Το καλοκαίρι του 1976 έχει ομοιότητες με το εφετινό, υπό την έννοια ότι ο ΠΑΟΚ το απολαμβάνει ως πρωταθλητής (τότε είχε πάρει το πρώτο του).
Παράλληλα, η σεζόν που ολοκληρώθηκε ήταν μόλις η δεύτερη στην Ιστορία που και οι δύο τίτλοι κατέληξαν στον Λευκό Πύργο, με τη διαφορά ότι πριν από 43 χρόνια είχε στεφθεί Κυπελλούχος ο Ηρακλής.
Σαν σήμερα (27/7) το 1976 η αποστολή του ΠΑΟΚ ταξίδεψε στη Γερμανία για το βασικό στάδιο της προετοιμασίας και μία ημέρα νωρίτερα είχε δημοσιευθεί συνέντευξη του ηγέτη της ομάδας Γιώργου Κούδα στην εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ».
Την παραχώρησε στη Ρόδο στον δημοσιογράφο Χρήστο Μυστιλιάδη, κατά το 15ήμερο των διακοπών με τη σύζυγό του Μαρί Μπονέ στο υπερπολυτελές ξενοδοχείο «Rodos Palace».
Ο κυρ-Πρόδρομος και ο προπονητής που του έδωσε θάρρος
Αρχικά, ο Γιώργος Κούδας είχε αναφερθεί στο ξεκίνημα της καριέρας του, όπως είχε κάνει και στη συνέντευξη του 2017 στο Sport-Retro.gr.
Η διαφορά ήταν ότι εν έτει 1976 κατονόμασε τον άνθρωπο που τον παρακολουθούσε να παίζει ποδόσφαιρο στην αλάνα της Λαχαναγοράς και τον είχε παροτρύνει να πάει στον ΠΑΟΚ: ήταν ο κυρ-Πρόδρομος.
Τι είπε, όμως, για το ντεμπούτο του στην Α’ Εθνική; «Έγινε στο πρωτάθλημα 1963-64 (σ.σ. 21/12/1963) στη Λεωφόρο με αντίπαλο τον Εθνικό. Χάσαμε με 1-0 κι από τη στεναχώρια μου δεν είχα κουράγιο να ξεντυθώ στ’ αποδυτήρια.
Το χαμένο μου κουράγιο ευτυχώς το ξαναβρήκα χάρη στον Ούγγρο προπονητή Γκιόργκι Μπαμπολτσάι που μου έδωσε θάρρος. Τα λόγια του εκείνα ήταν για μένα μια τονωτική ένεση και με βοήθησαν πάρα πολύ στα επόμενα πρώτα μου παιχνίδια».
Στη συνέντευξή του στο Sport-Retro.gr, ο «Μεγαλέξανδρος» του ελληνικού ποδοσφαίρου είχε αναφερθεί σε ένα γκολ επί του Ολυμπιακού το 1983 στις Σέρρες (δυστυχώς δεν διασώθηκε σε video).
Το 1976 θυμήθηκε ένα άλλο γκολ επί των «ερυθρολεύκων», το οποίο είχε σημειωθεί στις 30 Ιανουαρίου 1966 στο γήπεδο της Τούμπας.
«Μέχρι τώρα σκόραρα 98 φορές. Η χαρά του γκολ έχει σχεδόν πάντα ίδια γεύση. Το πιο πολυσυζητημένο και εντυπωσιακό είναι αυτό με αντίπαλο τον Ολυμπιακό στο πρωτάθλημα 1965-66. Στον αγώνα αυτό κέρδισε ο ΠΑΟΚ με 3-2.
Το γκολ προήλθε, αφού έκανα τρεις θεαματικές ντρίμπλες από τα δεξιά, υπερφαλαγγίζοντας ισάριθμους αντιπάλους, και σούταρα από τη γωνία της μεγάλης περιοχής στο απέναντι «Γ» της αντίπαλης εστίας».
Τι είπε για τον Λες Σάνον
Ανάλογες απαντήσεις είχε δώσει και το 1976, όταν κλήθηκε να μιλήσει για τους προπονητές που συνεργάστηκε, αρχής γενομένης από τον Βίλχελμ Σέφτσικ, τον «Βίλλυ τον Αυστριακό», όπως τον χαρακτήρισε στη συνέντευξη.
«Αυτός είναι ο δάσκαλός μου. Σ’ αυτόν τον προπονητή οφείλω πολλά, τα περισσότερα. Είναι ο άνθρωπος που βρέθηκε κοντά μου στα πρώτα δύσκολα βήματα. Μου έδωσε σωστές οδηγίες και πήρα σωστές κατευθύνσεις».
Ερωτηθείς ποιον τεχνικό παραδέχθηκε, ο Κούδας είχε απαντήσει: «Συμπάθησα τον Ίβιτσα Χόρβατ, γιατί αυτός κατά τη γνώμη μου απέδωσε το πιο σπουδαίο έργο στον ΠΑΟΚ.
Στον Χόρβατ οφείλεται το δέσιμο της ομάδας και πάνω στις κατευθύνσεις του Χόρβατ κινείται ακόμη και σήμερα η ομάδα μας».
Βέβαια, το πρωτάθλημα του 1976 κατακτήθηκε επί των ημερών του Λες Σάνον και ο «Μεγαλέξανδρος» σχολίασε: «Κατά τη γνώμη μου βρήκε έτοιμη, δεμένη ομάδα. Δεν θέλω μ’ αυτό να μειώσω την αξία της δουλειάς του, ούτε υποστηρίζω ότι δεν έχει ο Σάνον προτερήματα.
Προσέφερε κι ο Σάνον στον ΠΑΟΚ. Αλλά αυτός ο άνθρωπος από την πρώτη μέρα που ήρθε στη Θεσσαλονίκη προσπάθησε και τελικά μας έπεισε ότι όλοι στον ΠΑΟΚ είμαστε σπουδαίοι και μεγάλοι παίκτες.
Έτσι ο ΠΑΟΚ δίνοντας με τον Σάνον πιο γρήγορο ρυθμό στο παιχνίδι του έπεισε εχθρούς και φίλους ότι είναι πραγματικά μεγάλη ομάδα.
Γνωστό είναι ότι μαζί μου και με τον Σάνον είχε δημιουργηθεί στον ΠΑΟΚ ένα θέμα. Ορισμένοι καλοθελητές είπαν στον προπονητή και τελικά τον έπεισαν ότι ο Κούδας δεν θέλει τον Σάνον στον ΠΑΟΚ.
Σ’ όλη αυτή την υπόθεση υπήρχε ένα ύποπτο κύκλωμα από το οποίο σε τελευταία ανάλυση ζημιώθηκε ο ΠΑΟΚ.
Σήμερα ο Σάνον, έστω και καθυστερημένα, κατάλαβε ότι ο Κούδας ποτέ δεν είχε τίποτα μαζί του. Τελικά, όμως, ο Σάνον έφυγε από τους ίδιους τους ανθρώπους που τον διέβαλαν, λέγοντάς του ότι δεν τον θέλει ο Κούδας στον ΠΑΟΚ».
Τα αφιερώματα του Sport-Retro.gr στον ΠΑΟΚ
Το κατεστημένο και ο «συνήθως ηττημένος Ολυμπιακός»
Το Κύπελλο του 1972 χαρακτήρισε ως την πιο χαρούμενη στιγμή της καριέρας του και μία ήττα από τον Παναθηναϊκό με 3-1 στην Τούμπα ως τη μεγαλύτερη λύπη, διότι η κερκίδα, απευθυνόμενη στους παίκτες του «δικεφάλου», φώναζε εν χορώ «πουλημένοι-πουλημένοι (σ.σ. το επεισοδιακό ντέρμπι της σεζόν 1965-66)».
Για το πρωτάθλημα του 1976, ο Κούδας είχε πει: «Ήταν σκληρό και συγκλονιστικό. Ο ΠΑΟΚ βρέθηκε από την αρχή αντίπαλος με το κατεστημένο, αλλά νικώντας στον πρώτο κιόλας αγώνα τον Παναθηναϊκό θέσαμε νοκ-άουτ το ένα τρίτο του κατεστημένου. Κατά τη γνώμη μου, το πρωτάθλημα εφέτος κρίθηκε για τον ΠΑΟΚ όταν στον β’ γύρο ο Ολυμπιακός έφυγε από την Τούμπα, ως συνήθως, ηττημένος».
Ερωτηθείς ποια θεωρούσε ότι ήταν η ομάδα που είχε αδικηθεί από τη βαθμολογική της θέση, είχε απαντήσει «ο ΠΑΣ Γιάννινα» (σ.σ. είχε τερματίσει 5ος), ενώ για τη συμμετοχή στο Κύπελλο Πρωταθλητριών είχε υποστηρίξει ότι ο ΠΑΟΚ θα φτάσει μέχρι τα προημιτελικά ή και τα ημιτελικά, όμως η Ντινάμο Κιέβου τον απέκλεισε στους «16».
Το πιο εντυπωσιακό αποτέλεσμα του «δικεφάλου» εκείνη τη σεζόν ήταν το 4-0 επί του Ολυμπιακού στο Στάδιο Καραϊσκάκη και ο Κούδας σχολίασε: «Ήταν σκορ-πατατράκ και νίκη θεμελιώδους σημασίας για τον ΠΑΟΚ. Φυσικά, δεν ήταν τυχαίο αποτέλεσμα η «τεσσάρα», αλλά όσο να ‘ναι με εξέπληξε αυτή η ευρύτητα του σκορ. Πίστευα στις ικανότητες του ΠΑΟΚ, αλλά τέσσερα γκολ στο Καραϊσκάκη δεν το φανταζόμουν».
«Φιλούσαν τα τζάμια της βιτρίνας!»
Τη διετία 1966-68 ο «Μεγαλέξανδρος» έκανε προπονήσεις και έδωσε κάποια φιλικά με τον Ολυμπιακό, ωστόσο δεν φόρεσε τη φανέλα του σε κανένα επίσημο ματς.
Στην προαναφερθείσα συνέντευξη αναφέρεται με πολλές λεπτομέρειες στο γεγονός που έμελλε να χωρίσει την Ελλάδα στη μέση και να προκαλέσει, επί της ουσίας, τη μεγάλη κόντρα μεταξύ των «ασπρόμαυρων» και των «ερυθρόλευκων».
Ο δημοσιογράφος είχε ρωτήσει τον Κούδα αν με χρήση της οκταετίας και σοβαρά οικονομικά ανταλλάγματα θα αποφάσιζε να κατηφορίσει εκ νέου στον Πειραιά.
«Εκατό τοις εκατό όχι. Στον Ολυμπιακό ποτέ. Όλη εκείνη η περίοδος είναι η πιο άσχημη της ζωής μου, γιατί εκείνη η ιστορία απέβη σε βάρος μου. Εκτός του ότι δεν έχω καλές αναμνήσεις από αυτήν την περίοδο, σκεφτείτε ότι έχασα σαν ποδοσφαιριστής δύο πολύτιμα χρόνια, μένοντας στο «ψυγείο», μετέωρος, χωρίς να παίζω».
Περασμένα, ξεχασμένα. Οι φίλοι του ΠΑΟΚ δέχθηκαν γρήγορα με αγάπη τον Κούδα, όπως μαρτυρά ένα περιστατικό μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας το 1972.
«Κάηκε το πελεκούδι στη Θεσσαλονίκη. Ανάμεσα σ’ αυτό το παραλήρημα ενθουσιασμό των ΠΑΟΚτσήδων υπήρξαν και ορισμένοι που εκείνο το βράδυ πήγαν στο μαγαζί μου και φιλούσαν τα τζάμια της βιτρίνας! Το περιστατικό το έμαθα μετά από μέρες και δεν ήμουν αυτόπτης μάρτυς, γιατί εκείνο το βράδυ δεν επέστρεψα στη Θεσσαλονίκη με την υπόλοιπη αποστολή της ομάδας».
Για το μέλλον του είχε πει ότι θέλει να σπουδάσει προπονητική στο εξωτερικό και να παραμείνει στον χώρο, προκειμένου να μεταφέρει όσα γνωρίζει για το άθλημα σε νέα παιδιά.
Όταν ρωτήθηκε για τα κέρδη του από το ποδόσφαιρο, είχε απαντήσει ότι είχε βγάλει «μάλλον περισσότερα από 5.000.000 δραχμές», αλλά στάθηκε στο γεγονός ότι αν παίκτης τραυματιζόταν εκείνη την εποχή, δεν έπαιρνε αποζημίωση.
Επίσης είπε: «Πρόπερσι μόνο είχα κερδίσει 620.000 δραχμές. Ξέρετε πόσα μου πήρε η Εφορία; Γύρω στις 240.000 δραχμές».
Ο δημοσιογράφος του έκανε μια υποθετική ερώτηση – αν σε περίπτωση που ήταν εργάτης επέλεγε να δίνει χρήματα κάθε Κυριακή για να παρακολουθήσει ποδόσφαιρο και ο Κούδας αποκρίθηκε: «Αν ήταν το χόμπι μου, φυσικά. Είναι ένα φάρμακο, όπως η ζαχαρίνη για τους διαβητικούς».
Η τηλεοπτική συνέντευξη του Γιώργου Κούδα στο Sport-Retro.gr
Ποδόσφαιρο
Πορτοκαλί και άλλα