Top 5 «παλιοσειρές» του Champions League – Ντεμπούτο στα ποδοσφαιρικά… γεράματα

Η «Κάθε Κυριακή», ξανά στο Sport-Retro.gr, εν προκειμένω για το προσωπικό της Top 5, αναφορικά με τους «γερόλυκους» του Champions League.

Ποδοσφαιριστές που πραγματοποίησαν το ντεμπούτο τους στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση σε προχωρημένη ηλικία και που η σελίδα ξεχώρισε.

Ιδού:

Μαρκ Σβάρτσερ (Τσέλσι, 41 ετών & 66 ημερών / 2013-14)

Ο Μαρκ Σβάρτσερ υπήρξε ο πιο αξιόπιστος Αυστραλός τερματοφύλακας της τελευταίας 25ετίας, δεδομένου ότι με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα κατέγραψε 109 εμφανίσεις σε βάθος εικοσαετίας (1993-2013), παίρνοντας μέρος και σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα (2006, 2010).

Σε συλλογικό επίπεδο παρέμεινε για 20 χρόνια στην Αγγλία, αποτελώντας το αδιαμφισβήτητο No1 της Μίντλεσμπρο επί 11 συναπτά έτη (1997-2008) και στη συνέχεια για μια πενταετία της Φούλαμ (2008-2013), ενώ με πάνω από 500 συμμετοχές παραμένει ο πρώτος μη Βρετανός της σχετικής λίστας.

Τόσο με την «Μπόρο» όσο και με τους «κότατζερς», ο Σβάρτσερ έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου UEFA, υπερασπιζόμενος την εστία της Μίντλεσμπρο (ήττα 4-0 από τη Σεβίλλη) και της Φούλαμ (ήττα στην παράταση με 2-1 από την Ατλέτικο Μαδρίτης, χάρη στο γκολ του Ντιέγο Φορλάν).

Είναι, λοιπόν, παράξενο ότι με ένα τόσο πλούσιο βιογραφικό έπρεπε να περιμένει μέχρι τα 41 χρόνια του (για την ακρίβεια 41 έτη και 65 ημέρες), προκειμένου να πραγματοποιήσει το ντεμπούτο του στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.

Στο τελευταίο παιχνίδι της φάσης των ομίλων του Champions League 2013-14, υπερασπίστηκε την εστία της Τσέλσι στο νικηφόρο 1-0 επί της Στεάουα Βουκουρεστίου που σφράγισε την 1η θέση και την πρόκριση στα νοκ-άουτ.

Εκείνη τη χρονιά πραγματοποίησε τις τρεις μοναδικές εμφανίσεις του στη διοργάνωση, αφού προστέθηκαν κι εκείνες των ημιτελικών απέναντι στην Ατλέτικο Μαδρίτης, λίγες ημέρες μετά το λάθος που έκανε στην ήττα-σοκ με 1-2 από τη Σάντερλαντ και το οποίο ουσιαστικά έθεσε τους «μπλε» εκτός διεκδίκησης τίτλου.

Στο πρώτο ματς ο Σβάρτσερ αντικατέστησε στο 18ο λεπτό τον τραυματία Πετρ Τσεχ και παρά την πίεση των «ροχιμπλάνκος» κράτησε ανέπαφη την εστία του για μία Τσέλσι που έμεινε ικανοποιημένη από τη «λευκή» ισοπαλία.

Ωστόσο, στη ρεβάνς του «Στάμφορντ Μπριτζ» ο Αυστραλός γκολκίπερ δέχθηκε τρία γκολ (Αντριάν Λόπεθ, Ντιέγκο Κόστα, Αρντά Τουράν), το σύνολο του Ντιέγο Σιμεόνε ανέτρεψε το σκορ και πήρε θριαμβευτική πρόκριση για τον τελικό του Champions League.

Αυτή ήταν και η τελευταία εμφάνιση του Σβάρτσερ κατά τη σύντομη παρουσία του στο Champions League, καθώς δυο χρόνια αργότερα (λίγους μήνες προτού συμπληρώσει τα 44) κρέμασε τα γάντια του ως πρωταθλητής με τη Λέστερ, ασχέτως αν δεν κατέγραψε συμμετοχή στην Premier League.

 

Τάσος Μητρόπουλος (40 ετών & 107 ημερών, Ολυμπιακός / 1997-98)

Ο Βολιώτης μεσοεπιθετικός… μπουσούλησε ποδοσφαιρικά στον Άρη Πετρούπολης στις αρχές της δεκαετίας του 1970, από εκεί τον εντόπισε ο Εθνικός Πειραιώς και τότε ξεκίνησε μία μεγάλη καριέρα στα ελληνικά γήπεδα.

Ως παίκτης του Εθνικού ακόμη, σε ηλικία 21 ετών πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με την Εθνική Ελλάδας, ενώ το 1981 έκανε τη μεγάλη μεταγραφή στον Ολυμπιακό, την ομάδα δηλαδή που σημάδεψε την επαγγελματική του πορεία στον μέγιστο βαθμό.

Με τους «ερυθρόλευκους» συμμετείχε σε 242 αγώνες σε επίπεδο Α’ Εθνικής από το 1981 μέχρι το 1992, πανηγυρίζοντας τρία πρωταθλήματα και δύο κύπελλα σε αυτό το διάστημα.

Το 1992 αποχώρησε με προορισμό την ΑΕΚ και, παρά τις αρχικές αμφιβολίες λόγω του παρελθόντος του, ο «Ράμπο» αποδείχθηκε πολύτιμος για την ομάδα του Ντούσαν Μπάγεβιτς στην κατάκτηση δύο πρωταθλημάτων (1993, 1994).

Το 1994 σόκαρε το φίλαθλο κοινό με την απόφασή του να φορέσει τα πράσινα του «αιωνίου» αντιπάλου, οι οπαδοί του οποίου δυσανασχέτησαν και αποδοκίμασαν όποτε τους δόθηκε η ευκαιρία.

Κι εκείνοι του Ολυμπιακού ένιωσαν άβολα στο θέαμα του πρώην παίκτη τους ντυμένο στα χρώματα του Παναθηναϊκού, ωστόσο άντεξε μόλις τέσσερις μήνες, προτού αποχωρήσει για τον Απόλλωνα Αθηνών, ενώ ακολούθησαν δύο σεζόν σε Ηρακλή και Βέροια, έως ότου επιστρέψει στον Πειραιά.

Ευρωπαϊκά είχε αρκετές συμμετοχές στο Κύπελλο UEFA, το Κύπελλο Κυπελλούχων και το Κύπελλο Πρωταθλητριών, ήτοι τον «πρόγονο» του Champions League.

Το 1993 και το 1994 είχε την ευκαιρία να αγωνιστεί στη διοργάνωση με την ΑΕΚ, ωστόσο και τις δύο χρονιές επήλθε αποκλεισμός από Αϊντχόφεν και Μονακό αντίστοιχα – επομένως το ντεμπούτο του καθυστέρησε, αλλά έγινε με κινηματογραφικό τρόπο.

To 1997-98 o «Ράμπο» διένυε το 40ό έτος της ζωής του, η συμμετοχή του στους πρωταθλητές Ελλάδας ήταν πολύ περιορισμένη και η παρουσία του οφειλόταν περισσότερο στη θέλησή του να αποσυρθεί στον αγαπημένο του σύλλογο.

Ο Ολυμπιακός συμμετείχε για πρώτη φορά στη διοργάνωση απέναντι σε Ρεάλ Μαδρίτης, Πόρτο και Ρόσενμποργκ, ώσπου την τελευταία αγωνιστική υποδεχόταν με βαθμολογική αδιαφορία τη νορβηγική ομάδα, η οποία αντίθετα χρειαζόταν τη νίκη για να προκριθεί ως καλύτερη δεύτερη.

Ο Μητρόπουλος πέρασε στον αγωνιστικό χώρο στο 87ο λεπτό με το σκορ 2-1 υπέρ των φιλοξενούμενων και τους γηπεδούχους να… προσεγγίζουν την τέταρτη ήττα τους σε έξι παιχνίδια.

Μέσα σε αυτά τα λίγα λεπτά συμμετοχής του, ο «γερόλυκος» των ελληνικών γηπέδων πρόλαβε να κερδίσει ένα φάουλ, το οποίο αξιοποίησε ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, έδωσε τον βαθμό στον Ολυμπιακό και, συνάμα, την πρόκριση στη Γιουβέντους που καραδοκούσε.

Εκείνη τη νύχτα ο Μητρόπουλος έγινε ο μεγαλύτερος ηλικιακά ποδοσφαιριστής που συμμετέχει σε αγώνα ομίλων Champions League, αφού ήταν 40 ετών, 3 μηνών και 17 ημερών.

Φυσικά το ρεκόρ του ξεπεράστηκε αργότερα, αλλά ο διεθνής βετεράνος άσος κατέχει το ιδιότυπο στατιστικό να καταγράφει το πρώτο του και τελευταίο του ματς ως ο γηραιότερος της διοργάνωσης μέχρι εκείνο το σημείο.

 

Ντονάτο (37 ετών, 9 μηνών, 14 ημερών, Λα Κορούνια / 2000-01)

O Nτονάτο Γκάμα ντα Σίλβα, όπως είναι το πλήρες όνομά του, υπέγραψε στη Λα Κορούνια το 1993 σε ηλικία 31 ετών, προερχόμενος από πέντε γεμάτες σεζόν και δύο κατακτήσεις Κυπέλλων (1991, 1992) στην Ατλέτικο Μαδρίτης

Στην ομάδα της Γαλικίας το συμβόλαιο του Βραζιλιάνου μέσου που μετατράπηκε σε κεντρικός αμυντικός ήταν τετραετούς διάρκειας, γεγονός που προκάλεσε αρνητική εντύπωση στους φιλάθλους της ομάδας.

«Aξίζει ένας 31χρονος ποδοσφαιριστής συμβόλαιο τεσσάρων ετών;» ήταν η εύλογη απορία τους, ωστόσο η πραγματικότητα διέψευσε κάθε ψήγμα αμφιβολίας τους, καθώς σταδιακά ο Ντονάτο εκτός από… παππούς της ομάδας έγινε και θρύλος της.

Xρόνο με τον χρόνο έπειθε τη διοίκηση πως αξίζει άλλο ένα συμβόλαιο, μέχρι το 2003 που εγκατέλειψε τη δράση πικραμένος με το γεγονός ότι δεν τον εμπιστεύτηκαν για μία ακόμη σεζόν.

Η θητεία του Ντονάτο συνέπεσε με τα καλύτερα χρόνια της επονομαζόμενης «Σούπερ Ντέπορ», η οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα του 2000 κι εκείνος ήταν καθοριστικός.

Επίσης, πολλοί τερματισμοί στην πρώτη τριάδα της Primera Division κι αξιοσημείωτες παρουσίες στα ευρωπαϊκά κύπελλα, αρχής γενομένης από τη σεζόν 1993-94, την πρώτη του με τη Λα Κορούνια (και παρθενική της σε εκτός των συνόρων διοργάνωση).

Μέχρι το 2000 συμμετείχε στο Κύπελλο UEFA και το Κύπελλο Κυπελλούχων, όμως, έπειτα από την ιστορική κατάκτηση του πρωταθλήματος είχε έρθει η ώρα για την πρώτη της εμφάνιση στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.

Ο 37χρονος Ντονάτο φόρεσε τα… καλά του για να πραγματοποιήσει το ντεμπούτο του στο Champions League και, μάλιστα, αντίπαλος ήταν ο Παναθηναϊκός του, σχεδόν, 36χρονου Κριστόφ Βαζέχα (σ.σ. άνοιξε το σκορ).

Λίγους μήνες νωρίτερα οι Ισπανοί είχαν αντιμετωπίσει τους «πράσινους» για το Κύπελλο UEFA και ο ήρωας της ιστορίας μας είχε σημειώσει ένα πολύ μακρινό γκολ στο 4-2 του πρώτου αγώνα στο «Ριαθόρ».

Οι δύο μονομάχοι της 13ης Σεπτεμβρίου 2000 στο ΟΑΚΑ αρκέστηκαν στο 1-1, όμως, ήταν αυτοί που πέρασαν στην επόμενη φάση της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, αφήνοντας το Αμβούργο και τη Γιουβέντους εκτός θεσμού.

Ο Ντονάτο αγωνίστηκε σε 26 αγώνες Champions League, με τελευταίο εκείνον της 19ης Φεβρουαρίου 2003 απέναντι στη Βασιλεία, σε ηλικία 40 ετών, 1 μηνός και 20 ημερών.

 

Γιασμίν Χαντάνοβιτς (Μάριμπορ, 36 ετών / 2014-15)

Ο υψηλόσωμος γκολκίπερ Γιασμίν Χαντάνοβιτς, ξάδερφος του σπουδαίου Σαμίρ της Ίντερ, έπειτα από μια τετραετία στην Ιταλία σε Μάντοβα κι Έμπολι, επέστρεψε στη Σλοβενία στα 33 του εν έτει 2011 για λογαριασμό της Μάριμπορ.

Εκεί αποδείχθηκε «βιονικός» (σ.σ. αγωνίζεται μέχρι σήμερα σε ηλικία 43 ετών) και αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους ποδοσφαιριστές στη σύγχρονη ιστορία του συλλόγου.

Το καλοκαίρι του 2014 κατάφερε στην προκριματική φάση του Champions League να κρατήσει ανέπαφη την εστία του στα 4 από τα 6 ματς, κατεβάζοντας ρολά στο μεγάλο «διπλό» που πήρε η Μάριμπορ στην έδρα της Σέλτικ, εκείνο που απέφερε την πρόκριση.

Έχοντας περάσει τα 36 του χρόνια, ο Χαντάνοβιτς πραγματοποίησε τις παρθενικές του εμφανίσεις στη φάση των ομίλων της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης του πλανήτη.

Ο Σλοβένος δέχθηκε 13 γκολ σε 6 αγώνες απέναντι σε Τσέλσι, Σπόρτινγκ Λισαβόνας και Σάλκε, αλλά έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην τιμητική ισοπαλία που απέσπασε εντός έδρας η Μάριμπορ απέναντι στους «μπλε» (1-1), καθώς απέκρουσε πέναλτι του Εντέν Αζάρ στο 86ο λεπτό.

Μια τριετία αργότερα, με τον 39χρονο πια Χαντάνοβιτς κάτω από τα δοκάρια τους, οι «μωβ» κατάφεραν να προκριθούν εκ νέου στους ομίλους του Champions League, φέρνοντας τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα με την προηγούμενη φορά (3 ισοπαλίες και 3 ήττες), κόντρα σε Λίβερπουλ, Σεβίλλη και Σπαρτάκ Μόσχας.

Στην ήττα με 3-0 στο «Άνφιλντ», ο Χαντάνοβιτς επιβεβαίωσε ξανά την ικανότητά του στις αποκρούσεις πέναλτι, σήμα-κατατεθέν και του διασημότερου ξαδέρφου του, εν προκειμένω νικώντας τον Τζέιμς Μίλνερ.

Ο ζωντανός θρύλος της Μάριμπορ με κοντά στις 350 εμφανίσεις και, συνάμα, ο γηραιότερος ποδοσφαιριστής που έχει αγωνιστεί στην κορυφαία κατηγορία της χώρας του, μετρά μόλις 8 συμμετοχές στην εθνική Σλοβενίας, η τελευταία εκ των οποίων το 2012.

Βλέπετε είχε την ατυχία να βρίσκεται στη σκιά δυο εκ των κορυφαίων γκολκίπερ του πλανήτη, του ξαδέρφου του Σαμίρ και του Γιαν Όμπλακ της Ατλέτικο Μαδρίτης, ωστόσο ήταν μέλος της αποστολής για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 στα γήπεδα της Νότιας Αφρικής.

 

Μάρκο Μπαλότα (Λάτσιο, 35 ετών, 5 μηνών & 19 ημερών / 1999-00)

Ο τερματοφύλακας από την Μπολόνια αγωνίστηκε τρεις διαφορετικές δεκαετίες, πραγματοποιώντας την πρώτη του εμφάνιση το 1982 με τη φανέλα της Σαν Λαζάρο και την τελευταία στις 11 Μαΐου 2008, ως παίκτης της Λάτσιο.

Η περίπτωση του Μπαλότα είναι αρκετά ιδιαίτερη, καθώς διατηρεί δύο ιστορικά ρεκόρ στη Serie A και το Champions League, ασχέτως αν καθυστέρησε χαρακτηριστικά να κάνει το ντεμπούτο του και στις δύο διοργανώσεις.

Παρεμπιπτόντως, η καθυστέρηση οφείλεται στο γεγονός ότι πέρασε ένα μεγάλο μέρος της ποδοσφαιρικής του πορείας, είτε στη Serie Β είτε στον πάγκο ομάδων της πρώτης κατηγορίας.

Στις 16 Δεκεμβρίου 1990, στα 26 του, ντεμπουτάρισε στη Serie Α υπερασπιζόμενος την εστία της Τσεζένα, ενώ μέχρι το 1997 συνέχισε να καταγράφει συμμετοχές στο Campionato (Πάρμα, Μπρέσια, Ρετζιάνα), ώσπου ήρθε η στιγμή που υπέγραψε στον σύλλογο με τον οποίο ταυτίστηκε περισσότερο, ασχέτως αν σπάνια αποτελούσε βασική επιλογή.

Στη Λάτσιο είχε δύο θητείες, από το 1997 έως το 2000 και από το 2005 έως το 2008, ώσπου τη σεζόν 1999-00, σε ηλικία 35 ετών, πραγματοποίησε την πρώτη του εμφάνιση στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.

Είχε θέση βασικού σε 4 αγώνες με απολογισμό 3 νίκες (εντός-εκτός έδρας με Ντινάμο Κιέβου κι εκτός έδρας με τη Μάριμπορ) στην 1η φάση των ομίλων και μια βαριά ήττα με 5-2 στο «Μεστάγια» από τη Βαλένθια στα προημιτελικά.

Στην τελευταία του χρονιά ως τερματοφύλακας, μιας και όταν αποσύρθηκε το 2008 συνέχισε να αγωνίζεται στην 8η κατηγορία της Ιταλίας με την Σαμότζια ως επιθετικός, δημιούργησε δύο ιστορικά ρεκόρ.

Στις 11 Μαΐου 2008 και τον αγώνα με την Τζένοα, o Μπαλότα έγινε ο γηραιότερος ποδοσφαιριστής που εμφανίστηκε στα γήπεδα της Serie A, ενώ λίγους μήνες νωρίτερα είχε κατορθώσει το ίδιο και στο Champions League.

Αρχικά στην εκτός έδρας ισοπαλία 1-1 με τον Ολυμπιακό, όταν κατέρριψε το ρεκόρ του Αλεσάντρο Κοστακούρτα από τον αγώνα της Μίλαν με την ΑΕΚ, και κατόπιν στις 11 Δεκεμβρίου 2007 απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης (ήττα εκτός με 3-1) όπου διεύρυνε το προσωπικό του ρεκόρ σε 43 έτη και 252 ημέρες.

Το παράδοξο με τον Μπαλότα είναι πως έχει στην κατοχή του δύο θρυλικά ρεκόρ και, κυρίως, ότι φόρεσε τις φανέλες Ίντερ και Λάτσιο, χωρίς ωστόσο να αγωνιστεί ούτε μία φορά με την εθνική Ιταλίας.

 

*** Για περισσότερες σπορ ιστορίες LIKE στη σελίδα «Κάθε Κυριακή» στο Facebook και FOLLOW στο Instagram ***

 

*** Διαβάστε ΕΔΩ τα αφιερώματα της σελίδας «Κάθε Κυριακή» στο Sport-Retro.gr ***

Διαβάστε ακόμα
Σχόλια
Loading...
error: Content is protected !!