Ο Στιβ Μπαρτ ήρθε στην Ελλάδα πολύ πιο πριν από τον γιο του, αλλά παρέμεινε ελάχιστα, λίγες μονάχα εβδομάδες. Ο «μαύρος» Νοέμβρης του 1992 εξακολουθεί να «στιγματίζει» το παρελθόν ενός σούπερ σκόρερ, ο οποίος άνοιξε το λάκκο του και έπεσε ο ίδιος μέσα.

Η περιπετειώδης ιστορία του «οπλοπολυβόλου» από τη Νέα Υόρκη που είχε φέρει (κατά λάθος) ο Ηρακλής αποτέλεσε παράδειγμα προς αποφυγή και υποχρέωσε τις ομάδες να διπλοτσεκάρουν τις επιλογές τους.

Ακόμη πάντως κι αν εκδιώχθηκε πολύ νωρίς, πρόλαβε ν’ αφήσει το σημάδι του σε μια Α1 πλημμυρισμένη από ξένους σταρ. Ο Μπαρτ ήταν ένας τέτοιος… Με πάθη, βέβαια!

***

Οι λάτρεις των στατιστικών θα γνωρίζουν πως ο Στιβ Μπαρτ είναι εφέτος ο πρώτος σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος. Ο νυν γκαρντ του Ρεθύμνου, με θητεία στην Ολυμπιάδα και στον Απόλλωνα Πάτρας, όπως επίσης στον Γυμναστικό Λάρισας πέρυσι, έχει 107 πόντους στα πρώτα έξι παιχνίδια της σεζόν και πρωτεύει στη λίστα με 17.8 πόντους ανά 32:37 λεπτά συμμετοχής.

Όταν ο Ντράζεν Πέτροβιτς κατηγορήθηκε για βιασμό Ισπανίδας καμαριέρας

Ο Μπαρτ είναι στον δρόμο για τα 35 χρόνια του και εξακολουθεί να ζει από το μπάσκετ χάρη στη στενή σχέση του με το καλάθι κάθε αντίπαλης ομάδας. Παρόλο πάντως που διάγει τα μπασκετικά «γεράματά» του, εξακολουθεί να κουβαλά δίπλα στο όνομά του το «τζούνιορ».

Ο νεότερος της οικογένειας δηλαδή. Διότι ακριβώς το ίδιο όνομα φέρει ο πατέρας του. Ο βασικός «ανταγωνιστής» του, στην κολεγιακή καριέρα τους, και ταυτόχρονα ο «κληροδότης» του ταλέντου του. Αυτός που του πρωτομίλησε για την Ελλάδα.

Ο Στιβ Μπαρτ ο πρεσβύτερος δεν ήταν μια τυχαία περίπτωση παίκτη. Ήταν «διαλεχτός» κι ας έπαιξε στο δικό μας πρωτάθλημα μόνο σε 9 παιχνίδια και άλλα 4 στην Ευρώπη.

Γεννήθηκε την 5η ημέρα του Νοέμβρη του 1962, δευτεριάτικα στη Νέα Υόρκη, τότε που πρόεδρος των ΗΠΑ ήταν ακόμη ο Τζον Κένεντι.

«Παιδί» του ιστορικού ντραφτ του 1984 (Ολάζουον, Τζόρνταν, Μπάρκλεϊ, Στόκτον), επελέγη στο Νο30 έχοντας ακόμη και σήμερα τον τίτλο του αρχισκόρερ στο Αϊόνα Κόλετζ (2.534 πόντοι), του ίδιου που έπαιξε 18 χρόνια μετά ο γιος του, και αγωνίστηκε σε Γουόριορς, Κλίπερς, Σανς και (νυν Γουίζαρντς), μετρώντας συνολικά 101 συμμετοχές με 5.8 πόντους ανά αγώνα.

Απεργία 50 ημερών: Έφηβοι, κατάληψη στη Λεωφόρο και 100άρικα

 

Στην Ελλάδα ως αντι-Ίνγκραμ

Μεταξύ Φίνιξ και Ουάσινγκτον, το φθινόπωρο του 1992, έκανε μια στάση ολίγων εβδομάδων στη Θεσσαλονίκη. Ο Ηρακλής δεν είχε καταφέρει να εξασφαλίσει ελληνική υπηκοότητα στον Ντέιβιντ Ίνγκραμ (ή σωστότερα Έινκραμ), ο οποίος είχε φτάσει πλέον στα 35, και βγήκε στην αγορά για έναν σκόρινγκ γκαρντ αντίστοιχων προσόντων.

Ο ατζέντης Νίκος Λώτσος, δικτυωμένος ήδη στην αμερικανική αγορά, πρότεινε στον κόουτς Ροδόπουλο (που άρχισε τη σεζόν) και έπεισε τον μεγαλομέτοχο Κώστα Χαΐτογλου να διαλέξει τον Στιβ Μπαρτ ως δεύτερο ξένο δίπλα στον λευκό ψηλό (2μ11) Τζον Σάσκι.

Στα 30 του τότε και όχι ιδιαίτερα γνωστός στο ευρύ κοινό, με αποτέλεσμα η επιλογή του ν’ αντιμετωπιστεί με δυσπιστία.

Γρήγορα όμως μετατράπηκε σε ενθουσιασμό, αφού από την πρεμιέρα του κιόλας ο έμπειρος Αμερικανός γκαρντ επιβεβαίωσε την ερωτική επαφή του με το αντίπαλο καλάθι.

Ήταν, στις 29 Σεπτεμβρίου, το ευρωπαϊκό ματς για το β’ προκριματικό γύρο του Κυπέλλου Korać με τον Κεραυνό στη Λευκωσία, όταν ο Μπαρτ πέτυχε 24 πόντους και βοήθησε πολύ στο 96-85 που άνοιξε το δρόμο για την πρόκριση και κατόπιν την πόρτα των ομίλων, μετά τς δύο νίκες επί της VEF Ρίγα.

Είχαν όλοι πλέον καταλάβει πως ο Αμερικανός πρόκειται για «διαμάντι» που από τύχη βρέθηκε στα πόδια του Ηρακλή.

Η μέρα που ο Νίκος Γκάλης είχε «στομαχικές διαταραχές»

Οι 31 πόντοι στο εναρκτήριο παιχνίδι της εγχώριας σεζόν απέναντι στον Γυμναστικό Λάρισας (νίκη 87-77) και οι 43 (με 14/21 δίποντα) στην ατελείωτη μάχη των δύο παρατάσεων με τον Άρη (ήττα 105-92) των Τάρπλεϊ-Γιαννάκη ήρθαν να «δέσουν» την εικόνα του σούπερ σκόρερ και ν’ αναγκάσουν όσους τον είχαν αμφισβητήσει ως αγωνιστική αξία να τρίβουν τα μάτια τους.

 

Το μοιραίο ταξίδι

Ο θησαυρός δεν αποδείχθηκε ακριβώς άνθρακας, παρόλα αυτά υπήρξε μια κηλίδα που λέρωσε τα πάντα και τσαλάκωσε το προφίλ του, προκαλώντας λίγες ημέρες μετά το πρόωρο τέλος στη συνεργασία του με τον «γηραιό». Άλλος δρόμος δεν υπήρχε.

Ο Μπαρτ είχε πάρει μια μικρή άδεια και είχε εκδράμει στην πατρίδα του για λίγες ημέρες. Η επιστροφή του συνδυάστηκε από έναν τυπικό έλεγχο αποσκευών.

Ο Αμερικανός είχε μόλις υποπέσει στο μεγαλύτερο λάθος της ζωής του, όπως ομολόγησε χρόνια μετά, χωρίς να δώσει κακή πάσα. Είχε σκοράρει… αυτοκαλάθι, αποβλήθηκε με ντισκαλιφιέ. Στην κατοχή του βρέθηκαν 11 γραμμάρια ινδικής κάνναβης και 2 γραμμάρια κοκαΐνης.

Πρεμιέρα Α1: Ο Γκάλης στον Παναθηναϊκό, η γκέλα του Ολυμπιακού στη Δάφνη και άλλες ιστορίες

Οι «New York Times» έγραψαν τότε πως ο Στιβ Μπαρτ «συνελήφθη στη Θεσσαλονίκη με την κατηγορία της παράνομης κατοχής ναρκωτικών ουσιών».

Τουλάχιστον δεν κρύφτηκε, δεν έψαξε για δικαιολογίες. Παραδέχθηκε πως ήταν προς ιδία χρήση, πέρασε το αυτόφωρο και αφέθηκε ελεύθερος αφού κατέβαλε την απαραίτητη εγγύηση.

 

Έμεινε μέχρι να φύγει

Ο Μπαρτ είχε επί της ουσίας τελειώσει από τον Ηρακλή. Ήταν ούτως ή άλλως ένας χαρακτήρας διαφορετικός από τους άλλους, δεν είχε «ταιριάξει» με την ιδιοσυγκρασία των υπολοίπων, δεν έκανε παρέα μαζί τους και αυτό ξένιζε ως ένα βαθμό.

Ακόμη κι αν αγωνίστηκε με τον ΠΑΟΚ την επόμενη ημέρα, σημειώνοντας 13 πόντους, και παρουσιάστηκε επίσης στην εκτός έδρας αναμέτρηση με τον Σπόρτιγκ πετυχαίνοντας τους 36 από τους 78 του Ηρακλή και φτάνοντας τους 244 συνολικά, το μέλλον του ήταν προδιαγεγραμμένο.

Πήγε επίσης στην Ιταλία και φόρτωσε με 38 πόντους το καλάθι της Καζέρτα του Νάντο Τζεντίλε που είχε νικήσει 101-87, σε παιχνίδι των ομίλων του Korać. Σαν αποχαιρετιστήριο δώρο.

Τ’ αποτελέσματα των τοξικολογικών εξετάσεων επικύρωσαν πως ο Μπαρτ έκανε χρήση ναρκωτικών και η διοίκηση του «γηραιού» τον έβαλε στο αεροπλάνο για τις ΗΠΑ απογοητευμένη από τη συμπεριφορά του εκτός παρκέ. Μια περιπέτεια που θύμισε ό,τι είχε συμβεί προ 2,5 ετών (Απρίλης του ’90) με τον Αμερικανό φόργουορντ Μάικ Τζόουνς του Άρη.

Πολλά χρόνια μετά ο Μπαρτ θα δηλώσει στο Gazzetta.gr ότι «πρόδωσα κάποιους ανθρώπους και δεν θα ξαναγύριζα στην Ελλάδα, ακόμη κι αν είχα πρόταση από άλλη ομάδα». Ο Αμερικανός ένιωθε στιγματισμένος.

Το ατύχημα που παραλίγο να κοστίσει τη ζωή στον Ντέιβιντ Ρίβερς

Το μέλλον τον βρήκε στο Ισραήλ, όπου αργότερα ψηφίστηκε ως ο κορυφαίος ξένος της Μακάμπι Ριζόν, και κυρίως στην Ιταλία (Τριέστε, Βενέτσια, Ίμολα, Αβελίνο, Σάσαρι) μετρώντας ακόμη και 34.1 πόντους σε μια μόλις σεζόν!

Τα ναρκωτικά (λένε πως) σκοτώνουν. Τον Μπαρτ τού είχαν «σκοτώσει» την καριέρα του στην Ελλάδα.