Ελάχιστες είναι οι φορές που ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ έχουν διασταυρώσει τα ξίφη τους σε μπασκετικούς τελικούς πρωταθλήματος ή Κυπέλλου.
Το γεγονός, όμως, ότι αποτελούν δύο από τις υπερδυνάμεις του ελληνικού αθλητισμού φτάνει και περισσεύει για να αποκτήσει αίγλη το οποιοδήποτε μεταξύ τους ντέρμπι.
Στους τελικούς του πρωταθλήματος υπάρχει ισορροπία, αφού ο Ολυμπιακός… προηγήθηκε το 1997 με 3-1 στη σειρά, αλλά η ΑΕΚ απάντησε το 2002 και, μάλιστα, με τον πλέον πειστικό τρόπο.
Εν προκειμένω, με αφορμή τον αγώνα του Σαββάτου (17/2) στα «Δύο Αοράκια» του Ηρακλείου Κρήτης, το Sport-Retro.gr επικεντρώνεται στις τρεις φορές που οι δύο ομάδες τέθηκαν αντιμέτωπες σε τελικούς Κυπέλλου: το 1976, το 1978 και το 1980.
Νικητής σε όλες τις περιπτώσεις ήταν ο ισχυρότατος Ολυμπιακός της εποχής, ενώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτό ήταν το ζευγάρι των 3 εκ των πρώτων 5 τελικών της διοργάνωσης που άρχισε επίσημα στις 2 Μαΐου 1976.
***
1975–76: Ολυμπιακός-ΑΕΚ 81-69
Με τον Φαίδωνα Ματθαίου στον πάγκο του, ο Ολυμπιακός πήρε τα ηνία από τον Παναθηναϊκό στα μέσα της δεκαετίας του 1970 και του τα επέστρεψε στα τέλη.
Οι «ερυθρόλευκοι» της σεζόν 1975-76 δεν είχαν αντίπαλο, όπως μαρτυρά το 22/22 που τους χάρισε το 3ο πρωτάθλημα της ιστορίας τους, έπειτα από εκείνα του 1949 και του 1960.
Η ΑΕΚ, από την πλευρά της, διέθετε επίσης μία τεράστια προσωπικότητα του εγχώριου μπάσκετ στον πάγκο της (Κώστας Μουρούζης), αλλά δεν θύμιζε σε τίποτα τη θρυλική ομάδα της δεκαετίας του 1960.
Με 12 νίκες και 10 ήττες, η «Ένωση» κατέλαβε την 4η θέση στο πρωτάθλημα και έβλεπε τη νεοσύστατη διοργάνωση του Κυπέλλου ως μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για διάκριση.
Χωρίς παίκτες και έφορο!
H AEK ντεμπουτάρισε στον θεσμό την Κυριακή 13 Ιουνίου κόντρα στον Σπόρτιγκ, ενώ ο Ολυμπιακός μία ημέρα αργότερα στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό.
Παρά τα πολλά προβλήματα (αποχωρήσεις τριών παικτών, δεν υπήρχε ούτε έφορος στον πάγκο!), η «Ένωση» επικράτησε 67-66 του αξιόμαχου αντιπάλου, ασχέτως αν στο ημίχρονο έχανε με 36-29.
Το ματς πήγαινε πόντο-πόντο, ο Καντέλης λίγο έλειψε να αποβεί μοιραίος για την ΑΕΚ αφού έχασε 2 βολές στα 47’’, όμως ο Κόντος σκόραρε στα 7’’ και διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα, από τη στιγμή που ο Αντώνης Πανταζής έκανε «βήματα» στα 4’’.
Οι πόντοι της ΑΕΚ: Κόντος 18, Γιαννουζάκος 19, Τρόντζος 6, Τσοσκούνογλου 13, Νεσιάδης 4, Νυδριώτης 7, Καντέλης.
Ο Ολυμπιακός, στον αντίποδα, εκμεταλλεύθηκε τις απουσίες των τιμωρημένων Τάκη Κορωναίου και Χρήστου Κέφαλου, τη στιγμή που ο Απόστολος Κόντος ήταν επηρεασμένος από την κηδεία του πατέρα του (σ.σ. αφίχθη απευθείας από το νεκροταφείο!)
Υπό το βλέμμα 2.500 θεατών στο κλειστό γυμναστήριο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, οι «ερυθρόλευκοι» προηγήθηκαν 37-32 στο ημίχρονο, σε ένα κακό ποιοτικά ντέρμπι με νευρικότητα και υψηλά ποσοστά αστοχίας εκατέρωθεν.
Οι γηπεδούχοι αγωνίστηκαν για σεβαστό διάστημα με παίκτες από το εφηβικό (Μέμος Ιωάννου, Κώστας Μπατής, Χρήστος Πετρακάκης) και αν ο Δημήτρης Κοκολάκης εκμεταλλευόταν την αποβολή του Γιώργου Καστρινάκη στο 28’, ενδεχομένως οι φίλαθλοι να μην αρκούνταν στο χειροκρότημα αναγνώρισης των προσπαθειών παρά την ήττα με 64-60, αλλά στην αποθέωση των «πρασίνων».
“Έκανε πολλά λάθη ο ψηλός ο Κοκολάκης, γι’ αυτό και κέρδισε ο Ολυμπιακός”, είπε κάποιος μετά τη λήξη στον Φαίδωνα Ματθαίου, ο οποίος απάντησε και άφησε σύξυλο τον συνομιλητή του: “Αυτό ήταν το… αντικόλπο μας. Βάλαμε όλους τους κοντούς για να εκμεταλλευθούν τις γκάφες των ψηλών και να αιφνιδιάζουν”.
Να σημειωθεί ότι σε εκείνο το ντέρμπι ο Μάκης Κατσαφάδος πήρε χρόνο συμμετοχής (περίπου 1 λεπτό), έπειτα από 2 ολόκληρα χρόνια αποχής, το 1 εκ των οποίων λόγω ποινής που του είχε επιβληθεί.
Οι πόντοι του Ολυμπιακού: Γιατζόγλου 11, Καστρινάκης 12, Διάκουλας 12, Μελίνι 9, Μπαρλάς 10, Τσάνταλης 2, Κοκορόγιαννης 2, Σπανός 6, Κατσαφάδος.
Διά πυρός και σιδήρου ο Ολυμπιακός
Κατόπιν, ο Ολυμπιακός απέκλεισε εκτός έδρας τον Αίολο Ταύρου με 68-50 και τον Δημόκριτο Θεσσαλονίκης εντός έδρας με 87-70, ενώ η ΑΕΚ την Προοδευτική εκτός έδρας με 82-56 και τον Ιωνικό Νικαίας εκτός έδρας με 72-66.
Στην ημιτελική φάση, εν αντιθέσει με τους «κιτρινόμαυρους» που επικράτησαν εύκολα του γειτονικού Ιωνικού Νέας Φιλαδελφείας με 83-66, οι «ερυθρόλευκοι» τα χρειάστηκαν στο ανοικτό (και κατάμεστο) γήπεδο του ΒΑΟ απέναντι στον Ηρακλή.
Το ημίχρονο έληξε 38-35 υπέρ του Ολυμπιακού, στο 35’ ο «γηραιός» πέρασε για πρώτη φορά μπροστά στο σκορ με 62-61, προτού έρθει η απάντηση των φιλοξενούμενων (63-67).
Δύο άστοχα σουτ των Σωτήρη Σακελλαρίου και Χαρίτου Τσαουσίδη στα τελευταία δευτερόλεπτα αποτέλεσαν την «ταφόπλακα» των προσπαθειών των γηπεδούχων για την υπέρβαση, με συνέπεια η ομάδα του Πειραιά να προκριθεί στον τελικό (71-73 το τελικό αποτέλεσμα).
«Ερυθρόλευκο» νταμπλ
Τη Δευτέρα 12 Ιουλίου 1976 στις 20:30 άρχισε ο πρώτος τελικός Κυπέλλου μπάσκετ στο γήπεδο της Γλυφάδας (σ.σ. αρχικά η ΕΟΚ είχε αποφασίσει να διεξαχθεί στο Παναθηναϊκό Στάδιο, όμως τα δεδομένα άλλαξαν λόγω της εκδήλωσης για την Ολυμπιακή Φλόγα).
Η διοργάνωση πήρε το όνομα του Αντώνη Παριανού, πρώτου ειδικού γραμματέα της ομοσπονδίας αθλοπαιδιών το 1966 («προπομπός» της ΕΟΚ) και γενικού γραμματέα της ομοσπονδίας πινγκ πονγκ.
Ήταν μέλος της αντιδικτατορικής οργάνωσης «Δημοκρατική Άμυνα», χρησιμοποιούσε τον πολύγραφο της ομοσπονδίας πινγκ πονγκ για να τυπώνει έντυπα, τα οποία διοχέτευε στον Πειραιά.
Ο Αντώνης Παριανός συνελήφθη από τη χούντα τον Ιούλιο του 1969 και πέθανε την 1η Απριλίου 1970 καταβεβλημένος από τα βασανιστήρια που είχε υποστεί.
Αναφορικά με το αγωνιστικό σκέλος, ο Ολυμπιακός άντλησε δύναμη από τους 4 Ελληνοαμερικανούς του, καθώς οι Γιώργος Καστρινάκης-Παύλος Διάκουλας ήταν αχτύπητοι κάτω από τα καλάθια, ο Στιβ Γιατζόγλου ήταν θαυμάσιος έξω από τη ρακέτα και ο Πολ Μελίνι ενίσχυε την κατάσταση με τις διεισδύσεις του στο αντίπαλο καλάθι.
Χαρακτηριστικό είναι ότι το πρώτο εις βάρος του φάουλ καταλογίστηκε στο 8’, εν αντιθέσει με την ΑΕΚ που «φορτώθηκε» από νωρίς, απόρροια των προσπαθειών της να ανακοπούν οι «ερυθρόλευκοι».
Ουσιαστικά, η «Ένωση» πλησίασε μόνο όταν το σκορ ήταν 45-40 στο 25’ και άφησε να περάσουν ανεκμετάλλευτες δύο διαδοχικές επιθέσεις, γεγονός που αφύπνισε τον Ολυμπιακό και που, ουσιαστικά, έβαλε τέλος στη σεμνή τελετή.
Οι 2.500 περίπου θεατές (2.312 τα εισιτήρια) χειροκρότησαν θερμά τους νταμπλούχους Ελλάδας, οι οποίοι επικράτησαν 81-69 (41-26 το ημίχρονο), απέναντι σε ένα αξιόμαχο σύνολο που έφτασε ως τον τελικό παρά τα δυσβάστακτα προβλήματά του.
Βέβαια και ο Ολυμπιακός κλήθηκε να λύσει σοβαρά ζητήματα μεσούσης της σεζόν, με αποκορύφωμα ίσως το γεγονός ότι τα στελέχη του εμπόδισαν την τελευταία στιγμή τον Μελίνι να αφήσει την Ελλάδα (τον εντόπισαν στο αεροδρόμιο).
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Φαίδων Ματθαίου): Καστρινάκης 20, Γιατζόγλου 19, Διάκουλας 18, Μελίνι 11, Ράμμος 2, Μπαρλάς 7, Σισμανίδης 2, Σπανός 2, Γκαρώνης, Κοκορόγιαννης.
ΑΕΚ (Κώστας Μουρούζης): Γιαννουζάκος 18, Κόντος 13, Τσοσκούνογλου 10, Καρτερουλιώτης, Καντέλης 10, Παπαδάτος 10, Τρόντζος 6, Νεσιάδης 2, Νυδριώτης, Αποστολίδης.
***
1977–78: Ολυμπιακός-ΑΕΚ 83-72
Ύστερα από το back-to-back του 1977 στο Κύπελλο (σ.σ. στο πρωτάθλημα κατετάγη 2ος), ο Ολυμπιακός έδειχνε ξανά αχτύπητος, δεδομένου ότι την επόμενη σεζόν κατέγραψε μόλις μία ήττα, κι αυτή στο αδιάφορο ματς της τελευταίας αγωνιστικής από την ΑΕΚ.
Αναφορικά με τον δεύτερο τη τάξει θεσμό, οι «ερυθρόλευκοι» σάρωσαν κατά σειρά 78-38 εκτός έδρας την Προοδευτική και 89-61 εντός έδρας τον Πειραϊκό Σύνδεσμο, προτού περάσουν διά πυρός και σιδήρου από τη γειτονική Νίκαια (93-92 τον Ιωνικό) και λυγίσουν τον Πανιώνιο με 79-72 στο γήπεδο του Μίλωνα.
Ειδική αναφορά θα πρέπει να γίνει στον ημιτελικό, αφού το υπέρ του 47-37 στο ημίχρονο λίγο έλειψε να μετατραπεί σε 93-93 και το ματς να οδηγηθεί στην παράταση (έχασε βολή ο Μπεζεντάκος στα 5’’).
Ο Ιωνικός Νικαίας, μάλιστα, κατέθεσε ένσταση ισχυριζόμενος ότι η αναμέτρηση ολοκληρώθηκε 2’’ νωρίτερα από το προβλεπόμενο, ωστόσο δεν δικαιώθηκε, ασχέτως αν το παραδέχθηκε ο «σημειωτής».
Με τον εμβληματικό Γιώργο Αμερικάνο στον πάγκο της, η ΑΕΚ έκαμψε στην Αθήνα την αντίσταση δύο ομάδων από την Πάτρα: του Απόλλωνα με 82-68 και της Ένωσης Αθλοπαιδιών με 94-40, ενώ στη συνέχεια επικράτησε 82-70 του Εσπέρου Καλλιθέας και νίκησε στην παράταση με 83-81 τον Παναθηναϊκό.
Ημέρες 1968
Την Τρίτη 30 Μαΐου 1978 το Παναθηναϊκό Στάδιο αναβίωσε ημέρες… 1968, καθώς η «Ένωση» στέρησε από τους «πράσινους» την ευκαιρία να αγωνιστούν σε τελικό Κυπέλλου για πρώτη φορά στην ιστορία τους.
Προερχόμενη από τη νίκη επί του, αδιάφορου πλην αήττητου μέχρι πρότινος, Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα, η ΑΕΚ εξασφάλισε εισιτήριο στο Κύπελλο Κυπελλούχων, δεδομένου ότι ο αντίπαλος θα συμμετείχε στο Κύπελλο Πρωταθλητριών.
Στο πρόσωπο του Μιχάλη Γιαννουζάκου αποτυπώθηκαν οι έντονες εκδηλώσεις χαράς των «κιτρινόμαυρων», αφού με το σφύριγμα της λήξης σούταρε (με το πόδι) την μπάλα στον… ουρανό του Σταδίου, άρχισε να χοροπηδά και να πνίγεται στα φιλιά των συμπαικτών του.
Αρχιτέκτονας αυτής της επιτυχίας ήταν ο Γιώργος Αμερικάνος, ο άνθρωπος που αθόρυβα και δημιουργικά πήρε στα χέρια του μία διαλυμένη ομάδα και την ανέστησε.
«Πρόκειται περί μεγάλο θριάμβου. Διότι ο Παναθηναϊκός αποτελείται από πιο δυνατό συγκρότημα με ικανούς παίκτες, αλλά ο ενθουσιασμός και η πίστη των παιδιών μας κατανίκησαν ανωτέρους μας και φτάσαμε στον θρίαμβο.
Η διοίκηση της ΑΕΚ θα δώσει μεγαλύτερη προσοχή και ενδιαφέρον προς την ομάδα μπάσκετ, αλλά και στα άλλα ερασιτεχνικά τμήματα. Τους συγχαίρω όλους για τον θρίαμβο που μας χάρισαν», δήλωνε τότε ο ηγέτης του συλλόγου Λουκάς Μπάρλος.
Μάλιστα, οι παίκτες της «Ένωσης» ανταμείφθηκαν και με διόλου ευκαταφρόνητο πριμ, καθώς μοιράστηκαν τις εισπράξεις του αγώνα και έλαβαν 5.000 δραχμές από τον Αχιλλέα Πολυχρονόπουλο (σύμβουλος της ΕΟΚ και μέλος των «κιτρινόμαυρων»).
Νταμπλ χωρίς Μελίνι
Η απουσία του Πολ Μελίνι δεν επηρέασε καθόλου τον Ολυμπιακό, ο οποίος το βράδυ της Δευτέρας 5 Ιουνίου 1978 πανηγύρισε το 3ο διαδοχικό Κύπελλο (την προηγούμενη σεζόν είχε νικήσει στον τελικό τον Πανιώνιο) και 2ο νταμπλ σε διάστημα τριετίας.
Υπό το βλέμμα περίπου 8.000 θεατών, στο Παναθηναϊκό Στάδιο αυτή τη φορά, οι «ερυθρόλευκοι» επανέλαβαν τη διάκριση του 1976 στη Γλυφάδα, με τη διαφορά ότι στον πάγκο τους υπήρχε ο τότε «κιτρινόμαυρος» Κώστας Μουρούζης.
Το ημίχρονο έκλεισε με τον Ολυμπιακό να προηγείται 39-34, όμως σταδιακά η διαφορά αυξανόταν (52-42 στο 25’, 62-50 στο 30’, 72-56 στο 35’), προτού κλείσει στο τελικό 83-72.
Χρησιμότατος αμυντικά και επιθετικά ο Καστρινάκης (21 πόντοι), πρώτος σκόρερ ο Γιατζόγλου με 28, καταλυτικός ο Διάκουλας, Σισμανίδης-Γκαρώνης κάλυψαν επάξια το κενό του Μελίνι.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Κώστας Μουρούζης): Διάκουλας 16, Γιατζόγλου 28, Σισμανίδης 2, Καστρινάκης 21, Μπαρλάς 14, Γκαρώνης 2, Κοκορόγιαννης 2, Σπανός.
ΑΕΚ (Γιώργος Αμερικάνος): Γιαννουζάκος 8, Τρόντζος 17, Γκέκος 19, Βαφόπουλος 4, Κανακάκης 6, Μπογατσιώτης 12, Καρτερουλιώτης 4, Φώτσης 2.
***
1979–80: Ολυμπιακός-ΑΕΚ 85-80
Ουσιαστικά, η τελευταία αξιόλογη χρονιά του Ολυμπιακού μέχρι το 1992, καθώς στο πρωτάθλημα κατέλαβε τη 2η θέση και στο Κύπελλο πανηγύρισε τον 4ο τίτλο του σε 5 διοργανώσεις.
Μέχρι τον τελικό της 16ης Ιουλίου 1980, οι «ερυθρόλευκοι» του Γιώργου Μπαρλά νίκησαν εκτός έδρας τον Γ.Σ. Περιστερίου με 78-59, συνέτριψαν στον Πειραιά τον Απόλλωνα Πατρών με 118-72, λύγισαν τον Παναθηναϊκό με 62-60 και επικράτησαν εύκολα του Πανιωνίου στον ημιτελικό με 93-73.
Ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει στο «αιώνιο» ντέρμπι της 4ης Ιουλίου 1980, διότι οι «πράσινοι» προέρχονταν από 6 διαδοχικές νίκες, συμπεριλαμβανομένης και εκείνης στον τελικό Κυπέλλου της προηγούμενης χρονιάς που έβαλε φρένο στο σερί των 3 τίτλων του Ολυμπιακού.
Ο Παναθηναϊκός προηγήθηκε 35-34 στο α’ ημίχρονο της αναμέτρησης του… ομώνυμου Σταδίου χάρη στους 14 πόντους του Κόντου και γενικώς την υπεροχή του στους ψηλούς.
Ο ισχυρός αέρας έπεσε μετά την ανάπαυλα και αυτό λειτούργησε ευεργετικά για τον Ολυμπιακό (σ.σ. διότι θεωρητικά υπερτερούσε στους σουτέρ και υστερούσε στα… ορεινά), ο οποίος περιόρισε τη δράση των Κόντου-Στεργάκου και ευνοήθηκε από τα 4 φάουλ του Κοκολάκη.
Η απουσία του Κορωναίου δεν θα μπορούσε να αποτελέσει δικαιολογία από τη στιγμή που στο ματς πρωταθλήματος στον Πειραιά ο Παναθηναϊκός είχε νικήσει χωρίς τις υπηρεσίες του για ένα ολόκληρο ημίχρονο (αποβλήθηκε με 5 φάουλ στο πρώτο!).
Πρωταγωνιστής της νίκης του Ολυμπιακού ήταν ο Άρης Ραφτόπουλος, ο οποίος δήλωσε: «Η απόδοσή μου προσωπικά δεν με εξέπληξε. Τους τελευταίους δύο μήνες βρίσκομαι σε φοβερή κατάσταση. Πάντως για το προχθεσινό ματς είχαμε προετοιμαστεί ολόκληρη την εβδομάδα κατάλληλα.
Ο Γιώργος Μπαρλάς είχε προβλέψει σωστά πώς έπρεπε να αντιμετωπίσουμε τον Παναθηναϊκό. Πώς να επιτεθούμε, πώς να αμυνθούμε, τι ζώνη να παίξουμε κ.τ.λ.».
Η ανατροπή της χρονιάς!
Η ΑΕΚ, από την πλευρά της, που πια είχε στον πάγκο τον θρυλικό άσο της Γιώργο Τρόντζο ξεπέρασε κατά σειρά τα εμπόδια των Εσπέρου Καλλιθέας (85-103), Μίλωνα Ν. Σμύρνης (85-112), Άρη (107-109) και Πανελληνίου (87-86).
Σε αυτά τα πρώτα χρόνια του Κυπέλλου μπάσκετ ο Ολυμπιακός ήταν κυρίαρχος, όμως και η «Ένωση» σημείωνε συχνά παλικαρίσιες νίκες, προετοιμάζοντας το έδαφος για την κατάκτηση του 1981, έπειτα από τρεις ήττες σε τελικούς.
Προτού γίνει αναφορά σε αυτήν την τρίτη ήττα, θα πρέπει να προβληθεί μία αναμέτρηση που δεν τη γνωρίζουν οι νεότεροι, ίσως και λόγω του γεγονότος ότι σχετιζόταν με την προημιτελική φάση της διοργάνωσης.
Τότε, ο Άρης του θρυλικού Νίκου Γκάλη, του τρανού Χάρη Παπαγεωργίου, του Βαγγέλη Αλεξανδρή, του Βασίλη Παραμανίδη και του αείμνηστου «στρατιώτη» Ανέστη Πεταλίδη στον πάγκο φάνταζε το φαβορί για την πρόκριση, δεδομένου ότι το ματς της 2ας Ιουλίου 1980 θα διεξαγόταν στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο μπροστά σε 3.500 θεατές.
Το α’ ημίχρονο έληξε 56-56, αλλά στο 37’ οι πρωταθλητές Ελλάδας του 1979 προηγήθηκαν με 107-99 και βρίσκονταν με το… ένα πόδι στην ημιτελική φάση της διοργάνωσης.
Ποιος να το περίμενε; Η ΑΕΚ κατέγραψε ένα σερί 8-0, εκμεταλλεύθηκε στο έπακρο τα λάθη των γηπεδούχων και με καλάθι του Μιχάλη Γιαννουζάκου στην εκπνοή επικράτησε 109-107 του Άρη!
Οι «κίτρινοι» υποστήριξαν ότι το buzzer-beater ήταν εκπρόθεσμο, ωστόσο οι διαιτητές Αλιφραγκής και Βιδάλης έκλεισαν μετά από μισή ώρα το φύλλο αγώνα υπέρ της «Ένωσης».
Δείτε τι ακριβώς συνέβη σύμφωνα με την εφημερίδα «Μακεδονία» (ΔΕΞΙΑ κάνοντας κλικ στο δημοσίευμα).
ΑΡΗΣ (Ανέστης Πεταλίδης): Γκάλης 29, Παπαγεωργίου 33, Αλεξανδρής 18, Σκόνδρας, Παραμανίδης 22, Χωλόπουλος 1, Νάστος 4, Σπάρταλης.
ΑΕΚ (Γιώργος Τρόντζος): Γκούμας 31, Γκέκος 14, Γιαννουζάκος 30, Σταμέλος 12, Φώτσης, Παπαγεωργίου 20, Κορωναίος, Κανακάκης 2.
Τίποτα δεν άλλαξε στην πορεία, με συνέπεια η ΑΕΚ να προκριθεί και κατόπιν να αντιμετωπίσει τον Πανελλήνιο, ο οποίος για πρώτη φορά κέρδιζε το εισιτήριο για την ημιτελική φάση του θεσμού.
Οι «Ολυμπιονίκες» προηγήθηκαν 8-0, η «Ένωση» πήρε τα ηνία στο ημίχρονο (38-35), προηγήθηκε με 10 στο 35’ (79-69), αλλά στη συνέχεια λίγο έλειψε να πάθει αυτό που η ίδια έκανε στον Άρη.
Ο Πανελλήνιος μείωσε σε 87-86 στο 39:23, ωστόσο η παρθενική του πρόκριση στον τελικό της διοργάνωσης θα καθυστερούσε 7 χρόνια, αφού το σκορ δεν μεταβλήθηκε μέχρι τη λήξη.
Ξανά Ολυμπιακός
Η ξαφνική αναχώρηση του Νίκου Παπαγεωργίου για τις ΗΠΑ τσάκισε την ψυχολογία της ΑΕΚ, η οποία αυτή τη φορά παρατασσόταν στον τελικό του Παναθηναϊκού Σταδίου με αυξημένες πιθανότητες εν συγκρίσει με το 1976 και το 1978.
Περίπου 20.000 θεατές έπιασαν θέση στις εξέδρες του Καλλιμάρμαρου και είδαν αρχικά την «Ένωση» να προηγείται 27-21 με το πέρας του α’ δεκαλέπτου, προτού ο Ολυμπιακός ισοφαρίσει σε διάστημα ενός λεπτού.
Οι «ερυθρόλευκοι» προηγήθηκαν για πρώτη φορά στο 14’ με καλάθι του Χρήστου Ιορδανίδη (σ.σ. είχε κατακτήσει το προηγούμενο Κύπελλο ως «πράσινος»), ενώ το α’ ημίχρονο έληξε υπέρ τους με 44-42.
Στο β’ μέρος ο Ολυμπιακός πήρε προβάδισμα 8 πόντων (52-44) και λίγο αργότερα με 7 (70-63), σε ένα χρονικό σημείο που η ΑΕΚ έχανε τον Παύλο Σταμέλο με 5 φάουλ.
Όταν ο Βασίλης Γκούμας μιμήθηκε τον προ διετίας πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος με τη φανέλα του Σπόρτινγκ, όλοι πίστεψαν ότι το ματς έχει τελειώσει.
Εντούτοις, η μαχητική ψυχή της «Ένωσης» στον θεσμό του Κυπέλλου ξαναμίλησε και από τη στιγμή που μετέτρεψε το 80-67 σε 83-78 στο 38’, ουδείς μπορούσε πια να είναι σίγουρος για την έκβαση του τελικού.
Όταν πια η ΑΕΚ έχασε δύο επιθέσεις, η σεμνή τελετή έλαβε τέλος, ο Ολυμπιακός κατέκτησε επάξια το τρόπαιο με 85-80 και ο Φαίδων Ματθαίου, πρόεδρος πια του Συνδέσμου Προπονητών, απένειμε ειδικό έπαθλο στον Γιώργο Καστρινάκη για τον τίτλο του MVP της αναμέτρησης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στις εξέδρες βρισκόταν ο πρόεδρος της ΠΑΕ Σταύρος Νταϊφάς με τον νεοαποκτηθέντα Κώστα Ορφανό, ο οποίος αποθεώθηκε από τους φίλους του Ολυμπιακού
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Γιώργος Μπαρλάς): Γιατζόγλου 22, Καστρινάκης 22, Διάκουλας 14, Ιορδανίδης 15, Μελίνι 8, Ραφτόπουλος 2, Ράμμος 2, Κοκορόγιαννης, Σπανός, Γκαρώνης.
ΑΕΚ (Γιώργος Τρόντζος): Γιαννουζάκος 20, Σταμέλος 18, Γκέκος 18, Γκούμας 8, Κανακάκης 9, Φώτσης 7, Κορωναίος, Πανταζής, Τσοσκούνογλου, Νεσιάδης.
Διαβάστε ακόμη:
VIDEO: Ο τελευταίος τελικός Κυπέλλου της ΑΕΚ
Το 1ο Κύπελλο, το 1ο νταμπλ του Άρη. Ο Μιχάλης Ρωμανίδης στο Sport-Retro.gr
10 Απριλίου 1991: Πανιώνια «Πλατεία», μεθυσμένη πολιτεία
Ο «τρελός Ιταλός» και ο Πάσπαλι με το… ένα πόδι. Το πιο μάγκικο Κύπελλο στην Ελλάδα