Πριν από 26 χρόνια, ήτοι στις 8 Αυγούστου 1992, η εθνική ομάδα μπάσκετ των ΗΠΑ επικρατούσε 117-85 της Κροατίας και κατακτούσε το χρυσό μετάλλιο των Ολυμπιακών Αγώνων της Βαρκελώνης.
Το Sport-Retro.gr θυμάται την «Dream Team», την κορυφαία φουρνιά αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος που πέρασε (και δεν θα ξαναπεράσει) από τον πλανήτη Γη.
Μάικλ Τζόρνταν, Μάτζικ Τζόνσον, Λάρι Μπερντ, Σκότι Πίπεν, Τσαρλς Μπάρκλεϊ, Κλάιντ Ντρέξλερ, Τζον Στόκτον, Καρλ Μαλόουν, Πάτριν Γιούινγκ, Ντέιβιντ Ρόμπινσον, Κρις Μάλιν, Κρίστιαν Λέιτνερ.
Το 1992 αντί για το 1988
Αποτελούμενες πάντα από ερασιτέχνες, οι ΗΠΑ κυριάρχησαν τις πρώτες δεκαετίες στους Ολυμπιακούς Αγώνες, καθώς κατέκτησαν επτά διαδοχικά χρυσά μετάλλια.
Εντούτοις, προς τα τέλη των 80s’ είχαν βρει τον μπελά τους από τους επαγγελματίες της Σοβιετικής Ένωσης και της Γιουγκοσλαβίας.
Στις 17 Απριλίου 1989, όμως, η FIBA έλαβε μία ιστορική απόφαση, καθώς επέτρεψε στην αμερικανική ομοσπονδία να επανδρώσει την εθνική της ομάδα με παίκτες από το ΝΒΑ.
Οι Σοβιετικοί, οι οποίοι είχαν επικρατήσει στον ημιτελικό της Σεούλ το 1988, αντιτάχθηκαν σε αυτή τη διαφοροποίηση, ωστόσο ο Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς θεωρούσε άδικο να μην έχουν δικαίωμα συμμετοχής οι παίκτες του κορυφαίου πρωταθλήματος του κόσμου.
Αυτό που δεν θυμούνται οι περισσότεροι είναι ότι ο κανονισμός παραλίγο να αλλάξει από το 1986, όταν ο γενικός γραμματέας της FIBA εισήγαγε τη σχετική πρόταση προς ψήφιση και το… σκορ έγραψε 31-27 κατά.
Τότε, ο Στάνκοβιτς είχε πει ότι 18 ή 19 χώρες απείχαν από τη διαδικασία όπερ σήμαινε ότι αν οι 5 ψήφιζαν υπέρ, τότε η «Dream Team» θα είχε εμφανιστεί το 1988 στη Σεούλ και όχι το 1992 στη Βαρκελώνη.
Ερωτηθείς γιατί η παγκόσμια ομοσπονδία θέλησε να προβεί σε αυτή την αλλαγή, ο ισχυρός άνδρας της FIBA είχε απαντήσει: «Για δύο λόγους. Η διοργάνωσή μας ήταν κλειστή για τους παίκτες του ΝΒΑ, αλλά για κανέναν άλλον. Αυτό φαινόταν ανήθικο.
Ο δεύτερος λόγος είναι πολύ απλός. Το σκεπτικό μας είναι πως μόνο όταν παίζεις με τους κορυφαίους παίκτες του κόσμου μπορείς να προοδεύσεις. Αν προέρχεσαι από άλλη χώρα και τρέξεις μία κούρσα με τον Καρλ Λιούις, πιθανότατα να μην έχεις τύχη. Αλλά και πάλι θέλεις να τρέξεις».
«Πρώτος οργασμός, 12 rock stars…»
Στις 18 Φεβρουαρίου 1991, το αμερικανικό κοινό αντίκρισε για πρώτη φορά στο εξώφυλλο του περιοδικού «Sports Illustrated» τη φράση «Dream Team».
Τσαρλς Μπάρκλεϊ, Πάτρικ Γιούινγκ, Καρλ Μαλόουν, Μάτζικ Τζόνσον και Μάικλ Τζόρνταν ήταν οι θρυλικοί άσοι που συνόδευαν το πρωτοσέλιδο.
«Είναι σαν έχεις τον πρώτο σου… οργασμό», χαρακτήρισε τη συμμετοχή στην «Dream Team» ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ και ο προπονητής του δεν είχε αντίθετη άποψη.
«Ήταν σαν τον Έλβις και τους «Beatles» μαζί. Σαν να ταξιδεύεις με 12 σταρ της ροκ μουσικής», υπερθεμάτιζε ο Τσακ Ντέιλι, όταν κλήθηκε να σχολιάσει ότι οι φίλαθλοι συγκεντρώνονταν έξω από το ξενοδοχείο με την ελπίδα ότι θα δουν τα ινδάλματά τους.
Ένας… εχθρός από την ΕΣΣΔ, ο αείμνηστος Αλεξάντερ Γκομέλσκι, είχε παραδεχθεί: «Ο τρόπος που παίζουν είναι πραγματικά ονειρικός.
Ο όρος «Dream Team» είναι ακριβής, δεν αποτελεί δημοσιογραφική υπερβολή. Αυτή η ομάδα θα κάνει τον υπόλοιπο κόσμο να παίξει καλύτερο μπάσκετ».
«Ήταν σαν να μου έσωσε τη ζωή»
Μάικλ Τζόρνταν (Σικάγο Μπουλς), Σκότι Πίπεν (Σικάγο Μπουλς), Τζον Στόκτον (Γιούτα Τζαζ), Καρλ Μαλόουν (Γιούτα Τζαζ), Μάτζικ Τζόνσον (Λος Άντζελες Λέικερς), Λάρι Μπερντ (Μπόστον Σέλτικς), Πάτρικ Γιούινγκ (Νιου Γιορκ Νικς), Κρις Μάλιν (Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς), Ντέιβιντ Ρόμπινσον (Σαν Αντόνιο Σπερς) και Τσαρλς Μπάρκλεϊ (Φιλαδέλφεια 76ερς).
Αυτοί ήταν οι πρώτοι 10 της αποστολής που ανακοινώθηκαν στις 21 Σεπτεμβρίου 1991, ενώ ο Μπερντ επιλέχθηκε τιμής ένεκεν επειδή είχε πρόβλημα στην πλάτη και ο Τζόνσον παρέμεινε ασχέτως αν είχε αποσυρθεί από τους Λέικερς επειδή είχε διαγνωσθεί θετικός στον HIV.
«Ήταν σαν να μου έσωσε τη ζωή», είπε αργότερα ο Μάτζικ όταν κλήθηκε να σχολιάσει την απόφαση της ομοσπονδίας και του προπονητή του να συμπεριληφθεί στην αποστολή για τη Βαρκελώνη.
Γιούινγκ, Τζόρνταν και Μάλιν είχαν κατακτήσει το χρυσό ως ερασιτέχνες το 1984 στο Λος Άντζελες, εν αντιθέσει με τον Ρόμπινσον που το 1988 στη Σεούλ αρκέστηκε στο χάλκινο μετάλλιο.
Ο Κλάιντ Ντρέξλερ και ο Αϊζάια Τόμας ήταν οι υποψήφιοι για τις δύο εναπομείνασες θέσεις του ρόστερ, αλλά εις ένδειξη αναγνώρισης της αξίας του προηγούμενου συστήματος η ομοσπονδία αποφάσισε την επιλογή ενός ερασιτέχνη.
Ο άσος των Πόρτλαντ Μπλέιζερς συμπεριλήφθηκε, εκείνος των Ντιτρόιτ Πίστονς έμεινε εκτός και ο Κρίστιαν Λέιτνερ του Ντιούκ νίκησε στο… νήμα τον Σακίλ Ο’ Νιλ του Λουιζιάνα Στέιτ.
Ο Τζόρνταν απέρριψε την πρόταση του Ντέιλι να έχει τον ρόλο του αρχηγού και, κατά συνέπεια, το δίπολο Μπερντ-Τζόνσον έλαβε το σχετικό… αξίωμα.
Οι τρεις προαναφερθέντες θρυλικοί άσοι προέρχονταν από 10 κατακτήσεις σε 13 πρωταθλήματα, ενώ μετρούσαν 7 τίτλους MVP σε τελικούς και 8 σε regular season.
«Πίστολ» Πιτ Μάραβιτς: Ο βασιλιάς χωρίς στέμμα που… πήρε τη θέση του Γκάλη
Οι αντίπαλοι έβγαζαν φωτογραφίες
Η μυθική αυτή φουρνιά παρουσιάστηκε στο κοινό στις 28 Ιουνίου 1992, όταν σάρωσε 136-57 την Κούβα στο Πόρτλαντ και υποχρέωσε τον αντίπαλο προπονητή Μιγκέλ Καλδερόν Γκόμες να πει: «Δεν μπορείς να καλύψεις τον ήλιο με το δάχτυλό σου».
Ο sportscaster Μαρβ Άλμπερτ, από την πλευρά του, επεσήμανε: «Ήταν σαν να αντιμετώπιζαν ομάδα λυκείου ή… δημοτικού. Ήταν τόσο συντριπτικοί. Η μία έκρηξη μετά την άλλη».
Οι Κουβανοί ήταν οι πρώτοι από τους πολλούς αντιπάλους που ενδιαφέρθηκαν περισσότερο να βγάλουν φωτογραφίες παρά να διασταυρώσουν τα ξίφη τους.
Ακολούθησαν άλλα πέντε νικητήρια ματς στο Tournament of the Americas, το οποίο ολοκληρώθηκε στις 5 Ιουλίου.
Συγκεκριμένα μετά την Κούβα επιβλήθηκαν 105-61 του Καναδά, 112-52 του Παναμά, 128-87 της Αργεντινής, 119-81 του Πουέρτο Ρίκο και 127-80 της Βενεζουέλας στον τελικό.
Εν συνεχεία, η αποστολή ταξίδεψε στο Μόναχο όπου προπονείτο για δύο ώρες ημερησίως και έδωσε φιλικές αναμετρήσεις εναντίον άλλων εθνικών ομάδων.
Πολλά από αυτά που συνέβησαν στην προετοιμασία, αγωνιστικά και όχι μόνο, θα παρατεθούν σε επόμενα αφιερώματα του Sport-Retro.gr.
Απειλές θανάτου, «τύποι με Uzi, κορίτσια με μπικίνι»
Η «Dream Team» είχε καταλύσει σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο της Βαρκελώνης και όχι στο Ολυμπιακό Χωριό για λόγους ασφαλείας.
Οι ενθουσιασμένοι φίλαθλοι συγκεντρώνονταν έξω από αυτό, ενώ αντίπαλοι μπασκετμπολίστες και αθλητές άλλων σπορ ζητούσαν να φωτογραφηθούν με τους παίκτες.
Ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ, ο MVP αλλά συνάμα η αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του «πορτοκαλί» τουρνουά, έσφιγγε τις γροθιές του και αποκρινόταν «αυτή είναι η ασφάλειά μου» όταν τον ρωτούσαν για τις απειλές τρομοκρατικού χτυπήματος.
Και προσέθετε: «Για να μπεις στο ξενοδοχείο μας έπρεπε να έχεις κάρτα εισόδου στην κατοχή σου. Πηγαίναμε στην πισίνα της ταράτσας του ξενοδοχείου και υπήρχαν περίπου 10 τύποι με Uzi. Ήταν αστείο. Έβλεπες ένα κορίτσι με μπικίνι, μετά έναν τύπο με Uzi, μετά ξανά ένα κορίτσι με μπικίνι…
Ο κόσμος πίστευε ότι δεν θέλαμε να μείνουμε στο Ολυμπιακό Χωριό επειδή θέλαμε να ξεχωρίσουμε, αλλά η αλήθεια ήταν ότι δεχόμασταν απειλές για τη ζωή μας. Μας είχαν πει ότι θα ήταν υπέροχο για μια απ’ αυτές τις τρομοκρατικές ομάδες να ξεκληρίσει την «Dream Team».
O Μπάρκλεϊ κυκλοφορούσε μόνος του στην πόλη παρά τις απειλές και αργότερα ο Τζακ Μακ Κάλουμ του «Sports Illustrated» τον περιέγραψε ως «τον Νο1 πρεσβευτή της αμερικανικής ολυμπιακής ομάδας, λόγω των επισκέψεων του στη La Rampla, όπου γινόταν ένα με τα πλήθη.
Ο Τζόρνταν ήταν ο μοναδικός παίκτης που παρακολουθούσε προσεκτικά βιντεοκασέτες των αντιπάλων, αλλά παράλληλα διασκέδαζε καθημερινά με το αγαπημένο του γκολφ.
Στο μεταξύ, περίπου 1.500 εκπρόσωποι των Μέσων Ενημέρωσης κάλυψαν την πρώτη συνέντευξη Τύπου των Αμερικανών στη Βαρκελώνη.
Η αγκωνιά του Μπάρκλεϊ στον Κοΐμπρα
Οι Αμερικανοί συνήθιζαν να ξενυχτούν παίζοντας χαρτιά κάθε βράδυ, ωστόσο αυτό δεν τους εμπόδιζε να επικρατούν με διαφορά 43,8 πόντους ανά ματς.
«Κοιτούσα δεξιά μου και υπήρχε ο Μάικλ Τζόρνταν, κοιτούσα αριστερά μου και υπήρχε ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ ή ο Λάρι Μπερντ. Δεν ήξερα σε ποιον να δώσω την μπάλα!», έλεγε ο Μάτζικ.
Η Αγκόλα ήταν ο πρώτος αντίπαλος των ΗΠΑ και, απόρροια του 116-48, ο Ερλάντερ Κοΐμπρα δήλωσε: «Αυτοί οι τύποι ήταν σε άλλο επίπεδο. Έναν πολύ μακρινό γαλαξία…».
Ο λεγάμενος, μάλιστα, ήταν ο μοναδικός σκόρερ της ομάδας του στο εκκωφαντικό… 46-1 που «έτρεχαν» οι Αμερικανοί, οι οποίοι πάντως απέκτησαν και πολέμιους με τη συμπεριφορά του Μπάρκλεϊ.
Ο 19χρονος είχε δώσει αγκωνιά στο στήθος του Κοΐμπρα, αλλά δεν απολογήθηκε επειδή ισχυρίστηκε ότι πρώτα είχε δεχθεί χτύπημα από τον αντίπαλο.
Ειρήσθω εν παρόδω, στην επίμαχη φάση τιμωρήθηκε μόνο με φάουλ, το οποίο έδωσε την ευκαιρία στον άσο της Αγκόλα να… χριστεί σκόρερ με ελεύθερη βολή.
«Κυριαρχήσαμε. Αυτό προκάλεσε ανάμικτα συναισθήματα, ανάμικτες αντιδράσεις για τις ΗΠΑ. Υπήρχαν ήδη μερικά αρνητικά σχόλια», ήταν η σχετική τοποθέτηση του Τζόρνταν.
Ο Μαρβ Άλμπερτ πίστευε ότι οι Αμερικανοί δεν ήθελαν να ταπεινώσουν τον αντίπαλο, αλλά να μεταφέρουν στους επόμενους ότι, πολύ απλά, δεν θα αμφισβητηθεί από κανέναν η αγωνιστική τους ανωτερότητα.
Η πορεία και οι αριθμοί
Ο Τζόρνταν άρχιζε βασικός σε κάθε ματς, ενώ ο Μάτζικ στα πέντε από τα έξι παιχνίδια που έδωσε το «παρών», καθώς υπήρξαν και δύο που απουσίασε λόγω προβλημάτων στα γόνατα.
Πίπεν, Μάλιν, Ρόμπινσον, Γιούινγκ, Μαλόουν και Μπάρκλεϊ έκαναν ροτέισον στις υπόλοιπες θέσεις της πεντάδας, ενώ ο τελευταίος αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ με 18 πόντους ανά ματς.
Μετά την Αγκόλα, η οποία χρειάστηκε 17 λεπτά για να φτάσει τους 10 πόντους, η «Dream Team» νίκησε κατά σειρά την Κροατία με +33 (103-70), τη Γερμανία με +43 (111-68), τη Βραζιλία με +44 (127-83), την Ισπανία με +41 (122-81), το Πουέρτο Ρίκο με +38 (115-77) και τη Λιθουανία με +51 (127-76).
Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια του ημιτελικού, ο Αρτούρας Καρνισόβας εθεάθη να έχει καθίσει σε ένα σημείο του παρκέ, προκειμένου να τραβήξει μερικές αναμνηστικές φωτογραφίες (ΔΕΞΙΑ)
Οι Αμερικανοί έβαλαν πάνω από 100 πόντους σε κάθε ματς και ο μέσος όρος τους (117,3) αποτελούσε ρεκόρ, αφού η ομάδα του 1960 υπολειπόταν περίπου 15 πόντους.
Στα συνολικά 320 λεπτά των οκτώ αγώνων η «Dream Team» προηγείτο στα 306:54, ενώ ήταν πίσω για 6:05 και ισόπαλη για 7:01.
Ο Τσακ Ντέιλι δεν κάλεσε ούτε ένα τάιμ άουτ σε όλο το τουρνουά, η μεγαλύτερη διαφορά υπέρ της ήταν το +68 (117-48) επί της Αγκόλα και η μεγαλύτερη κατά της το… 0-4 από την Ισπανία.
Οι 12 ασίστ του Μάικλ Τζόρνταν απέναντι στη Γερμανία και τα 8 κλεψίματα κόντρα σε Αγκόλα και Κροατία αποτελούν ρεκόρ για τις ΗΠΑ στις αντίστοιχες κατηγορίες.
Στον ημιτελικό με τη Λιθουανία (6/8/1992), συγκεκριμένα στο 1:20 πριν από το τέλος, ο Λάρι Μπερντ σημείωσε το τελευταίο καλάθι της επαγγελματικής του καριέρας, αφού επίσημα αποσύρθηκε στις 18/8/1992.
Ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ, από την πλευρά του, σκόραρε 30 πόντους στη νίκη επί της Βραζιλίας (127-83), επίδοση-ρεκόρ για Αμερικανό παίκτη σε ολυμπιακό τουρνουά.
Η «Dream Team» σκόραρε το 64,8% των καλαθιών εντός πεδιάς από ασίστ (239 ασίστ σε σύνολο 369 εύστοχων σουτ) και έκανε αμερικανικό ρεκόρ σε εύστοχα σουτ εντός πεδιάς (369), ποσοστό εντός πεδιάς (57,8%), ασίστ (29,9), κλεψίματα (22,1) και κοψίματα (5,9).
Εισήλθε στο «Hall of Fame» το 2009, ενώ την ίδια χρονιά εντάχθηκε και στο αντίστοιχο της ολυμπιακής επιτροπής των ΗΠΑ.
Εκ των 12 παικτών εκείνης της ομάδας, οι 11 έχουν μπει ατομικά στο «Hall of Fame» και ο μοναδικός που δεν το κατάφερε ήταν ο Κρίστιαν Λέιτνερ, ο οποίος πάντως το 2010 συμπεριλήφθηκε στο κολεγιακό HoF.
Αναλόγως έπραξαν και οι τρεις από τους τέσσερις προπονητές της «Dream Team», δηλαδή ο Τσακ Ντέιλι, ο Μάικ Κρζιζέβσκι και ο Λένι Γουίλκενς.
Απέναντι στον Ντράζεν, τον Κούκοτς, τον Στόγιαν και τον Ράτζα…
Αν έριχνε κανείς μία πρόχειρη ματιά στο ρόστερ της πρωτάρας (λόγω διάσπασης από την Ενωμένη Γιουγκοσλαβία) εθνικής ομάδας της Κροατίας, θα έμενε με το στόμα ανοικτό.
Ντράζεν Πέτροβιτς, Τόνι Κούκοτς, Ντίνο Ράτζα, Στόγιαν Βράνκοβιτς, Βέλιμιρ Περάσοβιτς, Άριαν Κόμαζετς ήταν μερικοί από τους άσους εκείνης της φουρνιάς που έφτασε μέχρι τον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων.
Τα εισιτήρια του αγώνα της 8ης Αυγούστου 1992 πωλούνταν μέχρι και 2.000 δολάρια στη «μαύρη αγορά», ενώ μεταξύ των θεατών ήταν οι Τζακ Νίκολσον, Μάικλ Ντάγκλας και Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ.
Περίπου 13.000 θεατές κατέκλυσαν κάθε γωνιά του «Pavelló Olímpic» της Μπανταλόνα, ένα κλειστό που είχε εγκαινιαστεί την ίδια χρονιά με φιλικό ματς μεταξύ της Καταλονίας και της Κροατίας που έληξε 82-118.
Εστέβ Μπονέλ και Φρανσέσκ Ριούς ήταν τα ονόματα των αρχιτεκτόνων, οι οποίοι μάλιστα κέρδισαν και το «European Union Prize for Contemporary Architecture».
Η Κροατία στάθηκε αξιοπρεπέστατα στο α’ ημίχρονο και ο Τόνι Κούκοτς αποδείχθηκε αληθινός όταν είχε πει στον Σκότι Πίπεν «θα είμαι καλύτερος όταν ξαναπαίξουμε» μετά την ήττα του πρώτου αγώνα.
Ο πρώτος των πρώτων Μάικλ Τζόρνταν τα χρειάστηκε απέναντι στον τεράστιο Ντράζεν Πέτροβιτς, ενώ ακόμη και ο εριστικός Τσαρλς Μπάρκλεϊ (εθεάθη να βρίζει τους θεατές κατά τη διάρκεια του τουρνουά) χάρισε τη φόρμα του στον Ντίνο Ράτζα.
Οι Κροάτες προηγήθηκαν 25-23 στο 10ο λεπτό, ώσπου μπήκε ο Μπάρκλεϊ και άλλαξε διά παντός την εικόνα αυτού του αξέχαστου αγώνα, του τελικού των Ολυμπιακών Αγώνων με τις πιο θρυλικές μορφές του παγκοσμίου μπάσκετ.
Το +32 του 117-85 φανερώνει τη διαφορά δυναμικότητας μεταξύ των δύο ομάδων, σε ένα ματς που ο Τζόρνταν έβαλε 22 πόντους, αλλά ο Ντράζεν αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ με 24.
Στα ριμπάουντ οι Ράτζα και Γιούινγκ ήταν ισόπαλοι με 6, στις ασίστ ο Κούκοτς επικράτησε 9-6 του Μάτζικ, το α’ ημίχρονο έληξε 56-42 και το επιμέρους του β’ μέρους με 61-43.
ΗΠΑ (Τσακ Ντέιλι): Λέιτνερ 2, Ρόμπινσον 9, Γιούινγκ 15, Μπερντ, Πίπεν 12, Τζόρνταν 22, Ντρέξλερ 10, Μαλόουν 6, Στόκτον 2, Μάλιν 11, Μπάρκλεϊ 17, Τζόνσον 11.
ΚΡΟΑΤΙΑ (Πέταρ Σκάνσι): Πέτροβιτς 24, Περάσοβιτς 6, Κούκοτς 16, Αλάνοβιτς, Αράποβιτς 7, Τάμπακ, Βράνκοβιτς, Γκρέγκοβ 3, Κόμαζετς 4, Ράτζα 23, Νάγκλιτς 2.
«Όλοι μου θυμίζουν ότι δεν έχω κατακτήσει ποτέ τίτλο. Για μένα, το ότι έπαιξα σε αυτή την ομάδα με αυτούς τους παίκτες ήταν σαν να κατέκτησα ένα πρωτάθλημα», δήλωσε ο Μπάρκλεϊ.
«Δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει ποτέ καλύτερη ομάδα», είπε μετά το τουρνουά ο Τζόρνταν και έδωσε την… ασίστ στον Μάτζικ για να προσθέσει: «Και εάν υπάρξει, θέλουμε να την αντιμετωπίσουμε».
Οι κορυφαίοι της «Dream Team»
Πόντοι: Τσαρλς Μπάρκλεϊ με 144 (18)
Ριμπάουντ: Πάτρικ Γιούινγκ, Καρλ Μαλόουν με 42 (5,2)
Ασίστ: Σκότι Πίπεν με 47 (5,88ασ.)
Κοψίματα: Πάτρικ Γιούινγκ με 15 (1,88)
Κλεψίματα: Μάικλ Τζόρνταν με 37 (4,63)
Ποσοστό εντός πεδιάς: Τσαρλς Μπάρκλεϊ με 71,1% (59/83)
Περισσότερα εύστοχα σουτ: Τσαρλς Μπάρκλεϊ με 59
Περισσότερα σουτ: Μάικλ Τζόρνταν με 113
Ποσοστό 3π.: Τσαρλς Μπάρκλεϊ με 87,5 (7/8)
Περισσότερα τρίποντα: Κρις Μάλιν με 14
Ποσοστό βολών: Κρίστιαν Λάιτνερ με 90% (18/20)
Περισσότερες εύστοχες βολές: Καρλ Μαλόουν με 24
Περισσότερες βολές: Καρλ Μαλόουν με 32
Περισσότερα λεπτά στο παρκέ: Μάικλ Τζόρνταν με 185 (23:13 ανά αγώνα)
Ποδόσφαιρο
Πορτοκαλί και άλλα