Άνοιξη 1959
Το καλοκαίρι του 2018 άρχισε με μία πολύ δυσάρεστη είδηση για τους Έλληνες φιλάθλους και, κυρίως, εκείνους του Ολυμπιακού.
Την 1η Ιουνίου απεβίωσε ο εμβληματικός Κώστας Πολυχρονίου, ο επί 15 χρόνια άσος των «ερυθρολεύκων» με τους 20 τίτλους και τις 27 διεθνείς συμμετοχές.
Ο δυναμικός μέσος που περιόρισε τη δράση του θρυλικού Πελέ στο φιλικό-ύμνος επί της Σάντος στις 4 Ιουλίου 1961, ο συνεχιστής του Ανδρέα Μουράτη, του Θανάση Μπέμπη και του Ηλία Ρωσσίδη.
Αυτά τα γνωρίζει η πλειοψηφία των φιλάθλων και θα μνημονεύονται διά παντός στην «ερυθρόλευκη» ιστορία, την οποία λάμπρυνε με την παρουσία του ο Κώστας Πολυχρονίου.
Ένα γεγονός άγνωστο ή ξεχασμένο, όμως, καταγράφηκε την άνοιξη του 1959, όταν δηλαδή ο αείμνηστος βρισκόταν στην τρυφερή ηλικία των 22 ετών.
Ο Θανάσης Μπέμπης θα είναι για πάντα ο θρύλος του Ολυμπιακού
Ένας «φτεροπόδαρος» άσος του Ολυμπιακού: Τα πρώτα βήματα του Ηλία Ρωσσίδη
Από το 1946 μέχρι το 1971 κυκλοφορούσε στη Γαλλία το εβδομαδιαίο αθλητικό περιοδικό «Miroir-Sprint», το οποίο ήταν φίλα προσκείμενο στο κομμουνιστικό κόμμα.
Ως επί το πλείστον, οι συντάκτες του έριχναν το βάρος στην ποδηλασία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έρχονταν σε δεύτερη μοίρα σπορ, όπως το ποδόσφαιρο, το ράγκμπι ή ο στίβος.
Τον Μάρτιο του 1959, το περιοδικό εξέδωσε ένα ειδικό λεύκωμα υπό τον τίτλο «Αστέρια του Παγκοσμίου Ποδοσφαίρου», το οποίο περιλάμβανε τους 100 κορυφαίους του αθλήματος.
Ανάμεσά τους ο Κώστας Πολυχρονίου και ιδού η σχετική αναφορά στο βιογραφικό του: «Έλληνας. Δεξιός-χαφ του Ολυμπιακού, 22 ετών, ύψος 1.70μ., βάρος 69 κιλά, 7 φορές διεθνής.
Ο ποδοσφαιριστής αυτός θυμίζει κατά εκπληκτικό τρόπο τον Αυστριακό μέσο Γκέρχαρντ Χάναπι, όχι μόνο εξαιτίας των ξανθών μαλλιών του, του εξωτερικού παρουσιαστικού και της θέσης που κατέχει, αλλά και λόγω της αξίας του από πλευράς τεχνικής.
Μαζί με τον μέσα-αριστερά Νεστορίδη και τον τερματοφύλακα Θεοδωρίδη είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής σε διεθνές επίπεδο».