Από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 είχαν αρχίσει οι πειραματισμοί για τη μετάδοση κινούμενων εικόνων μέσω ενός «κουτιού» που στην πορεία ονομάστηκε τηλεόραση.
Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, κατά κύριο λόγο, οι πολίτες των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας άρχισαν να αποκτούν και να τοποθετούν στα σπίτια τους το «χαζοκούτι».
Ήδη από τη δεκαετία του 1950 η τηλεόραση επηρέαζε αισθητά την κοινή γνώμη, ενώ στα 60s’, τότε δηλαδή που και οι Έλληνες άρχισαν να μαθαίνουν για την ύπαρξή της, οι δέκτες απέκτησαν χρώμα.
Τη χρονιά που η TV άρχισε να εκπέμπει στη χώρα (1966) και συγκεκριμένα από τις 11 μέχρι τις 30 Ιουλίου διεξαγόταν το Παγκόσμιο Κύπελλο της Αγγλίας.
Όταν το ποδόσφαιρο μπήκε στην τηλεόραση
Εκείνο το διάστημα ήταν η πρώτη φορά που οι Έλληνες φίλαθλοι είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν ποδοσφαιρικό αγώνα μέσω του νεοφερμένου «κουτιού».
Ήδη το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας είχε επιχειρήσει μερικές πειραματικές εκπομπές, γεγονός που ώθησε τον Κώστα Σισμάνη στην πρωτοβουλία να εξασφαλίσει σε φιλμ από το BBC τους 15 από τους 32 αγώνες που διεξήχθησαν στα αγγλικά γήπεδα.
Ο 35χρονος τότε Γιάννης Διακογιάννης, αθλητικογράφος με διεθνείς παραστάσεις λόγω και της διαμονής του στη Γαλλία, ανέλαβε τις μεταδόσεις, οι οποίες γίνονταν με ολιγοήμερη καθυστέρηση.
Tη Δευτέρα 25 Ιουλίου 1966 άρχισε η πρώτη αθλητική εκπομπή με τίτλο «Ματιές στα Σπορ», περίπου εικοσάλεπτης διάρκειας, με παρουσιαστή τον Διακογιάννη.
Από τις 27 Ιουλίου μέχρι τις 12 Αυγούστου (πλην Κυριακών) στις 19:30, οι Έλληνες στήνονταν έξω από τις βιτρίνες των καταστημάτων ηλεκτρικών ειδών και παρακολουθούσαν το πρωτόγνωρο για εκείνους θέαμα.
Η μέρα που η τηλεόραση ερωτεύτηκε και στην Ελλάδα με το «παιχνίδι των λαών»
Ιδού τι έχει πει ο Γιάννης Διακογιάννης σε τηλεοπτική εκπομπή του 1980: «Ήταν θυμάμαι τέλη Μαΐου του 1966, όταν ένα μεσημέρι ο Κώστας Σισμάνης μου τηλεφώνησε στο σπίτι και μου είπε ότι με ήθελε ο κ. Μιχάλης Γιαννακάκος (σ.σ. ο πρώτος διευθυντής του ΕΙΡ) για να κάνω μία εκπομπή στην τηλεόραση.
Πήγα στη Ρηγίλλης, εκεί ήταν τότε ήταν τα γραφεία του ΕΙΡ. Μίλησα με τον κ. Γιαννακάκο και αποφασίσαμε να κάνουμε ένα δοκιμαστικό στο στούντιο που ήταν στον ΟΤΕ.
Σε μερικές μέρες έγινε αυτό το δοκιμαστικό. Μάλλον θα πέτυχε αφού ακόμα είμαι στην τηλεόραση και ξεκίνησα την πρώτη μου εκπομπή στις 27 Μαΐου 1966.
Μία ζωντανή εκπομπή με φιλμ, φωτογραφίες και κείμενα που είχα φτιάξει, προαναγγέλοντας το Παγκόσμιο Κύπελλο που θα γινόταν μερικές ημέρες αργότερα στην Αγγλία.
Το ΕΙΡ είχε καταφέρει να πάρει 17 φιλμ (σ.σ. τελικά προβλήθηκαν τα 15), τα οποία θα παίζονταν λίγες μέρες μετά τη διεξαγωγή των αγώνων.
Θυμάμαι, μάλιστα, εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν πολλές τηλεοράσεις στην Αθήνα. Κυρίως στα μαγαζιά έκαναν “ουρές”, διότι έβλεπαν για πρώτη φορά ποδόσφαιρο και νόμιζαν ότι ήταν “ζωντανό”.
Και άλλοι, όμως, που γνώριζαν ποια ήταν τα αποτελέσματα τους ενδιέφερε πάρα πολύ. Νομίζω ότι αυτές οι εκπομπές έδωσαν μια ώθηση στην τηλεόραση, που ξεκινούσε τότε διστακτικά».
Συνεπώς, πριν από ακριβώς 52 χρόνια, ημέρα Τετάρτη, οι εγχώριοι ποδοσφαιρόφιλοι είχαν τη χαρά να δουν την Πορτογαλία του Εουσέμπιο (σ.σ. δεν σκόραρε σε εκείνο το ματς της 13ης Ιουλίου) να επικρατεί 3-1 της Ουγγαρίας.
Αναλυτικά τα 15 πρώτα ματς που είδαν οι Έλληνες:
Φάση ομίλων
27 Ιουλίου: Πορτογαλία – Ουγγαρία 3-1
28 Ιουλίου: Αργεντινή – Ισπανία 2-1
29 Ιουλίου: Πορτογαλία – Βραζιλία 3-1
30 Ιουλίου: Δ. Γερμανία – Ισπανία 2-1
1 Αυγούστου: ΕΣΣΔ – Ιταλία 1-0
2 Αυγούστου: Μεξικό – Ουρουγουάη 0-0
3 Αυγούστου: Ουγγαρία – Βραζιλία 3-1
Προημιτελικοί
4 Αυγούστου: Αγγλία – Αργεντινή 1-0
5 Αυγούστου: Πορτογαλία – Β. Κορέα 5-3
6 Αυγούστου: Δ. Γερμανία – Ουρουγουάη 4-0
8 Αυγούστου: ΕΣΣΔ – Ουγγαρία 2-1
Ημιτελικοί
9 Αυγούστου: Αγγλία – Πορτογαλία 2-1
10 Αυγούστου: Δ. Γερμανία – ΕΣΣΔ 2-1
Μικρός τελικός
11 Αυγούστου: Πορτογαλία – ΕΣΣΔ 2-1
Μεγάλος τελικός
12 Αυγούστου: Αγγλία – Δ. Γερμανία 4-2 παρ.
Ποδόσφαιρο
Πορτοκαλί και άλλα