«Και χωρίς πόδια θα παίξω!» O Λευτέρης Σούμποτιτς για τον Τσαρλς Σάκλεφορντ

Το όνομα του Τσαρλς Σάκλεφορντ προστέθηκε από την Παρασκευή (27/1) στη μακρά λίστα των Αμερικανών καλαθοσφαιριστών που έχουν χάσει τη ζωή τους τα τελευταία χρόνια.

Ήταν μόλις 50 ετών ο πρώην άσος του Άρη και του ΠΑΟΚ, ο οποίος πορευόταν σε δρόμους σκοτεινούς, επικίνδυνους και αβέβαιους, μέχρι που οδηγήθηκε σε πρόωρο θάνατο.

Το Sport-Retro.gr επικοινώνησε με τον Λευτέρη Σούμποτιτς, τον προπονητή του στους «κίτρινους» κατά τη σεζόν 1996-97, όταν γράφτηκε μία από τις πιο «χρυσές» σελίδες στην Ιστορία του συλλόγου.

Ο Ελληνοσλοβένος τεχνικός είχε πανηγυρίσει με τον συγχωρεμένο την κατάκτηση του Κυπέλλου Κόρατς επί τουρκικού εδάφους, με εκείνο το περίφημο 88-70 επί της Τόφας.

Ευγενικός, αλλά και επηρεασμένος από το θλιβερό συμβάν, ο Λευτέρης Σούμποτιτς δεν αρνήθηκε να πει δυο λόγια για τον Σάκλεφορντ.

Αρχικά, ο 60χρονος προπονητής σχολίασε: «Έλεγαν πολλά για τον χαρακτήρα του από τότε που αγωνιζόταν στην Καζέρτα. Εγώ δεν αντιμετώπισα κανένα απολύτως πρόβλημα στη συνεργασία μας. Είχε, όμως, τεράστιο θέμα τραυματισμών με τα γόνατά του. Δεν έλεγε ψέματα. Δεν λούφαρε δηλαδή και τέτοια».

-Πώς ήταν ως άνθρωπος;

«Του άρεσε η νυχτερινή ζωή, αλλά δεν έβγαινε ποτέ πριν από τους αγώνες. Κάποια στιγμή που μέναμε στο ίδιο ξενοδοχείο του είχα πει “πρόσεχε, μην σε δω έξω”. Και μου απάντησε “μην ανησυχείς κόουτς, όταν είναι να βγω θα στο πω. Είχε σεβασμό στον προπονητή. Ήταν ντόμπρος”.

-Και καθοριστικός στον δεύτερο τελικό με την Τόφας στην Προύσα το 1997…

«Σε αυτό το ματς έπαιξε τραυματίας. Τον είχα ρωτήσει τότε “Τσαρλς πώς είσαι;” και μου απάντησε “κόουτς, είμαι καλά μην στεναχωριέσαι, και χωρίς πόδια θα έπαιζα!”. Ήθελε πάρα πολύ το Κύπελλο γιατί δεν είχε πάρει κανένα ούτε στο κολέγιο ούτε στην Ευρώπη. Δεν έπαιξε φοβερά στην επίθεση, αλλά ήταν τρομερός στην άμυνα, έσβησε τον Γκρίφιθ, πήρε πολλά ριμπάουντ…».

-Άξιζε κάτι καλύτερο ως παίκτης;

«Αν δεν ήταν πολλές φορές τραυματίας, πιστεύω ότι θα ήταν πολύ καλός ακόμα και σήμερα. Δεν τον βοηθούσαν τα πόδια του. Όταν είχε πρόβλημα στα γόνατα μου έλεγε “κόουτς βγαίνω από το παιχνίδι ή δεν παίζω”. Δεν λούφαρε».

-Τον είχατε αντιμετωπίσει στους τελικούς του πρωταθλήματος το 1998, όταν ήσασταν προπονητής του Παναθηναϊκού κι εκείνος παίκτης του ΠΑΟΚ.

«Ναι, το θυμάμαι. Με είχε χαιρετήσει. Ήταν ευγενικός. Πολύ καλό παιδί. Όταν έμαθα χθες (σ.σ. 27/1) τι έγινε, θυμήθηκα ότι ήταν κάπως ευαίσθητος στο θέμα των ναρκωτικών. Σαν τον καημένο τον Ρόι τον Τάρπλεϊ. Πολλοί Αμερικανοί που φτάνουν σε ηλικία 45-50 ετών και ίσως δεν έχουν κάποιους στόχους, καταλήγουν σε άσχημα μονοπάτια. Τι να πω… Να είναι καλά εκεί που πάει».

Αντί επιλόγου, ένα video για τον Τσαρλς Σάκλεφορντ, ο οποίος έζησε έντονα και «έφυγε» γρήγορα…