Συνέχεια από το γ’ μέρος…
Λίγους μήνες μετά, ο Κεν Νόρτον αναίρεσε την απόφασή του, φαινόμενο σύνηθες σε πυγμάχους τέτοιου επιπέδου και σχεδόν πάντα με την ίδια κατάληξη.
Στον αγώνα που επανήλθε στη δράση, «έφερε» ισοπαλία για πρώτη φορά στην καριέρα του, απέναντι στον Σκοτ Λε Ντους, έναν μόνιμο διεκδικητή με αρκετά καλά στοιχεία.
Στο δεύτερο παιχνίδι νίκησε στα σημεία τον Ράνταλ Κομπ, τον Tεξανό πυγμάχο των 191 εκατοστών που διέθετε «ατσάλινο» σαγόνι και περίεργο στυλ.
Ο 16ος γύρος αυτής της αναμέτρησης λίγο έλειψε να δοθεί στο ξενοδοχείο! Ώρες μετά τη λήξη, ο Κομπ έφτασε στη ρεσεψιόν και προκαλούσε τον Νόρτον να συνεχίσουν τη μάχη, θεωρώντας ότι αδικήθηκε από τους κριτές! Ευτυχώς, η αστυνομία έδωσε το τέλος σε αυτό το… ανεπίσημο ματς, προτού καν αρχίσει.
Όλα έδειχναν έτοιμα για έναν δεύτερο αγώνα με τον Χολμς, ο οποίος συνέχιζε να υπερασπίζεται εμφατικά τη ζώνη του πρωταθλητή. Εκεί θα παίζονταν όλα…
Τελευταίο εμπόδιο ήταν ένας ιρλανδικής καταγωγής πυγμάχος από τη Βοστώνη που έμελλε να μείνει γνωστός ως «Great White Hope» (μτφρ. Μεγάλη Λευκή ελπίδα»). Το όνομα του; Τζέρι Κούνι.
Πανύψηλος, δυνατός, με δολοφονικό αριστερό, εμφανιζόταν σαν το επόμενο μεγάλο όνομα στα βαρέα βάρη, δίνοντας και πάλι ενδιαφέρον στην κατηγορία που μετά τις δόξες και τη «χρυσή» εποχή του 1970 είχε αρχίσει να φθίνει.
Τέλος με σκυμμένο κεφάλι
Παρά τις επιφυλάξεις της ομάδας του, εξαιτίας του γεγονότος ότι θα είχε πάλι απέναντι έναν αντίπαλο με πολύ δυνατά χτυπήματα, ο Νόρτον εμφανιζόταν ιδιαίτερα αισιόδοξος.
Πίστευε πως η εμπειρία του και οι αναμφισβήτητες ικανότητές του θα έφταναν για να νικήσει τον Κούνι και, κατ’ επέκταση, να διεκδικήσει τη ζώνη του πρωταθλητή εντός ρινγκ.
Ο αγώνας της 11ης Μαΐου 1981 αποτελεί έναν από τους πλέον ακριβοπληρωμένους στην Ιστορία, ενώ δόθηκε στο επιβλητικό «Madison Square Garden».
Οι συμβουλές των προπονητών στον Νόρτον ήταν να παίξει περιφερειακά τον επικίνδυνο αντίπαλο, ώστε να τον αποσυντονίσει και να μείνει μακριά από το αριστερό του.
Αλίμονο. Εκείνος που αποσυντονίστηκε σε αυτό το παιχνίδι ήταν ο ίδιος ο Κεν, επιβεβαιώνοντας εκ νέου ότι τα έχανε όταν είχε απέναντι του έναν δυνατό puncher.
Με το ξεκίνημα του αγώνα έμεινε στα σχοινιά, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα να μετατραπεί σε έρμαιο στις ορέξεις του αντιπάλου, ο οποίος δεν περίμενε πολύ για να κάνει αυτό που ήξερε καλά.
Ύστερα από μόλις 58 δευτερόλεπτα, ο Νόρτον ήταν σχεδόν αναίσθητος, καθισμένος στα σχοινιά, ενώ ο Κούνι τον χτυπούσε συνεχόμενα μέχρι να παρέμβει, καθυστερημένα, ο διαιτητής για να τον συγκρατήσει.
Αυτή η εικόνα έμελλε να αποδειχθεί η τελευταία που θα είχε εντός των σχοινιών για τον «Black Hercules» το κοινό της πυγμαχίας.
Χαροπάλεψε με… προπονητή τον Άλι
Πλέον, το τέλος έμοιαζε επιβεβλημένο και, κατά συνέπεια, ο σχεδόν 38χρονος Κεν Νόρτον πείστηκε να ανακοινώσει το οριστικό φινάλε μιας τεράστιας καριέρας στα ρινγκ.
Πάντως, δεν αποσύρθηκε από τη δημόσια εικόνα του, αφού λόγω της… εξωγήινης, ειδικά για την εποχή, σωματοδομής του και του γενικότερου παρουσιαστικού του, εξελίχθηκε σε αγαπημένη μορφή των παραγωγών.
Ο Νόρτον πρωταγωνίστησε ή απλά συμμετείχε σε ταινίες και σίριαλ (ενδεικτικά, στον εμβληματικό «Ιππότη της Ασφάλτου»), ενώ παράλληλα, διαφήμισε διάφορα προϊόντα στην τηλεόραση.
Φτάνοντας πια στο 1986, η μοίρα έρχεται να δοκιμάσει τον βετεράνο πυγμάχο πιο σκληρά από ποτέ, αφού εν ώρα οδήγησης το αυτοκίνητό του ανατράπηκε, με αποτέλεσμα να ανασυρθεί μισοπεθαμένος.
Οι συνθήκες του ατυχήματος παρέμειναν άγνωστες για πάντα δεδομένου ότι δεν υπήρξαν μάρτυρες, ενώ ο ίδιος δεν θυμόταν απολύτως τίποτα.
Όπως ήταν φυσικό, η είδηση συγκλόνισε τις ΗΠΑ και ειδικότερα τον χώρο της πυγμαχίας, όμως, είχε έρθει η ώρα για να αναδείξει ο «αιώνιος» Μοχάμεντ Άλι το μεγαλείο της ψυχής του.
Παρά το γεγονός ότι ήδη η Νόσος του Πάρκινσον τον είχε καταβάλει, ο θρυλικός υπεραθλητής μετέβη στο νοσοκομείο και δεν έφευγε προτού βεβαιωθεί από τους γιατρούς ότι ο Νόρτον θα επιβιώσει.
Ακόμα μια φορά ο πρώην πεζοναύτης κλήθηκε να δώσει μια μάχη, την πιο σκληρή όλων των εποχών, αφού αυτή αφορούσε στην ίδια του τη ζωή.
«Ο τιμιότερος όλων μας»
Ο Νόρτον επέζησε, συνήλθε από το κώμα, αλλά οι γιατροί ήταν απαισιόδοξοι, μιας και προέβλεπαν πως δεν θα μπορούσε να περπατήσει ή, ακόμα, και να ξαναμιλήσει.
Προφανώς δεν ήξεραν καλά με ποιον είχαν να κάνουν, αφού σε λίγα χρόνια ο «Black Hercules» αποδείχθηκε… Ηρακλής, ξαναστάθηκε όρθιος, τη στιγμή που η ομιλία του είχε αποκατασταθεί!
Σε πολλές μετακινήσεις του χρειαζόταν βοηθητικό μπαστούνι, ωστόσο, η εμφάνισή του ήταν και πάλι αξιοπρεπής, ενώ συμμετείχε σε αρκετές εκπομπές με θέμα πάντα την αγαπημένη του πυγμαχία.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, αποκαμωμένος πια από τις τόσες μάχες, εντός αλλά κυρίως εκτός ρινγκ, η υγεία του κλονίστηκε σοβαρά.
Ένα εγκεφαλικό και πολλά καρδιακά προβλήματα τον ανάγκασαν να αποσυρθεί στο σπίτι του, ενώ οικονομικά βρέθηκε σε τραγική κατάσταση.
Στις 18 Σεπτεμβρίου 2013, εβδομήντα χρόνια μετά το πρώτο φως της ζωής, ο μεγάλος αυτός μαχητής αποχαιρέτησε τα εγκόσμια.
Άφησε παρακαταθήκη όχι μόνο μία σπουδαία καριέρα, αλλά ένα υπέροχο παράδειγμα: Να μην το βάζεις κάτω παρά τις αντιξοότητες, διότι όταν συνεχίζεις μπορεί να φτάσεις στην υπέρτατη ευτυχία.
Ακόμα μεγαλύτερο επίτευγμα αποδείχθηκαν οι δηλώσεις θρύλων του αθλήματος την επομένη του θανάτου του, δείγμα της αξίας του «Black Hercules».
«Ο Νόρτον ήταν ο τιμιότερος όλων μας», υποστήριξε ο Τζορτζ Φόρμαν, ενώ ένας νεότερος συνάδελφός του έγραψε στο Twitter: «Σπουδαίος πυγμάχος και σπουδαίος άνθρωπος. Μου συμπεριφερόταν σαν να ήμουν κάποιος, από τότε που ήμουν ερασιτέχνης». Το όνομά του; Μάικ Τάισον.
Ποδόσφαιρο
Πορτοκαλί και άλλα