Έχει ζήσει (και από πρώτο χέρι) δύο από τα πιο ξακουστά ντέρμπι παγκοσμίως: το Μπόκα Τζούνιορς-Ρίβερ Πλέιτ και το Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός.

Ο λόγος για τον Χουάν Ραμόν Ρότσα, ο οποίος ήταν κάτοικος Αργεντινής με το 1979 και έκτοτε δεν έχει εγκαταλείψει την Ελλάδα, με εξαίρεση την περυσινή σεζόν που κοουτσάρισε τη Ρουχ Χορζόφ.

Το Sport-Retro.gr επικοινώνησε με τον σπουδαίο βετεράνο άσο και μετέπειτα προπονητή, με αφορμή το σαββατιάτικο Μπόκα-Ρίβερ για το Copa Libertadores και το κυριακάτικο Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός για τη Super League.

***

Έχετε συμμετάσχει τόσο σε ντέρμπι «αιωνίων όσο και σε superclásico της Αργεντινής. Τι ομοιότητες και διαφορές έχουν τα δύο αυτά ματς;

«Η μοναδική τους ομοιότητα είναι ότι είναι μεγάλα παιχνίδια στις χώρες που διεξάγεται το καθένα. Από εκεί και πέρα δεν υπάρχει καμία σύγκριση ούτε εντός ούτε εκτός γηπέδου. Το Μπόκα Τζούνιορς-Ρίβερ Πλέιτ είναι ένα ντέρμπι που παραλύει όλη τη χώρα, ενώ το συναίσθημα ξεχειλίζει κάθε φορά. Δεν παίζει κανένα ρόλο που απόψε θα είναι για το Copa Libertadores κι όχι για το πρωτάθλημα. Είναι κάθε φορά το ίδιο».

Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός: Το «ντέρμπι του Αποστολάκη»

Δηλαδή δεν υπάρχουν αντιστοιχίες ούτε στους οπαδούς;

«Καμία. Αν δεν το ζήσει κάποιος, δεν μπορεί να καταλάβει. Δεν θέλω να μειώσω το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός σε καμία περίπτωση. Έχω παίξει μπροστά σε 80.000 ανθρώπους στο ΟΑΚΑ σε ελληνικό ντέρμπι, αλλά το Μπόκα Τζούνιορς-Ρίβερ Πλέιτ δεν συγκρίνεται.

Στην Ελλάδα πολλές φορές έχουμε την τάση να μεγαλοποιούμε πράγματα και να θεωρούμε ότι ζούμε κάτι το οποίο δεν υπάρχει πουθενά αλλού, αλλά όποιος έχει παρευρεθεί έστω και ως φίλαθλος σε Μπόκα-Ρίβερ, θα καταλάβει τη διαφορά».

Τελικά πως αντικατοπτρίζονται οι διαφορές των οπαδών Ρίβερ και Μπόκα;

«Η Μπόκα είναι παραδοσιακά η ομάδα της των φτωχών, αλλά με τα χρόνια αυτά τα πράγματα αλλάζουν. Εγώ θεωρώ απλά πως οι οπαδοί της έχουν περισσότερο πάθος. Αν ρωτήσεις κάποιον που είναι Ρίβερ να σου πει τι ομάδα είναι, θα σου απαντήσει ‘Ρίβερ Πλέιτ’ απλά και λιτά, ενώ στην αντίθετη περίπτωση θα ακούσεις ένα ‘Μπόκα Τζούνιορς ρε!’

Από εκεί και πέρα αυτοί μας λένε ‘γουρούνια’ επειδή είμαστε ‘βρώμικοι’ από το λιμάνι κ.τ.λ. κι εμείς τους λέμε ‘κότες’ επειδή υποτίθεται ότι δεν έχουν ψυχή. Είναι όλα στα πλαίσια του πειράγματος, ακόμα κι αν για κάποιους σημαίνουν κάτι παραπάνω. Εγώ ποτέ δεν υπήρξα ακραίος».

Παναθηναϊκοί και Ολυμπιακοί σύμμαχοι στην καταστροφή της Λεωφόρου. Ο Μιχάλης Βουτσαράς στο Sport-Retro.gr

Θα το χαρακτηρίζατε το μεγαλύτερο ντέρμπι στον κόσμο;

«Σίγουρα είναι από τα μεγαλύτερα. Εγώ πάντως θεωρώ ως μεγαλύτερο ντέρμπι που έχω παίξει το Ροζάριο-Νιούελς Ολντ Μπόις. Εκεί μιλάμε για μία πόλη που χωρίζεται στα δύο και αν κάνεις το λάθος να κυκλοφορήσεις σε λάθος μέρος φορώντας τα διακριτικά της λάθος ομάδας, θα μπλέξεις σίγουρα. Είναι μία περίπτωση που το μίσος υπερτερεί του πάθους για την ομάδα».

Ωστόσο τόσο στο Μπόκα-Ρίβερ όσο και στο Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός δεν γίνονται λίγα. Έτσι δεν είναι;

«Σίγουρα παντού υπάρχουν ακραίοι. Έχουν υπάρξει διάφορα άσχημα περιστατικά όπως πριν από τρία χρόνια που οι παίκτες της Ρίβερ δέχτηκαν επίθεση με σπρέι πιπεριού στη φυσούνα του γηπέδου και η Μπόκα τιμωρήθηκε, η τραγωδία της Θύρας 12 το 1968 που ήταν μία ιστορία κοντινή με τη Θύρα 7 το 1981 και άλλα.

Ακραίοι άνθρωποι που χάνουν το νόημα υπάρχουν παντού, αλλά δεν πρέπει να επισκιάζουν αυτούς που πραγματικά αγαπούν την ομάδα τους και το ποδόσφαιρο.

Ένας οπαδός της Μπόκα σήμερα που παρακολουθούσα ένα αργεντίνικο κανάλι έλεγε ‘σε ευχαριστώ Θεέ μου που με αξίωσες να ζήσω μία τόσο μεγάλη στιγμή’.

Tην ίδια στιγμή 50.000 άνθρωποι είχαν μαζευτεί να αποχαιρετήσουν το πούλμαν με την αποστολή της Ρίβερ που πήγαινε προς το ‘Μπομπονέρα’.

Αυτές οι στιγμές και το όμορφο ποδόσφαιρο που παίζεται σε τέτοια ματς πρέπει να θυμόμαστε και όχι τις ακρότητες».

Ο 22ος «νεκρός» της Θύρας 7 που γύρισε στον κόσμο των ζωντανών. Μία ανατριχιαστική ιστορία

Αυτό το Σαββατοκύριακο έχει Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός και Μπόκα Τζούνιορς-Ρίβερ Πλέιτ. Σας έχει μείνει κάποιο ντέρμπι χαρακτηριστικά από αυτά που ζήσατε;

«Από το Μπόκα-Ρίβερ έχω να θυμάμαι την μονομαχία μου με τον Χότα-Χότα Λόπες της Ρίβερ, που είχε γίνει και πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα ‘Gráfico’.

Από τα ελληνικά ντέρμπι επιλέγω ένα που έζησα ως προπονητής. Το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 2-3 για το Κύπελλο το 1995, όταν ο Βάντσικ απέκρουσε στις καθυστερήσεις το πέναλτι του Αλεξανδρή. Φοβερό ματς με ανατροπές και εμάς νικητές στο τέλος.

Ήταν η μεγαλύτερη χαρά που έζησα ως προπονητής του Παναθηναϊκού σε ντέρμπι. Ακόμα θυμάμαι την αντίδραση των οπαδών της ομάδας που κάθονταν πίσω από το τέρμα του Βάντζικ σε εκείνο το ματς».

Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός: Η ιστορία της Ριζούπολης

Το Μπόκα-Ρίβερ έχει πάντως μετακίνηση οπαδών, ενώ στην Ελλάδα αυτό δεν υφίσταται εδώ και πολλά χρόνια. Πώς σας φαίνεται το συγκεκριμένο μέτρο;

«Τώρα στους τελικούς του Copa Libertadores, πάντως, συμφώνησαν να μην έχει φιλοξενούμενους οπαδούς. Θυμάμαι παλιά όταν αγωνιζόμουν ότι και στη Λεωφόρο και στο ‘Καραϊσκάκη’ τους οπαδούς τους χώριζαν ένα καγκελάκι και δύο αστυνομικοί. Δεν ξέρω γιατί όλα έχουν πάει τόσο στραβά πλέον, αλλά δεν μπορώ να πιστέψω ότι γίναμε τόσο κανίβαλοι».

Νομίζω είναι προφανές ποιον θα υποστηρίξετε στους δύο αγώνες, αλλά αν μπορούσατε να παίξετε ξανά, ποιο ματς θα επιλέγατε;

«Είμαι με την Μπόκα και τον Παναθηναϊκό. Αρχικά βέβαια ας δούμε αν θα γίνει το ματς του Copa Libertadores γιατί τώρα παρακολουθώ ένα αργεντίνικο κανάλι και λέει ότι έχει πέσει τόση βροχή σήμερα, που ο αγωνιστικός χώρος του «Μπομπονέρα» είναι χάλια (σ.σ. τελικά όντως αναβλήθηκε).

Αν μπορούσα να παίξω ξανά σε ένα ντέρμπι, θα επέλεγα να ήταν ένα Μπόκα-Ρίβερ, ένα τόσο έντονο και μεγάλο ματς που θα παρακολουθήσει όλος ο πλανήτης. Παρ’ όλα αυτά ζω τόσα χρόνια στην Ελλάδα και αγαπώ τον Παναθηναϊκό, οπότε αν ήταν να νικήσει μόνο μία ομάδα, αυτή θέλω να είναι ο Παναθηναϊκός».