Γιώργος Χρονόπουλος

Οι μεγάλες τραγωδίες που έχουν συμβεί κατά καιρούς σε αθλητικούς χώρους, σοκάρουν και μένουν πάντα στη μνήμη ως παραδείγματα προς αποφυγή. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει άλματα προς όφελος της ασφάλειας θεατών και αθλητών, αλλά υπάρχουν και περιστατικά, τα οποία δεν μπορούν να προβλεφθούν με κανέναν τρόπο.

H θρυλική νίκη της Κύπρου επί της Ισπανίας το 1998 αποτελεί την κορυφαία στιγμή στην ιστορία της εθνικής ομάδας, δεδομένου ότι ποτέ δεν έχει πανηγυρίσει πρόκριση σε τελική φάση. Η προ εικοσαετίας 5η Σεπτεμβρίου θα μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό των φιλάθλων ως η μέρα που για πρώτη φορά το νησί τους έγινε έστω και για λίγο το ποδοσφαιρικό επίκεντρο του κόσμου.

Οι εκπλήξεις στα ομαδικά σπορ πάντα δημιουργούν θαυμασμό, συμπάθεια, ίντριγκα και ταξιδεύουν στον χρόνο χωρίς να χάνουν τη λάμψη τους. Όπως έκανε εξάλλου και η ιστορία του Δαβίδ με τον Γολιάθ. Λίγες, όμως, είναι αυτές που προκαλούν τόσο μεγάλες αλλαγές στην αντίληψη του κόσμου για ένα άθλημα. Μία εξ αυτών ήταν η νίκη της Αργεντινής επί των ΗΠΑ το 2002.

Ένα δικό του χαμένο πέναλτι διαιώνισε μία κατάρα που τελικά έσπασε ο ίδιος ως τεχνικός της Αγγλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας το 2018. Μία διαφήμιση-σταθμός που έδωσε χρώμα στην θλίψη των Άγγλων και τον εξιλέωσε μέσω του χιούμορ και του αυτοσαρκασμού. Ο Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ γίνεται 48 χρονών.

«Ο αθλητισμός ενώνει», λέει το ρητό, το οποίο είναι πέρα για πέρα αληθινό, ακόμη κι αν υπάρχουν πολλά παραδείγματα περί του αντιθέτου. Με αφορμή τη συμπλήρωση 19 ετών από το φιλανθρωπικό φιλικό αγώνα ΠΑΟΚ-Γαλατάσαραϊ, το Sport-Retro.gr παρουσιάζει μία ατράνταχτη δικαίωση αυτού του γνωμικού.

Ο Ολυμπιακός έκανε το χρέος του απέναντι στην Μπέρνλι και προκρίθηκε στους ομίλους του Europa League. Αυτό έμοιαζε σε πολλούς αυτονόητο, ειδικά μετά το 3-1 του πρώτου ματς στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», αλλά στην πραγματικότητα κάθε άλλο παρά σύνηθες είναι μια ελληνική ομάδα να ρίχνει στο καναβάτσο μια αγγλική σε νοκ-άουτ φάση ευρωπαϊκής διοργάνωσης.

Ο Καρλ Λιούις ήταν ο άνθρωπος που κατέκτησε τα πάντα στον στίβο, αν και αυτό έχει ακουστεί για πολλούς, με τελευταίο τον βιονικό Γιουσέιν Μπολτ. Το θέμα, όμως, με τον Αμερικανό είναι το γεγονός ότι έκανε κάθε παράστασή του, από το μαγικό 1984 που σάρωσε τα πάντα μέχρι το μεγαλειώδες κλείσιμο το 1996 στην Ατλάντα, να φαίνεται μοναδική.

Ξεκινά καλά και μετά από 150 μέτρα είναι μέσα σε όσους προπορεύονται αλλά ξαφνικά σταματάει. «Όλα πήγαιναν άψογα. Είχα επιτύχει την καλύτερη εκκίνηση απ’ όλους και ετοιμαζόμουν μετά την πρώτη στροφή να επιταχύνω στο μέγιστο, αλλά εκεί ένιωσα ένα τράβηγμα». Ο Ρέντμοντ πιάνει το ισχίο του και πέφτει στα γόνατα κλαίγοντας...

Η Γαλλία στέφθηκε ξανά Παγκόσμια Πρωταθλήτρια μετά από 20 χρόνια, έχοντας στο τιμόνι τον Ντιντιέ Ντεσάμπ, τον αρχηγό εκείνης της φοβερής ομάδας του 1998 που είχε κατακτήσει την κορυφή. Οι "μπλε" είχαν για οδηγό εκείνη την επιτυχία αλλά το ωραίο της υπόθεσης είναι ότι οι περισσότεροι παίκτες της τωρινής ομάδας δεν είχαν ζήσει καν εκείνη τη μεγάλη στιγμή. 

Η Γαλλία είναι η νέα Παγκόσμια Πρωταθλήτρια, καθώς την Κυριακή (15/7) επικράτησε 4-2 της Κροατίας στο στάδιο "Λουζνίκι" της Μόσχας. Αυτός είναι o τέταρτος μεγάλος τίτλος για την ομάδα του Ντιντιέ Ντεσάμπ, η οποία μετρά επίσης δύο παρουσίες σε τελικούς (Παγκόσμιο Κύπελλο 2006, Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 2016), κι όλα αυτά σε διάστημα 34 ετών.