Πριν από 12 χρόνια, την 1η Σεπτεμβρίου 2006, η Εθνική Ανδρών μπάσκετ κατέγραψε την κορυφαία νίκη της χώρας, βάσει ονόματος και δυναμικότητας αντιπάλου.
Οι παίκτες του Παναγιώτη Γιαννάκη κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τις ΗΠΑ των ΛεΜπρον Τζέιμς, Καρμέλο Άντονι, Ντουέιν Γουέιντ, Κρις Μπος, Κρις Πολ κ.τ.λ. στο Mundobasket της Ιαπωνίας, αλλά δεν έκαναν τους… Κινέζους.
Δεδομένου ότι η ήττα δεν θα σήμαινε… χαρακίρι, οι Έλληνες διεθνείς αποφάσισαν να μην φύγουν με «καράτε», ιαπωνιστί με «άδεια χέρια», από τη «Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου».
Με αφορμή την επέτειο αυτής της τεράστιας επιτυχίας που, συν τοις άλλοις, οδήγησε τη χώρα για πρώτη φορά σε τελικό παγκόσμιας διοργάνωσης σε επίπεδο ομαδικών εθνικών ομάδων, το Sport-Retro.gr επικοινώνησε με τον Κώστα Τσαρτσαρή.
Σημαντικό στέλεχος εκείνης της φουρνιάς, πάντα σεμνός και προσγειωμένος, ο επί σειρά ετών φόργουορντ του Παναθηναϊκού αναφέρθηκε στην αξέχαστη αυτή πορεία, κορωνίδα της οποίας υπήρξε ο θρίαμβος επί των Αμερικανών NBAers του Μάικ Σιζέφσκι.
***
-Πώς ήταν το κλίμα στην ομάδα πριν από το Mundobasket;
«Η αυτοπεποίθηση ήταν διάχυτη σε όλο το τιμ. Όλα τα παιδιά είχαν διάθεση για να πάρουν μέρος σε αυτήν την ομάδα, η οποία κατάφερε να κάνει κάτι τόσο μεγάλο. Προφανώς και το κίνητρο της συμμετοχής σε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ήταν μεγάλο, συνεπώς ανυπομονούσαμε. Συν τοις άλλοις, ήταν και το ταξίδι στο Τόκιο που δεν το έκανες κάθε μέρα».
-Πώς τα είχατε πάει με την προσαρμογή στην ασιατική κουζίνα κ.τ.λ.;
«Είναι αρκετά διαφορετικά, παρ’ όλα αυτά έχουν κι αυτοί μία πολύ αξιόλογη κουζίνα. Ούτως ή άλλως, πολλά από τα πιάτα ήταν προσαρμοσμένα στις δικές μας διατροφικές συνήθειες. Είχαμε πάει και νωρίτερα στην Κίνα για κάποια φιλικά, οπότε είχαμε εβδομάδα προσαρμογής στις καιρικές συνθήκες, στις ώρες Ασίας… Δηλαδή ακόμη και το μυαλό και το κορμί ήταν προσαρμοσμένα για να ανταπεξέλθουν στο 100% των απαιτήσεων».
-Ποιος ήταν ο δυσκολότερος αντίπαλος που συναντήσατε μέχρι τις ΗΠΑ;
«Η μεγαλύτερη πρόκληση για μένα ήταν να αντιμετωπίσω τον Γιάο Μινγκ στον προημιτελικό με την Κίνα. Προφανώς σωματικά καταλαβαίνετε ότι ήταν κάτι το ιδιαίτερο για όλο το τουρνουά, αλλά ήταν και η εποχή που μεσουρανούσε στο ΝΒΑ. Ήταν πολύ μεγάλο κίνητρο για μένα να μπορέσω να ανταπεξέλθω απέναντί του. Δεν λέω ότι ήταν εύκολο ή ότι τα κατάφερα 100%, παρ’ όλα αυτά όμως η ομάδα έφτασε στη νίκη και εγώ έβαλα το λιθαράκι μου».
ΗΠΑ – Ελλάδα 104-56: Η βαρύτερη ήττα της Εθνικής Ανδρών
-Πριν από το ματς κοιμηθήκατε καλά;
«Πάντα πριν από παιχνίδια με ομάδες που είναι αδιαφιλονίκητα φαβορί, υπάρχει λίγο άγχος. Από την άλλη, όμως, υπάρχει το ακαταλόγιστο, λες ότι ‘οκ, χάσαμε από τους Αμερικανούς’ και έχεις ελαφρυντικά. Βέβαια, δεν έπαυε να είναι ένα παιχνίδι που έκρινε και μετάλλιο, οπότε για εμάς ήταν λίγο αγχωτικό το κλίμα, αλλά όπως πάντα όταν μπαίνεις στο παρκέ τα ξεχνάς όλα και προχωράς σε αυτό που ξέρεις να κάνεις καλύτερα: να παίζεις μπάσκετ».
-Ποιες ήταν οι πιο ρητές οδηγίες του κόουτς Γιαννάκη εν όψει του αγώνα με τις ΗΠΑ;
«Το σημαντικότερο που μας είπε ήταν να μην τους αφήσουμε να κάνουν το παιχνίδι τους, το οποίο βασιζόταν στο τρέξιμο και τις θεαματικές φάσεις που τους έδιναν ώθηση. Επίσης να προσπαθήσουμε να επιβάλλουμε το δικό μας παιχνίδι. Παρ’ όλα αυτά, σε πολλές στιγμές παίξαμε το παιχνίδι τους και κερδίσαμε σε αυτό το είδος, το run n’ gun.
Με παιδιά που μπορούσαν να κάνουν φοβερές ενέργειες επιθετικά ή να αναπτύξουν τόσο ωραία έναν αιφνιδιασμό, όπως ο Θοδωρής, ο Βασίλης ή ο Δημήτρης, αλίμονο αν δεν μπορούσαμε να ανταποκριθούμε.
Και το δεύτερο σημαντικό που μας είπε ήταν ότι δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε τίποτα θεούς, αλλά ανθρώπους, οι οποίοι μπορεί να παίζουν στο μεγαλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου, ωστόσο έχουν αδυναμίες και πρέπει να τους κοιτάξουμε στα μάτια. Νομίζω ότι αυτό μας έμεινε από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό».
Ο Γκάλης πρώτος σκόρερ του Mundobasket
-Τι σας έλεγαν οι Αμερικανοί μετά το ματς;
«Εμείς ήμασταν στα ουράνια (γέλια). Πανηγυρίζαμε μέσα στο γήπεδο, λίγο έξω από εκεί που είχαν στήσει οι δημοσιογράφοι τις κάμερες, και δεν είχαμε επαφή μαζί τους για μεγάλο διάστημα. Μάθαμε, όμως, εκ των υστέρων ότι ο κόουτς (σ.σ. Μάικ Σιζέφσκι) είπε τα καλύτερα λόγια για τη μεγάλη προσπάθεια που κάναμε και ότι αξίζαμε με το παραπάνω αυτή τη νίκη».
-Θεωρείτε ότι το μυαλό «άδειασε» εν όψει του τελικού με την Ισπανία;
«Εντελώς. Δυστυχώς είχαμε πολύ κακή διαχείριση. Ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί δεν μπορούσαμε να κοντρολάρουμε όλο αυτό που συνέβαινε γύρω μας. Από τη μία είναι φυσιολογικό. Πολλοί συγγενείς και φίλοι ήθελαν μας συγχαρούν και να μοιραστούν τη χαρά μας, δημοσιογράφοι ήθελαν να αποσπάσουν μια κουβέντα, κόσμος ήθελε να ταξιδέψει από την Ελλάδα για τον μεγάλο τελικό…
Ολόκληρος ο κόσμος, από την Ιαπωνία μέχρι την Αμερική, ασχολούνταν με αυτή τη νίκη. Οπότε φαντάζεστε ότι ήταν κάτι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που μπορούσαμε να διαχειριστούμε εκείνη την περίοδο. Δεν είχαμε το μυαλό και την εμπειρία που αποκτήσαμε τα επόμενα χρόνια. Λογικά, μας συνεπήρε και δεν είχαμε την κατάλληλη ενέργεια και συγκέντρωση.
Βέβαια, απέναντί μας ήταν και μία πολύ μεγάλη ομάδα, όπως η Ισπανία. Μπορεί να έπαιξε ρόλο και το γεγονός ότι ακούσαμε πως θα έλειπε ο Πάου (σ.σ. Γκασόλ). Καμιά φορά το μυαλό κάνει παιχνίδια, χαλαρώνεις επιπλέον… Ήταν, όμως, ένα μεγάλο μάθημα για όλους μας, διότι μας βοήθησε πολύ στη μετέπειτα πορεία μας και πώς να βλέπουμε το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά».
Ντοκουμέντο σε πρώτη προβολή: Το μυθικό Γαλλία-Ελλάδα 126-130 του 1985
-Εν κατακλείδι, αν υπάρχει μια χαρακτηριστική εικόνα από αυτή τη διοργάνωση που σας έχει μείνει χαραγμένη, ποια είναι αυτή:
«Το σημαντικότερο ήταν ο θλιβερός τραυματισμός του Νίκου του Ζήση από το χτύπημα του Βαρεζάο. Πραγματικά μας συνέτριψε και δεν μας επέτρεψε να χαρούμε τη διοργάνωση όπως θα θέλαμε. Παρ’ όλα αυτά, όμως, ο Νίκος ήταν δίπλα μας, έγινε καλά, αλλά δεν έπαυε να ήταν κάτι που μας συντάραξε και μας εξόργισε. Βέβαια, έδειξε πόσο δυνατό ήταν το κλίμα και οι σχέσεις μεταξύ των παικτών σε αυτήν την ομάδα».
***
Τα στατιστικά και το video αυτού του θρυλικού ματς
Τα δεκάλεπτα: 14-20, 45-41, 77-65, 101-95.
ΕΛΛΑΔΑ (Παναγιώτης Γιαννάκης): Σπανούλης 22, Κακιούζης 15, Σχορτσανίτης 14, Διαμαντίδης 12, Φώτσης 9, Παπαδόπουλος 8, Ντικούδης 8, Παπαλουκάς 8, Τσαρτσαρής 3, Χατζηβρέττας 2, Βασιλόπουλος.
ΗΠΑ (Μάικ Σιζέφσκι): Άντονι 27, Γουέιντ 19, Τζέιμς 17, Χάινριχ 12, Χάουαρντ 10, Πολ 3, Μπος 3, Τζόνσον 3, Μπατίρ 1, Μπραντ.
Ποδόσφαιρο
Πορτοκαλί και άλλα