Μπερντ Ροζεμάγερ: Απαρνήθηκε τη ναζιστική στολή, σκοτώθηκε για το Παγκόσμιο ρεκόρ

Μικρός, περιπετειώδης και, κυρίως, γρήγορος ήταν ο βίος του Μπερντ Ροζεμάγερ.

Στα τέλη του Ιανουαρίου του 1938, ο νιόπαντρος Γερμανός πιλότος σκοτώθηκε στην προσπάθειά του να καταρρίψει το παγκόσμιο ρεκόρ. Λίγες ημέρες νωρίτερα, είχε παραλάβει την πρώτη φωτογραφία με το νεογέννητο αγοράκι εκείνου και της αγαπημένης του Έλι Μπάινχορν.

Το Sport-Retro.gr παραθέτει την ενδιαφέρουσα πορεία ενός ανθρώπου που βρήκε… νύφη στο βάθρο ενός τσεχοσλοβακικού Grand Prix, πρόλαβε να κάνει περήφανο τον Φέρντιναντ Πόρσε, αλλά και όλους τους φιλελεύθερους ανθρώπους μιας και απαρνήθηκε τη στολή των Ναζί.

Δεν έμαθε κανονική οδήγηση

Ο Μπερντ Ροζεμάγερ γεννήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 1909 στο Λίνγκεν της βορειοδυτικής Γερμανίας και από τα παιδικά του χρόνια ήταν ξεκάθαρο ότι η ζωή του θα αφιερωθεί στους τέσσερις τροχούς.

Ο πατέρας του ήταν ιδιοκτήτης ενός γκαράζ και πωλητής ανταλλακτικών, όπου ο μικρός έμαθε τα μηχανικά μυστικά των αυτοκινήτων και των μοτοσικλετών.

Αρχικά, ο νεαρός Γερμανός δελεάστηκε από αγωνιστικά μοτοποδήλατα και στη συνέχεια έγινε μέλος της ομάδας Auto Union, χωρίς να έχει την παραμικρή εμπειρία από… γκάζια.

Το γεγονός ότι δεν είχε μπει στη διαδικασία να μάθει… παραδοσιακή οδήγηση αποδείχθηκε ευνοϊκό για την ολιγοετή καριέρα του, αλλά ούτως ή άλλως δεν θα ήταν αρκετό για να του σώσει τη ζωή.

Στις αρχές του 1930, ο Φέρντιναντ Πόρσε σχεδίασε ένα μοντέλο κεντρομήχανου αγωνιστικού αυτοκινήτου για λογαριασμό της Auto Union.

Ο Ροζεμάγερ, ο Τάτζιο Νουβολάρι από την Ιταλία και, σε μικρότερο βαθμό, ο πολωνικής καταγωγής συμπατριώτης του Χανς Στουκ μπορούσαν να τα… βγάλουν πέρα με αυτό το πολύ ταχύ και δύσκολο στην οδήγηση μονοθέσιο των 500 bhp (σ.σ. καθαρή απόδοση μηχανής, το μέτρο της ιπποδύναμης).

Επιπλέον, ο Γερμανός είχε εξελιχθεί σε έναν ιδιαίτερα εξειδικευμένο μηχανικό, με συνέπεια να δίνει τα φώτα του τόσο στον Πόρσε όσο και στον μηχανικό ανάπτυξης Έμπερχορστ, προκειμένου τα δημιουργήματα της Auto Union να γίνουν πιο γρήγορα και πιο εύχρηστα.

Έχασε ένα ελαστικό, κέρδισε πολλές μονομαχίες

Μία μεγάλη ατυχία στιγμάτισε τη μόλις δεύτερη συμμετοχή του Ροζεμάγερ σε Grand Prix και, μάλιστα, εντός έδρας (Νίρμπουργκρινγκ).

Ο Γερμανός πιλότος είχε προσπεράσει τον σπουδαίο Ρούντολφ Καράτσιολα και απείχε λίγα μέτρα από τον τερματισμό, όταν ξαφνικά έχασε ένα ελαστικό και συνάμα τον θρίαμβο.

Η κακή αυτή στιγμή, όμως, κάθε άλλο παρά επηρέασε τον Ροζεμάγερ, ο οποίος το 1935 θριάμβευσε στο Μπρνο και το 1936 στο Νίρμπουργκρινγκ, όπου έλαβε το προσωνύμιο «μάστερ της ομίχλης» λόγω του θολού τοπίου κατά τη διάρκεια της κούρσας.

Επιπλέον, το 1936 αναδείχθηκε νικητής στο ιταλικό και το ελβετικό Grand Prix, καθώς και σε λιγότερο γνωστές ή διοργανώσεις-φάντασμα όπως το, σπουδαίο για την εποχή, Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (1936), το ADAC Eifelrennen (1936, 1937), το Coppa Acerbo (1937), τον αγώνα του Doningtοn (1937) και το Vanderbilt Cup (1937).

Νικητής και… γαμπρός

Δεκαπέντε ημέρες πριν από τα 26^α του γενέθλια και, μάλιστα, στο πόντιουμ του τσεχοσλοβακικού Grand Prix, ο Ροζεμάγερ έμελλε να γνωρίσει τη γυναίκα των ονείρων του.

Η, κατά δύο χρόνια μεγαλύτερη, Έλι Μπάινχορν ήταν μία γνωστή αεροπόρος από το Ανόβερο, η οποία βρισκόταν στη χώρα για μερικές διαλέξεις και είχε προσκληθεί στον αγώνα από την Auto Union, προκειμένου να συγχαρεί τον νικητή.

Η Γερμανίδα δεν περίμενε ότι ο Ροζεμάγερ θα διέσχιζε πρώτος τη γραμμή του τερματισμού και όταν ήρθε η ώρα να του πει «μπράβο», ήταν επιφυλακτική.

«Παρακαλώ να είστε ευγενική. Πηγαίνετε να συγχαρείτε τον νεαρό. Είναι η πρώτη του νίκη, θα είναι τόσο χαρούμενος», της είπε ο υπεύθυνος επικοινωνίας της Auto Union.

Εκείνος τσιμπήθηκε με την αιθέρια (κυριολεκτικά λόγω επαγγέλματος) ύπαρξη, αλλά σε καμία περίπτωση δεν την κέρδισε με την ταχύτητα που θριάμβευσε στον πρώτο του αγώνα.

Αρχικά, της ζήτησε να του χαρίσει μία φωτογραφία της, έπειτα της πρότεινε να χορέψουν στο πάρτι που έγινε το ίδιο βράδυ, αργότερα τη συνόδευε σε κάθε πόλη που έδινε διαλέξεις, ενώ καμιά φορά… ταλαιπωρούσε και τους μηχανικούς της ομάδας του, οι οποίοι τον ακολουθούσαν.

Τελικά, την έπεισε να γευματίσουν, αλλά όταν αξίωσε ξανά μία φωτογραφία της, με την ατάκα «δεν φεύγω από το Βερολίνο αν δεν μου τη δώσεις, οι Γερμανίδες αεροπόροι πρέπει να κρατούν πάντα τον λόγο τους», εκείνη πέταξε… φαρμάκι για τη διαφορά ηλικίας τους.

«Δεν είμαι σταρ του κινηματογράφου για να κουβαλάω μαζί μου φωτογραφίες ούτε διευθύνω νηπιαγωγείο», αποκρίθηκε η Έλι και άφησε σύξυλο τον Μπερντ.

Ο επιμένων, όμως, νικά, όπως λέει και το περίφημο ρητό. Ο νεαρός οδηγός συνέχισε να την πολιορκεί, οι επισκέψεις στα θέατρα και τον ζωολογικό κήπο του Βερολίνου αυξήθηκαν και… κάπως έτσι στις 13 Ιουλίου 1936 ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου.

Δεν φόρεσε τη στολή των Ναζί

Εκείνος ατρόμητος πιλότος και εκείνη αεροπόρος, λάτρης της περιπέτειας. Αποτέλεσαν ένα διάσημο ζεύγος που έμελλε να αποκτήσει και πολιτικές προεκτάσεις.

Η ναζιστική Γερμανία αναζητούσε τέτοιου είδους… πελατεία και όταν ο Χάινριχ Χίμλερ, τότε αρχηγός των SS και της Αστυνομίας, αξίωσε από τον Ροζεμάγερ να γίνει μέλος της παραστρατιωτικής οργάνωσης, εκείνος δεν θα μπορούσε να απαντήσει αρνητικά…

Όλοι οι πιλότοι της χώρας υποχρεώθηκαν να ενταχθούν στο NSKK (σ.σ. παραστρατιωτική οργάνωση που αφορούσε τη λειτουργία και συντήρηση μοτοσικλετών και αυτοκινήτων), όμως ο θαρραλέος «μάστερ της ομίχλης» δεν φόρεσε ποτέ τη συγκεκριμένη στολή.

Τα 13άρια δεν του έφεραν γούρι…

Συνυφασμένη με τον αριθμό 13 ήταν η σύντομη ζωή του Γερμανού πιλότου, αρχής γενομένης από τον προαναφερθέν γάμο της 13^ης Ιουλίου 1936.

Δεκατρείς ημέρες αργότερα νίκησε στο Grand Prix του Νίρμπουργκρινγκ, στο ίδιο μέρος που θριάμβευσε για τελευταία φορά στις 13 Ιουνίου 1937.

Επιπλέον, η ύστατη νίκη του Ροζεμάγερ επιτεύχθηκε στο Donington Park της Αγγλίας, στη 13^η εκκίνηση της σεζόν.

«Ποτέ δεν πήγα στην ώρα μου…»

Το ευτυχισμένο ζεύγος πραγματοποίησε ένα ταξίδι στη Νότια Αφρική για λογαριασμό της Auto Union, γέλασε πολύ στα δοκιμαστικά και τα γυρίσματα που έγιναν, ενώ στις 12 Νοεμβρίου 1937 ήρθε στον κόσμο ο γιος τους: ο Μπερντ Τζούνιορ.

Νονός του έμελλε να γίνει ο πιλότος και φίλος των νιόπαντρων Τάτζιο Νουβολάρι, ενώ κατά την εφηβεία έγινε φίλος με τον Βόλφγκανγκ φον Τριπς, μετέπειτα οδηγό της Ferrari, o οποίος είχε την, ανάλογη, κακή τύχη του πατέρα του (σ.σ. σκοτώθηκε σε Grand Prix της Μόντσα).

Στις 25 Ιανουαρίου 1938, ο Μπερντ και η Έλι παρέλαβαν μία φωτογραφία με τον πατέρα να κρατά το 2,5 μηνών βρέφος στην οικία τους στο Σαρλότενμπουργκ του Βερολίνου. Ούτε που περνούσε από το μυαλό τους τι θα συνέβαινε τρεις ημέρες αργότερα…

Εκείνη την εποχή, οι γερμανικές ομάδες συγκεντρώνονταν σε έναν αυτοκινητόδρομο ανάμεσα στη Φρανκφούρτη και το Ντάρμσταντ, όπου οι πιλότοι έκαναν δοκιμαστικές κούρσες για 1 χιλιόμετρο.

Η Έλι επιθυμούσε σφόδρα να βρίσκεται στο σημείο, προκειμένου να καμαρώσει τον σύζυγό της να τρέχει σαν τον άνεμο, αλλά έπρεπε να ταξιδέψει στην Τσεχοσλοβακία για μία σημαντική διάλεξη.

Τα τελευταία λόγια στην αυτοβιογραφία της τραγικής συζύγου ήταν: «Ποτέ δεν πήγα στην ώρα μου στη Φρανκφούρτη».

Πέταξε για το Παγκόσμιο αλλά…

Ο Ροζενμάγερ έδινε μάχη με τον Καράτσιολα για το Παγκόσμιο ρεκόρ στη συγκεκριμένη απόσταση και οι πιθανότητες ήταν με το μέρος του από τη στιγμή που το μονοθέσιο ήταν βελτιωμένο σε όλους τους τομείς.

Ο αντίπαλος του 28χρονου πιλότου είχε ήδη καταγράψει 434,5χλμ/ώρα και εκείνος δεν ήθελε να μείνει με σταυρωμένα τα χέρια. Ήταν η ώρα του. Η τρίτη και τελευταία προσπάθεια.

Οι κακές καιρικές συνθήκες δεν πτόησαν τον ατρόμητο Ροζενμάγερ, ο οποίος πλησίαζε στη γραμμή του τερματισμού με μία τρομερή ταχύτητα περίπου 430χλμ/ώρα. Δυστυχώς, όμως, δεν έμελλε ποτέ να φτάσει στον στόχο του. Και κυρίως, δεν έμελλε να επιστρέψει στην αγκαλιά της οικογένειας που μόλις είχε δημιουργήσει.

Ξαφνικά, το μονοθέσιο ακολούθησε μία τρελή πορεία, αρχικά με κατεύθυνση το γρασίδι αριστερά, εν συνεχεία γύρισε απότομα, προσέκρουσε σε μία πέτρινη πινακίδα και κατόπιν σε δέντρα, προτού καταλήξει σε ένα ανάχωμα.

Ο Γερμανός πιλότος εκσφενδονίστηκε στον αέρα, το σώμα του έπεσε στην άκρη του δρόμου και λίγες στιγμές αργότερα η καρδιά του σταμάτησε να χτυπά. Ο γιατρός Γκλάζερ, ο οποίος έφτασε αμέσως κοντά του, δεν θα μπορούσε να κάνει το παραμικρό για να τον κρατήσει στη ζωή.

Από μία απρόβλεπτη αεροδυναμική επίδραση ή κάποιον ισχυρό άνεμο, είπαν, ότι προκάλεσε το ταξίδι του συζύγου και πατέρα προς την αιωνιότητα.

Δυσαρέσκεια για τους Ναζί

Ο αδικοχαμένος πιλότος πρόλαβε να τρέξει μόλις τρία χρόνια, ωστόσο το θάρρος, η ικανότητα στην οδήγηση και οι πρώτες νίκες ήταν αρκετά για να τον θρηνήσουν οι συμπατριώτες του.

Οι Ναζί, μάλιστα, δεν τήρησαν την επιθυμία της Έλι Μπάινχορν, η οποία προσδοκούσε σε μία απλή τελετή, αφού στελέχη τους έδωσαν το «παρών» στο νεκροταφείο Walfried Dahlem και, μάλιστα, εκφώνησαν επικήδειους λόγους.

Δημοσιεύματα της εποχής ανέφεραν ότι η χήρα είχε απειλήσει ότι θα αποχωρήσει (σ.σ. άλλα υποστήριξαν ότι το έκανε), εις ένδειξη διαμαρτυρίας για τις πολιτικές προεκτάσεις ενός τόσο προσωπικού γεγονότος.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ρούντολφ Ες και ο ίδιος ο Αδόλφος Χίτλερ είχαν αποστείλει συλλυπητήρια στη Γερμανίδα αεροπόρο για την απώλεια του συζύγου της.

Ο Μπερντ Ροζεμάγερ θάφτηκε κοντά στον Ερνστ φον Ντέλιους, φίλο και επίσης οδηγό της Auto Union, ο οποίος τον περίμενε από τις 26 Ιουλίου 1937.

Κι εκείνη; Η Έλι Μπάινχορν έζησε μέχρι τα 100 της χρόνια και μέχρι τότε φρόντιζε να υπάρχουν πάντα 13 τριαντάφυλλα στο Μνημείο του κάθε 28^η ημέρα από την έναρξη του έτους…