Ποιος θυμάται την Ελένα Ρομανόβα; Μία «χρυσή» Ολυμπιονίκης, ένας μυστηριώδης θάνατος…

Μία «χρυσή» Ολυμπιονίκης με υπέροχα μάτια. Η Ελένα Ρομανόβα έζησε λίγο, αγωνίστηκε ακόμα λιγότερο και ξεχάστηκε γρήγορα.

Το Sport-Retro.gr παραθέτει την ιστορία μιας σπουδαίας Ρωσίδας δρομέα, η οποία βίωσε πολλές απώλειες σε μικρό διάστημα, ταλαιπωρήθηκε από προσωπικούς «δαίμονες» και πέθανε μυστηριωδώς πριν από ακριβώς 10 χρόνια.

Το πλούσιο βιογραφικό της Ελένα Ρομανόβα εμπεριέχει πάρα πολλά μυστήρια, συμπεριλαμβανομένου και του θανάτου της.

Επί παραδείγματι, έπειτα από μία εξαιρετική εμφάνιση στους Αγώνες Καλής Θέλησης του 1994 στην Αγία Πετρούπολη, όπου αναδείχθηκε νικήτρια στα 3.000 και τα 5.000μ., δεν έλαβε μέρος ούτε στο προσεχές Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.

Όταν ο επικεφαλής της ρωσικής ομάδας στίβου Βαντίμ Ζελιτσένοκ ρωτήθηκε γι’ αυτήν την απουσία, απάντησε με μία υπόθεση: ότι προτίμησε να συμμετάσχει μόνο στην πρώτη χρονικά διοργάνωση.

Ένα άλλο ερώτημα είναι για ποιον λόγο η Ρομανόβα δεν ταξίδεψε ούτε στο Γκέτεμποργκ για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1995, ενώ και στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα δεν της επετράπη από την ομοσπονδία να λάβει μέρος στα 1.500μ.

Ουσιαστικά, ύστερα από το χρυσό μετάλλιο στα 3.000μ. στη Βαρκελώνη το 1992, η Ρωσίδα απείχε από σημαντικές διοργανώσεις για τέσσερα χρόνια.

Εν τέλει, η 33χρονη, τότε, δρομέας ημιαντοχής και μεγάλων αποστάσεων αγωνίστηκε στον τελικό των 5.000μ. στην Ατλάντα και κατέλαβε την 6^η θέση.

Τα χρόνια μέχρι τη διάκριση

Ο Γκενάντι Σεργκέγεβιτς Ναούμοφ, επί σειρά ετών προπονητής της και επίσης συγχωρεμένος, την… περιέλαβε το 1975 και γρήγορα διαπίστωσε ότι η 22χρονη είχε πολύ αδύναμα πόδια.

Η Ρομανόβα, όμως, προπονήθηκε σκληρά, έγινε το «αγαπημένο παιδί» του Ναούμοφ και παρά το γεγονός ότι έμεινε έγκυος από τον συναθλητή της Σάσα Ρομανόφ επανήλθε στη δράση μετά τη γέννηση του γιου τους.

Μάλιστα, η Σοβιετική αθλήτρια κατέλαβε την άκρως τιμητική 4^η θέση στα 3.000μ. στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ, προτού στοχεύσει ψηλότερα.

Αρχικά, πορευόταν στη σκιά της Τατιάνα Ντορόβσκιν-Σαμολένκο, αλλά από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 η ύψους 1,63μ. αθλήτρια άρχισε να ανεβαίνει σε βάθρα σπουδαίων διοργανώσεων.

Η ώρα της Ρομανόβα

Συγκεκριμένα, το 1990 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Σπλιτ κατέκτησε ένα χρυσό μετάλλιο στα 10.000μ. και ένα ασημένιο στα 3.000μ., ενώ έναν χρόνο αργότερα, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Τόκιο κατέλαβε τη 2^η θέση στα 3.000μ.

Το αποκορύφωμα της καριέρας της ήταν, αναμφίβολα, η νίκη στον «εμφύλιο» των 3.000μ. με την Ντορόβσκιν-Σαμολένκο και, κατ’ επέκταση, το χρυσό μετάλλιο στη Βαρκελώνη (8.46:04 ο χρόνος της).

Αξίζει να σημειωθεί ότι στη Σεούλ είχε χρειαστεί μόλις 8.30:45 για να καλύψει την ίδια απόσταση, ωστόσο δεν είχε καταφέρει να ανέβει στο βάθρο.

Οι ιστορίες που λύγισαν τη Ρομανόβα

Η «χρυσή» Ολυμπιονίκης της Βαρκελώνης «χτυπήθηκε» από πολλά τραγικά γεγονότα, αρχής γενομένης από τον θάνατο του πρώην συζύγου της, ο οποίος υπέστη οξεία καρδιακή ανεπάρκεια στον δρόμο.

Στις αρχές του 2006, σε διάστημα λίγων εβδομάδων, η Ρομανόβα «έχασε» τη μητέρα της και κατόπιν τον αγαπημένο της προπονητή, τον Γκενάντι Ναούμοφ.

Ο άνθρωπος που ανέδειξε τη Ρωσίδα δρομέα πέθανε στις 18 Φεβρουαρίου από καρδιακό πρόβλημα, κατά τη διάρκεια μιας προπόνησης στο Κισλοβόντσκ.

Ο Αλεκσάντερ Κομάροφ, αναπληρωτής πρόεδρος της αθλητικής επιτροπής του Βόλγκογκραντ, έχει υποστηρίξει ότι η Ελένα έπεσε στα δίχτυα του αλκοολισμού εξαιτίας του ίδιου προβλήματος που αντιμετώπιζε ο πρώην σύζυγός της.

Όταν ο Ναούμοφ απεβίωσε, η κοινότητα στίβου της πόλης, πρότεινε στη «χρυσή» Ολυμπιονίκη της Βαρκελώνης να αποτελέσει τη διάδοχό του.

Η Ελένα δέχθηκε με χαρά, χωρίς να ξεχάσει όλα όσα της προσέφερε ο προπονητής της. «Με πήρε στους ώμους του και με βοηθά ακόμα και μετά τον θάνατό του», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά.

Επί έναν περίπου χρόνο, η πρώην δρομέας είχε ξεμπλέξει από το αλκοόλ και είχε αφοσιωθεί στα νέα της καθήκοντα, αφού προηγουμένως παραιτήθηκε από σερβιτόρα στρατιωτικής μονάδας του Βόλγκογκραντ.

Το αινιγματικό τέλος

Το κορίτσι με τα υπέροχα γαλάζια μάτια είχε προσπαθήσει πολλές φορές να αποδράσει από τη μέθη και να επανέλθει στην πραγματικότητα.

Ο γιος της Αλεκσάντερ και η αδερφή της Ναταλία στάθηκαν πολύτιμοι αρωγοί, όμως, δεν μπόρεσαν να κάνουν το παραμικρό για να αποτρέψουν το μοιραίο στα τέλη Ιανουαρίου του 2007.

Η Ελένα φέρεται να έφυγε από την οικία της στις 26 Ιανουαρίου και να νοίκιασε δωμάτιο σε ένα ξενοδοχείο. Ήθελε να αποκοπεί από τον περίγυρο για λίγες ώρες; Είχε κάποιο κρυφό ραντεβού; Το μυστήριο δεν έχει λυθεί ακριβώς 10 χρόνια μετά…

Στις 28 Ιανουαρίου, η Ναταλία βρήκε την αδερφή της αναίσθητη στο πάτωμα του σπιτιού της και η πρώτη της σκέψη ήταν ότι υπέστη κάποιο καρδιακό πρόβλημα.

Γρήγορα διαπιστώθηκε ότι η νεκρή Ελένα έφερε τραύματα από αμβλύ όργανο: ένα στην κοιλιά και ένα στο κεφάλι, αλλά δεν ξεκαθαρίστηκε αν αυτά προκλήθηκαν στο ξενοδοχείο ή στην οικία της.

Ένας τοπικός φορέας της αθλητικής κοινότητας είχε υποστηρίξει ότι ο θάνατός της προήλθε από καρδιολογικό πρόβλημα, το οποίο φέρεται να συνδέθηκε με την υψηλότατη ένταση στις προπονήσεις της. Ελάχιστοι ταυτίζονται με αυτήν την άποψη…