Αντρέι Γιουσκόβιακ: Η «μηχανή» του γκολ που… φρέναρε λόγω μεταγραφής

Τα κοινά σημεία του Ολυμπιακού με τη Σπόρτινγκ είναι ελάχιστα και τα περισσότερα εξ αυτών αφορούν τα τελευταία χρόνια. Ο Λεονάρντο Ζαρντίμ, το φιλικό του 2011 (1-0 οι Πορτογάλοι), ο Πάμπλο Κοντρέρας, ο Μάρκο Σίλβα, ο Πάουλο Μπέντο.

Για να βρει κάποιος ακόμα έναν συνδετικό κρίκο, θα πρέπει να ανατρέξει στο καλοκαίρι του 1995, όταν οι “ερυθρόλευκοι”, βιώνοντας ακόμα τα “πέτρινα χρόνια”, έψαξαν τον δικό τους Πολωνό “σωτήρα”, τον δικό τους “μπομπέρ” από την Ανατολική Ευρώπη ως απάντηση στον Κριστόφ Βαζέχα και τελικά τον βρήκαν στις όχθες του Ατλαντικού Ωκεανού.

Ο λόγος για τον Αντρέι Γιουσκόβιακ, έναν από τους πιο αγαπητούς παίκτες στη σύγχρονη ιστορία του Ολυμπιακού, πάνω από τον οποίο πλανάται ένα μεγάλο “αν”. Τι θα γινόταν, αν ο “Γιούσκο” και ο Σωκράτης Κόκκαλης είχαν διαφορετική οπτική γωνία για τα δεδομένα της εποχής;

Το Sport-Retro.gr θυμάται την πορεία του Πολωνού, που θα μπορούσε από παιδί να χάσει το πόδι του, που βγήκε πρώτος σκόρερ στην πατρίδα του λόγω… Παναθηναϊκού, που προπονήθηκε δίπλα σε Ρομάριο και Λούις Φίγκο, που διέκρινε τον προπονητή μέσα στον 29χρονο μεταφραστή Ζοζέ Μουρίνιο, που χτύπησε τον Φερνάντο Κόουτο, που “μάτωσε” τα αντίπαλα δίχτυα στην Ελλάδα, που πήγε να αποκλείσει τη Σεβίλλη, που εκτόπισε τον Αλέκο Αλεξανδρή, που δέχθηκε έντονη κριτική από τον Τάκη Περσία, που ήταν αδιάφορος για σχεδόν μισή σεζόν στον Ολυμπιακό, που σημείωσε χατ τρικ στο “αντίο” του, που ζητούσε να πάει στην ΑΕΚ και που ακόμα και στα… γεράματά του προκάλεσε αντιδράσεις στην Πολωνία.

 

Τον έβαζαν τερματοφύλακα, κόντεψε να χάσει το πόδι του

Ήταν 3 Νοεμβρίου 1970 όταν είδε το πρώτο φως της ημέρας στο Γκοστίν, μία κωμόπολη με λιγότερους από 20.000 κατοίκους, περίπου 60 χιλιόμετρα νότια του Πόζναν.

Από μικρός ήταν λάτρης του ποδοσφαίρου και μην έχοντας πολλά πράγματα να κάνει σε ένα χωριό μιας κομμουνιστικής χώρας, βρήκε τη δική του προσωπική διέξοδο, στο δάσος δίπλα στο σπίτι του, όπου έπαιζε με την μπάλα.

Το πρόβλημα ήταν πως επρόκειτο για τον πιο μικρόσωμο από τα παιδιά της τάξης του κι έτσι ο λόγος του δεν περνούσε. Κάθε φορά που χωρίζονταν σε δύο ομάδες, εκείνος οδηγούνταν -παρά τη θέλησή του- στο αυτοσχέδιο τέρμα.

Όλα άλλαξαν όμως, μία ημέρα που η Μοίρα συνωμότησε υπέρ του. Αναδείχθηκε νικητής σε έναν διαγωνισμό roller coaster και το έπαθλο ήταν μία μπάλα. Πλέον, αυτός καθόριζε τα πάντα στον χωρισμό των ομάδων, πλέον δεν θα καθόταν ξανά τέρμα…

Η επιλογή της θέσης ήταν προφανής. Θα έπαιζε μόνο επιθετικός και δικαίως, αφού το ταλέντο του διακρίθηκε σε ένα διασχολικό τουρνουά του Γκοστίν. Μάλιστα, δέχθηκε πρόσκληση να προπονηθεί με την ομάδα της περιοχής, την Κάνι Γκοστίν, όπου άρχισε να βελτιώνει το αριστερό πόδι του.

Θα μπορούσε να το χάσει, όμως, όταν παίζοντας με τους φίλους του ποδόσφαιρο στο δάσος, τραυματίστηκε στο γόνατο και το έκρυψε από τους γονείς του, αφού φοβήθηκε την επίπληξη. Το γόνατο πρήστηκε, υπέστη φλεγμονή και ο Γιουσκόβιακ κινδύνεψε.

 

Πρώτος σκόρερ λόγω Παναθηναϊκού

Με τον καιρό, ανελίχθηκε στα τμήματα υποδομής της Κάνι και έφτασε μέχρι την πρώτη ομάδα, όπου αγωνίστηκε μέχρι τα μισά του 1987-1988. Τότε, ένας εκπρόσωπος της Λεχ Πόζναν πήγε στα γραφεία της ομάδας και προσέφερε ένα μάτσο επαγγελματικές ποδοσφαιρικές μπάλες σε αντάλλαγμα το δελτίο του παίκτη.

Στα 18 του ήταν πλέον μέλος της μεγάλης ομάδας της περιοχής, η οποία αγωνιζόταν στην πρώτη κατηγορία του πολωνικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου.

Η προώθησή του ήταν σταδιακή. Το 1987-1988 είχε τρεις συμμετοχές και κανένα τέρμα. Τη νέα χρονιά σημείωσε δύο γκολ σε 12 αγώνες. Η σεζόν 1989-1990 τον βρήκε ξανά στον πάγκο, χωρίς να παίξει μέχρι την 4η αγωνιστική.

Όταν άρχισε να παίρνει παιχνίδια στα πόδια του, ξεδίπλωσε και την εκτελεστική δεινότητα. Τον χειμώνα ευνοήθηκε από τις περιστάσεις, αφού η πρωταθλήτρια Ρουχ Χόρζοφ θα έχανε τον επιθετικό ηγέτη της, που στο πρώτο μισό της σεζόν είχε σκοράρει 12 φορές στο πρωτάθλημα.

Ο Βαζέχα άφηνε την πατρίδα του για να πάρει μεταγραφή στον Παναθηναϊκό και πλέον ο δρόμος προς την κορυφή τόσο της Λεχ όσο και του Γιουσκόβιακ ήταν ορθάνοιχτος!

Το τέλος της χρονιάς βρήκε την ομάδα πρωταθλήτρια Πολωνίας και τον ίδιο πρώτο σκόρερ της κατηγορίας με 18 τέρματα (από τα 45 της Λεχ) σε 27 αγώνες.

Την επόμενη σεζόν πανηγύρισε το SuperPuchar (το αντίστοιχο Super Cup), ενώ στο πρωτάθλημα είχε 12 γκολ σε 29 αγώνες, με τη Λεχ να τερματίζει στην 6η θέση. Το 1991-1992 επέστρεψε στην κορυφή, με 11 τέρματα σε 24 αγώνες, βοηθώντας τα μέγιστα στην κατάκτηση του τίτλου.

 

Από τον Ρομάριο στον Φίγκο

Η Πολωνία έμοιαζε μικρή για το ταλέντο του και από τη στιγμή που το Τείχος του Βερολίνου είχε γκρεμιστεί το 1989, οι παίκτες από τα πρώην κομμουνιστικά καθεστώτα μπορούσαν να φύγουν από τις χώρες τους ακόμα και σε νεαρή ηλικία.

Ο σπουδαίος Πολωνός βετεράνος επιθετικός, μέλος της μεγάλης εθνικής ομάδας της χώρας τη δεκαετία του 70′ και του 80′, Γλόντζιμιεζ Λουμπάνσκι, ο οποίος προερχόταν από μία αποτυχημένη προπονητική θητεία στον ΠΑΣ Γιάννινα το 1990, πρότεινε τον Γιουσκόβιακ για δοκιμή στην Αϊντχόφεν το 1992.

Ο 21χρονος Πολωνός αποδέχθηκε την κλήση των Ολλανδών και έκανε προπονήσεις δίπλα στον Ρομάριο και υπό το βλέμμα του Μπόμπι Ρόμπσον.

Οι Ολλανδοί δεν προχώρησαν στην αγορά του και ο Άγγλος προπονητής απομακρύνθηκε στο τέλος της σεζόν, αλλά συμφώνησε άμεσα να συνεχίσει την καριέρα του στην Σπόρτινγκ.

Τόσο άμεσα, που έδωσε εντολή στους διοικούντες τον πορτογαλικό σύλλογο να πάρουν για δοκιμή τον Γιουσκόβιακ και να τον χρησιμοποιήσουν στο φιλικό απέναντι στην Άστον Βίλα στις 23 Μαΐου 1992, στο “Σταντ ντε Φρανς” του Παρισιού.

Ο Πολωνός έπαιξε για 80 λεπτά στη νίκη 3-0, σκόραρε στο 43′ και στο 47′ και όπως ήταν φυσικό, έπεισε τους πάντες ότι θα έπρεπε να αποκτηθεί.

Το κόστος αγοράς ανήλθε σε 1.800.000 δολάρια, όσα είχε δαπανήσει η Γιουβέντους ακριβώς δέκα χρόνια νωρίτερα για να αγοράσει τον Ζμπίγκνιεβ Μπόνιεκ από την Βίτζεβ Γουτζ.

Αφήνοντας τη Λεχ μετά από 43 γκολ σε 85 παιχνίδια πρωταθλήματος και δύο τίτλους, ο Γιουσκόβιακ παρουσιάστηκε ως ο “Αντρέ, ο Πολωνός” από τον τότε πρόεδρο της Σπόρτινγκ, Σόουζα Σίντρα, μαζί με τον Ρόμπσον και τα λοιπά αποκτήματα της εποχής, από τα οποία ξεχώριζε ο Καπούσο.

Παρ’ όλα αυτά, οι φίλοι των “λιονταριών” άργησαν να τον δουν από κοντά, αφού ο Γιουσκόβιακ έπρεπε να μεταβεί άμεσα στην Ισπανία και συγκεκριμένα στη Βαρκελώνη, για το ολυμπιακό τουρνουά ποδοσφαίρου στο οποίο συμμετείχε και η Πολωνία.

 

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες με σπουδαίους παίκτες

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1992 αποτελούν μία από τις πιο επιτυχημένες διοργανώσεις και σε αυτό συνέβαλαν και τα αστέρια που συμμετείχαν στο ποδοσφαιρικό τουρνουά από κάθε χώρα.

Σταχυολογώντας μερικά από αυτά, εντοπίζουμε τους Τόνι Βίντμαν, Τόνι Πόποβιτς, Μαρκ Μπόσνιτς και… Σταύρο Ρεφενέ (που εκείνο το καλοκαίρι πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακό) στην Αυστραλία, Χόρχε Μπερμούδες (κι αυτός μετέπειτα του Ολυμπιακού), Φαουστίνο Ασπρίγια, Φαρίντ Μοντραγκόν, Βίκτορ Αριστισάμπαλ στην Κολομβία, Στιγκ Τέφτινγκ, Μίκλος Μόλναρ, Τόμας Χέλβεγκ στη Δανία, Νίι Λάμπτεϊ (ο “νέος Πελέ”), Σαμουέλ Κουφούρ στην Γκάνα.

Επίσης, Άντζελο Περούτσι, Ντεμέτριο Αλμπερτίνι, Ντίνο Μπάτζιο, Τζιουζέπε Φαβάλι στην Ιταλία (Τσέζαρε Μαλντίνι στον πάγκο), Νουρεντίν Ναϊμπέτ, Γιουσέφ Τσιπό στο Μαρόκο, Σέλσο Αγιάλα στην Παραγουάη (Σέρχιο Μαρκαριάν στον πάγκο), Πάτρικ Άντερσον, Τόμας Μπρόλιν, Νίκλας Αλεξάντερσον, Χακάν Μιλντ στη Σουηδία και Αλέξι Λάλας, Μπραντ Φρίντελ, Κλάουντιο Ρέινα, Κόμπι Τζόουνς στις ΗΠΑ.

Το αδιαμφισβήτητο φαβορί του τουρνουά ήταν οι γηπεδούχοι Ισπανοί, που είχαν παραταχθεί μεταξύ άλλων με τους κατόχους του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Πεπ Γκουαρδιόλα και Αλμπέρτ Φερέρ, με τους παίκτες της Ρεάλ Μαδρίτης Μικέλ Λάσα, Λουίς Ενρίκε και Αλφόνσο, με τους Ρομπέρτο Σολοθάμπαλ και Χουάνμα Λόπεθ από την άμυνα της Ατλέτικο και επίσης με τους Αμαβίσκα, Σαντιάγο Κανιθάρες, Αμπελάρδο, Πάκο Σολέρ και Κίκο.

Όσο για την Πολωνία του Γιάνους Βόιτσικ, πλην του Γιουσκόβιακ που είχε μόλις μία διεθνή συμμετοχή μέχρι τότε, η αποστολή περιελάμβανε άλλους δύο παίκτες που αργότερα θα έκαναν σύντομο πέρασμα από την Ελλάδα, τον Μάρεκ Κοζμίνσκι (ΠΑΟΚ) και τον Γκζεγκόζ Μιελκάρσκι (ΑΕΚ), αλλά μόνο έναν παίκτη που θα έκανε μεγάλη καριέρα αργότερα, τον αμυντικό Τόμας Βάλντοχ (Σάλκε).

 

Αργυρό μετάλλιο, πρώτος σκόρερ και προτάσεις

Κανείς δεν έδινε μεγάλη τύχη στους Πολωνούς για κάτι καλό, αλλά υπολόγιζαν χωρίς τον Γιουσκόβιακ.

Κληρώθηκαν στον 1ο όμιλο μαζί με Ιταλία, ΗΠΑ και Κουβέιτ, με τον “Γιούσκο” να σημειώνει και τα δύο γκολ στο 2-0 επί του Κουβέιτ, να προσθέτει ακόμα ένα στο 3-0 επί της Ιταλίας και να κάνει το 3/3 στο 2-2 με τις ΗΠΑ.

Οι Πολωνοί προκρίθηκαν ως πρωτοπόροι του ομίλου και στα προημιτελικά αντιμετώπισαν το Κατάρ, το οποίο νίκησαν με 2-0.

Όλως περιέργως, ο Γιουσκόβιακ δεν κατάφερε να βρει δίχτυα, παρότι αγωνίστηκε για 86 λεπτά. Στον ημιτελικό με την Αυστραλία οι Πολωνοί έκαναν πάρτι, με τον Γιουσκόβιακ να σημειώνει χατ τρικ στη νίκη 6-1 και στις 8 Αυγούστου κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τη διοργανώτρια Ισπανία με φόντο το χρυσό μετάλλιο.

Ο αγώνας ήταν αμφίρροπος, με τον Βόιτσεχ Κοβάλτσικ να δίνει προβάδισμα στους Πολωνούς στο 44′, τον Αμπελάρδο να ισοφαρίζει στο 65′ και τον Κίκο να κάνει την ανατροπή στο 72′. Τέσσερα λεπτά αργότερα ο Ρίσαρντ Στάνιεκ ισοφάρισε, αλλά στο 90′ ο Κίκο έδωσε τη λύση στους γηπεδούχους, που απέτρεψαν την ολοκλήρωση μιας μεγάλης έκπληξης για την Πολωνία.

Η στενοχώρια του Γιουσκόβιακ για το αργυρό μετάλλιο ήταν μεγάλη, αν και πριν ταξιδέψει για Ισπανία, ο πήχης ήταν πιο χαμηλά. Αποχώρησε και με τον τίτλο του πρώτου σκόρερ του τουρνουά με 7 γκολ, με συνέπεια όταν επέστρεψε στη Λισαβόνα, η Σπόρτινγκ να αναγκάζεται να απορρίπτει προτάσεις για έναν ποδοσφαιριστή που είχε αποκτήσει μόλις προ εβδομάδων.

 

Ο “άσχημος” Μουρίνιο που δεν ήταν μεταφραστής

Αρκετούς μήνες μετά από το ανεπίσημο ντεμπούτο του, ο Γιουσκόβιακ έκανε την πρώτη εμφάνισή του με την Σπόρτινγκ, στην 3η αγωνιστική του πρωταθλήματος και τη νίκη 4-3 επί της Φαμαλισάο.

Σημείωσε ένα τέρμα, με τον νέο αρχηγό της ομάδας, Ζόρζε Καντέτε, να προσθέτει δύο και ακόμα ένα αστέρι της εποχής, τον Πέισε, να πετυχαίνει το 4ο των “λιονταριών”. Στην ίδια ενδεκάδα βρισκόταν και ο Φίγκο, μαζί με τον Κράσιμιρ Μπαλάκοφ, οι άλλοι δύο ξεχωριστοί ποδοσφαιριστές του ρόστερ.

Η χρονιά δεν εξελίχθηκε καλά, αφού στις πρώτες 10 αγωνιστικές, η Σπόρτινγκ είχε μόλις τρεις νίκες. Στο Κύπελλο UEFA αποκλείστηκε από τον 1ο γύρο παρότι είχε νικήσει 2-1 στην Ελβετία την Γκράσχοπερς, αφού ο Ζιόβανε Έλμπερ με δύο γκολ έδωσε την πρόκριση στην ομάδα του μέσα στη Λισαβόνα, μέσω παράτασης.

Ο Γιουσκόβιακ είχε 29 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις (στο κύπελλο η Σπόρτινγκ έφτασε μέχρι τα ημιτελικά) και σημείωσε 10 γκολ, ένα εκ των οποίων στην Ευρώπη. Αν και έδειξε κάποια ψήγματα των ικανοτήτων του, παρασύρθηκε από τη μέτρια εικόνα της ομάδας του Μπόμπι Ρόμπσον, έστω κι αν ο Άγγλος τεχνικός δεν ήταν μόνος του, όπως θυμάται ο ίδιος ο Γιουσκόβιακ…

“Μας συστήθηκε ως μεταφραστής. Ήταν κάτι παραπάνω από αυτό. Σπουδαίος τύπος, δίχως αμφιβολία”, δήλωσε προ ετών στο “Maisfutebol” ο Πολωνός. Ο λόγος, φυσικά, για τον 29χρονο μεταφραστή αλλά και δεξί χέρι του Ρόμπσον, Ζοζέ Μουρίνιο.

“Κανείς δεν έλεγε κακά λόγια γι’ αυτόν, αν και ήταν νεαρός και έδειχνε άσχημος. Το ρόστερ ήταν υπεράριθμο, πολλοί παίκτες δεν είχαν ευκαιρία να παίξουν, αλλά ποτέ δεν είδα εκνευρισμένο συμπαίκτη μου μαζί του”.

“Ήταν απίστευτος. Έμοιαζε ντροπαλός, αλλά όταν αναλάμβανε την προπόνηση, ήταν τελείως διαφορετικός. Είχε δυνατό χαρακτήρα. Απαιτούσε να γίνονται τα πάντα όπως τα ήθελε. Είχε μεγάλη επιρροή στην καθημερινή δουλειά. Μεταφραστής; Ναι, μετέφραζε κιόλας (σ.σ. γέλια). Αλλά ήταν ένα μικρό κομμάτι της δουλειάς του. Είμαι χαρούμενος που είδα από πού προήλθε και υπερήφανος που είδα το ξεκίνημα όλων”.

 

Η κλοτσιά στον Κόουτο κι η ήττα από τον Ρόμπσον

Παρά την 3η θέση και τους 9 βαθμούς διαφορά από την πρωταθλήτρια Πόρτο, ο Ρόμπσον παρέμεινε στο “τιμόνι” του συλλόγου και την επόμενη σεζόν.

Μάλιστα, ο Σίντρα επιχείρησε να κάνει το μεγάλο “κόλπο γκρόσο”, αρπάζοντας τρεις παίκτες από την “αιώνια αντίπαλο” Μπενφίκα.

Τα κατάφερε με δύο, τους Αντόνιο Πασέκο και Πάουλο Σόουζα, αλλά όχι και με τον τρίτο στόχο, Ζοάο Πίντο, ώστε να σμίξει εν πολλοίς τη “χρυσή γενιά” του πορτογαλικού ποδοσφαίρου (έλειπε ο Φερνάντο Κόουτο).

Η σεζόν άρχισε καλύτερα από πέρυσι, ωστόσο τον χειμώνα ήρθε η κατάρρευση. Αποκλεισμός στο Κύπελλο UEFA από την Ζάλτσμπουργκ, παρότι είχε νικήσει 2-0 στο “Ζοζέ Αλβαλάντε” (ήττα 0-3 στην Αυστρία), εντός έδρας ήττα από την Πόρτο και ακόμα μία ήττα από την Μποαβίστα, οδήγησαν στην απόλυση του Ρόμπσον.

Μετά από δέκα χρόνια στις μικρές εθνικές Πορτογαλίας, ο Κάρλος Κεϊρός είχε μείνει ελεύθερος και πήρε την ευκαιρία του στη Σπόρτινγκ. Άρχισε κι αυτός καλά, με την ομάδα να κάνει επτά σερί νίκες και να πιάνει την Μπενφίκα στην 1η θέση της βαθμολογίας, πριν από το ντέρμπι του 2ου γύρου με την Πόρτο.

Οι “δράκοι” βρίσκονταν τέσσερις πόντους πίσω και με νίκη της Σπόρτινγκ, έβγαιναν από τη διεκδίκηση του τίτλου. Στην άκρη του πάγκου για την Πόρτο, ο… Ρόμπσον, ο οποίος “διψούσε” για εκδίκηση.

Το παιχνίδι ήταν σκληρό, με τον Φερνάντο Κόουτο να πρωταγωνιστεί στον εκφοβισμό των αντιπάλων. Στο 35ο λεπτό κι ενώ ο Κόουτο έχει τραβήξει δύο φορές τον Γιουσκόβιακ, το κάνει ξανά και ρίχνει κάτω τον Πολωνό. Αυτός κοιτάζει τον διαιτητή Κάρλος Βαλέντε, αλλά ο τελευταίος μένει ασυγκίνητος.

Ο Γιουσκόβιακ εκνευρίζεται, βλέπει τον αντίπαλό του και του ρίχνει μία χαμηλή κλοτσιά. Ο Πορτογάλος κεντρικός αμυντικός πέφτει στο έδαφος σφαδάζοντας, ο Γιουσκόβιακ τον κοιτάζει με περιφρόνηση και δέχεται κόκκινη κάρτα.

Η Σπόρτινγκ ηττάται με 0-2 στο “Άντας”, αφού ακολούθησαν ακόμα δύο αποβολές της (Μπούντιμιρ Βούγιατσιτς, Πέισε) και λίγες εβδομάδες αργότερα χάνει με 3-6 μέσα στο “Αλβαλάντε” από την Μπενφίκα, η οποία εν τέλει στέφεται πρωταθλήτρια. Για πρώτη φορά στην ιστορία της μένει έξι σερί χρόνια δίχως κάποιον τίτλο, με το πρωτάθλημα να παραμένει εκτός τροπαιοθήκης για δωδέκατη σεζόν.

 

Τα δοκάρια με τη Ρεάλ που στοίχισαν την πρόκριση

Ο Γιουσκόβιακ ολοκληρώνει τη χρονιά με 30 αγώνες και 10 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, ωστόσο ακόμα δεν πείθει τους ανθρώπους της ομάδας ότι η γραμμή κρούσης είναι πλήρης. Γι’ αυτό, εξάλλου, την επόμενη σεζόν η Σπόρτινγκ αγοράζει ακόμα δύο επιθετικούς, τους Ρικάρντο Σα Πίντο (μετέπειτα προπονητή σε ΟΦΗ, Ατρόμητο) και Εμάνουελ Αμουνίκε, με συνέπεια ο Γιουσκόβιακ να παραγκωνιστεί.

Τη χρονιά 1994-1995 έπαιξε λιγότερο σε απόλυτους αριθμούς, ωστόσο σε παιχνίδια είχε τα περισσότερα (30, κυρίως ως αλλαγή), όπως και σε γκολ (13). Ο Σεπτέμβριος, πάντως, δεν ήταν ιδανικός μήνας για τον Πολωνό.

Στις 10 του μήνα, στην εκτός έδρας αναμέτρηση με την Εστρέλα Αμαδόρα όπου η Σπόρτινγκ νίκησε με 2-0 χάρη σε δύο δικά του τέρματα, αποβλήθηκε για ένα πλάγιο, αφού έκανε χειρονομία προς τον βοηθό διαιτητή πώς χρειάζεται γυαλιά!

Τρεις ημέρες αργότερα, η Σπόρτινγκ ταξίδευε στη Μαδρίτη για την αναμέτρηση του 1ου γύρου του Κυπέλλου UEFA με αντίπαλο τη Ρεάλ και ο Κεϊρός τον είχε βασικό στα πλάνα του.

Οι “μερένγκες” προηγήθηκαν με τον Μαρτίν Βάθκεθ μόλις στο 12ο λεπτό, ωστόσο οι Πορτογάλοι ήταν ανώτεροι και είχαν τρία δοκάρια, ένα εκ των οποίων με τον Γιουσκόβιακ.

Στη ρεβάνς της Λισαβόνας, ο Σα Πίντο έβαλε μπροστά τη Σπόρτινγκ μόλις στο 2ο λεπτό, ο Μίκαελ Λάουντρουπ ισοφάρισε λίγο αργότερα, αλλά ο Οσεάνο στο 31′ έκανε το 2-1.

Το γκολ της πρόκρισης θα μπορούσε να έρθει στο 49′, όταν ο Κίκε Σάντσεθ Φλόρες ανέτρεψε τον Γιουσκόβιακ στην περιοχή, ωστόσο ο διαιτητής δεν καταλόγισε πέναλτι. Η μεγαλύτερη ευκαιρία, όμως, ήρθε στο 88′.

Ο Πολωνός επιθετικός έκανε ένα σουτ, η μπάλα προσέκρουσε στο κάθετο δοκάρι του Πάκο Μπούγιο και κυλούσε πάνω στη γραμμή του τέρματος, ο Ζόρζε Καντέτε με σηκωμένα τα χέρια πανηγύριζε θεωρώντας ότι η προσπάθεια του συμπαίκτη του θα κατέληγε γκολ και δεν επιχείρησε να σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα και τελικά έδιωξε ένας αμυντικός της Ρεάλ, αποσοβώντας τον αποκλεισμό των Ισπανών.

Στο πρωτάθλημα, η Σπόρτινγκ ήταν επικεφαλής μέχρι το τέλος του 1ου γύρου, όταν άρχισαν να διαφαίνονται τα “σύννεφα” πάνω από την ομάδα.

Ο Κεϊρός είχε κάκιστες σχέσεις με τον Μπαλάκοφ και τον Καντέτε, ο Πέισε δεν υπέγραψε ανανέωση και ο Φίγκο επίσης αρνήθηκε να παραμείνει στην ομάδα.

Αντιθέτως, υπέγραψε συμβόλαιό τόσο με την Πάρμα όσο και με τη Γιουβέντους και μετά από παρέμβαση της UEFA και τιμωρία των δύο ιταλικών συλλόγων, συμφώνησε με την Μπαρτσελόνα.

Έμεινε, πάντως, μέχρι το τέλος της χρονιάς στη Λισαβόνα, αφού στην Πορτογαλία απαγορευόταν η πώληση παικτών στο εξωτερικό, πλην μιας συγκεκριμένης χρονικής ζώνης.

Κάπως έτσι άρχισε η κατρακύλα της Σπόρτινγκ, με τον Γιουσκόβιακ να παρακολουθεί από τον πάγκο. Τερμάτισε στη 2η θέση του πρωταθλήματος μετά από 10 χρόνια, ενώ κατέκτησε και το κύπελλο, χωρίς ο Πολωνός να έχει ιδιαίτερη συμμετοχή. Ως εκ τούτου, είχε φτάσει η ώρα για μία αλλαγή περιβάλλοντος…

 

13 γκολ σε 20 αγώνες και… Σούκερ

Ο Ολυμπιακός βρίσκεται στο τέλος των “πέτρινων” χρόνων του, ο Σωκράτης Κόκκαλης έχει αναλάβει τα “ηνία” του συλλόγου, η επίθεση περιλαμβάνει δύο σπουδαίους ποδοσφαιριστές, τον Ίλια Ίβιτς και τον Αλέκο Αλεξανδρή, ωστόσο οι άνθρωποι του συλλόγου αποφαίνονται ότι δεν είναι αρκετοί.

Ο Γιουσκόβιακ είχε σημειώσει έξι γκολ σε επτά αγώνες με την εθνική Πολωνίας παράλληλα με τα 13 στη Σπόρτινγκ τη σεζόν 1994-1995 και είχε μπει στο “μπλοκάκι” των Πειραιωτών, που αρχίζουν συζητήσεις με τον πορτογαλικό σύλλογο.

Οι Ίβηρες βρίσκονται σε ακόμα μία φάση αλλαγών και είναι πρόθυμοι να παραχωρήσουν τον Πολωνό, από τον οποίο περίμεναν περισσότερα.

Σύμφωνα με τα περισσότερα ΜΜΕ, ο Γιουσκόβιακ αποκτήθηκε με τη μορφή δανεισμού και επιλογή εξαγοράς το καλοκαίρι του 1996 από τον Ολυμπιακό, ωστόσο δεν λείπουν και αυτά που υποστηρίζουν ότι η ελληνική ομάδα πλήρωσε για να αγοράσει τον παίκτη ή τον απέκτησε ως ελεύθερο.

Όπως και να έχει, η προσθήκη αποδείχθηκε “λίρα εκατό”, αφού στα πρώτα 20 παιχνίδια της σεζόν, η τριπλέτα Γιουσκόβιακ – Ίβιτς – Αλεξανδρής είχε πετύχει ισάριθμα γκολ, με τον Πολωνό υπεύθυνο για 13 εξ αυτών (4 ο Έλληνας φορ, 3 ο Σέρβος). “Είχα πράγματι εξαιρετική συνεργασία με τον Ίβιτς, αλλά και με τον Αλεξανδρή.

Με τον Ίβιτς κάναμε ωραία πράγματα στον αγωνιστικό χώρο. Θυμάμαι, μάλιστα, ένα εκπληκτικό γκολ που πέτυχε κόντρα στη Σλάβια Σόφιας. Υπέροχες στιγμές”, δήλωσε προ ετών στο “Gazzetta”.

Παράλληλα με την υπέροχη αρχή στο πρωτάθλημα, ο Πολωνός έκανε αίσθηση και στο Κύπελλο UEFA, αφού σκόραρε στην εκτός έδρας νίκη επί της Σλάβια στον προκριματικό γύρο του θεσμού, ενώ βρήκε δίχτυα και στην εντός έδρας νίκη επί της Μάριμπορ.

Στον 2ο γύρο, όμως, η μοίρα έπαιξε σκληρό παιχνίδι στους “ερυθρολεύκους”. Η κλήρωση τους έφερε αντιμέτωπους με τη Σεβίλλη, η οποία κέρδισε τον αγώνα της Ανδαλουσίας με 1-0 χάρη σε γκολ του Χουανίτο στο 89′.

Ο Ηλίας Σαπάνης έφερε το ζευγάρι στα ίσια στο 72′ της ρεβάνς και οδήγησε το ματς στην παράταση, με τον Γιουσκόβιακ να ευστοχεί σε πέναλτι στο 93′ και να δίνει προβάδισμα πρόκρισης στην ομάδα του. Ο Ντάβορ Σούκερ είχε διαφορετική άποψη και με το περίφημο τέρμα του στο 110′, έστειλε την ισπανική ομάδα στην επόμενη φάση του θεσμού, όπου αποκλείστηκε από την Μπαρτσελόνα.

 

Έχανε μέχρι και πέναλτι, ο Ίβιτς του πήρε τη θέση

Η ψυχολογία της ομάδας άρχισε να πέφτει και μαζί της, ο Γιουσκόβιακ εισήλθε σε μία περίοδο ανεξήγητης δυστοκίας. Μάλιστα, αστόχησε σε δύο πέναλτι και έχασε το χρίσμα του εκτελεστή της ομάδας (σε δύο αστόχησε και ο Γιώργος Σκαρτάδος, με συνέπεια σχεδόν κάθε εκτέλεση στη συνέχεια να έχει και διαφορετικό εκτελεστή).

Οι “ερυθρόλευκοι” ηττήθηκαν εντός έδρας με 1-2 στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό από το περίφημο γκολ του Γιώργου Καπουράνη στα τελευταία λεπτά και η εντός έδρας ήττα με 1-3 από την ΑΕΚ στον πρώτο προημιτελικό του κυπέλλου, διόγκωσε τους τριγμούς.

Ο Σταύρος Διαμαντόπουλος επιχείρησε να κατευνάσει τα πνεύματα με την απόκτηση του Γρηγόρη Γεωργάτου, που είχε διακριθεί στην εμπροσθοφυλακή της Παναχαϊκής, και του Βούλγαρου μουντιαλικού μπακ Εμίλ Κρεμένλιεφ, ωστόσο το 1-1 στη Νέα Φιλαδέλφεια οδήγησε σε αποκλεισμό και απόλυση του Έλληνα τεχνικού, που ούτως ή άλλως αποτελούσε μια πολυσυζητημένη επιλογή Κόκκαλη.

Την ίδια στιγμή, ο Ίβιτς είχε πάρει τη “σκυτάλη” του σκοραρίσματος, με εννέα γκολ σε έντεκα αγώνες, αν και τα επτά σημειώθηκαν μόλις σε δύο, στη νίκη 4-3 επί του Απόλλωνα (4) και στη νίκη 5-2 επί του Εδεσσαϊκού (3).

Ο Τάκης Περσίας ανέλαβε την τεχνική ηγεσία, με τον Γιουσκόβιακ να χάνει τον τίτλο του αναντικατάστατου στο βασικό σχήμα, ξαναβρίσκοντας τον δρόμο προς τα δίχτυα στο 2-1 στην Ξάνθη, στα τέλη Ιανουαρίου.

 

Η συμφωνία με Γκλάντμπαχ και το “φρένο” στην απόδοση

Ο Ολυμπιακός βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς και είχε ρίξει εκεί όλο το βάρος. Για τον ποδοσφαιριστή φέρεται να προσέφερε 120.000.000 δραχμές στην Σπόρτινγκ και 100.000.000 δραχμές στον ίδιο, την ώρα που οι Πορτογάλοι αξίωναν 480.000.000 δραχμές.

Η Γκλάντμπαχ τον είχε κατασκοπεύσει ήδη σε τρία παιχνίδια, ένα εκ των οποίων στον Πύργο με τον Πανηλειακό. Ο Περσίας είχε προσωπικές συζητήσεις μαζί του, ώστε να τον ανυψώσει το ηθικό, αλλά χωρίς επιτυχία.

“Πήγα δανεικός στον Ολυμπιακό για μία σεζόν και κατέληξα με συμβόλαιο. Στο μεταξύ, ήρθε η Γκλάντμπαχ. Ήθελα να δοκιμάσω στην Bundesliga, αν και ποτέ δεν το είχα σκεφτεί, αφού το θεωρούσα πολύ δύσκολο πρωτάθλημα. Όσο ήμουν στον Πειραιά, έπαιζα καλά στην ομάδα, οπότε ήθελα ο κόσμος στην Ευρώπη να δει τα γκολ μου σε ένα ξένο πρωτάθλημα.

Δυστυχώς, το ελληνικό πρωτάθλημα δεν εντυπωσίαζε πολλούς ανθρώπους, οπότε τα τέρματα που σημείωσα, δεν σχολιάστηκαν στην Ευρώπη και γι’ αυτό αποφάσισα να πάω στην Bundesliga”, δήλωνε χρόνια μετά ο Γιουσκόβιακ.

Το “φλερτ” της Γκλάντμπαχ με τον Πολωνό άρχισε τον Ιανουάριο και μέχρι τον Μάρτιο είχε επέλθει συμφωνία σε όλα τα επίπεδα. Οι συζητήσεις ήταν τόσο προχωρημένες, που οι Γερμανοί φέρονται να είχαν δώσει εντολή στον Γιουσκόβιακ να μην βάζει τα πόδια του στη “φωτιά” και να μην παίζει στο 100%, ώστε να μην διακινδυνέψουν κάποιον τραυματισμό.

 

Τιμωρία τεσσάρων αγώνων και “κατσάδα” από Περσία

Όποιος παρακολουθούσε τα παιχνίδια του Ολυμπιακού εκείνη την εποχή, μπορούσε να διακρίνει ότι ο Γιουσκόβιακ υπάκουσε σε εκείνη την εντολή, έστω κι αν τέθηκε εκτός παιχνιδιών για τέσσερις αγώνες όχι από νωχελικότητα, αλλά για το αντίθετο.

Ήταν η 24η αγωνιστική της Α’ Εθνικής, με τον Ολυμπιακό να ταξιδεύει στο “Καυτανζόγλειο” για να αντιμετωπίσει τον Ηρακλή.

Ο Γιουσκόβιακ στο 26′ βρίζει τον διαιτητή Βαγγέλη Πούφλη, αποβάλλεται και την επομένη καλείται σε απολογία.

Ο Περσίας τα “έψαλε” στον παίκτη του, ενώ και από τη διοίκηση ήταν ενοχλημένοι με τη συμπεριφορά του.

Με τελευταίο τέρμα εν Ελλάδι στις 4 Φεβρουαρίου κόντρα στον Πανιώνιο, η ποινή τεσσάρων αγωνιστικών που επιβλήθηκε στον Γιουσκόβιακ (το επόμενο παιχνίδι ήταν το ντέρμπι τίτλου με την ΑΕΚ που ήταν στο +5), αποτέλεσε την “καταδίκη” του Πολωνού.

 

Διάδοχος του Σούκερ και συνάντηση με Κόκκαλη

Η συμφωνία του με την Γκλάντμπαχ, που τον ήθελε για διάδοχο του Μάρτιν Νταλίν, είχε διαρρεύσει στα υψηλά κλιμάκια της ΠΑΕ, έστω κι αν στο παιχνίδι είχε μπει και η Σεβίλλη (σύμφωνα με τη “Μarca”).

Οι Ισπανοί τον είχαν γνωρίσει από τους αγώνες με τον Ολυμπιακό στο Κύπελλο UEFA και παράλληλα με το “κυνήγι” του Βασίλη Τσιάρτα της ΑΕΚ, αναζητούσαν τον διάδοχο του Σούκερ, αφού τον Κροάτη “φλέρταρε” έντονα η Ρεάλ. Στις 9 Απριλίου, ο Πολωνός είχε ραντεβού με τον Κόκκαλη. Αντικείμενο συζήτησης ήταν να ξεκαθαρίσει μια και καλή το τοπίο.

“Σαν κύριοι έληξαν χτες τη συνεργασία τους μετά το τέλος της περιόδου ο Γιουσκόβιακ με τον Ολυμπιακό. Χθες ο Πολωνός φορ είχε συνάντηση με τον πρόεδρο Σωκράτη Κόκκαλη όπου από κοινού πάρθηκε η απόφαση. Ο Γιουσκόβιακ όλα δείχνουν ότι θα συνεχίσει την καριέρα του στην Γκλάντμπαχ. Πάντως ο Πολωνός διαβεβαίωσε τον Σ. Κόκκαλη ότι θα είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του και θα δώσει τον καλύτερο εαυτό ως τη λήξη του πρωταθλήματος”, αναφέρει δημοσίευμα του “Ριζοσπάστη”.

“Δεν έμεινα περισσότερο στον Ολυμπιακό επειδή το ελληνικό πρωτάθλημα εκείνη την εποχή δεν ήταν δημοφιλές στην Ευρώπη, δεν το παρακολουθούσαν πολλοί στο εξωτερικό. Έπαιζα καλά και με την Εθνική Πολωνίας και ήταν μία ευκαιρία για μένα να συνεχίσω σε ένα πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Έτσι όταν μου ήρθε η πρόταση από την Γκλάντμπαχ δεν θα μπορούσα να αρνηθώ.

Ο Ολυμπιακός ήταν και τότε πολύ καλή ομάδα. Πέρασα υπέροχα, ο κόσμος με αγαπούσε, όμως όπως προείπα το ελληνικό πρωτάθλημα δεν φαινόταν πολύ στην Ευρώπη. Ήμουν νέος τότε. Αν ήμουν 3-4 χρόνια μεγαλύτερος ίσως να μην έφευγα από τον Ολυμπιακό. Θυμάμαι ο Σωκράτης Κόκκαλης πως ήθελε να μείνω όμως δεν μπορούσα”, υπερθεματίζει ο ίδιος στο “Gazzetta”.

“Τόσο ο Κρεμενλίεφ όσο και ο Γιουσκόβιακ είναι εξαιρετικοί παίκτες. Απλά στον Ολυμπιακό υποβαθμίστηκαν. Ο Γιουσκόβιακ μου έκανε παράπονα ότι δεν παίρνει μπαλιές. Δυστυχώς, όλοι στον Ολυμπιακό παίζουν για το ‘εγώ’ και όχι το ‘εμείς'”, ήταν οι “σπόντες” του Διαμαντόπουλου σε τηλεοπτική συνέντευξη, όπου προσπάθησε να εξηγήσει την κατάληξη του Γιουσκόβιακ στο λιμάνι.

 

Χατ τρικ στο “αντίο” του

Πλέον, εξελίσσεται σε περιφερειακή φιγούρα στα τεκταινόμενα της ομάδας. Όταν ο Ίβιτς ή ο Αλεξανδρής δεν είναι διαθέσιμοι, αναπληρώνει το κενό τους, μέχρι τις 9 Μαΐου, όταν έλυσε και τυπικά το συμβόλαιό του με την ομάδα. Παρέμεινε στις προπονήσεις μία εβδομάδα ακόμα και σε προπονητικό φιλικό με την Ηλιούπολη στις εγκαταστάσεις του Ρέντη, σημειώνει χατ τρικ στη νίκη 6-1 (τα άλλα γκολ οι Πέτρος Μαρινάκης, Σκαρτάδος, Σαπάνης).

Ήταν η τελευταία παράστασή του με τα ερυθρόλευκα, μετά από 12 γκολ σε 25 αγώνες πρωταθλήματος και 15 τέρματα σε 35 αγώνες συνολικά. Την επόμενη μέρα επισκέφτηκε το προπονητικό κέντρο για να αποχαιρετήσει τους συμπαίκτες του και τους ανθρώπους του Ολυμπιακού και να τους ευχηθεί να κατακτήσουν το πρωτάθλημα την επόμενη σεζόν. Όπερ και εγένετο…

“Πραγματικά εκπλήσσομαι που ακόμη με θυμούνται οι φίλοι του Ολυμπιακού. Έζησα ωραίες στιγμές στον Ολυμπιακό, μολονότι δεν κατακτήσαμε κάποιο τίτλο. Αυτό, βέβαια, συνέβη κάποια χρόνια μετά την αποχώρηση μου από την ομάδα. Ο Ολυμπιακός ήταν ένας σημαντικός σταθμός για την καριέρα μου αφού έπαιζα παράλληλα στην Εθνική Πολωνίας σκοράροντας συχνά”.

“Μάλιστα, εκείνο το καλοκαίρι όταν εντάχθηκα στον Ολυμπιακό είχα σκοράρει κόντρα στην Εθνική Βραζιλίας σε ένα φιλικό στο Ρεσίφε. Θυμάμαι τα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Ήταν πολύ καυτά. Όλοι μιλούσαν για αυτά αρκετές μέρες πριν την διεξαγωγή τους. Οι παίκτες γνώριζαν τι σημαίνει μία νίκη επί του μεγάλου αντιπάλου. Ήταν απόλυτα συνειδητοποιημένοι. Επικρατούσε εκπληκτική ατμόσφαιρα στο γήπεδο”, δήλωσε αρκετά χρόνια αργότερα.

 

Τα δύο ρεκόρ στη Γερμανία και η… ΑΕΚ

Στο Μενχεγκλάντμπαχ, τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα περίμενε. Κάθισε δύο σεζόν στην Μπορούσια, όπου σε 59 αγώνες σημείωσε μόλις 16 τέρματα σε όλες τις διοργανώσεις. Η Μπορούσια τον “ξεφόρτωσε” στην Βόλφσμπουργκ, όπου ο Πολωνός πραγματοποίησε ίσως την καλύτερη σεζόν της καριέρας του, με 31 εμφανίσεις, 13 τέρματα και 7 ασίστ το 1998-1999.

Στους “λύκους” παρέμεινε μέχρι και τη σεζόν 2001-2002, αποχωρώντας με 40 γκολ στο πρωτάθλημα για λογαριασμό τους, με συνέπεια για χρόνια να παραμείνει ο πρώτος σκόρερ του συλλόγου στην Ιστορία της Bundesliga.

Έχοντας φτάσει τα 32, ο ρόλος του στη Βόλφσμπουργκ άρχισε να περιορίζεται και γι’ αυτό αναζήτησε διέξοδο. Τα μεταγραφικά σενάρια τον εμπλέκουν με την ΑΕΚ, στην οποία έχει επιστρέψει ο Μπάγεβιτς. “Ο ατζέντης μου με ενημέρωσε ότι υπάρχει πρόταση από την ΑΕΚ.

Είναι μια ομάδα που συμμετέχει στο Champions League και κάθε χρόνο στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και την προτιμώ από την Κότμπους”, δήλωνε εκείνη την περίοδο, αλλά τελικά κατέληξε στην Ενεργκί, όπου κάθισε μία σεζόν (24 αγώνες, 5 γκολ, 2 ασίστ).

Τον Σεπτέμβριο του 2003 πραγματοποιεί υπερατλαντικό ταξίδι για λογαριασμό των Μέτροσταρς της Νέας Υόρκης, με προπονητή τον Μπομπ Μπράντλεϊ, όμως αγωνίζεται μόλις σε έξι αγώνες, σημειώνει ένα τέρμα και αποφασίζει πως δεν μπορεί να προσαρμοστεί σε αυτόν τον τρόπο ζωής.

“Υπέγραψα πριν από τα πλέι οφ και γι’ αυτό πήγα τον Σεπτέμβριο. Οι αγώνες δεν ήταν διασκεδαστικοί, ο αριθμός των φιλάθλων μικρός και υπήρχε τεχνητός χλοοτάπητας. Δεν μου άρεσε και δεν υπήρχε λόγος να ανανεώσω”.

Επιστρέφει στη Γερμανία, όπου υπογράφει στην Άουε, η οποία αγωνίζεται στην Zweiteliga. Αποκτά ρόλο βασικού στα επόμενα 3,5 χρόνια στον σύλλογο, σημειώνει συνολικά 33 τέρματα στην κατηγορία και γίνεται ο αρχισκόρερ της Άουε στο δεύτερο επίπεδο του γερμανικού ποδοσφαίρου.

Το καλοκαίρι του 2007 αποφασίζει να κρεμάσει τα “παπούτσια” του και αγωνίζεται για τελευταία φορά στις 7 Σεπτεμβρίου 2007, σε φιλικό στο Άουε μεταξύ της τελευταίας ομάδας του, με την οποία έπαιξε στο 2ο ημίχρονο, και της Λεχ Πόζναν, με την οποία έπαιξε στο 1ο ημίχρονο.

 

“Κράξιμο” στην εθνική από την TV

Η επόμενη μέρα τον βρήκε βοηθό του Γιάτσεκ Ζιελίνσκι στη Λεχ, με αρμοδιότητα την προπόνηση των επιθετικών της ομάδας. Παράλληλα, ανέλαβε πρόεδρος σε μία μικρή ομάδα, τη Βινογκράντι Πόζναν.

Η Λεχ επέστρεψε στα πρωταθλήματα το 2010, μετά από 17 χρόνια, ωστόσο ο ίδιος δεν μακροημέρευσε, αφού η αποχώρηση του προπονητή και η πρόσληψη του Χοσέ Μαρία Μπακέρο, έφερε προβλήματα στις εσωτερικές σχέσεις.

Στις 3 Ιανουαρίου 2011 αποχωρεί από το τεχνικό επιτελείο της ομάδας και μετά από ένα ταξίδι στη Λισαβόνα, όπου παραμένει αγαπητός, είχε συνάντηση με τον πρόεδρο της Σπόρτινγκ, Μπρούνο ντε Καρβάλιο, και αποφάσισαν να ανοίξουν ακαδημίες του συλλόγου στην Πολωνία με εκείνον επικεφαλής.

Τον Ιούλιο του 2013 έπιασε δουλειά ως σκάουτ της Άουε, υπεύθυνος για τον τομέα της Ανατολής Ευρώπης.

Έναν χρόνο αργότερα, γίνεται μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Λέχια Γκντανσκ και αντιπρόεδρος του συλλόγου, ωστόσο τον Οκτώβριο του 2014 απομακρύνεται από αυτήν τη θέση, στο πλαίσιο γενικότερων αλλαγών.

Παράλληλα με όλες αυτές τις δραστηριότητες, έχει έντονη ενασχόληση με την τηλεόραση, αφού είναι συχνά καλεσμένος σε εκπομπές για να πει τη γνώμη του για διάφορους αγώνες. Εξάλλου, στη Λισαβόνα είχε βρεθεί τον Φεβρουάριο του 2012 ακριβώς για να σχολιάσει την αναμέτρηση της Σπόρτινγκ με τη Λέγκια για το Europa League.

Το ίδιο καλοκαίρι, διετέλεσε σχολιαστής για το Euro 2012, έχοντας την εμπειρία και από την Ελλάδα που βρισκόταν στον ίδιο όμιλο με τους συνδιοργανωτές, ωστόσο “κόπηκε” λόγω των αρνητικών σχολιών για τον ομοσπονδιακό τεχνικό της Πολωνίας, Φράντσισεκ Σμούντα.

Τους τελευταίους μήνες ανέλαβε βοηθός προπονητή στην εθνική Πολωνίας κ-21, συνεχίζει να εμφανίζεται ως καλεσμένος σε εκπομπές, ωστόσο παραμένει περισσότερο γνωστός στη χώρα του -αλλά και εκτός συνόρων- ως ένα ταλέντο που ποτέ δεν κατάφερε να φτάσει το “ταβάνι” του.