27 Αυγούστου 1967
Ο Ολυμπιακός ρίχνεται την Τρίτη (12/9, 21:45) στη μάχη της φάσης των ομίλων του εφετινού Champions League, όπου αντιμετωπίζει για πρώτη φορά στην Ιστορία του τη Σπόρτινγκ Λισαβόνας.
Οι «ερυθρόλευκοι» έχουν διασταυρώσει τα ξίφη τους με 3 πορτογαλικές ομάδες σε επίπεδο επίσημης διοργάνωσης: με την Μπενφίκα, την Πόρτο και την Αρούκα.
Η πρώτη φορά, όμως, που ο Ολυμπιακός μονομάχησε με εκπρόσωπο της ιβηρικής χώρας χρονολογείται πριν από ακριβώς μισό αιώνα και, μάλιστα, τέτοια εποχή.
Οι πρωταθλητές Ελλάδας είχαν ταξιδέψει στον Καναδά για μία σειρά φιλικών αναμετρήσεων, η σημαντικότερη εκ των οποίων κόντρα στην Ίντερ.
Το τελικό 2-2 απέναντι στην κορυφαία ευρωπαϊκή ομάδα του 1964 και του 1965 είχε προκαλέσει πάταγο και, όπως είναι φυσικό, είχε επισκιάσει τα άλλα 2 ματς που έδωσε το συγκρότημα του θρυλικού Μάρτον Μπούκοβι.
Πριν και μετά από την αναμέτρηση με τους «νερατζούρι», ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε την Αγκρένσε, η οποία μάλιστα έδινε διεθνή φιλικό αγώνα για πρώτη φορά στην Ιστορία της.
Στις 27 Αυγούστου 1967, οι «ερυθρόλευκοι» επιβλήθηκαν 6-1 της ομάδας από τα Νησιά Αζόρες με σκόρερ τους Γιώργο Σιδέρη (4’, 43’, 75’), Κώστα Πολυχρονίου (7’, 78’), Νίκο Γιούτσο (23’).
Το γκολ της τιμής για την Ανγκρένσε στο φιλικό ματς του Τορόντο (σ.σ. το παρακολούθησαν περισσότεροι από 7.000 θεατές) σημειώθηκε στο 70ό λεπτό από τον Χόρχε Λαουρεάνο.
Μία εβδομάδα αργότερα, αυτή τη φορά στο Μόντρεαλ, ο Ολυμπιακός κλήθηκε να αντιμετωπίσει ξανά τον πορτογαλικό σύλλογο, με νωπές τις δάφνες από το 2-2 κόντρα στην Ίντερ.
Η εξέλιξη ήταν ανάλογη με εκείνη του πρώτου αγώνα, απλώς το 6-1 μετατράπηκε σε 7-2 και πάλι με πρωταγωνιστή τον Σιδέρη, ο οποίος βρήκε δίχτυα στο 55’, το 58’ (πέν.) και το 78’.
Ο Πολυχρονίου έκανε την αρχή στο 11’, ο Γιούτσος έβαλε δύο γρήγορα γκολ (στο 15’ και το 17’) και ο Λεβαντής προσέθεσε το όνομά του στη λίστα των σκόρερ με τη συμπλήρωση μιας ώρας ματς.
Το μόνο που κατάφεραν οι άσοι της Αγκρένσε ήταν να παραβιάσουν δύο φορές εντός λίγων δευτερολέπτων την «ερυθρόλευκη» εστία (73’ πέν. Φερέιρα, 74’ Μάριο Κόστα), όταν πια τα πάντα είχαν κριθεί.