«Όλο τον χρόνο τής δίνετε… σφαλιάρες και τώρα θέλετε να πανηγυρίσει για χάρη σας; Νάπολη, μόνο εγώ σε αγαπούσα από πάντα. Είμαι έτοιμος να παλέψω», είπε ο Ντιέγκο Μαραντόνα στο Παγκόσμιο Κύπελλο 1990.
Στον ημιτελικό, η διοργανώτρια Ιταλία θα αντιμετώπιζε την Αργεντινή στην έδρα της Νάπολι, της ομάδας που μεγαλουργούσε ο, κατά πολλούς, κορυφαίος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών εκείνη την περίοδο.
Ο «Πίμπε ντ’ Όρο» είχε κρίνει ότι οι κάτοικοι της πόλης του ιταλικού Νότου έπρεπε να υποστηρίξουν την πατρίδα του, επειδή δέχονταν την περιφρόνηση της κυβέρνησης σε καθημερινή βάση.
Ανήμερα των 59 γενεθλίων του Ντιέγκο Μαραντόνα, το Sport-Retro.gr παραθέτει μία συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα «Stampa Sera» που παραχωρήθηκε μία ημέρα πριν από τον περίφημο ημιτελικό.
***
«Μετά το χαμένο πέναλτι, το μόνο που ήθελα ήταν να κρυφτώ μέσα στην… μπάλα», δήλωσε ο Ντιέγκο Μαραντόνα μετά την ολοκλήρωση του ματς με τη Γιουγκοσλαβία, για τη φάση των «8» του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1990.
Η Αργεντινή κατάφερε να προκριθεί στη διαδικασία των πέναλτι και στον ημιτελικό θα αντιμετώπιζε τη διοργανώτρια Ιταλία, η οποία παραδοσιακά διέθετε εκπληκτική ομάδα.
Ο Μαραντόνα ποτέ δεν έκρυψε ότι επιθυμούσε η χώρα του να διασταυρωθεί με τη «σκουάντρα ατζούρα», καθώς το παιχνίδι θα διεξαγόταν στην έδρα της Νάπολι και οι φίλαθλοι θα διχάζονταν ως προς το ποια ομάδα θα έπρεπε να υποστηρίξουν.
Τη γενέτειρά τους ή την πατρίδα του ανθρώπου, χάρη στη συμβολή του οποίου οι «παρτενοπέι» απέκτησαν φήμη και τίτλους; (σ.σ. μερικές εβδομάδες πριν από την έναρξη εκείνου του Mundial είχαν πανηγυρίσει το πρωτάθλημα).
Βέβαια, μεγαλύτερο όνειρο του Αργεντινού ήταν οι δύο ομάδες να κοντραριστούν στον τελικό του «Ολίμπικο» στις 8 Ιουλίου.
Μία ημέρα πριν από τον ημιτελικό, ο Μαραντόνα σηκώθηκε τρισευτυχισμένος. Στις 13:20 φώναξε από το παράθυρο του δωματίου του «ευχαριστώ, Μπουρουτσάγα», πιθανότατα επειδή είχε σκοράρει στον αγώνα με τη Σοβιετική Ένωση στη φάση των ομίλων, έχοντας για μουσική υπόκρουση το αγαπημένο του ισπανικό τραγούδι.
Λίγο αργότερα, κατέβηκε στο ισόγειο του ξενοδοχείου, προκειμένου να συναντήσει τους δημοσιογράφους για την καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου.
Παρά το γεγονός ότι έδειχνε να έχει αυτοπεποίθηση, ο Αργεντινός ήταν αγχωμένος, λόγω των αποδοκιμασιών των προηγούμενων ημερών.
Ένα μικρό τσιρότο στον αριστερό αστράγαλο επιβεβαίωνε ότι ένα πρόσφατο τραύμα άρχισε να επουλώνεται και το αιμάτωμα είχε σχεδόν απορροφηθεί.
Ο ίδιος μπορεί να τόνιζε ότι δεν θα καταφέρει να αφήσει μόνος του εκτός συνέχειας την Ιταλία, ωστόσο, η Αργεντινή είχε εναποθέσει τις ελπίδες πρόκρισης πάνω του.
Ντιέγκο Μαραντόνα 1986 (part I)
Ο «Πίμπε ντ’ Όρο» ήταν πανέτοιμος να παλέψει με την ψυχή του, αφενός μεν για να αποδείξει ότι δίκαια κατέχει τον τίτλο του καλύτερου ποδοσφαιριστή του κόσμου, αφετέρου δε για να χαρίσει στη χώρα του την πολυπόθητη πρόκριση στον τελικό.
Όπως και να είχε, ο Μαραντόνα θα πραγματοποιούσε τη 18η εμφάνισή του σε ματς Παγκοσμίου Κυπέλλου και θα ισοφάριζε το ρεκόρ του Μάριο Κέμπες.
Ας αναφερθούν, όμως, τα γεγονότα από την έναρξη της διοργάνωσης.
Η εικόνα της Αργεντινής στη φάση των ομίλων μόνο καλή δεν θα χαρακτηριζόταν, δεδομένου ότι τερμάτισε στην 3η θέση, ενώ στο εναρκτήριο ματς έχασε απρόσμενα από το Καμερούν του Ροζέ Μιλά που είχε μείνει με 9 παίκτες!
Στον επόμενο αγώνα, η «αλμπισελέστε» επικράτησε 2-0 της Σοβιετικής Ένωσης, η οποία αδικήθηκε από τον διαιτητή, όταν δεν αντιλήφθηκε ότι ο Μαραντόνα έκανε απόκρουση εντός περιοχής με το χέρι.
Στο τελευταίο ματς του γκρουπ, η Αργεντινή «ήρθε» ισόπαλη 1-1 με τη Ρουμανία.
***
-Έπειτα από την ήττα στο ματς με το Καμερούν, πίστευες ότι θα φτάσετε ψηλά;
«Φυσικά κι υπήρχε αισιοδοξία, αλλά τα προβλήματα που καλούμασταν να λύσουμε ήταν πολλά και σε καμία περίπτωση δεν θέλαμε να επαναλάβουμε τα ίδια λάθη. Με τη βοήθεια του Θεού καταφέραμε να συνεχίσουμε και θα αγωνιστούμε στην έδρα της Νάπολι.
Προκριθήκαμε με την αξία μας. Κανένας από εμάς δεν πίνει μαγικά φίλτρα. Είμαστε άντρες, πραγματικοί άντρες. Η Αργεντινή έχει καταγράψει εξαιρετική πορεία μέχρι σήμερα. Μπορεί να μην διαθέτει τους ποδοσφαιριστές του παρελθόντος, αλλά και οι τωρινοί είναι σίγουρα αξιόλογοι».
Ντιέγκο Μαραντόνα 1986 (part II)
Στη φάση των «16», η Αργεντινή κλήθηκε να αντιμετωπίσει την «αιώνια» αντίπαλό της Βραζιλία, η οποία έχασε απίστευτες ευκαιρίες και εν τέλει τιμωρήθηκε από τον Κλαούδιο Κανίγια που, έπειτα από εξαιρετική ασίστ του Ντιέγκο, έβαλε το μοναδικό γκολ της αναμέτρησης.
Βέβαια, σε αυτήν την πρόκριση υπάρχουν… σκιές, αφού σε μία διακοπή ο Μπράνκο ζήτησε ένα μπουκάλι νερό από τον αντίπαλο πάγκο, που φημολογείται ότι περιείχε μία ουσία που μείωσε αισθητά την απόδοσή του. Το περιστατικό αυτό πέρασε στην ιστορία ως το σκάνδαλο του «ιερού νερού».
-Η Ιταλία έχει το πλεονέκτημα επειδή αγωνίζεται στην έδρα της;
«Είχε ειπωθεί ότι η Αργεντινή θα αντιμετώπιζε προβλήματα στο ματς με τη Βραζιλία για τη φάση των «16» και με τη Γιουγκοσλαβία στα προημιτελικά.
Προτού αρχίσει το Παγκόσμιο Κύπελλο, ο Χούλιο Γκροντόνα (σ.σ. πρόεδρος της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας της Αργεντινής) ταξίδεψε με το τρόπαιο στην Ιταλία κι ο Αντόνιο Ματαρέζε (σ.σ. μέλος της οργανωτικής επιτροπής της διοργάνωσης) είναι τόσο σίγουρος ότι θα το κατακτήσουν που το έχει ήδη σηκώσει.
VIDEO: Το πρώτο γκολ του Ντιέγκο Μαραντόνα στο Παγκόσμιο Κύπελλο
Τελικά, η Βραζιλία αποκλείστηκε από την Αργεντινή, επομένως απαιτώ περισσότερο σεβασμό για τη χώρα μας».
-Πώς νιώθεις μετά τον τραυματισμό;
«Υπέφερα αρκετά στον αγώνα με τη Γιουγκοσλαβία στη Φλωρεντία, αλλά έκρινα ότι έπρεπε να πέσω στη μάχη. Δεν επικαλέστηκα τη δικαιολογία του αστραγάλου για να καθίσω στον πάγκο».
-Οι Ιταλοί λένε ότι ο Μαραντόνα φεύγει και το Παγκόσμιο Κύπελλο παραμένει…
«Η έχθρα αυτή έχει προκληθεί στο πρωτάθλημα και λόγω του Μαραντόνα, το μίσος μεταφέρεται και στην Αργεντινή. Σιχαίνομαι τον σοβινισμό. Σέβομαι τους πάντες».
***
Από την πρώτη στιγμή του Mundial, έλαμψε το άστρο του Σαλβατόρε Σκιλάτσι, που πέρασε ως αλλαγή στο πρώτο παιχνίδι της Ιταλίας με την Αυστρία και στο τέλος του τουρνουά κατέκτησε το «Χρυσό Παπούτσι» και τη «Χρυσή Μπάλα».
-Σε φοβίζουν οι αποφάσεις του διαιτητή;
«Όχι, αυτός που με φοβίζει είναι ο Σκιλάτσι, επειδή βρίσκει τα ‘καρέ’ των αντιπάλων με περίσσια άνεση. Σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο έχει σημειώσει ήδη 4 γκολ, ενώ στο παιχνίδι με την Ιρλανδία σκόραρε μία φορά, είχε ένα δοκάρι και ένα γκολ που ακυρώθηκε.
Ο άσος της Γιουβέντους μπορεί να θεωρείται η αποκάλυψη του τουρνουά, αλλά δεν είναι σε θέση να βγάλει νοκ-άουτ τον «βασιλιά».
Στην Ιταλία αποθέωναν αρχικά τον Βιάλι, τον οποίο εγώ εξακολουθώ να θαυμάζω, ώσπου τον ξέχασαν και στη θέση αυτού λατρεύουν κάποιον άλλον. Νομίζω ότι είναι λυπηρό…».
-Ποιος πιστεύεις ότι θα σε μαρκάρει;
«Βάσει λογικής ο προπονητής τους δεν θα αλλάξει αμυντικό προσανατολισμό απ’ τη μια στιγμή στην άλλη, οπότε θα με μαρκάρουν οι Φέρι και Βιέρκοβουντ. Πολλά είναι τα πιθανά σενάρια.
Η αλήθεια είναι ότι η Ιταλία αντιμετωπίζει κάποια προβλήματα, ωστόσο, ο Μπαρέζι είναι εκπληκτικός. Θα παλέψουμε σκληρά και θα βγάλουμε το 90λεπτο, θα το δείτε. Τα περισσότερα παιχνίδια κρίνονται στη μεσαία γραμμή. Λίγες είναι οι ομάδες που αποσπούν αποτελέσματα, στηριζόμενες στην άμυνά τους».
-Ο Ντε Νάπολι δήλωσε ότι δεν θα το κάνει όπως ο Αλεμάο, αλλά αν χρειαστεί θα σε ξαπλώσει κάτω. Τι λες για αυτό;
«Πήδηξα μπροστά στον Ντούνγκα και ο Αλεμάο μπορούσε να με σταματήσει μόνο με φάουλ. Την αγάπη μου στον Νάντο…».
-Θα «ραγίσεις» την καρδιά των κατοίκων της Νάπολης;
«Η επιστροφή μου στη Νάπολη με κάνει ιδιαίτερα χαρούμενο και το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θέλω να ‘ραγίσω’ την καρδιά κανενός. Πιστεύω, για την ακρίβεια είμαι σίγουρος, ότι το κοινό δεν θα πανηγυρίζει για την Ιταλία, επειδή σέβεται την εθνική ομάδα μου.
Λυπάμαι που οι κάτοικοι της Νάπολης ερωτώνται αν θα υποστηρίξουν τη χώρα τους, τη στιγμή που η συγκεκριμένη πόλη είναι περιθωριοποιημένη και δέχεται μονίμως… σφαλιάρες από ολόκληρη την Ιταλία.
Επειδή είναι φτωχή, η πόλη του ιταλικού Νότου αντιμετωπίζεται ρατσιστικά απ’ τον πλούσιο Βορά και παρά το γεγονός ότι οι κάτοικοί της θεωρούνται 364 ήμερες τον χρόνο ξένοι στην ίδια τους τη χώρα, μόνο για μία ημέρα καλούνται να υποστηρίξουν την πατρίδα.
Εγώ, ωστόσο, εκτιμώ τη Νάπολη όλο τον χρόνο. Θα έχουμε κοινό, όμως, αυτό δεν είναι αρκετό για να αφήσουμε εκτός διοργάνωσης την ομάδα του Βιτσίνι».
***
Η σκληρή αυτή δήλωση δεν επηρέασε τους Ιταλούς ποδοσφαιριστές, αλλά ούτε και τον Ατζέλιο Βιτσίνι, η διάθεση του οποίου ήταν ανεβασμένη, έπειτα από τη νίκη στο παιχνίδι κόντρα στην Ιρλανδία.
Ο προπονητής της «σκουάντρα ατζούρα» απάντησε στον Αργεντινό περισσότερο με υποτίμηση, παρά με μένος: «Δεν είναι δικός μου παίκτης, οπότε αυτά που λέει μου είναι παντελώς αδιάφορα. Οι ποδοσφαιριστές της Νάπολι κατάγονται από διάφορες χώρες του κόσμου, αλλά όταν αγωνίζεται η εθνική (σ.σ. Ιταλίας), τα γεωπολιτικά κριτήρια δεν παίζουν ρόλο».
Στις 3 Ιουλίου 1990, το «Σαν Πάολο» ήταν ασφυκτικά γεμάτο και προς απογοήτευση του Ντιέγκο, η συντριπτική πλειοψηφία των θεατών υποστήριζε την Ιταλία.
Οι διοργανωτές προηγήθηκαν με γκολ του Σκιλάτσι στο 17’, ωστόσο, στο 67ο λεπτό ο Κανίγια ισοφάρισε και παραβίασε την εστία της «σκουάντρα ατζούρα» για πρώτη φορά στο τουρνουά.
Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι ο Γάλλος διαιτητής Μισέλ Βοτρό (σ.σ. το 2011 αποκαλύφθηκε ότι δωροδοκήθηκε στον ημιτελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1984) κράτησε 8 λεπτά καθυστερήσεις, ισχυριζόμενος στη συνέντευξη Τύπου ότι το ρολόι του είχε σταματήσει.
Πολλοί πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο συνέβη για να βοηθήσει την Ιταλία να… καθαρίσει το παιχνίδι στην κανονική του διάρκεια.
Εν τέλει, η Αργεντινή προκρίθηκε στη διαδικασία των πέναλτι, με τον Μαραντόνα να σκορπάει τη θλίψη στο στάδιο που υπό άλλες συνθήκες λατρευόταν σαν θεός.
Για δεύτερη διαδοχική φορά, η ομάδα της Λατινικής Αμερικής διασταύρωσε τα ξίφη της στον τελικό με τη Δυτική Γερμανία, που αναδείχθηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια, καθώς νίκησε 1-0 με γκολ του Αντρέας Μπρέμε στο 85’ από το σημείο του πέναλτι.
Έπειτα από λίγους μήνες, η Ιταλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία αποφασίζει ξαφνικό έλεγχο ντόπινγκ, με τον Μαραντόνα να βρίσκεται θετικός σε κοκαΐνη.
Κάπως έτσι αποχαιρέτησε τη Νάπολι, ενώ από τότε η καριέρα του άρχισε να παίρνει τον κατήφορο…
Ποδόσφαιρο
Πορτοκαλί και άλλα