Captain Fantastic”, όπως ήταν το παρατσούκλι του Μακ Κάρθι, κατέγραψε συνολικά 57 συμμετοχές και έβαλε 2 γκολ με τη φανέλα της εθνικής Ιρλανδίας.

Ύστερα από τέσσερα χρόνια ως προπονητής της Μίλγουολ, πάντως, οι δρόμοι του με τους “πράσινους” έσμιξαν ξανά και, μάλιστα, ευτύχησε να τους οδηγήσει στα γήπεδα της Ιαπωνίας (αρχικά) και Νότιας Κορέας (εν συνεχεία) για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002.

Η επιτυχία αυτή επισκιάστηκε από τον αξέχαστο τσακωμό που είχε με το αστέρι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και ηγέτη της εθνικής Ρόι Κιν.

Οι κουβέντες που αντάλλαξαν οι δύο άντρες ήταν… ασήκωτες με αποτέλεσμα ο αρχηγός της ομάδας να εκδιωχθεί από την αποστολή, προτού καν αρχίσει το τουρνουά!

Αιτία του πρωτοφανούς καυγά ήταν οι κατηγορίες από πλευράς Κιν περί ελλιπούς προετοιμασίας και κακής επιλογής προπονητικών εγκαταστάσεων από τον Μακ Κάρθι.

Παρά το κάκιστο κλίμα, η Ιρλανδία δεν γνώρισε ήττα στον όμιλο (1-1 με Καμερούν, Γερμανία, νίκη 3-0 επί της Σαουδικής Αραβίας) και προκρίθηκε ως δεύτερη.

Στη φάση των “16” αντιμετώπισε την Ισπανία, αλλά αποκλείστηκε στη διαδικασία των πέναλτι, ενώ είχε αστοχήσει κατά τη διάρκεια του 90λέπτου σε εκτέλεση του Ίαν Χάρτε και ευστοχήσει ακριβώς στην εκπνοή (1-1) με εκείνη του Ρόμπι Κιν.

Ο Μικ Μακ Κάρθι τελικά οδηγήθηκε σε παραίτηση από τον πάγκο της εθνικής τον Νοέμβριο του 2002, δεδομένου ότι ο σάλος από το περιστατικό με τον Κιν ολοένα και αυξανόταν αντί να καταλαγιάζει.

Η προπονητική του καριέρα, ωστόσο, συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, ενώ από το 2003 μέχρι τώρα έχει κοουτσάρει τη Σάντερλαντ (2003-2006), τους Γουλβς (2006-2012) και την Ίπσουιτς (2012-2018).

Νίκος Κεραμύδας

Τελειόφοιτος Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ