Ο Ντέβιντ Μπλατ αποτελεί το πρόσωπο των τελευταίων ημερών στον χώρο του ελληνικού μπάσκετ, αφού βρίσκεται ένα βήμα πριν από τη συμφωνία με τη διοίκηση του Ολυμπιακού.

Έχει ενδιαφέρον ο χρόνος να γυρίσει στις δεκαετίες του 1960 και του 1970, όταν ο Αμερικανός με ισραηλινή καταγωγή πραγματοποιούσε τα πρώτα του βήματα.

Γεννήθηκε στις 22 Μαΐου 1959 στη Βοστώνη, μεγάλωσε στο Φράμιγχαμ της Μασαχουσέτης και τα Σαββατοκύριακα επισκεπτόταν τη Συναγωγή.

Έδινε το «παρών» δύο φορές την εβδομάδα σε εβραϊκό σχολείο, ώσπου στις αρχές της δεκαετίας του 1970 ήρθε η ώρα για το μπαρ μίτσβα (τελετή ενηλικίωσης).

«Στο τέλος κάθε χρονιάς μας ζητούσαν να συγκεντρώσουμε χρήματα, προκειμένου να φυτευτούν δέντρα στο Ισραήλ. Αυτά, λίγο-πολύ, ήταν όσα με συνέδεαν μέχρι τότε με τη χώρα. Η μητέρα μου έλεγε ότι περίμενε μια Εβραία νύφη. Αυτό ήταν το καθεστώς που μεγάλωσα.

Δεν ήρθα στο Ισραήλ για σιωνιστικούς σκοπούς, αλλά ήμουν τυχερός γιατί στο Ισραήλ έγινα περισσότερο Εβραίος και Σιωνιστής», έχει σχολιάσει σχετικά για το παρελθόν του.

 

Στα βήματα του… Αχιλλέα

Ο Ντέιβιντ Μπλατ έμαθε μόνος του να μιλά εβραϊκά, ενώ όπως έχει πει ο ίδιος, δεν τα καταφέρνει εξίσου καλά με τη γραφή και είχε δηλώσει μετανιωμένος (και ελαφρώς αμήχανος) που δεν παρακολούθησε το ουλπάν, όπως έκαναν οι περισσότεροι μετανάστες.

Οικογενειακώς, πάντως, υπήρχε ταλέντο στην εκμάθηση ξένων γλωσσών, αν κρίνει κανείς από το γεγονός ότι «η μία μου αδερφή μιλά πέντε ή έξι γλώσσες και η άλλη τέσσερις», όπως έχει επισημάνει.

Ο Ντέιβιντ Μπλατ σπούδασε αγγλική λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, όπου παράλληλα άρχισε να παίζει μπάσκετ.

«Όντας φοιτητής λογοτεχνίας και με την «Ιλιάδα» να αποτελεί ένα από τα βιβλία που έχουν ασκήσει τεράστια επιρροή στη ζωή μου, ήταν απολύτως φυσιολογικό ότι θα ακολουθήσω τα βήματα του ήρωά μου, του Αχιλλέα, και θα ολοκληρώσω την καριέρα μου λόγω ρήξης Αχιλλείου τένοντα».

Τη δεύτερη χρονιά του στο Πανεπιστήμιο, έπειτα από ένα ματς με την Κολούμπια, τον προσέγγισε ένας προπονητής που προερχόταν από κιμπούτς (σ.σ. συλλογική ισραηλινή κοινότητα που βασίζεται στη γεωργία) του Γκαν Σμούελ και ονομαζόταν Μπομπ Γκόνεν.

 

«Τι; Δεν έχεις ρολόι;»

Από το 1979 ο Μπλατ άρχισε να βλέπει με καλό μάτι το ενδεχόμενο να μετακομίσει στο Ισραήλ, προκειμένου να ακολουθήσει επαγγελματική καριέρα και, κατ’ επέκταση, να ριζώσει.

Εξάλλου, όπως έχει πει σε συνέντευξη, παρά τα κουσούρια τους, οι Εβραίοι είναι ιδιαίτερα δοτικοί άνθρωποι: «Αν ρωτήσεις έναν Αμερικανό ‘τι ώρα είναι;’, θα σου απαντήσει, θα τον ευχαριστήσεις και όλα καλά. Αν ρωτήσεις έναν Εβραίο ‘τι ώρα είναι;’, θα σου απαντήσει ‘τι, δεν έχεις ρολόι;’. Αλλά αν σε φιλοξενήσουν στο σπίτι τους, θα σου προσφέρουν τα πάντα και θα σου συμπεριφερθούν με τον καλύτερο τρόπο».

Αναφορικά με την απόφασή του να μετακομίσει στο Ισραήλ έχει σχολιάσει: «Συνειδητοποίησα ότι δεν έκανα για το ΝΒΑ και ήθελα να συνεχίζω να παίζω μπάσκετ επαγγελματικά για οικονομικούς λόγους, αλλά κυρίως γιατί μου άρεσε το παιχνίδι.

Ο Γκόνεν μου είπε ότι δεν παίζω τόσο άσχημα και ήθελε να με πάρει μαζί του. Μου πρότεινε να εργαστώ εθελοντικά στο κιμπούτς, να αποκτήσω εμπειρίες στο Ισραήλ και να μάθω το μπάσκετ του. Δεν δίστασα, το είδα ως ευκαιρία.

Η μητέρα μου ήθελε να συνεχίσω τις σπουδές ως νομικός και να μην πάω στο Ισραήλ. Τελικά ήρθα και με υποδέχθηκαν με θέρμη. Μία οικογένεια, οι Λεβί, με πήρε υπό την προστασία της και μου συμπεριφέρθηκε, όπως μόνο οι Ισραηλινοί μπορούν. Αισθανόμουν τόσο καλά με αυτό».

 

Χρυσό στους Εβραϊκούς Ολυμπιακούς Αγώνες

Το διάστημα 6-16 Ιουλίου 1981 διεξήχθησαν στο Ισραήλ οι 11οι Maccabiah Games, γνωστοί και ως Εβραϊκοί Ολυμπιακοί Αγώνες, υπό την παρουσία 3.450 αθλητών από 30 διαφορετικά έθνη.

Ο Ντέιβιντ Μπλατ συμμετείχε με την εθνική ομάδα μπάσκετ των ΗΠΑ και, μάλιστα, κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο.

«Ήξερα ότι θα ενταχθώ σε κάποια ισραηλινή ομάδα, επειδή αισθάνθηκα δεμένος με τους ανθρώπους», έχει πει σχετικά ο Αμερικανός, ο οποίος χαρακτήρισε τη θητεία του στις ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις της χώρας ως μία από τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής του.

«Εκείνη την εποχή ήμουν στη Χαποέλ Ιερουσαλήμ και, πραγματικά, ήθελα να συνεχίσω να παίζω. Η ειδικότητά μου ήταν προμηθευτής τροφίμων στη βάση του Σνέλερ», υπερθεμάτισε.

Ερωτηθείς για τη γεύση της μετανάστευσης, ο Μπλατ έχει πει: «Υπάρχουν τόσα όμορφα πράγματα για να είσαι μετανάστης στο Ισραήλ, διότι ο Ιουδαϊσμός μας φέρνει πιο κοντά και μας χαρίζει  το συναίσθημα ότι είμαστε πραγματικά όλοι μαζί.

Αναμφίβολα, η γλώσσα και η προφορά μου με κάνουν να φαίνομαι διαφορετικός. Επίσης, οι Αιθίοπες και οι Νοτιοαμερικανοί έχουν τη δική τους κουλτούρα. Όλο αυτό μου προσδίδει κάτι όμορφο και ιδιαίτερο”.

 

«Μια μέρα θέλω να κοουτσάρω στο ΝΒΑ»

O Ντέιβιντ Μπλατ αγωνίστηκε από το 1977 μέχρι το 1981 στους Πρίνστον Τάιγκερς, την ομάδα δηλαδή του Πανεπιστημίου που φοίτησε, υπό τις οδηγίες του Πιτ Κάριλ και, μάλιστα, πέρασε ένα σεβαστό διάστημα με το περιβραχιόνιο στο μπράτσο του.

Έκτοτε, κι αφού προηγήθηκαν οι Maccabiah Games, φόρεσε τη φανέλα έξι ισραηλινών ομάδων από το 1981 μέχρι το 1993, όταν σε ηλικία 34 ετών αποσύρθηκε από τη δράση λόγω του προαναφερθέντος προβλήματος τραυματισμού.

Τότε άρχισε η σπουδαία προπονητική του πορεία στον πάγκο της Χαποέλ Γκαλίλ Ελιόν, όπου μεταξύ άλλων υπήρξε προπονητής του Τζακ Μόρτον.

«Ήρθαμε πιο κοντά επειδή εκεί δεν υπήρχε τίποτα για να ασχοληθείς. Βρισκόμασταν κοντά στα υψίπεδα του Γκολάν στα σύνορα με τον Λίβανο. Και θυμάμαι ένα βράδυ να μου λέει ‘μια μέρα θέλω να έχω την ευκαιρία να κοουτσάρω στο ΝΒΑ’.

Εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσα να καταλάβω ότι μιλά σοβαρά. Όταν συνήθιζε να μου κάνει σχετική κουβέντα, εγώ μέσα μου αντιδρούσα με σκέψεις όπως ‘οκ, αυτός είναι ευσεβής πόθος, ένα όνειρο θερινής νυκτός’», έχει αποκαλύψει ο Μόρτον.

Ένας άλλος άσημος άσος, ο Τζόζεφ Μακίν, είχε λάβει μέρος σε ένα καμπ με παίκτες του Πρίνστον στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και έχει περιγράψει τι θυμάται από τον πόιντ γκαρντ Μπλατ.

«Ήταν ένας πολύ έντονος τύπος με καλή φυσική παρουσία και αθλητικό κορμί. Αγωνιστήκαμε σκληρά, ήταν πολύ απαιτητικός και έδειχνε σαν να είναι ο προπονητής», ήταν τα λόγια του.

***

Εν τέλει, έκανε πράξη την επιθυμία που είχε εκφράσει πολλάκις στον Μόρτον, αφού μεταξύ άλλων υπήρξε προπονητής του ΛεΜπρον Τζέιμς στους Κλίβελαντ Καβαλίερς.

ΒONUS: Ένα ρετρό video με πρωταγωνιστή τον Ντέιβιντ Μπλατ