Ο Πιερλουίτζι Κολίνα εκπαιδεύτηκε από καλόγριες και τύλιγε ταινία στη σφυρίχτρα

Ένας από τους λόγους που έχουν κάνει το ποδόσφαιρο όχι απλώς το λαοφιλέστερο άθλημα στον πλανήτη, αλλά ένα κοινωνικό φαινόμενο πρωτοφανών διαστάσεων, είναι και η δυνατότητά του να αναδεικνύει σταρ.

Άνθρωποι, κατά τα άλλα σαν και όλους τους υπόλοιπους, μέσα από την ενασχόλησή τους με τη “στρογγυλή θεά”, έχουν μετατραπεί σε αστέρες πρώτου μεγέθους.

Πρωταγωνιστές σε ένα ανεπανάληπτο δράμα, οι άνθρωποι αυτοί είτε μέσα από την ικανότητά τους να τιθασεύουν τη μπάλα και να μας χαρίζουν θεαματικές φάσεις είτε με το πάθος, την αυταπάρνηση ή την ηγετική τους προσωπικότητα, έχουν κατορθώσει να αποτελούν ινδάλματα για εκατομμύρια ανθρώπους ανά την υφήλιο, πολλές φορές. μάλιστα. ξεφεύγοντας από τη γήινη σφαίρα και αγγίζοντας στάτους ημίθεου.

Το μοναδικό αυτό προνόμιο δεν ανήκει σε αυτούς που αγωνίζονται εντός των γραμμών του γηπέδου, αλλά και σε εκείνους οι οποίοι από την άκρη του πάγκου αποτελούν τον ιθύνοντα νου της ομάδας και σαν άλλοι διευθυντές ορχήστρας κατευθύνουν με μαεστρία τους παίκτες τους εντός αγωνιστικού χώρου, φροντίζοντας να αποδίδουν ως ένα αρμονικό σύνολο.

Υπήρξε, όμως, μία περίοδος στην ιστορία του ποδοσφαίρου, όπου ένας από τους μεγαλύτερους σταρ του αθλήματος δεν ήταν ούτε παίκτης ούτε προπονητής, αλλά διαιτητής!

Ο άνθρωπος αυτός δεν είναι άλλος από τον Πιερλουίτζι Κολίνα, ο οποίος στις 13 Φεβρουαρίου έχει γενέθλια και το Sport-Retro.gr σας παραθέτει μερικές σημαντικές στιγμής από τον βίο και την καριέρα του, πιθανότατα, κορυφαίου ρέφερι όλων των εποχών.

 

Εκπαίδευση από καλόγριες

Γεννήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1960 στην Μπολόνια. Παιδί μικροαστικής οικογένειας, η μητέρα του ήταν δασκάλα σε δημοτικό σχολείο, ενώ ο πατέρας του υπάλληλος του υπουργείου Αμύνης.

Μεγάλωσε σε ένα αρκετά αυστηρό περιβάλλον και σε ηλικία 5,5 ετών εντάχθηκε στο καθολικό σχολείο των Αδερφών της Αγίας Άννας, όπου εκπαιδεύτηκε από καλόγριες. Το γεγονός αυτό έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη μετέπειτα διαμόρφωση του χαρακτήρα του.

Κατά τη διάρκεια των εφηβικών του χρόνων το ποδόσφαιρο τράβηξε το ενδιαφέρον του, με συνέπεια την ένταξή του σε μια τοπική ομάδα, όπου για κάποια χρόνια αγωνίστηκε ως λίμπερο.

Ο Κολίνα, όμως, δεν είχε ούτε την πρόθεση, αλλά ούτε και το ταλέντο για να ακολουθήσει επαγγελματική πορεία στον χώρο του “βασιλιά των σπορ”.

Το 1977, σε ηλικία 17 ετών, προέβη σε μια κίνηση που του άλλαξε τη ζωή, όταν αποφάσισε να συνοδεύσει έναν κοντινό του φίλο, ο οποίος ήθελε να παρακολουθήσει κάποια μαθήματα διαιτησίας.

Κατά τη διάρκειά τους, ο Πιερλουίτζι συνειδητοποίησε ότι ήταν ένας τομέας που επιθυμούσε να ακολουθήσει, διότι αντιλήφθηκε πως συνοδευόταν από πειθαρχία και αμεροληψία.

Αμέσως αποχώρησε από την ομάδα, με σκοπό να αφοσιωθεί στην καινούρια του πορεία ως διαιτητής και σε διάστημα μόλις 3 ετών έφτασε στο σημείο να διαιτητεύει στο υψηλότερο επίπεδο του τοπικού πρωταθλήματος.

Ταυτόχρονα, εκπλήρωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, ενώ παράλληλα σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια, από το οποίο αποφοίτησε το 1984 με πτυχίο στα οικονομικά.

“Δεν πειράζει, Πιερλουίτζι!”

Στα 28 του χρόνια κατάφερε να ανέλθει στην ιεραρχία, αφού πλέον σφύριζε ματς της τρίτης τη τάξει εθνικής κατηγορίας στην Ιταλία, αλλά αυτό διήρκησε για μία περίπου τριετία από τη στιγμή που το ταλέντο του ήταν τόσο μεγάλο.

Κατά συνέπεια, το 1991 ο 31χρονος Πιερλουίτζι Κολίνα άρχισε να διευθύνει αναμετρήσεις της Serie A και Serie B, σε μία εποχή που το campionato ήταν το κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου.

Το ίδιο διάστημα, παράλληλα με τη ραγδαία ανέλιξή του στον χώρο της ιταλικής διαιτησίας, προσβλήθηκε από μια οξεία μορφή αλωπεκίας, η οποία είχε ως συνέπεια μέσα σε μικρό διάστημα να χάσει όλες τις τρίχες από το κεφάλι και το πρόσωπό του.

Tο χαρακτηριστικό αυτό look συνέβαλε στην εικόνα του επιβλητικού ρέφερι και του χάρισε εύλογα το παρατσούκλι “Κότζακ”, χαρακτήρα που υποδύθηκε ο φαλακρός Ελληνοαμερικανός ηθοποιός Τέλι Σαβάλας.

Έπειτα από τέσσερα έτη στο υψηλότερο επίπεδο του ιταλικού ποδοσφαίρου με 43 αναμετρήσεις της Serie A στο ενεργητικό του, είχε έρθει η ώρα να κάνει το βήμα παραπάνω και αυτό υλοποιήθηκε σε πρώτο χρόνο με την τοποθέτησή του στη λίστα των διαιτητών της FIFA.

Το καλοκαίρι του 1996 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα διηύθυνε 5 ματς του ποδοσφαιρικού τουρνουά, μεταξύ των οποίων και ο τελικός Αργεντινή-Νιγηρία.

Το 1997 καταγράφηκε ένα γεγονός που έκανε το γύρο του κόσμου και κατέδειξε γιατί ο Κολίνα ήταν αδιαμφισβήτητα μια ξεχωριστή προσωπικότητα στον χώρο της διαιτησίας.

Στο ντέρμπι μεταξύ Ίντερ και Γιουβέντους στο “Σαν Σίρο” για το πρωτάθλημα, οι γηπεδούχοι σημείωσαν ένα γκολ που αρχικά ο ίδιος μέτρησε, αλλά στη συνέχεια συμβουλεύθηκε τον επόπτη και είχε το θάρρος να αλλάξει την απόφασή του.

Παράλληλα κατευθύνθηκε στο προπονητή των γηπεδούχων Ρόι Χότζσον, όπου σχεδόν γονάτισε στην προσπάθειά του να του εξηγήσει την απόφαση που έλαβε. Το αποτέλεσμα; Ο Άγγλος τεχνικός του έσφιξε το χέρι και του είπε ”δεν πειράζει”.

Champions League και Παγκόσμιο Κύπελλο

Δύο χρόνια μετά ήρθε η ώρα για να διευθύνει τον πρώτο του τελικό Champions League, ένα ματς που έμελλε να γραφτεί στην ιστορία του παγκοσμίου αθλητισμού ως μία από τις πιο απίθανες ανατροπές που έχουν πραγματοποιηθεί.

To βράδυ της 26ης Μαΐου 1999 η Μπάγερν Μονάχου και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τέθηκαν αντιμέτωπες στον αγωνιστικό χώρο του “Καμπ Νόου” της Βαρκελώνης.

Η βαυαρική ομάδα προηγήθηκε στο 6ο λεπτό με τον Μάριο Μπάσλερ και καθ’ όλη τη διάρκεια είχε την υπεροχή, αλλά καθώς ο αγώνας όδευε προς τη λήξη του 90λέπτου, ο Κολίνα έδειξε 3 λεπτά καθυστερήσεων που έμελλε να γραφτούν στην Ιστορία.

Σε αυτά τα 180 δευτερόλεπτα, η Γιουνάιτεντ σημείωσε 2 γκολ με τους προερχόμενους από τον πάγκο Τέντι Σέριγχαμ, Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ και κατέκτησε το 2ο Κύπελλο Πρωταθλητριών της.

Χαρακτηριστική του απαράμιλλου ήθους του Πιερλουίτζι Κολίνα είναι η εικόνα, όπου μετά το 2-1 πηγαίνει πάνω από τους καταρρακωμένους παίκτες της Μπάγερν για να τους παρηγορήσει…

Το Παγκόσμιο Κύπελλο σε Νότιο Κορέα και Ιαπωνία το 2002 απετέλεσε την κορωνίδα της ομολογουμένως πλούσιας καριέρας του, αφού ορίστηκε να σφυρίξει τον τελικό της διοργάνωσης μεταξύ της Βραζιλίας και της Γερμανίας.

Μάλιστα, ο Όλιβερ Καν είχε δηλώσει αστειευόμενος πριν από το ματς πως ο Κολίνα είναι μεν ο κορυφαίος διαιτητής στον κόσμο, αλλά θα προτιμούσε κάποιον άλλον στη θέση του, ενθυμούμενος φυσικά τον προ τριετίας τελικό του Champions League.

Η χρονιά ορόσημο του ελληνικού ποδοσφαίρου αποτέλεσε και το τελευταίο έτος κατά το οποίο ο Ιταλός σφύριξε σε κορυφαία διεθνή τουρνουά, αρχής γενομένης από τον τελικό του Κυπέλλου UEFA μεταξύ της Βαλένθια και της Μαρσέιγ.

Στο εγχώριο κοινό θα μείνει αξέχαστος για τις εξαιρετικές διαιτησίες του στα ματς της Εθνικής ομάδας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2004, τόσο στην πρεμιέρα απέναντι στους οικοδεσπότες Πορτογάλους όσο και στον ημιτελικό κόντρα στην Τσεχία.

Κολίνα με αριθμούς

Ο Κολίνα έμπαινε πλέον στα 45 του χρόνια, συνεπώς πλησίαζε η στιγμή της αποχώρησης, εξαιτίας του υποχρεωτικού ηλικιακού ορίου απόσυρσης των διαιτητών που ίσχυε στην Ιταλία και διεθνώς.

Το τελευταίο ματς που σφύριξε μεταξύ εθνικών ομάδων πραγματοποιήθηκε στις 4 Ιουνίου του 2005 στο “Λουζ” της Λισαβόνας μεταξύ Πορτογαλίας και Σλοβακίας στο πλαίσιο της προκριματικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006.

Λόγω όμως της τεράστιας δημοφιλίας που απολάμβανε, η ιταλική ομοσπονδία εκκίνησε διαδικασίες να ανεβάσει το ηλικιακό όριο στα 46 έτη, προκειμένου ο Κολίνα να σφυρίξει για μία ακόμη σεζόν στα γήπεδα της Serie A.

Αυτό δεν κατέστη δυνατό, αφού το καλοκαίρι του 2005 ο “Κότζακ” σύναψε μια μεγάλη χορηγική συμφωνία με την “Opel”, η οποία ωστόσο ταυτόχρονα ήταν σπόνσορας της Μίλαν, με συνέπεια η ιταλική ομοσπονδία να θεωρήσει ότι υπήρχε ταύτιση συμφερόντων.

 

Συνεπώς, το “κύκνειο άσμα” του διάσημου ρέφερι ήρθε στο ματς της 24ης Αυγούστου του 2005 μεταξύ της Έβερτον και της Βιγιαρεάλ στο πλαίσιο της προκριματικής φάσης του Champions League.

Συνολικά αναδείχθηκε επί 6 σερί σεζόν κορυφαίος διαιτητής του πλανήτη, από το 1998 ως το 2003, 7 φορές στην Ιταλία, ενώ σφύριξε συνολικά σε 319 ματς σε Serie A και B, σε 42 αναμετρήσεις Κυπέλλου και 109 διεθνείς αγώνες, εκ των οποίων οι 4 ήταν τελικοί.

Το 2011 εντάχθηκε στο Hall οf Fame του ιταλικού ποδοσφαίρου, πλαισιώνοντας προσωπικότητες όπως αυτές των Ρομπέρτο Μπάτζιο, Πάολο Μαλντίνι, Μισέλ Πλατινί και Μάρκο φαν Μπάστεν.

Ο Πιερλουίτζι Κολίνα δεν ήταν μια ιδιαίτερη προσωπικότητα μόνο εντός του αγωνιστικού χώρου αλλά και εκτός αυτού, αν κρίνει κανείς από τις ιστορίες που ακολουθούν.

Τα ζυμαρικά, το πινακάκι και η ταινία στη σφυρίχτρα

Μυθική έχει μείνει η διαδικασία που ακολουθούσε πριν από σημαντικά ματς, αφού επισκεπτόταν τα γήπεδα μερικές ημέρες νωρίτερα και τριγυρνούσε στον περιβάλλοντα χώρο για να συλλάβει εικόνες και μυρωδιές, προκειμένου να μην νιώθει αποπροσανατολισμένος εν ώρα… εργασίας.

Την προετοιμασία που έκανε πριν από τις αναμετρήσεις θα τη ζήλευαν πολλοί προπονητές, διότι παρακολουθούσε τις δύο ομάδες στην τηλεόραση ή σε βίντεο και προσπαθούσε να αποκρυπτογραφήσει τον τρόπο παιχνιδιού τους.

Στεκόταν ιδιαίτερα στην τακτική που ακολουθούσαν, ιδιαίτερα στις στημένες φάσεις, ενώ στη συνέχεια εστίαζε μεμονωμένα σε παίκτες, στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, καθώς και σε τυχόν κακή παράδοση μεταξύ αντιπάλων ποδοσφαιριστών.

Ενδεικτική είναι μια ανέκδοτη ιστορία από τον Γκρέιαμ Πολ, εκπρόσωπο της Αγγλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002, ο οποίος στο ματς Ιαπωνία-Τουρκία εκτελούσε χρέη 4ου διαιτητή.

Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, πριν από την έναρξη του αγώνα, ο Κολίνα σχεδίασε πάνω σε έναν πίνακα τις συνθέσεις των δύο ομάδων και εξήγησε στους συνεργάτες του πώς θα παραταχθούν, ποιοι είναι οι πιο ευέξαπτοι χαρακτήρες, σε ποια σημεία του γηπέδου είναι πιθανότερο να υπάρξουν επικίνδυνες φάσεις και τι θα έπρεπε να περιμένουν οι βοηθοί του στην πλευρά τους.

Όπως όμως όλες οι μεγάλες προσωπικότητες έχει κι αυτός τις ιδιαιτερότητές του, όπως για παράδειγμα ότι σιχαίνεται το κοτόπουλο και γενικότερα δεν τρώει οποιοδήποτε ζώο διέθετε κάποτε φτερά, χωρίς να μπορεί ούτε ο ίδιος να εξηγήσει που οφείλεται αυτό.

Σχεδόν πάντοτε το γεύμα του πριν από αγώνες περιλάμβανε ιταλικά ζυμαρικά, ενώ συνήθιζε να τυλίγει την άκρη της σφυρίχτρας του με ταινία, διότι ήθελε να δαγκώνει μία μαλακή επιφάνεια κατά τη διάρκεια του 90λέπτου.

Χαρακτηριστικό της απαράμιλλης δημοφιλίας και αναγνωρισιμότητάς του, η οποία οφειλόταν τόσο στις διαιτητικές του ικανότητες όσο και στο ιδιαίτερο παρουσιαστικό του, αποτελεί το γεγονός ότι πρωταγωνίστησε σε ένα μεγάλο αριθμό διαφημιστικών σποτ διαφορετικών εταιριών, προωθώντας από αυτοκίνητα στη Βρετανία μέχρι μπύρες στη Σερβία και από εταιρίες κινητής τηλεφωνίας στην Τουρκία έως παγωμένα εδέσματα στην Ιαπωνία!

Επιπλέον έχει κάνει το πέρασμά του και από video clip του Τζορτζ Μάικλ ως animated χαρακτήρας, ενώ έχει κοσμήσει το εξώφυλλο γνωστού ποδοσφαιρικού video game.

Στα χρόνια που ακολούθησαν από την απόσυρσή του ο Κολίνα αποδείχθηκε πολυπράγμων, αλλά δεν απομακρύνθηκε από το στοιχείο του, καθώς διαθέτει πόστο συμβούλου της ιταλικής ομοσπονδίας διαιτητών, αποτελεί μέλος της επιτροπής διαιτησίας της UEFA και από το 2010 είναι ο υπεύθυνος διαιτησίας της ουκρανικής ομοσπονδίας.

Παράλληλα, έχει σφυρίξει σε ουκ ολίγους αγώνες φιλανθρωπικού χαρακτήρα, ενώ εργάζεται και ως οικονομικός σύμβουλος εκμεταλλευόμενος το σχετικό πτυχίο του.

Παρά το γεγονός ότι έκανε καριέρα στον χώρο του ποδοσφαίρου, το αγαπημένο του άθλημα είναι το μπάσκετ και αποτελεί φανατικό οπαδό της Φορτιτούντο Μπολόνια.

Σε προσωπικό επίπεδο, το 1988 γνώρισε τη μετέπειτα σύζυγό του Τζιάνα, με την οποία έχει αποκτήσει 2 παιδιά.

 

Δημοσθένης Καραμούζας

Τελειόφοιτος Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ

 

Διαβάστε ακόμη:

Γιαν Κάιζερ: Ο διαιτητής που στάθηκε εμπόδιο στο νέο «Γουέμπλεϊ»

«Ένας απατεώνας πουλημένος διαιτητής ελήστεψε τον υπεργίγαντα Ολυμπιακό». Φάκελος Παλοτάι

«Τέιλορ, είσαι Άγγλος». Η ατάκα του Μπεκενμπάουερ, το κέρμα και ο τελικός του Παναθηναϊκού με τον Άγιαξ

Τζίμι Χιλ: Ο άνθρωπος που άλλαξε το ποδόσφαιρο

Όλα τα θέματα του Sport-Retro.gr για το ιταλικό ποδόσφαιρο

Διαβάστε ακόμα
Σχόλια
Loading...
error: Content is protected !!