Η «Κάθε Κυριακή» για δεύτερη… Κυριακή στο Sport-Retro.gr! Σειρά αυτή τη φορά παίρνουν οι μεγάλες νίκες των ελληνικών ομάδων απέναντι σε εν ενεργεία ή wanna be ευρω-κατακτητές.
Ένα αφιέρωμα με αφορμή την επικράτηση του Ολυμπιακού επί της Τότεναμ, σαν σήμερα (8/11) το 1972, που καταλήγει μέχρι τον Άρη του 2010.
2ος γύρος Κυπ. UEFA 1972-73: Ολυμπιακός – Τότεναμ 1-0
Στις 8 Νοεμβρίου 1972, ο Ολυμπιακός νικά για πρώτη φορά στην ιστορία του αγγλική ομάδα, μετά τις προ επταετίας διπλές αναμετρήσεις με τη Γουέστ Χαμ στο πλαίσιο του Κυπέλλου Κυπελλούχων.
Οι «ερυθρόλευκοι» είχαν προκριθεί στον 2ο γύρο με δύο νίκες επί της Κάλιαρι (2-1 στην Ελλάδα, 1-0 στην Ιταλία), η οποία είχε διεκδικήσει μέχρι τέλους το πρωτάθλημα στη Serie A την προηγούμενη σεζόν, προτού καταλάβει την 4η θέση.
Στις 25 Οκτωβρίου, η ομάδα του Λονδίνου επιβεβαίωσε τον χαρακτηρισμό του φαβορί και τη διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων, αφού επιβλήθηκε με 4-0 στο «Γουάιτ Χαρτ Λέιν».
Οι Τζίμι Πιρς και Μάρτιν Τσίβερς ήταν ασταμάτητοι υπό τις οδηγίες του Μπιλ Νίκολσον, δίνοντας διαδικαστικό χαρακτήρα στη ρεβάνς.
Πάντως, η ομάδα του Λάκη Πετρόπουλου αποχαιρέτησε τη διοργάνωση με ψηλά το κεφάλι και με μια ιστορική νίκη, μπροστά σε σχεδόν 30.000 φιλάθλους στο Στάδιο Καραϊσκάκη.
Ο Ολυμπιακός προηγήθηκε ένα λεπτό πριν από τη λήξη του ημιχρόνου, έπειτα από δυνατό σουτ του Νίκου Γιούτσου και ασταθή απόκρουση του Πατ Τζένινγκς που εκμεταλλεύθηκε ο Ρομέν Αργυρούδης.
Το σκορ παρέμεινε 1-0 μέχρι το τέλος του αγώνα και πήρε σημαντική θέση σε μια από τις πιο ένδοξες στιγμές του συλλόγου, ασχέτως αν ο επαναληπτικός αποτέλεσε τυπική διαδικασία.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Λάκης Πετρόπουλος): Κελεσίδης, Γλέζος, Συνετόπουλος, Σιώκος, Αγγελής, Γκαϊτατζής, Δεληκάρης, Αργυρούδης, Λοσάντα, Γιούτσος, Τριαντάφυλλος (56’ Παπαδημητρίου).
ΤΟΤΕΝΑΜ (Μπιλ Νίκολσον): Τζένινγκς, Νέιλορ, Ντίλον, Ίνγκλαντ, Νόουλς, Έβανς, Πέριμαν, Πρατ, Πιρς, Τσίβερς, Γκίλζιν.
1ος γύρος Κυπ. UEFA 1980-81: Άρης – Ίπσουιτς 3-1
Στον 1o γύρο του Κυπέλλου UEFA της σεζόν 1980-81, ο Άρης υπήρξε εξαιρετικά άτυχος, καθώς κληρώθηκε με την πολύ ισχυρή τότε Ίπσουιτς, η οποία υπό την τεχνική καθοδήγηση του Μπόμπι Ρόμπσον βίωνε τις πιο ένδοξες στιγμές της ιστορίας της (FA Cup το 1978, 3η θέση πίσω από Λίβερπουλ και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τη σεζόν 1979-80, 2η πίσω από Άστον Βίλα την επόμενη, ξανά 2η πίσω από Λίβερπουλ τη μεθεπόμενη).
Οι «κίτρινοι», με τη σειρά τους, είχαν διατηρήσει τα βασικά γρανάζια (Ντίνος Κούης, Ντίνος Μπαλλής, Γιώργος Σεμερτζίδης) της καλοκουρδισμένης μηχανής που έφτασε μια ανάσα από την κατάκτηση του πρωταθλήματος την προηγούμενη χρονιά (ήττα από τον Ολυμπιακό στο μπαράζ τίτλου του Βόλου).
Στο πρώτο ματς επί αγγλικού εδάφους, η ομάδα της Θεσσαλονίκης γνώρισε βαριά ήττα με 5-1 και όλα έδειχναν ότι η ρεβάνς θα αποτελέσει τυπική διαδικασία.
Ο Άρης, όμως, στον επαναληπτικό του Καυτανζογλείου άρχισε ορμητικά και προηγήθηκε μόλις στο 4ο λεπτό με γκολ του Θαλή Τσιριμώκου.
Στο 22ο λεπτό, η ελληνική ομάδα διπλασίασε τα τέρματα με τον Κώστα Δράμπη και το γεμάτο γήπεδο άρχισε να σπρώχνει τους «κίτρινους» προς μια πρόκριση-θαύμα.
Ο Άρης έφτασε μια ανάσα από το όνειρο, όταν πέτυχε και τρίτο γκολ στο 65ο λεπτό με ανάποδη κεφαλιά του Θοδωρή Ζελιλίδη, αλλά παρά την τρομερή προσπάθεια, η Ίπσουιτς… δραπέτευσε με σουτ του Έρικ Γκέιτς στο 76ο λεπτό.
Στη συνέχεια της διοργάνωσης, η «αρμάδα» του Ρόμπσον έμελλε να κατακτήσει το Κύπελλο UEFA (σε διπλό τελικό απέναντι στην Άλκμααρ), το οποίο αποδείχθηκε το μοναδικό διεθνές τρόπαιο της μέχρι τώρα ιστορίας της.
ΑΡΗΣ (Μίχαλ Βίτσαν): Παντζιαράς, Μόκαλης, Χατζηαντωνίου (85’ Τ. Ζελιλίδης), Μιχαλήτσος, Βένος, Κούης, Θ. Ζελιλίδης, Μπαλλής (68’ Βάγγης), Τσιριμώκος, Δράμπης, Σεμερτζίδης.
ΙΠΣΟΥΙΤΣ (Ρόμπσον): Κούπερ, Μπέρλι, Μιλς, Όσμαν, Μπούτσερ, Γουόρκ, Τάισεν, Μιούρεν (87’ Μπίτι), Μάρινερ, Μπρέιζιλ (77’ Μακ Κολ), Γκέιτς.
1ος γύρος Κυπ. UEFA 1985-86: ΑΕΚ – Ρεάλ Μαδρίτης 1-0
Μία από τις πιο απρόσμενες και γλυκόπικρες νίκες της λίστας μας είναι η νίκη της ΑΕΚ επί της Ρεάλ Μαδρίτης τον Σεπτέμβριο του 1985.
Η «Ένωση» περνούσε μία δύσκολη φάση της ιστορίας της, αγωνιζόταν στο «ψυχρό» ΟΑΚΑ και όχι στο πάντα «καυτό» γήπεδό της στη Νέα Φιλαδέλφεια, απείχε από τη κατάκτηση του πρωταθλήματος 6 χρόνια κι έμελλε να παραταχθεί χωρίς τον καλύτερο της παίκτη, τον Θωμά Μαύρο.
Η τύχη δεν της χαμογέλασε, αφού μόλις στον 1ο γύρο του Kυπέλλου UEFA κλήθηκε να αντιμετωπίσει την προηγούμενη νικήτρια του θεσμού Ρεάλ Μαδρίτης, των Μίτσελ, Μπουτραγκένιο, Ούγκο Σάντσες, Χόρχε Βαλδάνο, Μανόλο Σαντσίς, Χοσέ Αντόνιο Καμάτσο και των άλλων αστέρων.
Οι «μερένγκες» παρουσιάστηκαν στην Ελλάδα με εμφανή χαλαρότητα, διόλου αγχωμένοι για τον επερχόμενο αντίπαλό τους, θαρρείς πως είχαν πάρει το κολάι.
Βλέπετε, στις δύο διοργανώσεις UEFA που κατέκτησε (1985 και 1986), η Ρεάλ κατάφερε σε πέντε περιπτώσεις να ηττηθεί στον πρώτο αγώνα και να πάρει την πρόκριση στον δεύτερο!
Το 1985 τα «θύματα» της πιο επιτυχημένης ομάδας σε επίπεδο Κυπέλλου Πρωταθλητριών / Champions League ήταν η Ριέκα, η Άντερλεχτ και η Ίντερ, ενώ το 1986 η Γκλάντμπαχ και ξανά η Ίντερ.
Η ΑΕΚ προστέθηκε σε αυτή τη λίστα, αφού προηγουμένως κατάφερε να νικήσει στον πρώτο αγώνα, στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας, μπροστά σε σχεδόν 40.000 φίλους της!
Μόλις στο 10ο λεπτό ο Παύλος Παπαϊωάννου πέρασε μία μπαλιά που όδευε προς τον τερματοφύλακα Χοσέ Μανουέλ Οτσοτορένα, αλλά η μπάλα βρήκε σε μία λακκούβα του αγωνιστικού χώρου.
Ο Μάρτον Εστερχάζι, με τη σειρά του, έκανε μια κίνηση προς την μπάλα που μπέρδεψε τον αντίπαλο κίπερ κι εκείνη κατέληξε στα δίχτυα!
Παρά το γεγονός ότι υπήρχε άπλετος χρόνος, η Ρεάλ Μαδρίτης δεν κατάφερε να βρει τον δρόμο προς τα δίχτυα και η ομάδα του Γιάτσεκ Γκμοχ έφτασε σε μία τεράστια νίκη!
Συνεπώς, οι «κιτρινόμαυροι» έγιναν η πρώτη ελληνική ομάδα που κατάφερε να νικήσει αυτόν τον θρυλικό αντίπαλο – κατά πολλούς κορυφαίο κλαμπ του κόσμου.
Στη ρεβάνς της Ισπανίας, πάντως, η Ρεάλ δεν είχε καμία διάθεση για παιχνίδια και ήδη από το 32ο λεπτό το σκορ ήταν 4-0 υπέρ της, μαρτυρώντας ότι δίκαια θεωρείτο φαβορί για το back to back.
Η τεράστια διαφορά δυναμικότητας δε χωρούσε αμφισβήτηση, το τελικό σκορ ήταν 5-0 υπέρ της και η ελληνική ομάδα έμεινε με την ανάμνηση της μεγάλης νίκης του πρώτου αγώνα.
ΑΕΚ (Γιάτσεκ Γκμοχ): Αρβανίτης, Χατζής, Αρμόδωρος, Μανωλάς, Γεωργαμλής, Καραγκιοζόπουλος, Δίντσικος, Πιας (60′ Ακριβόπουλος), Σάντμπεργκ, Εστερχάζι, Παπαϊωάννου (78′ Χατζόπουλος).
ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ (Λουίς Μολόνι Αρμπέλο): Οτσοτορένα, Γκορδίγιο, Σαντσίς, Τσέντο, Μαθέδα, Καμάτσο, Γκαγέγκο (46′ Βάθκεθ), Μίτσελ, Χουανίτο (77′ Βαλδάνο), Σάντσες, Μπουτραγκένιο.
Ημιτελική φάση Champions League 1995-96: Άγιαξ – Παναθηναϊκός 0-1
Όταν η συζήτηση πηγαίνει σε σπουδαίες ευρωπαϊκές νύχτες, το μυαλό των περισσότερων Ελλήνων φιλάθλων και, κυρίως, του Παναθηναϊκού πηγαίνει στην 3η Απριλίου 1996.
Το «τριφύλλι», με προπονητή τον Χουάν Ραμόν Ρότσα, είχε κάνει ήδη μία αξιοσημείωτη πορεία στο Champions League εκείνης της περιόδου.
Αφού απέκλεισε στα προκριματικά τη Χάιντουκ Σπλιτ, κληρώθηκε στους ομίλους με τις Ντινάμο Κιέβου, Πόρτο και Ναντ, προτού οι Ουκρανοί αποκλειστούν λόγω απόπειρας δωροδοκίας και αντικατασταθούν από την Άαλμποργκ.
Οι «πράσινοι» τερμάτισαν στην 1η θέση, με highlights το «διπλό» στο Οπόρτο (σκόρερ ο Δημήτρης Μάρκος) και την εντός έδρας νίκη επί της Ναντ, η οποία στη συνέχεια έφτασε, επίσης, μέχρι την ημιτελική φάση της διοργάνωσης.
Στον δρόμο του Παναθηναϊκού βρέθηκε η Λέγκια Βαρσοβίας των Μάρτσιν Μίετσελ (μετέπειτα παίκτης του Ηρακλή και του ΠΑΟΚ), Γκζέγκος Σαμοτούλσκι (ΠΑΟΚ), Τσέζαρι Κουχάρσκι (Ηρακλής), Γιάτσεκ Κάτσπσακ (ΑΕΛ, Παναιτωλικός), Λέσεκ Πις (ΠΑΟΚ, Καβάλα, Πανηλειακός), Τόμας Βιεστσίσκι (ΟΦΗ), Άνταμ Φέντορουκ (Καβάλα).
Ο πρώτος αγώνας στην Πολωνία έμεινε στις αναμνήσεις όλων για τον τραγικό αγωνιστικό χώρο (το χιόνι καλύφθηκε με κοπριά!), επομένως το ισόπαλο 0-0 ήρθε ως λογικό και επόμενο.
Στη ρεβάνς του ΟΑΚΑ ο Παναθηναϊκός ήταν εξαιρετικός και επικράτησε 3-0 της Λέγκια Βαρσοβίας, με τον Κριστόφ Βαζέχα να «σκοτώνει» δις τους συμπατριώτες του και τον Χουάν Χοσέ Μπορέλι να σημειώνει ένα περίτεχνο γκολ, δείγμα του ταλέντου του.
Στον ημιτελικό αντίπαλος ήταν η ομάδα φόβητρο του Άγιαξ, η ολλανδική «μηχανή» του Λουίς φαν Χάαλ, που την περασμένη σεζόν κατέκτησε χωρίς ήττα το ολλανδικό πρωτάθλημα και το Champions League!
Το ίδιο «τρομακτικός» ήταν και την επόμενη σεζόν, όπου παρέμενε αήττητος εκτός των συνόρων με 18 γκολ υπέρ και μόλις 1 κατά!
Σύμφωνα με τα προγνωστικά όλων, ο Παναθηναϊκός είχε ελάχιστες ελπίδες κόντρα στην παρέα του Έντβιν φαν ντερ Σαρ, του Ντάνι Μπλιντ, του Ρόναλντ ντε Μπουρ, του Μαρκ Όφερμαρς, του Έντγκαρ Ντάβιντς, του Γιάρι Λίτμανεν, του Πάτρικ Κλάιφερτ και των άλλων αστέρων.
Οι δύο ομάδες συναντήθηκαν 25 χρόνια μετά τον τελικό του «Γουέμπλεϊ» που είχε βρει νικητές τους Ολλανδούς του ανυπέρβλητου Γιόχαν Κρόιφ με 2-0, στο πλαίσιο της κατάκτησης των τριών διαδοχικών Κυπέλλων Πρωταθλητριών.
Με σφιχτή αμυντική προσέγγιση και εξαιρετική τακτική αντεπιθέσεων, ο Παναθηναϊκός άντεξε στην πίεση του «Αίαντα», κυρίως στις φάσεις του Νουάνκουο Κανού, και κατάφερε να «πονέσει» τον αντίπαλό του.
Πρώτα απείλησε με τον Γ.Χ. Γεωργιάδη και λίγο αργότερα, μετά από μια ξέφρενη κούρσα του Γιώργου Δώνη (απ’ όπου πήρε το παρατσούκλι «τρένο»), την ευκαιρία για γκολ είχε ο αρχισκόρερ Κριστόφ Βαζέχα, ο οποίος δεν άφησε περιθώριο αντίδρασης στον Έντβιν φαν ντερ Σαρ με το αριστοτεχνικό πλασέ του.
Η ομάδα του Χουάν Ραμόν Ρότσα «απέδρασε» από το Ολυμπιακό Στάδιο του Άμστερνταμ με εκείνο το γκολ και ανάγκασε τους κατόχους του τροπαίου στην πρώτη τους ήττα στη διοργάνωση σε δύο σεζόν!
Στον επαναληπτικό αγώνα στο κατάμεστο ΟΑΚΑ, εκείνο το βράδυ της 17ης Απριλίου 1996, ο Παναθηναϊκός προσπάθησε να υπερασπιστεί το υπέρ του προβάδισμα, αλλά δεν τα κατάφερε.
Ο Άγιαξ έδειξε την τεράστια ποιότητά του από το ξεκίνημα, όταν ο Γιάρι Λίτμανεν άνοιξε το σκορ μόλις στο 4ο λεπτό, έπειτα από εκτέλεση κόρνερ και αδράνεια στην άμυνα.
Παρ’ όλα αυτά, το επόμενο γκολ ήρθε στο 77ο λεπτό (πάλι από τον Φινλανδό) και μέχρι τότε η ελληνική ομάδα είχε ελπίδες να πάει τουλάχιστον τον αγώνα στην παράταση.
Τη χαριστική βολή έδωσε ένας μετέπειτα ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού, ο πιτσιρικάς τότε Νόρντιν Βόουτερ, ο οποίος με κοντινή προσπάθεια στο 86ο λεπτό έγραψε το τελικό 0-3.
Το όνειρο για συμμετοχή σε δεύτερο τελικό Champions League μετά από 25 χρόνια «έσβησε», αλλά η ελληνική ομάδα κράτησε αυτήν την τεράστια νίκη στο Άμστερνταμ ως ιστορική παρακαταθήκη.
Στη συνέχεια ο Άγιαξ ηττήθηκε από τη Γιουβέντους στα πέναλτι με 4-2 (1-1 η κανονική διάρκεια) και, κατ’ επέκταση, δεν κατάφερε να φτάσει στη δεύτερη σερί κατάκτηση.
ΑΓΙΑΞ (Λουίς φαν Χάαλ): Φαν ντερ Σαρ, Ράιζινγκερ, Μπλιντ, Φ. ντε Μπουρ, Μπογκάρντε, Λίτμανεν (76’ Μουσάμπα), Φίνιντι, Ντάβιντς, Κανού, Κλάιφερτ, Ρ. ντε Μπουρ.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (Χουάν Ραμόν Ρότσα): Βάντσικ, Αποστολάκης, Ουζουνίδης, Γ.Σ. Γεωργιάδης, Καλιτζάκης, Κολιτσιδάκης, Μπορέλι (83’ Μάρκος), Καπουράνης, Μαραγκός (62′ Γ.Χ. Γεωργιάδης), Δώνης, Βαζέχα (89’ Νιόπλιας).
Προημιτελική φάση Κυπέλλου UEFA 2002-03: Πόρτο – Παναθηναϊκός 0-1
Με φόρα από την περυσινή εκπληκτική πορεία, όπου βρέθηκε μια ανάσα πριν από την ημιτελική φάση του Champions League, ο Παναθηναϊκός επανέλαβε την ίδια διαδρομή, αλλά στη δεύτερη τη τάξει ευρωπαϊκή διοργάνωση.
Αφού απέκλεισε κατά σειρά τις Λίτεξ Λόβετς, Φενέρμπαχτσε, Σλόβαν Λίμπερετς, Άντερλεχτ με μόλις μία ήττα (σ.σ. κι ακόμα μία από τη βουλγαρική ομάδα, αλλά πέρασε στην παράταση) και συντελεστή τερμάτων 14-7, οι «πράσινοι» κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν την εκπληκτική Πόρτο του Ζοζέ Μουρίνιο, η οποία κατέκτησε εν τέλει το Κύπελλο UEFA εκείνη τη σεζόν αλλά και το Champions League την επόμενη.
Στις 13 Μαρτίου 2003, ο Παναθηναϊκός ταξιδεύει στο Οπόρτο και πανηγυρίζει για δεύτερη φορά μετά το «διπλό» του 1995 στους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης με το υπέροχο γκολ του Δημήτρη Μάρκου.
Η ομάδα του Σέρχιο Μαρκαριάν εμφανίστηκε ιδιαίτερα διαβασμένη και προσεκτική απέναντι στο καλοκουρδισμένο σύνολο των παικτών του Μουρίνιο, αφού όχι μόνο δε δέχθηκε γκολ, αλλά πήρε και τη νίκη που της έδινε πολύ σημαντικό προβάδισμα για την πρόκριση.
Στο 72ο λεπτό ο Άγγελος Μπασινάς εκτέλεσε φάουλ λίγο πιο μπροστά από τη μεσαία γραμμή και μετά από απομάκρυνση της άμυνας της Πόρτο, ο Γιαν Μικάελσεν πάσαρε πλάγια στον Γιόνας Κόλκα, ο οποίος με σέντρα βρήκε τον Εμάνουελ Ολισαντέμπε κι εκείνος με κεφαλιά άνοιξε το σκορ.
Ύστερα από μία εβδομάδα, η ομάδα του Σέρχιο Μαρκαριάν έχασε πολύ γρήγορα το προβάδισμα που είχε αποκτήσει, δεχόμενη γκολ στο 16’ από τον Ντερλέι και άλλο ένα δεύτερο από τον ίδιο στο 103’ της παράτασης.
Λέγεται ότι οι «πράσινοι» επικεντρώθηκαν στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος και άφησαν σε δεύτερη μοίρα την ευρωπαϊκή υπέρβαση, χάνοντας μια μοναδική ευκαιρία από τη στιγμή που θα αντιμετώπιζαν στα ημιτελικά τη Λάτσιο και στον τελικό τη Σέλτικ, αντίπαλοι αρκετά δυνατοί, αλλά όχι στον βαθμό που θα τρόμαζαν τον Παναθηναϊκό εκείνης της τριετίας.
ΠΟΡΤΟ (Ζοζέ Μουρίνιο): Μπαΐα, Ζόρζε Κόστα, Εμάνουελ, Ρικάρντο Κόστα, Φερέιρα, Κοστίνια (55’ Γιανκάουσκας), Ντέκο, Μανίς, Ντερλέι (55’ Αλένιτσεφ), Καπούτσο (46’ Πεϊσότο), Ποστίγκα.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (Σέρχιο Μαρκαριάν): Νικοπολίδης, Σεϊταρίδης, Κυργιάκος, Χένρικσεν, Φύσσας, Μπασινάς, Καραγκούνης (85’ Κωνσταντίνου), Μικάελσεν, Κόλκα, Λυμπερόπουλος (90’ Λίνκαρ), Ολισαντέμπε (85’ Γκούμας).
Φάση ομίλων Champions League 2004-05: Ολυμπιακός – Λίβερπουλ 1-0
Με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς να επιστρέφει στον πάγκο του, ο Ολυμπιακός είχε πολύ δύσκολη κλήρωση στη φάση των ομίλων του Champions League απέναντι στην αναγεννημένη Λίβερπουλ του Ράφα Μπενίτεθ, τη φιναλίστ της προηγούμενης διοργάνωσης Μονακό και την παραδοσιακή δύναμη στις αρχές των 00s Λα Κορούνια.
Έπειτα από τη «λευκή» ισοπαλία της πρεμιέρας στο «Ριαθόρ», οι «ερυθρόλευκοι» σημείωσαν μεγάλη νίκη στο «Γ. Καραϊσκάκης» με 1-0 επί της Λίβερπουλ, χάρη σε κεφαλιά του Ιεροκλή Στολτίδη από εκτέλεση φάουλ του Ριβάλντο στο 17ο λεπτό.
Σε ολόκληρη την αναμέτρηση, ο Ολυμπιακός ήταν εξαιρετικός στην ανασταλτική λειτουργία (δεν επέτρεψε σχεδόν καμία αξιοσημείωτη ευκαιρία στους «κόκκινους») και απειλητικός στο ανοικτό γήπεδο.
Μάλιστα, είχε τη δυνατότητα να διευρύνει το προβάδισμά του, ενώ απορρόφησε άνετα τη σχετική πίεση που δέχθηκε μετά την αποβολή του Τάσου Πάντου στο 84ο λεπτό του αγώνα.
Η ομάδα του Πειραιά πάλεψε μέχρι τέλους για την πρόκριση στην επόμενη φάση του Champions League, συμβιβαζόμενη εν τέλει με την 3η θέση και τη συνέχιση της πορείας στο Κύπελλο UEFA.
Κράτησε απόρθητο το «Γ. Καραϊσκάκης», καθώς και τα τρία εντός έληξαν 1-0 υπέρ του Ολυμπιακού, αλλά πλήρωσε την αδράνεια στο β’ ημίχρονο στο «Άνφιλντ», όπου προηγήθηκε με απευθείας εκτέλεση φάουλ του σπεσιαλίστα «Ρίμπο», προτού ηττηθεί 3-1 από εκείνη την «οβίδα» του Στίβεν Τζέραρντ.
Μάλιστα, στη συνέχεια της διοργάνωσης, με επικό comeback επί της Μίλαν στον τελικό της Κωνσταντινούπολης, η Λίβερπουλ επέστρεψε στον θρόνο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Ντούσαν Μπάγεβιτς): Νικοπολίδης, Μαυρογενίδης (71’ Βενετίδης), Πάντος, Ανατολάκης, Σούρερ, Στολτίδης, Καφές, Γεωργάτος (85’ Βάλλας), Ριβάλντο, Ζιοβάνι (71’ Γεωργιάδης), Οκκάς.
ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ (Ράφα Μπενίτεθ): Ντούντεκ, Χοσέμι (73’ Σισέ), Κάραχερ, Χίπια, Ρίισε, Φίναν, Τσάμπι Αλόνσο, Χάμαν (83’ Ντιαό), Γουόρνοκ (46’ Κιούελ), Λουίς Γκαρσία, Μπάρος.
Φάση ομίλων Champions League 2006-07: ΑΕΚ – Μίλαν 1-0
Είκοσι μόλις ημέρες μετά την πρώτη της νίκη στους ομίλους του Champions League, όταν επικράτησε 1-0 της Λιλ με γκολ του Νίκου Λυμπερόπουλου, η ΑΕΚ καταγράφει δεύτερη συνεχόμενη επιτυχία στο ΟΑΚΑ, αυτή τη φορά επί της θρυλικής Μίλαν του Κάρλο Αντσελότι, της τελευταίας φουρνιάς των «ροσονέρι» που κατέκτησε το συγκεκριμένο τρόπαιο.
Με 4 βαθμούς στο… σακούλι της (ήττες εκτός από Μίλαν, Λιλ, ισοπαλία εντός με Άντερλεχτ και «τρίποντο» εντός με Λιλ), η «Ένωση» βρισκόταν στην 3η θέση του ομίλου – συγκεκριμένα την περνούσαν οι Ιταλοί με 10 βαθμούς και οι Γάλλοι με 5, ενώ οι Βέλγοι είχαν μόλις 2.
Με νίκη απέναντι στην ομάδα του Μιλάνου που αγωνιζόταν με όλα της τα αστέρια, η ΑΕΚ εξασφάλιζε την πρόκριση στο Κύπελλο UEFA, αλλά είχε και σοβαρές πιθανότητες να περάσει στη φάση των «16».
Εκείνο το βράδυ της 21ης Νοεμβρίου 2006, το συγκρότημα του Λορένθο Σέρα Φερέρ παρουσιάστηκε όπως δεν περίμενε ούτε ο πιο αισιόδοξος Έλληνας φίλαθλος.
Με τον Ζούλιο Σέζαρ να σημειώνει το μοναδικό γκολ της αναμέτρησης (απευθείας εκτέλεση φάουλ στο 32ο λεπτό) και τον Στέφανο Σορεντίνο να επεμβαίνει όποτε χρειάζεται, η ΑΕΚ πέτυχε μια ιστορική νίκη, η οποία είχε και πολύ μεγάλη βαθμολογική σημασία.
Δύο εβδομάδες αργότερα, οι «ροσονέρι» θα αγωνίζονταν με μια τελείως διαφορετική ενδεκάδα και πολλές απουσίες κόντρα στη Λιλ, γνωρίζοντας την εντός έδρας ήττα με 2-0.
Σε συνδυασμό με την ισοπαλία (2-2) της ΑΕΚ στο Βέλγιο κόντρα στην Άντερλεχτ, η πρόκριση κατέληξε στα χέρια της γαλλικής ομάδας, χωρίς απαραίτητα να είναι καλύτερη.
ΑΕΚ (Λορένθο Σέρα Φερέρ): Σορεντίνο, Τσιρίλο, Παπασταθόπουλος, Δέλλας, Τζιωρτζιόπουλος (78’ Μόρας), Τόζερ (66’ Κυριακίδης), Ζήκος, Έμερσον, Μαντούκα, Ζούλιο Σέζαρ (86’ Χετεμάι), Λυμπερόπουλος.
ΜΙΛΑΝ (Κάρλο Αντσελότι): Ντίντα (78’ Κάλατς), Μπρόκι, Κοστακούρτα (46’ Γιανκουλόφσκι), Μαλντίνι, Μπονέρα, Γκουρκίφ, Πίρλο, Σέεντορφ, Κακά, Ολιβέιρα (70’ Μποριέλο), Ιντσάγκι.
Φάση ομίλων Europa Λιγκ 2010-11: Άρης – Ατλέτικο Μαδρίτης 1-0 / Ατλέτικο Μαδρίτης – Άρης 2-3
Ο Άρης, υπό την τεχνική καθοδήγηση του Έκτορ Ραούλ Κούπερ, βίωσε τις πιο ένδοξες στιγμές της πρόσφατης ιστορίας του στη φάση των ομίλων του Europa League 2010-11.
Είχε μια ιδιαίτερα απαιτητική κλήρωση απέναντι στην κάτοχο του τροπαίου (και του Super Cup Ευρώπης) Ατλέτικο Μαδρίτης, την Μπάγερ Λεβερκούζεν και τη Ρόσενμποργκ.
Στην πρεμιέρα του «Κλεάνθης Βικελίδης», η λάτιν ομάδα των «κιτρίνων», με τακτικό ρεσιτάλ πίσω από την μπάλα, σκόραρε με τον Χαβίτο στο 59ο λεπτό απέναντι στους «ροχιμπλάνκος» και κράτησε με σχετική άνεση το προβάδισμα.
Το απόλυτο «θαύμα», όμως, επετεύχθη στο «Βιθέντε Καλδερόν» την προτελευταία αγωνιστική της φάσης των ομίλων, όπου ο Άρης χρειαζόταν μόνο νίκη απέναντι στην Ατλέτικο των Ντιέγο Φορλάν-Σέρχιο Αγουέρο, προκειμένου να την πετάξει εκτός συνέχειας.
Την 1η Δεκεμβρίου 2010 καταγράφηκε μια από τις σπουδαιότερες βραδιές ελληνικής ομάδας στα κύπελλα Ευρώπης, σε μία χώρα που μέχρι τότε ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός, η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ κ.τ.λ. έφευγαν στην καλύτερη με ισοπαλία.
Ο Άρης άρχισε ιδανικά την αναμέτρηση στην Ισπανία, με τον Σέρχιο Κόκε να σκοράρει μόλις στο 2ο λεπτό, παίρνοντας το… ριμπάουντ μετά από σουτ του Κώστα Μενδρινού.
Μέσα σε μόλις ένα τέταρτο, όμως, η Ατλέτικο Μαδρίτης είχε ανατρέψει τα δεδομένα χάρη στα γκολ των Σιμάο και Αγουέρο, σκορπώντας απογοήτευση στο ένθερμο και πολυάριθμο ελληνικό κοινό.
Πάντως, το δεύτερο ημίχρονο μετατράπηκε σε ένα αληθινό έπος για τους «κίτρινους», οι οποίοι αρχικά, συγκεκριμένα στο 51ο λεπτό, ισοφάρισαν με εύστοχη εκτέλεση πέναλτι του Κόκε.
Δέκα λεπτά πριν από τη συμπλήρωση του 90λεπτου, σε αναμπουμπούλα στην περιοχή των γηπεδούχων, ο Νίκος Λαζαρίδης σημείωσε το 2-3 και χάρισε αξέχαστη νίκη-πρόκριση στην ελληνική ομάδα επί της εν ενεργεία κατόχου του Europa League.
Στη φάση των «32», η κλήρωση δεν ευνόησε και πάλι τον Άρη, αφού τον έφερε αντιμέτωπο με τη ζάπλουτη Μάντσεστερ Σίτι στην αρχή της αραβικής ηγεμονίας («λευκή» ισοπαλία στο «Κλ. Βικελίδης», ήττα με 3-0 στην Αγγλία).
ΑΡΗΣ (Έκτορ Ραούλ Κούπερ): Σηφάκης, Μισέλ, Ρονάλντο, Λαζαρίδης, Βανγκέλι, Μενδρινός, Πρίττας, Φατί, Χαβίτο, Κόκε, Ρουίς (90+2′ Καζναφέρης).
ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΜΑΔΡΙΤΗΣ (Κίκε Φλόρες): Ντε Χέα, Αντόνιο Λόπεθ, Γοδίν, Ντομίνγκεθ, Ραούλ Γκαρσία (46′ Ντιέγκο), Καμάτσο (77′ Σουάρεθ), Σιμάο, Τιάγκο, Μέριδα (60′ Ρέγες), Φορλάν.
ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΜΑΔΡΙΤΗΣ (Κίκε Φλόρες): Ντε Χέα, Αντόνιο Λόπεθ (86′ Μέριδα), Σουάρεθ, Τιάγκο (86′ Ραούλ Γκαρσία), Γοδίν, Ουιφαλούσι, Ντομίνγκεθ, Ρέγες, Σιμάο (74′ Ντιέγκο Κόστα), Φορλάν, Αγουέρο.
ΑΡΗΣ (Έκτορ Ραούλ Κούπερ): Σηφάκης, Οριόλ, Τόχα, Μισέλ, Λαζαρίδης, Βανγκέλι, Φατί, Μενδρινός (72′ Καζναφέρης), Χαβίτο, Κόκε (77′ Πρίττας), Τσέζαρεκ (83′ Ρουίς).
Ποδόσφαιρο
Πορτοκαλί και άλλα