19 Ιανουαρίου 1959
Επί σειρά ετών, οι αθλητικές εφημερίδες συνήθιζαν να πραγματοποιούν κοινές συνεντεύξεις ποδοσφαιριστών με γνωστούς ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου, προκειμένου να ενισχύουν το brand τους.
Στις αρχές του 1959, η «Αθλητική Ηχώ» έβαλε μπροστά στον φακό της τον εμβληματικό άσο του Παναθηναϊκού και ζεν πρεμιέ της εποχής Κώστα Λινοξυλάκη με τη μετέπειτα «εθνική σταρ» Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Οι βουτιές του Κώστα Λινοξυλάκη με την εκθαμβωτική Ρίκα Διαλυνά
Η πιο διάσημη Ελληνίδα ηθοποιός «έφυγε» σαν σήμερα (23 Ιουλίου) από τη ζωή πριν από 22 χρόνια και το Sport-Retro.gr παραθέτει αυτό το σπάνιο ντοκουμέντο.
Στις 18 Ιανουαρίου 1959, ο Παναθηναϊκός έφευγε νικητής από το Στάδιο Καραϊσκάκη (2-0 τον Εθνικό Πειραιώς), σε μία σεζόν πάντως που οι απώλειες ήταν περισσότερες από τις επιτυχίες και η 4η θέση δικαιολογημένη.
Η λάμψη της 24χρονης Αλίκης Βουγιουκλάκη, σε συνδυασμό με τη δημοφιλία του επίσης αείμνηστου Κώστα Λινοξυλάκη, ώθησαν την «πράσινων» αποχρώσεων εφημερίδα στην υλοποίηση αυτού του, κινηματογραφικού, αφιερώματος.
Ο Νίκος Κούρκουλος για τον δικό του Παναθηναϊκό. Μία σπάνια συνέντευξη του αείμνηστου ηθοποιού
«Ήταν λίγες ώρες αργότερα, μετά τον θρίαμβό του στο γήπεδο Καραϊσκάκη και τη μεγάλη νίκη της ομάδας του στο πρωτάθλημα.
Πρώτα πήγε στον κουρέα κι έκανε διπλή κόντρα. Μετά φόρεσε το καλύτερο κοστούμι του και σημαιοστολίστηκε σαν πλοίο εν ημέρα εθνικής εορτής. Ύστερα καβάλησε τη «βέσπα» του και ήρθε.
Χιώτης, μάμπο και… τριφύλλι: «Αναπνέουμε, ζούμε, τραγουδάμε με συντροφιά τον Παναθηναϊκό»
Όλο το πρόσωπό του ήταν η σφραγίδα του χαμόγελου. Άνοιξη σωστή τα μάτια του, γιόρταζαν νομίζεις την Πρωτομαγιά. Δεν πιανόταν πουθενά. Λες και του είχε πέσει ο πρώτος αριθμός του Λαχείου.
Βρέθηκε τυχαίως στον δρόμο μας. Καθώς ασφάλισε το δίτροχό του σε μία άκρη του πεζοδρομίου της Πλατείας Καρύτση έπεσε με φούρια πάνω μου. «Ω, με συγχωρείτε», είπε χωρίς να κοιτάξει ποιος είμαι. Και τράβηξε τρέχοντας τον δρόμο του. Τον πήρα από πίσω. Όχι, βέβαια πώς ήθελα να κάνω τον αστυνομικό, αλλά αυτό το έξαλλο ύφος του με ανησύχησε.
Ο Σάββας Θεοδωρίδης, η Μάρω Κοντού και το πιο… ευχάριστο ξύλο που αποφεύχθηκε
Λίγα βήματα παρακάτω τον πρόφτασα. Αν δεν τον τραβούσα από το μανίκι, δεν είχε σκοπό να σταματήσει. Έδειχνε ότι ήταν πολύ βιαστικός.
-Για πού, Κώστα;
«Βιάζομαι».
-Ναι, αλλά για πού;
«Σε δουλίτσα».
-Το οποίον;
«Δεν λέγεται».
-Γιατί; Είναι μυστικό;
«Όχι, αλλά…».
-Τότε;
«Θα κάνω μία επίσκεψη στο θέατρο».
-Έχεις εισιτήριο;
«Θα πάω στα καμαρίνια».
-Μόνος;
«Δεν βλέπω να μου χρειάζεται παρέα».
-Θα πας να συγχαρείς τον κύριο Μουσούρη;
«Όχι ακριβώς».
-Δηλαδή;
«Είσαι περίεργος, το κατάλαβες;»
-Εσύ με κάνεις. Πες μου να τελειώνουμε.
«Θα πάω να γνωρίσω την Αλίκη Βουγιουκλάκη».
Έπειτα, σύμφωνα με τον λυρικό τρόπο γραφής του Δήμου Μπότσαρη, οι δύο διάσημοι αντάλλαξαν φιλοφρονήσεις στα καμαρίνια, μίλησαν λίγο για θέατρο και ποδόσφαιρο, προτού ο «Λίνο» ασπαστεί την Αλίκη, η οποία υποστήριζε τον Παναθηναϊκό.
Το δεύτερο κουδούνι και το σήμα του φροντιστή προανήγγειλαν την έναρξη της βραδινής παράστασης, όπερ σήμαινε ότι το «ραντεβού» θα έπρεπε να λάβει τέλος.
«Τώρα παιδιά, γίναμε φίλοι. Να έρχεστε συχνά, να τα λέμε», είπε η Αλίκη στον Λινοξυλάκη και τον δημοσιογράφο Μπότσαρη.
Η περίφημη φωτογραφία με τον ασπασμό του Λινοξυλάκη και τη… βουγιουκλάκεια αντίδραση:
Ποδόσφαιρο
Πορτοκαλί και άλλα