Τα φώτα κλείνουν, όλοι μέσα στην αίθουσα περιμένουν το μαγικό ταξίδι στον χρόνο, ο τελικός του 1968 παίρνει σάρκα και οστά στο κατάλευκο πανί της οθόνης, αναμοχλεύοντας μνήμες για τους παλιούς και διδάσκοντας τους νέους.
«1968»: Η ταινία με το ιστορικό περιεχόμενο μιας ξεριζωμένης ομάδας, η οποία κατάφερε να κάνει ένα άπιαστο όνειρο πραγματικότητα. Το έπος της ΑΕΚ… Πενήντα χρόνια μετά, η θρυλική νύχτα, που η ΑΕΚ στέφθηκε «βασίλισσα» αναβιώνει στη μεγάλη οθόνη, από τον δημιουργό της «Πολίτικης Κουζίνας» Τάσο Μπουλμέτη, μπλέκοντας τη φαντασία με την πραγματικότητα.
Το βράδυ της 4ης Απριλίου 1968 ήταν η πρώτη φορά που ελληνική ομάδα κατακτούσε ευρωπαϊκό τίτλο, καθώς η “Ένωση” λύγισε 89-82 τη Σλάβια Πράγας, σε ένα κατάμεστο Καλλιμάρμαρο Στάδιο με φιλάθλους απ’ όλες τις ομάδες, στο πλάι της.
Ήταν η χρυσή σελίδα του αθλητισμού και η νύχτα που ένωσε όλη την Ελλάδα. Εκείνη η μέρα ήταν σίγουρο πως θα έμενε αξέχαστη, αφού οι 80.000 θεατές δημιούργησαν το ρεκόρ Γκίνες για τη μεγαλύτερη συνάθροιση σε αγώνα μπάσκετ.
Έξω από το γήπεδο ακόμα 20.000 και αλλά τόσα εκατομμύρια συντονισμένοι στους ραδιοφωνικούς δέκτες τους να ακούν τη μαγική και παράλληλα τόσο παραστατική μετάδοση του Βασίλη Γεωργίου.
***
Σχεδόν 50 χρόνια μετά ο Τάσος Μπουλμέτης δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από τον πρόεδρο την ΚΑΕ ΑΕΚ Μάκη Αγγελόπουλο, ο οποίος του πρότεινε να γράψει μια επετειακή ταινία για την κατάκτηση του Κυπέλλου.
Ως εκ τούτου, άρχισε να παίρνει συνεντεύξεις από παίκτες και παράγοντες της ΑΕΚ της εποχής. Τρεις μήνες του πήρε να γράψει το σενάριο έχοντας στο μυαλό του τις δικές του αναμνήσεις από τον αγώνα που άκουγε με τους γονείς του από το ραδιόφωνο.
Με αφορμή το συναρπαστικό αυτό γεγονός, ο σκηνοθέτης σε συνεργασία με ένα μεγάλο καστ Ελλήνων ηθοποιών, πλάθει μια φανταστική ιστορία και την ενσωματώνει πάνω στα πραγματικά γεγονότα.
Μέσα σε 95 λεπτά μπορείς να γυρίσεις πίσω τον χρόνο με την βοήθεια διηγήσεων από παίκτες και των δυο ομάδων, αλλά και με πλάνα από τον αγώνα.
Οι γεμάτες ένταση και παλμό στιγμές οφείλονται στο εξαιρετικό, ΑΕΚτσήδικο και μη, καστ όπως οι: Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Αντώνης Καφετζόπουλος, Γιώργος Μητσικώστας, Στέλιος Μάινας, Μανώλης Μαυροματάκης, Βασιλική Τρουφάκου, Γιάννης Βούρος, Ορφέας Αυγουστίδης, Θέμης Πάνου, Ταξιάρχης Χάνος, Αντώνης Αντωνίου, Ερρίκος Λίτσης και Θοδωρής Κατσαφάδος.
Μια ερωτευμένη κοπέλα που της έχει τάξει γάμο ο αγαπητικός της μόνο αν η ΑΕΚ κατακτήσει το Κύπελλο Κυπελλούχων είναι μπροστά στο ραδιόφωνο και πανηγυρίζει σε κάθε καλάθι.
Για όλους ήταν μια ξεχωριστή μέρα εκτός από εκείνον, επειδή… τρομοκρατείται όσο η ΑΕΚ βρισκόταν κοντά στην κατάκτηση του τροπαίου φοβούμενος τον γάμο.
Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων θυμάται την πατρίδα που άφησε πίσω του κι ένας νεαρός πολιτικός κρατούμενος μέσα από το κελί του πανηγυρίζει σε κάθε πόντο.
Ένας εισπράκτορας παρατηρεί τον κόσμο στα λεωφορεία και διηγείται διάφορες ιστορίες για μερικούς από τους παίκτες από την εποχή που ήταν παιδιά.
Τέσσερις διαφορετικοί άνθρωποι στο πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ παρακολουθούν και πανηγυρίζουν αγκαλιασμένοι τη νίκη της ΑΕΚ.
Αυτές είναι οι διαφορετικές ιστορίες που διαδραματίζονται όσο ο τελικός βρίσκεται σε εξέλιξη.
Είναι ενδιαφέρον και αξίζει να σημειωθεί πως η ταινία δεν απευθύνεται αποκλειστικά στους οπαδούς της ΑΕΚ, αλλά δημιουργήθηκε για να θυμίσει την εποχή που ο αθλητισμός ένωνε και δεν χώριζε τους φιλάθλους, γεγονός που φαίνεται μέσω της χαρακτηριστικής σκηνής στο πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ.
Οι σκηνές από το γήπεδο που υπάρχουν μέσα στην ταινία, προκαλούν ανατριχίλα σε κάθε θεατή ή οπαδό της ΑΕΚ που δεν έχει ζήσει εκείνες τις μαγικές στιγμές.
Ιστορία ενότητας και ομοψυχίας με μικρές δόσεις χιούμορ και στιγμές που γεμίζουν τα μάτια με δάκρυα αποτυπώνονται στην οθόνη.
Είναι μια ταινία που προσφέρει απλόχερα το αίσθημα της ελευθερίας και της εθνικής ενότητας και υπερηφάνειας. Μια ενωμένη ομάδα, που έχει ήθος και θέληση κατάφερε να ενώσει όλους τους Έλληνες.
Στο αγωνιστικό κομμάτι παρουσιάζονται στιγμιότυπα από το στάδιο, τον αγώνα αλλά και οι κορυφαίες στιγμές της «χρυσής» ομάδας μπάσκετ της ΑΕΚ.
Ο Γιώργος Αμερικάνος, ο Γιώργος Τρόντζος, ο «γιατρός» Χρήστος Ζούπας, το «πουλί» Στέλιος Βασιλειάδης, ο «γίγαντας» Αίας Λαρεντζάκης, ο Πέτρος Πετράκης, ο Λάκης Τσάβας, ο Αντώνης Χρηστέας, ο Νίκος Νεσιάδης, καθώς και ο πιο άτυχος της παρέας, ο αδικοχαμένος Γιώργος Μόσχος.
Είναι η πιο συγκινητική «απουσία», καθώς είχε φύγει από την ζωή δυο χρόνια πριν, σε ηλικία μόλις 29 χρονών.
Οι περισσότεροι από τους παίκτες της θρυλικής νύχτας εξιστορούν άγνωστες μέχρι τώρα ιστορίες, ωστόσο η πιο χαρακτηριστική ατάκα τους ήταν: «Νικήσαμε, γιατί μπροστά σε τόσο κόσμο ήταν αδύνατο να χάσουμε».
«Είναι μια ταινία που σφύζει από συναισθήματα και κουβαλά κομμάτια της εφηβείας μου», επισημαίνει ο Γιάννης Βούρος, ενώ ο Γιώργος Μητσικώστας τονίζει: «Η συγκεκριμένη ταινία αποδίδει με τον καλύτερο τρόπο την ανάγκη που είχαν οι Έλληνες εκείνη τη δύσκολη περίοδο να ακουμπήσουν σε μια ιδέα κι ένα όραμα. Κι αυτό πέτυχε η νίκη της ΑΕΚ».
Ήταν η νύχτα, που η ΑΕΚ είχε δυσκολευτεί πολύ να βρεθεί στον τελικό, αλλά τελικά τέθηκε αντιμέτωπη με έναν τρανό αντίπαλο της εποχής, τη Σλάβια Πράγας.
Οι “κιτρινόμαυροι” κοίταξαν κατά πρόσωπο τους αντίπαλους, πίστεψαν στις δυνάμεις τους και νίκησαν, καταγράφοντας ένα «θαύμα» για την εποχή και την ιστορία του μπάσκετ.
Αξίζει να την παρακολουθήσουν όλοι οι φίλαθλοι ανεξαρτήτως συλλογικής προτίμησης, διότι αποτελεί μια παραγωγή διαφορετική από όλες τις άλλες.
Έλενα Μαστραντώνη
Σπουδάστρια Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ
Ποδόσφαιρο
Πορτοκαλί και άλλα