Η Ισπανία νίκησε τη Μάλτα με 12-1 σε ένα παιχνίδι με υποψίες στησίματος, νάρκωσης και ντόπινγκ

Πριν από 35 χρόνια, η Ισπανία χρειαζόταν 11 γκολ διαφορά σε αγώνα κόντρα στη Μάλτα για τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 1982.

Σε μία αναμέτρηση που θύμισε πολλές άλλες σε υπανάπτυκτες ποδοσφαιρικά χώρες, βρήκε νίκη με σκορ 12-1 και προκρίθηκε στην τελική φάση της διοργάνωσης, εις βάρος της Ολλανδίας.

Ο αγώνας χαρακτηρίστηκε από πολλούς «στημένος», όμως οι Ισπανοί γιορτάζουν μέχρι σήμερα εκείνη την 21η Δεκεμβρίου ως μία ιστορική μέρα του ποδοσφαίρου τους.

Τα θέματα του Sport-retro.gr για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα

Τα… διαφορετικά προκριματικά

Σε μία τελείως διαφορετική εποχή, τα προκριματικά του Euro 1984 απαρτίζονταν από 7 ομίλους. Το «εισιτήριο» της πρόκρισης έπαιρνε μόνο ο νικητής, ενώ η 8η και τελευταία θέση του τουρνουά ανήκε στη διοργανώτρια Γαλλία.

Αυτό σήμαινε ότι θα απουσίαζαν πολλές μεγάλες χώρες από αυτό το ραντεβού, όπως η παγκόσμια πρωταθλήτρια Ιταλία, που στα προκριματικά έκανε μόνο μία νίκη, απέναντι στην Κύπρο, τερματίζοντας στην 4η θέση του ομίλου της με 5 βαθμούς, πίσω από Ρουμανία, Σουηδία, Τσεχοσλοβακία.

Η φιναλίστ του τελικού, Δυτική Γερμανία, ηττήθηκε δύο φορές από τη Βόρεια Ιρλανδία, με τις δύο χώρες να τερματίζουν ισόβαθμες, αλλά η διαφορά τερμάτων να ευνοεί τα «πάντσερ». Η Σοβιετική Ένωση έμεινε πίσω από την Πορτογαλία στα προκριματικά και αποκλείστηκε, ενώ η Γιουγκοσλαβία προκρίθηκε χάρη σε γκολ στις καθυστερήσεις κόντρα στη Βουλγαρία την τελευταία αγωνιστική, εις βάρος Βούλγαρων και Ουαλών.

Όσο για την Εθνική Ελλάδας, καθόρισε την έκβαση του 3ου ομίλου, αφού με το 0-0 στο «Γουέμπλεϊ» κόντρα στην Αγγλία, έδωσε τη δυνατότητα στη Δανία να τερματίσει στην 1η θέση.

Ο πιο αμφιλεγόμενος προκριματικός όμιλος, όμως, ήταν ο 7ος, εκεί όπου η νίκη της Ολλανδίας από τη Μάλτα στις 17 Δεκεμβρίου 1983 με 5-0, έστειλε τους «οράνιε» στην κορυφή του ομίλου με 13 βαθμούς, 3 παραπάνω από την Ισπανία.

Μόνο που η «φούρια ρόχα» είχε ακόμα έναν αγώνα, απέναντι στη Μάλτα, αφού οι τελευταίες αγωνιστικές των ομίλων εκείνη την εποχή δεν ήταν απαραίτητο να διεξάγονται την ίδια μέρα και ώρα, παρά το βαθμολογικό ενδιαφέρον.

Φαινομενικά, δεν υπήρχε και λόγος, αφού ακόμα κι αν η Ισπανία νικούσε, όπως ήταν το λογικό, θα έπρεπε να καλύψει διαφορά 11 τερμάτων και να υπερισχύσει της Ολλανδίας. Η ομάδα του Ρουντ Γκούλιτ, του Ρόναλντ Κούμαν, του Μάρκο φαν Μπάστεν, του Φρανκ Ράικαρντ και του Βίλι φαν ντερ Κέρκχοφ είχε σκοράρει 22 φορές κόντρα σε Ισπανία (νίκη 2-1 στο Ρότερνταμ, ήττα 0-1 στη Σεβίλλη), Ιρλανδία, Ισλανδία και Μάλτα, έχοντας δεχθεί μόλις 6 γκολ. Οι Ισπανοί είχαν 10 βαθμούς και 12-7 τέρματα, με συνέπεια στην ισοβαθμία -θεωρητικά- να υστερούν. Φευ…

Ο προκλητικός τερματοφύλακας της Μάλτας

Η ισπανική λίγκα αποφάσισε να μεταθέσει τα παιχνίδια της 16ης αγωνιστικής για να δώσει περισσότερο χρόνο προετοιμασίας στους διεθνείς παίκτες, που συγκεντρώθηκαν μία εβδομάδα πριν από τον κρίσιμο αγώνα.

«Ήταν μία περίεργη εβδομάδα, με πολύ κρύο και βροχή, το αντίθετο από ό,τι περιμένεις στη Σεβίλλη. Μεταξύ του Τύπου και των φιλάθλων, υπήρχαν λίγοι που πίστευαν σε αυτό. Κι εμείς ξέραμε ότι ήταν δύσκολο, όμως ήμασταν λιγάκι τρελοί για τη μέρα του αγώνα.

Θέλαμε να προσπαθήσουμε», δήλωσε χρόνια αργότερα ο Πάκο Μπούγιο, ο -τότε- τερματοφύλακας της Σεβίλλης, που θα έκανε το ντεμπούτο του με την εθνική ομάδα σε αυτό το παιχνίδι, στη θέση του τραυματία Λουίς Μιγκέλ Αρκονάδα (η εναλλακτική ήταν ο επίσης άπειρος Αντόνι Θουμπιθαρέτα).

Ο αντίπαλος… συνάδελφος, ο τερματοφύλακας της Μάλτας, Τζον Μπονέλο, ήταν πιο σίγουρος: «Η Ισπανία δεν θα σκόραρε 11 φορές ούτε σε μία ομάδα με παιδιά».

Η αλήθεια είναι ότι οι Ίβηρες είχαν δυσκολευτεί πολύ στον αγώνα της Βαλέτας, όπου νίκησαν με 3-2, με συνέπεια ο τερματοφύλακας της άσημης γερμανικής Χέρφορντ να εμφανίζεται βέβαιος για την τύχη του αγώνα στο «Μπενίτο Βιγιαμαρίν».

«Δεν θα γυρίσω στη χώρα μου αν δεχθώ 11 γκολ», υπερθεμάτισε, στη συνέντευξη Τύπου, με τον προπονητή της Μάλτας, Βίκτορ Σέρι, να υποστηρίζει ότι η ομάδα του θα αμυνθεί και η Ισπανία θα έχει ένα «αξιοπρεπές τέλος» στα προκριματικά.

Η αλήθεια είναι ότι η ομάδα του Μιγκέλ Μουνιόθ δεν είχε σκοράρει πάνω από 4 φορές σε αγώνα εκείνων των προκριματικών, ενώ τελευταία φορά που το έκανε ήταν για ένα 7-1 επί της Κύπρου το 1970. Τίποτα δεν ήταν υπέρ της, ακόμα και ο καιρός παρεμπόδιζε την προετοιμασία στις εγκαταστάσεις της Μπέτις.

Σε ένα γήπεδο που χωρούσε 50.000 θεατές, είχαν πωληθεί μόλις 25.000 εισιτήρια για το παιχνίδι που θα έκρινε την πρόκριση της Ισπανίας στην τελική φάση του Euro 1984. «Το να μιλάμε σήμερα για ένα 11-0 είναι η σκέψη ενός θαύματος, αν και τίποτα δεν αποκλείεται», δήλωσε ο Μουνιόθ στη συνέντευξη Τύπου.

Η καλή ισπανική ομάδα

Η αλήθεια είναι ότι εκείνη η ισπανική ομάδα δεν ήταν απίθανο, υπό ιδανικές συνθήκες, να διεκδικήσει ένα τέτοιο σκορ. Πλην της πολύ καλής σύνθεσης στους τερματοφύλακες, γενικότερα είχε αξιόλογο ρόστερ.

Για παράδειγμα, η Ρεάλ προσέφερε τον αρχηγό Χοσέ Αντόνιο Καμάτσο και τον Σαντιγιάνα, οι οποίοι προέρχονταν από νίκη 2-0 επί της Βαγιαδολίδ και βρίσκονταν σε καλή κατάσταση.

Οι πρωταθλητές με την Αθλέτικ Μπιλμπάο Θουμπιθαρέτα, Αντόνι Γκοϊκοετσέα και Μανού Σαράμπια προέρχονταν κι αυτοί από νίκη επί της Βαλένθια και μαζί με τους «μερένγκες» ήταν επικεφαλής στη βαθμολογία.

Αντιθέτως, η Μπαρτσελόνα έστειλε τους Βίκτορ Μουνιόθ (μετέπειτα προπονητή του Παναθηναϊκού) στη θέση του τραυματία Ρικάρντο Γκαγέγο, Λόμπο Καράσκο και Τέντε Σάντσεθ μετά από την ήττα στο ντέρμπι της Βαρκελώνης κόντρα στην Εσπανιόλ.

Από ήττα προέρχονταν και οι… οικοδεσπότες Ραφαέλ Γκορδίγιο και Πόλι Ρινκόν της Μπέτις, ενώ ο νικητής εκείνου του αγώνα, Αντόνιο Μαθέδα της Σπόρτινγκ Χιχόν, είχε σαφώς καλύτερη διάθεση.

Την αποστολή συμπλήρωσαν τρεις παίκτες της Σαραγόσα, άκρως καθοριστικοί, όπως αποδείχθηκε, οι Φρανθίσκο Γκουέρι, Σάλβα και Χουάν Σενιόρ.

Τα… βασανιστήρια στους Μαλτέζους

Η Μάλτα, από την πλευρά της, ήταν μία ομάδα αποτελούμενη από ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές, οι οποίοι κλήθηκαν μέσα σε 4 μέρες να αντιμετωπίσουν εκτός έδρας μεγαθήρια του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Η αποστολή τους αντιμετώπισε πολλά προβλήματα όλες αυτές τις μέρες, με αρκετούς υπαίτιους.

Αρχικά, λόγω των απαιτήσεων των αγώνων, η ομάδα ζήτησε από την ομοσπονδία να ταξιδέψουν στις δύο χώρες περισσότεροι από τους 16 παίκτες της αποστολής.

Οι ιθύνοντες αρνήθηκαν και τελικά ταξίδεψαν 16 παίκτες, προπονητές και επιτελείο, καθώς και… 8 παράγοντες της ομοσπονδίας, πιθανόν για χριστουγεννιάτικες διακοπές.

Όταν τελείωσε το παιχνίδι κόντρα στους (νεαρούς) Ολλανδούς, αρκετοί παίκτες της Μάλτας αντιμετώπισαν μικροπροβλήματα τραυματισμού, αλλά δεν γινόταν πλέον να αντικατασταθούν.

Η πτήση τους για Ισπανία αναβλήθηκε για μία μέρα λόγω προβλημάτων στο αεροδρόμιο της Μαδρίτης, ενώ όταν τελικά έφτασαν δύο μέρες πριν από τον αγώνα, χάθηκαν αρκετές βαλίτσες τους. Αυτό ίσως ήταν το μικρότερο πρόβλημα.

Η ομοσπονδία της Ισπανίας τους προσέφερε γήπεδο για προπόνηση στις 22:00 το βράδυ κι ενώ έβρεχε καταρρακτωδώς. Όλως… τυχαίως, δεν υπήρχαν κλειδιά για την αίθουσα από όπου άναβαν οι προβολείς, με συνέπεια οι Ισπανοί να πουν στους Μαλτέζους να προπονηθούν στο σκοτάδι. Ο Σέρι αρνήθηκε και πήρε την ομάδα σε ένα γήπεδο σάλας για μία υποτυπώδη προπόνηση.

Όταν τελείωσε αυτή η παρωδία, οι παίκτες επέστρεψαν στο ξενοδοχείο που τους είχε κλείσει η ισπανική ομοσπονδία και ήταν ακριβώς όπως το… φαντάζονταν. Δεν υπήρχε εστιατόριο και αναγκάζονταν να βγουν στο απέναντι μαγαζί για να γευματίσουν, ενώ τα βράδια οι φίλαθλοι τους κρατούσαν επίτηδες ξύπνιους με τις φωνές τους.

Μικρό σκορ στο 1ο ημίχρονο

Όταν έφτασε η ώρα του αγώνα, η εθνική Ισπανίας ετοιμάστηκε για έναν «Γολγοθά». Προερχόμενη από μία χώρα που έβγαινε από την εποχή της δικτατορίας του Φράνκο, αλλά χωρίς να σταματήσουν οι βομβιστικές επιθέσεις της ΕΤΑ, μία χώρα σε οικονομική κρίση που είχε οδηγήσει σε απόπειρα πραξικοπήματος δύο χρόνια πριν, μία χώρα που 4 μέρες νωρίτερα βίωσε εθνική τραγωδία με τον θάνατο 82 ανθρώπων λόγω φωτιάς στην ντισκοτέκ Alcalá 20 της Μαδρίτης, έπρεπε να προσφέρει λίγη χαρά στους πολίτες Ισπανίας.

Κάτι τέτοιο φάνηκε αδύνατο μόλις στο 2ο λεπτό, όταν ο Τούρκος διαιτητής Ερκάν Γιοκσέλ, αναφανδόν υπέρ της «φούρια ρόχα« («χάθηκε» μετά από αυτό το παιχνίδι) καταλόγισε πέναλτι, με το οποίο δεν κατάφερε να σκοράρει ο Σενιόρ.

Ο Σαντιγιάνα άνοιξε το σκορ τελικά στο 15′, ωστόσο οι Μαλτέζοι κατάφεραν να ισοφαρίσουν με τον Σίλβιο Ντεμανουέλε και μεγάλη δόση τύχης.

Ο Σαντιγιάνα σημείωσε ακόμα δύο γκολ στο 26′ και στο 28′, ωστόσο η πρόκριση δεν έμοιαζε ούτε στο ελάχιστο πιθανή όταν οι δύο ομάδες πήγαν στα αποδυτήρια με αυτό το σκορ για το ημίχρονο.

«Πήγαμε στα αποδυτήρια έχοντας αποτύχει. Ήμασταν απογοητευμένοι κάθε φορά που χάναμε ευκαιρία, αλλά γνωρίζαμε ότι έπρεπε να τους παίξουμε στην ταχύτητα, επειδή τους κερδίζαμε πάντα στα σπριντ. Στα αποδυτήρια, ο Ρινκόν και ο προπονητής μας ανέβασαν το ηθικό», εξηγεί ο Μαθέδα.

Τα… λεμόνια της νάρκωσης

Την ίδια στιγμή, στα άλλα αποδυτήρια του γηπέδου, εκτυλισσόταν μία περίεργη σκηνή, σύμφωνα με τους Μαλτέζους.

Όπως εξήγησαν ορισμένοι παίκτες εκείνης της ομάδας και ο προπονητής στην ισπανική τηλεοπτική εκπομπή «Fiebre Maldini» του «Movistar+», ένας μικρόσωμος άντρας ντυμένος στα λευκά μπήκε στα αποδυτήρια με έναν δίσκο και προσέφερε λεμόνια κομμένα στη μέση.

Οι παίκτες τα πήραν και άρχισαν να τα γλείφουν, προσδοκώντας σε ενέργεια, ωστόσο συνέβη το ακριβώς αντίθετο, αφού στο 2ο ημίχρονο έμοιαζαν αφύσικα κουρασμένοι.

«Ήταν σαν να είμαστε ναρκωμένοι. Να πηγαίνουμε έξω και να κοιμόμαστε», υποστήριξε ο σκόρερ του τέρματος της Μάλτας. «Αισθανόμασταν πολύ κουρασμένοι, πραγματικά εξαντλημένοι», υπερθεμάτισε ο Εμάνουελ Φάμπρι.

«Είπα στον γιατρό μας ‘μπορεί να μας έχουν ναρκώσει;’, επειδή στο 2ο ημίχρονο έχασαν το μυαλό τους. Δεν έχουμε αποδείξεις και δεν περιμένουμε η Ισπανία να έχει κάνει κάτι τέτοιο, όμως αν συνέβη, το ποδόσφαιρο τελείωσε οριστικά», πρόσθεσε ο Σέρι.

«Ακούγεται τρελό. Αν ένας άντρας ντυμένος στα λευκά εισέλθει στα αποδυτήρια και σου πει ‘φάε αυτά τα λεμόνια’, δεν το κάνεις! Απλά τον διώχνεις», αντέδρασε στην ίδια εκπομπή ο Καμάτσο.

9 γκολ σε 38 λεπτά!

Το 2ο ημίχρονο άρχισε με γκολ από τα… αποδυτήρια. Ο Ρινκόν έκανε το 4-1 στο 46′ και έδωσε τροφή για πανηγυρισμούς στο κοινό που συνήθως τον επευφημούσε για επιδόσεις του με την Μπέτις.

Εκείνη τη βραδιά, θα έκανε τη διαφορά για την Ισπανία, αφού σε αυτό το 2ο ημίχρονο σημείωσε καρέ! Ένα από τα τέρματά του σημειώθηκε ανάμεσα στα δύο τέρματα του Μαθέδα, που συνολικά επετεύχθησαν μέσα σε 4 λεπτά, μεταξύ 60′ και 63′!

Οι φιλοξενούμενοι έμοιαζαν να βρίσκονται τελείως εκτός αγώνα. Εξαντλημένοι από τα τρεξίματα σε κακό αγωνιστικό χώρο, όντες άμαθοι σε τέτοιους αγώνες και σε κακή φυσική κατάσταση λόγω της ερασιτεχνικής υπόστασής τους, είχαν και τραυματίες.

Ένας παίκτης αντιμετώπιζε πρόβλημα στο γόνατο, ενώ υπήρχε και παίκτης με διάρροια! Η μοναδική αλλαγή της Μάλτας έγινε στο 72′ με τον Μάριο Φαρούτζια να παίρνει τη θέση του Ρέιμοντ Φαρούτζια. Το σκορ ήταν ήδη 8-1 υπέρ των Ισπανών, που πλέον είχαν αρχίσει να πιστεύουν στο θαύμα. Μαζί τους και ο κόσμος που βλέποντας ότι μπορεί να γίνει η μεγάλη ανατροπή, άρχισε να συρρέει στο γήπεδο.

«Είχαμε αποφασίσει να μην πανηγυρίζουμε τα γκολ, δεν είχε νόημα. Θέλαμε να αποφύγουμε προβλήματα και να πάμε για περισσότερα γκολ αμέσως. Ήταν απίστευτο, επειδή οι σέντρες έρχονταν από κάθε πλευρά.

Διαβάσαμε το παιχνίδι πολύ καλά. Οι Γκορδίγιο και Σενιόρ στα άκρα, οι Καράσκο και Σαράμπια, στο κέντρο εγώ ήμουν λίγο πιο μπροστά από τον Βίκτορ και πάνω απ’ όλα είχαμε τον Ρινκόν που ήταν γεμάτος πίστη, και ο Σαντιγιάνα που έκανε τα πάντα», δήλωνε ο Μαθέδα.

«Όταν κοίταξα τους αντιπάλους μας, στα μάτια τους έβλεπα ότι είχαν παραδοθεί, ότι εύχονταν να τελειώσει όλο αυτό. Θα μπορούσαμε να είχαμε πετύχει και 25 γκολ αν κρατούσε περισσότερο», πρόσθεσε.

Σε αυτό συμφώνησαν και οι παίκτες της Μάλτας στην ισπανική εκπομπή, ειδικά από τη στιγμή που έμειναν με 10 παίκτες στο 76′ για καθυστερήσεις. Στο ίδιο λεπτό ο Σαντιγιάνα έκανε καρέ, ενώ στο 78′ τον έφτασε στα γκολ ο Ρινκόν κι ένα λεπτό αργότερα ο Σαράμπια έγραψε το 11-1.

Οι Μαλτέζοι άρχισαν να κάνουν καθυστερήσεις με όποιον τρόπο μπορούσαν, όμως δεν τα κατάφεραν. Στο 84′, μετά από μία αναμπουμπούλα στην περιοχή τους και διώξιμο, η μπάλα στρώθηκε στον Σενιόρ.

«Σενιόρ, Σενιόρ, γκοοοοοοοοοοοοοολ του Σενιόρ», κραύγαζε ο Ισπανός σχολιαστής Χοσέ Άνχελ ντε λα Κάσα της «Televisión Española» με φωνή που «έσπαγε» στο μικρόφωνο, σε μία ιστορική περιγραφή που έπαιζε διαρκώς στις εκπομπές όλη τη δεκαετία του ’80.

Από το 46′ μέχρι το 84′ η Ισπανία είχε σημειώσει 9 γκολ, ήτοι περίπου ένα γκολ ανά πεντάλεπτο. Η έκσταση στο γήπεδο μεταφράστηκε σε εισβολή στον αγωνιστικό χώρο από περίπου 30 φιλάθλους μετά από το γκολ του Σενιόρ.

Παίκτες και αστυνομία τους έβγαλαν και το παιχνίδι συνεχίστηκε, με τον Γκορδίγιο να στέλνει ξανά την μπάλα στα δίχτυα, όμως το 13ο τέρμα ακυρώθηκε ως οφσάιντ.

Χαμός στους δρόμους της Ισπανίας

«Είναι η πιο ευτυχισμένη στιγμή της καριέρας μου», δήλωνε ο Μουνιόθ μετά από το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή, παρότι ως παίκτης και προπονητής της Ρεάλ του ’50 και του ’60 κέρδισε άπειρους εγχώριους και διεθνείς τίτλους.

Οι φίλαθλοι εισέβαλαν ξανά στον αγωνιστικό χώρο, για τα καλά αυτήν τη φορά, πανηγυρίζοντας μαζί με τους παίκτες. Ο Ρινκόν… έκλεψε την μπάλα από τον διαιτητή και την κράτησε ως κειμήλιο.

Οι τηλεοπτικοί σταθμοί διέκοπταν το πρόγραμμά τους για να μεταδώσουν την είδηση της πρόκρισης στα τελικά του Euro 1984. Η κυβέρνηση συνεχάρη την ομάδα δια μέσω του τότε υπουργού πολιτισμού, Χαβιέρ Σολάνα.

Το πάρτι στους δρόμους της Σεβίλλης κράτησε μέχρι το πρωί, για μία από τις πιο μεγάλες επιτυχίες της εθνικής Ισπανίας, η οποία προερχόταν από την αποτυχία στο Παγκόσμιο Κύπελλο που διοργάνωσε δύο χρόνια νωρίτερα. Την επόμενη μέρα, η σεβιγιάνικη «El Comercio» τοποθέτησε την ανασκόπηση του αγώνα στην ενότητα για το… έγκλημα.

Κατηγορίες για χρηματισμό και ντόπινγκ

Στο αντίπαλο «στρατόπεδο» τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Οι παίκτες άρχισαν να αλληλοκατηγορούνται, με τον τερματοφύλακα Μπονέλο να βρίσκεται μονίμως στο στόχαστρο.

Η κριτική στον Μπονέλο συνεχίστηκε μέχρι το 2006, όταν έκανε ένα διαφημιστικό για την Amstel στην Ισπανία, όπου έπαιζε τον… φίλο των Ισπανών!

Οι Ολλανδοί, Τύπος και φίλαθλοι, μπήκαν κι αυτοί στο παιχνίδι των κατηγοριών προς τους παίκτες της Μάλτας, θεωρώντας ότι υπήρξε κάτι «σκοτεινό» στον αποκλεισμό τους.

Η ομοσπονδία αρχικά κατήγγειλε στην UEFA την αρχική εισβολή των φιλάθλων και στη συνέχεια τη ρίψη αντικειμένων στον αγωνιστικό χώρο, αλλά δεν είχε κάποιο αποτέλεσμα.

Στη συνέχεια, με επικεφαλής τον πρόεδρο Τζορτζ Άμπελα που είχε φύγει από το γήπεδο από το 10-1, άνοιξε έρευνα για τα αίτια της πιο βαριάς ήττας της εθνικής ομάδας μέχρι και σήμερα.

Οι υποψίες για χρηματισμό των παικτών ήταν πολλές, αλλά τελικά η έρευνα κατέληξε σε τρεις αιτίες: η κακή προετοιμασία λόγω ερασιτεχνικής συμπεριφοράς (οι παίκτες δούλευαν το πρωί και έκαναν προπόνηση το απόγευμα), το σύστημα της UEFA με τους δύο αγώνες μέσα σε λίγες μέρες (η Μάλτα έπαιξε εκτός έδρας με Ολλανδία και Ισπανία και είχε προβλήματα στις μετακινήσεις), καθώς και οι ακατάλληλοι αγωνιστικοί χώροι πίσω στη Μάλτα, που δεν επέτρεπαν σωστή εκγύμναση.

Μετά από αυτόν τον αγώνα, η Μάλτα κατασκεύασε προπονητικά κέντρα με χορτάρι, γυμναστήρια και κέντρο φυσιοθεραπείας στο εθνικό στάδιο, ενώ η εθνική ομάδα από εκείνο το σημείο θα έκανε προπονήσεις σε επαγγελματική βάση. Όσο για τον πρόεδρο της ομοσπονδίας από το 1982 μέχρι το 1992, θα γινόταν πρόεδρος της Μάλτας από το 2009 μέχρι το 2014.

Χρόνια αργότερα, πάντως, στην ίδια ισπανική εκπομπή, οι παίκτες άφησαν υπόνοιες για ντόπινγκ των Ισπανών σε εκείνο το παιχνίδι. «Βλέπαμε στα στόματά τους λευκά σάλια», υποστήριξαν, θεωρώντας ότι πρόκειται για ένδειξη χρήσης στεροειδών, σε μία εποχή που το ντόπινγκ κοντρόλ σε τέτοια παιχνίδια βρισκόταν σε «νηπιακό» επίπεδο.

Έφτασε μέχρι τον τελικό

Η Ισπανία ήταν το φαβορί του προκριματικού ομίλου και τελικά πέρασε υπό αυτές τις ιδιαίτερες συνθήκες. Στην τελική φάση του Euro 1984, όμως, έδειξε γιατί δεν ήταν τόσο απίθανο να νικήσει με 12-1 τη Μάλτα.

Έφτασε μέχρι τον τελικό, αποκλείοντας στη φάση των ομίλων την πρωταθλήτρια Ευρώπης και φιναλίστ του Μουντιάλ Δυτική Γερμανία, καθώς και τη Ρουμανία (η Πορτογαλία τερμάτισε 2η στον όμιλο).

Στα ημιτελικά αναδείχθηκε ισόπαλη 1-1 με τη Δανία και νίκησε με 5-4 στα πέναλτι. Η μοναδική φορά που «λύγισε« ήταν στον τελικό κόντρα στους διοργανωτές Γάλλους των Μισέλ Πλατινί, Ζαν Τιγκανά, Αλέν Ζιρές και Λουί Φερναντέζ, με το τραγικό λάθος του Αρκονάδα στο φάουλ του Πλατινί. Το τελικό 2-0 άφησε την Ισπανία χωρίς τίτλο για μερικές δεκαετίες ακόμα.

Η UEFA άλλαξε τους κανόνες της

Την ίδια στιγμή, πάντως, ο αγώνας αυτός προβλημάτισε έντονα και την UEFA και τη FIFA. Λίγους μήνες μετά από την «ντροπή του Χιχόν», το σενάριο επαναλήφθηκε.

Στη φάση των ομίλων του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1982, η Δυτική Γερμανία νίκησε μόνο με 1-0 την Αυστρία ώστε να προκριθεί ως πρωτοπόρος του ομίλου, αλλά ταυτόχρονα να μην αποκλείσει την αντίπαλό της, η οποία ευνοήθηκε στην ισοβαθμία με την Αλγερία που είχε παίξει νωρίτερα.

Από το επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο, τα παιχνίδια της τελευταίας αγωνιστικής των ομίλων διεξάγονταν την ίδια ώρα προς αποφυγή τέτοιων καταστάσεων.

Δεν συνέβη το ίδιο στην αμέσως επόμενη διοργάνωση, τα προκριματικά του Euro 1984 (ίσως διότι η απόφαση λήφθηκε μετά από την έναρξη των αγώνων), με συνέπεια η Ισπανία να γνωρίζει επ’ ακριβώς τι ήθελε από το παιχνίδι κόντρα στη Μάλτα. Στη συνέχεια, όμως, τηρήθηκε το αυτονόητο.