Harlem Globetrotters: 24 χρόνια επιτυχίες μέχρι τη βραδιά του Τζαμπάρ στη Βιέννη

Όταν ο Μπράιαν ντε Πάλμα σκηνοθετούσε τους «Untouchables» δεν ήταν μακριά από το σενάριο των… άθικτων Harlem Globetrotters. Την πιο διασκεδαστική ομάδα μπάσκετ που έχει αφήσει ένα ανεξίτηλο σημάδι στην ιστορία του σπορ, μια ομάδα που πέρα από ατραξιόν, είχε καταφέρει να μην χάσει για 24 χρόνια στη σειρά.

Στο καστ ο διάσημος Νεοϋορκέζος σκηνοθέτης δεν θα είχε τον Κέβιν Κόστνερ, τον Ρόμπερτο ντε Νίρο, τον Σον Κόνερι και τον Άντι Γκαρσία. Ούτε το σενάριο θ’ αφορούσε την περίοδο της ποτοαπαγόρευσης στις ΗΠΑ και του κυνηγιού του περιβόητου Αλ Καπόνε.

Θα διάλεγε τους κατάλληλλους, εκείνους που θ’ ανταποκρίνονταν στις ανάγκες την ιστορία των (δικών μας) Χάρλεμς ως την ιστορική ήττα της 12ης Σεπτεμβρίου του 1995. Το Sport-Retro.gr θυμάται τι συνέβη σαν σήμερα πριν από 23 χρόνια…

***

Στις 8 Δεκεμβρίου του ’15 οι Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς νικούν τους Πέισερς και κατακτούν την 23η σερί νίκη τους από την έναρξη της τότε κανονικής περιόδου και 27η στο σύνολο – προτού, μετά από ακόμη μία επιτυχία, χάσουν από τους Μιλγουόκι Μπακς του Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Πρωί-πρωί της επομένης (9/12), ούτε καν 6:00 έδειχνε το ρολόι, στον τουιτερικό λογαριασμό των Harlem Globetrotters «ανέβηκε» η εν λόγω… συγχαρητήρια ανάρτηση:

Congrats to the @Warriors on their 27-game win streak. They're now just 3,562 short of our current mark.

— Harlem Globetrotters (@Globies) December 9, 2015

Είχαν μόλις διαπράξει ένα μεγάλο σφάλμα. Ακόμη και οι ίδιοι είχαν χάσει το… μέτρημα των διαδοχικών νικών της ομάδας που «γεννήθηκε» (ως Savoy Big Five στο νότιο Σικάγο) στα μέσα της δεκαετίας του ’20 (1926) για να καλύψει την ανάγκη των αποκλεισμένων Αφροαμερικανών να παίζουν το δικό τους μπάσκετ και μετεξελίχθηκε σ’ έναν παραδοσιακό οργανισμό.

Ο οργανισμός αυτός (μέχρι σήμερα) έχει δώσει περισσότερες από 25.000 παραστάσεις σε τριψήφιο αριθμό χωρών παγκοσμίως (μεταξύ των οποίων η Ελλάδα με φωτογραφικά ντοκουμέντα από την Ακρόπολη), διασκεδάζοντας το απαιτητικό κοινό με περίπλοκα τρικς, εντυπωσιακά άλματα, περίτεχνες ενέργειες και ξεχωριστές φιγούρες. Showtime!

Η «Fantasia» του Γουόλτ Ντίσνεϊ δεν χωράει την κουλτούρα τους. Μια κουλτούρα τόσο διαφορετική, πέρα από σύνορα, προκαταλείψεις και διακρίσεις, που έδωσε τον πρώτο μαύρο παίκτη στο ΝΒΑ, που τους έφερε (με τον Γουίλτ Τσαμπερλέιν στη σύνθεσή τους) ως τη σοβιετική Μόσχα εν μέσω μάλιστα Ψυχρού Πολέμου! Πρεσβευτές ενός μπάσκετ αλλιώτικου, ατόφιου, αρχέγονου, έξω από νόρμες και κανόνες. Ολόδικό τους!

Η μέρα που ο Γουίλτ Τσάμπερλεϊν σκόραρε 100 πόντους σε ένα ματς

Οι Harlem Globetrotters, με δικό τους αστέρι στο Χόλιγουντ, παραμένουν ζωντανή ιστορία, ετοιμάζονται πλέον να γιορτάσουν τα 100 χρόνια τους, συνθέτουν ένα σύνολο αναλλοίτωτο ανεξαρτήτως σύνθεσης, δεν σβήνουν στο χρόνο.

Όπως δεν σβήνει το ακατάρριπτο ρεκόρ των 24 ετών και των 8.829 αγώνων άνευ ήττας! Αυτό που δεν είχαν κατά νου όταν πίκαραν τους Γουόριορς.

4/9/2002: Η μέρα που η Αργεντινή απέδειξε ότι η «USA Team» δεν είναι ανίκητη

Βιέννη, 12 Σεπτεμβρίου του 1995. Τρίτη βράδυ ήταν. Πριν από 23 χρόνια ακριβώς οι «άτρωτοι» του παγκόσμιου μπάσκετ, τα παιδιά – αγγελιαφόροι της χαράς του παιχιδιού, χάνουν 91-85 από την ομάδα του περίφημου Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ! Και όχι μόνο.

Μαζί του ήταν ο Σέντρικ «Cornbread» Μάξουελ (δις πρωταθλητές με τους Σέλτικς), ο Τίνι Άρτσιμπαλντ (6 φορές All Star, 1 πρωταθλητής και πρώτος σκόρερ), ο Νταν Ράουντφιλντ (13 χρόνια στο ΝΒΑ), ο Μπο Κιμπλ, ο Hall of Famer Άρτις Γκίλμορ και ο Τζο-Τζο Γουάιτ (MVP των τελικών του ’76).

 

Σοκ…

Οι Globetrotters είχαν έρθει περιοδεία στην Ευρώπη, το «Ultimate Challenge Tour», όπως το είχαν προμοτάρει τότε. Έδωσαν συνολικά έντεκα παιχνίδια. Νίκησαν τα δέκα και έχασαν το ένα. Ο αγώνας επίδειξης στην πρωτεύουσα της Αυστρίας αποδείχθηκε ιστορικής σημασίας διότι από τις 15 Ιανουαρίου του 1971 ουδέποτε είχαν υποστεί άλλο τέτοιο πλήγμα. Τότε δηλαδή που τους είχαν «φρενάρει» ο 50άρης Ρεντ Κολτζ και οι New Jersey Reds.

Συνέβη ξανά τη βραδιά που ο «Captain» Καρίμ, παλαίμαχος πλέον στα 48 του, είχε 15/16 σουτ και συνολικά 34 πόντους. Ό,τι κι αν σκαρφίστηκαν, ό,τι κι αν δούλεψαν, όποια παράλογη ιδέα κι αν εφάρμοσαν πήγαν στράφι. Γκρεμίστηκε ο κόσμος τους ολάκερος. Ασχέτως αν κατόπιν πήραν τη… ρεβάνς χτίζοντας νίκη-νίκη ένα νέο σερί, είχαν ηττηθεί κι αυτό δεν άλλαζε!

Έσπασε το φράγμα των 34.000 πόντων. Ο μύθος Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ

«Τα παιδιά είναι τρομερά αναστατωμένα από την ήττα. Είναι περίεργο το συναίσθημα”, είχε μεταφέρει από τα αποδυτήρια ο Ρέτζι Φίλιπς, που είχε το προσωνύμιο «Regulator», αλλά αδυνατούσε και ο ίδιος να… ρυθμίσει, να διαχειριστεί, το πικρό συναίσθημα εκείνης της βραδιάς.

Η ατάκα του αποτυπώνει πρόδηλα ότι ακόμη και μια ομάδα μ’ εντελώς διαφορετική φιλοσοφία και τρόπο συμπεριφοράς στο παρκέ δεν είναι ποτέ εύκολο να συμβιβαστεί με το αρνητικό αποτέλεσμα. Κι ας προσπάθησε να τους… χρυσώσει το χάπι ο Τζαμπάρ, λέγοντας πως «είναι μια ομάδα που ορίζουν το αθλητικό πνεύμα».

Σκεφτείτε τι συνέβη στους ΝΒΑers, όταν το 2002 η «Τeam USA» έχανε από τους Αργεντινούς στην Ινδιανάπολη, για πρώτη φορά απ’ όταν, το ολυμπιακό 1992 στη Βαρκελώνη, οι επαγγελματίες μπήκαν σε διεθνή διοργάνωση.

«Αν αυτή η ήττα μάς κάνει καλύτερη ομάδα, κρατάμε τα καλά μαζί με τ’ άσχημα», συνόψισε ο τότε πρόεδρος του οργανισμού Μάνι Τζάκσον.

Αντί επιλόγου, ένα video από άλλον αγώνα εκείνης της περιοδείας στη Γερμανία με τις ίδιες ομάδες: