«Η πραγματικότητα αν και πολύ επίμονη, είναι απλώς μια ψευδαίσθηση», έχει παρατηρήσει ο Άλμπερτ Αϊνστάιν. Τα συγκεκριμένα λόγια περιγράφουν με τον καλύτερο τρόπο όσα συνέβησαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1904.
Το Sport-Retro.gr επιχειρεί να φέρει στο φως και να ξεδιπλώσει ένα από τα πιο παράξενα συμβάντα στην Ιστορία του αθλητισμού, γυρνώντας 113 χρόνια πίσω στο Σεντ Λούις.
Στις 17 Νοεμβρίου 1904 η, υποτιθέμενη, ποδοσφαιρική εθνική Ανδρών του Καναδά έφτασε στην κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου, το οποίο όμως ουσιαστικά δεν υπήρξε ποτέ!
Έχετε μπερδευτεί ήδη; Μην ανησυχείτε για όλα υπάρχει μια εξήγηση…
Το ποδόσφαιρο στους Ολυμπιακούς Αγώνες
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1904 αποτέλεσαν την τρίτη κατά σειρά διοργάνωση στην Ιστορία του θεσμού, έπειτα από την Αθήνα (1896) και το Παρίσι (1900), ενώ φιλοξενήθηκαν στο Σεντ Λούις του Μισούρι των ΗΠΑ.
Ήταν η δεύτερη φορά όπου το άθλημα του ποδοσφαίρου θα εντασσόταν στο πρόγραμμα των Αγώνων, όμως δεν είχε καμία απολύτως σχέση η υπόσταση και ο τρόπος διεξαγωγής του με τα σημερινά δεδομένα.
Τα παραπάνω μπορούν να επαληθευτούν από το γεγονός πως θα λάμβαναν μέρος στο τουρνουά μόλις τρεις ομάδες: οι τοπικοί ερασιτεχνικοί σύλλογοι Κρίστιαν Μπράδερς Κόλετζ και Σεντ Ρόουζ Πάρις και η φερόμενη ως εθνική Καναδά.
Οι συγκεκριμένοι σύλλογοι θα αγωνίζονταν μεταξύ τους στο στάδιο «Φράνσις Φιλντ» σε ξεχωριστά ματς και όποια κατείχε τις περισσότερες νίκες, σε συνδυασμό με την επιθετική και αμυντική της επίδοση, θα αναδεικνυόταν πρωταθλήτρια.
Η εθνική… Γκαλτ
Προτού γίνει αναφορά στην εξέλιξη της διοργάνωσης, πρέπει να τονιστεί μια εξαιρετικά σημαντική λεπτομέρεια που, βεβαίως, παίζει καταλυτικό ρόλο στην όλη υπόθεση.
Η εθνική Καναδά ποτέ πραγματικά δεν συμμετείχε στη διοργάνωση, αλλά εκείνη που κρυβόταν από πίσω ήταν η Γκαλτ, σύλλογος από το Οντάριο.
Ιδρύθηκε το 1881 ή το 1882 και εκείνη την εποχή θεωρείτο ένα από τα κορυφαία και πολύπειρα σωματεία των καναδικών αγωνιστικών χώρων, με 3 κατακτήσεις του εγχώριου πρωταθλήματος (1901, 1902, 1903).
Ο πιο αξιοσημείωτος θρίαμβος έμελλε να έρθει έναν χρόνο αργότερα, όταν τα στελέχη έμαθαν ότι η ομάδα τους θα εκπροσωπούσε τη χώρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Στην κορυφή με περίπατο
Στους δύο αγώνες της με τα αμερικανικά σωματεία, η Γκαλτ τα ισοπέδωσε με συνολικό σκορ 11-0 και απέδειξε τη μεταξύ τους χαοτική διαφορά.
Στο πρώτο ματς, το οποίο διεξήχθη στις 16 Νοεμβρίου, συνέτριψε 7-0 τους Κρίστιαν Μπράδερς, με τον Αλεξάντερ Χολ να πετυχαίνει χατ-τρικ και να ξεχωρίζει, ενώ την επόμενη ημέρα έβαλε άλλα 4 στη Σεντ Ρόουζ.
Όπως γίνεται ευκόλως αντιληπτό, τα δύο συγκεκριμένα ματς έφταναν και περίσσευαν, ώστε οι Καναδοί να έχουν «κλειδωμένη» την πρωτιά, παρά το γεγονός ότι απέμενε να παιχτεί και το τοπικό ντέρμπι των δυο συλλόγων του Μισούρι.
Για την ιστορία, χρειάστηκαν όχι ένας, αλλά τρεις αγώνες για να αναδειχθεί ο 2ος και ο 3ος, αφού οι δύο πρώτοι (21-22 του μηνός) έληξαν ισόπαλοι 0-0 και εν τέλει στον τρίτο της 23ης Νοεμβρίου οι Μπράδερς επικράτησαν 2-0.
Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί πως οι πόντοι της νίκης που πήραν οι Κρίστιαν Μπράδερς Κόλετζ, προστέθηκαν και στη βαθμολογία του τοπικού πρωταθλήματος, της «Christian League».
Το παραπάνω στοιχείο, αν μη τι άλλο, αποδεικνύει ακόμα περισσότερο τη μηδαμινή υπόσταση και σημασία που είχε το συγκεκριμένο τουρνουά ποδοσφαίρου σε εκείνους τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Μετάλλιο «φάντασμα»
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του καναδικού Τύπου και συγκεκριμένα της «Toronto Mail» και της «Empire», το Τμήμα Αθλητισμού του Σεντ Λούις (σ.σ. Department of Physical Culture) με επικεφαλής τον Τζέιμς Ε. Σάλιβαν, παρέδωσε τα μετάλλια στους παίκτες και το τεχνικό τιμ της Γκαλτ.
Το παράξενο της όλης ιστορίας έγκειται στο γεγονός πως τα συγκεκριμένα μετάλλια κατασκευάστηκαν στο Σεντ Λούις και δεν ήταν τα επίσημα, αφού δεν είχε καμία ανάμιξη η Ολυμπιακή Επιτροπή, ενώ δεν πραγματοποιήθηκε απονομή ως είθισται σε όλες τις περιπτώσεις.
Με σκοπό να αποτρέψει τον παραπάνω ντόρο από εκείνον που ήδη είχε δημιουργηθεί και, κατ’ επέκταση, για να μην θεωρηθεί το συγκεκριμένο τουρνουά φιάσκο ή σκάνδαλο, η Παγκόσμια Ολυμπιακή Επιτροπή προχώρησε αργότερα στην επίσημη αναγνώριση του συγκεκριμένου επιτεύγματος.
Εν κατακλείδι, το ποδόσφαιρο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1904 εξελίχθηκε σε ένα άκρως αμφισβητούμενο ερασιτεχνικό τουρνουά που δεν συμμετείχαν εθνικές ομάδες και δεν υπήρξαν ποτέ αναγνωρισμένα μετάλλια.
Ακόμα και οι «χρυσοί» νικητές, από διεθνείς ποδοσφαιριστές της εθνικής Καναδά που παρουσιάζονταν στα χαρτιά, εμφανίστηκαν τελικώς ως μέλη ενός τοπικού σωματείου του Οντάριο…
Κυριάκος Δημητρόπουλος
Τελειόφοιτος Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ
Διαβάστε ακόμη:
Ο Χίτλερ, η πρόκριση της Αυστρίας παρά την ήττα κι οι μαύροι παίκτες του Περού
Όταν οι «Gre-No-Li» έδειξαν τον δρόμο σε Ιμπραχίμοβιτς και Λάρσον με χρυσό μετάλλιο
Τα θεμέλια της μαγικής Ουγγαρίας του ’50 μπήκαν με κομμουνισμό κι ένα χρυσό μετάλλιο
Το χρυσό της Νιγηρίας το 1996, ο ψεύτικος Ροναλντίνιο και τα χαστούκια σε Βραζιλία-Αργεντινή