«Για την πατρίδα». Ο θρίαμβος του Κώστα Κεντέρη στο Μόναχο

To 2000 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ, το 2001 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Έντμοντον και το 2002 το καλό τρίτωσε με την πρωτιά στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Μονάχου.

Ο λόγος φυσικά για τον Κώστα Κεντέρη, τον πιο επιτυχημένο Έλληνα αθλητή στίβου όλων των εποχών, ασχέτως αν στην πορεία το όνομά του συνδέθηκε περισσότερο με εξωαγωνιστικές υποθέσεις.

Πριν από 16 έτη, ο 45χρονος σήμερα Μυτιληνιός ανέβηκε στην υψηλότερη θέση του βάθρου στη βαυαρική πόλη και το Sport-Retro.gr γυρίζει τον χρόνο στις 9 Αυγούστου 2002.

 

Ρεκόρ που δεν έχουν καταρριφθεί

Αρχικά κατέλαβε την 1η θέση του γκρουπ του στα προκριματικά με 20.55, εν συνεχεία έπραξε αναλόγως στα προημιτελικά με 20.29 και στα ημιτελικά με 20.18.

Κοινώς πέρασε διά περιπάτου στον τελικό των 200μ., μαζί με τους Φράνσις Ομπικουέλου (Πορτογαλία), Μάρλον Ντέβονις (Μεγάλη Βρετανία), Κρίστιαν Μάλκολμ (Μεγάλη Βρετανία), Μάρτσιν Γεντρουσίνσκι (Πολωνία), Μάρκο Τοριέρι (Ιταλία), Τρόι Ντάγκλας (Ολλανδία) και Μάρτσιν Ούρμπας (Πολωνία).

Ούτε και στον τελικό, όμως, παρά τον αντίθετο άνεμο είχε το παραμικρό πρόβλημα να κυριαρχήσει με 19.85, να σπάσει το πανελλήνιο και το ρεκόρ της διοργάνωσης (σ.σ. κανένα από τα δύο δεν έχει καταρριφθεί), κατακτώντας φυσικά το χρυσό μετάλλιο.

Να σημειωθεί ότι το παλιό ατομικό του Κώστα Κεντέρη ήταν το 20.04 από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Έντμοντον το 2001.

Λίγες εβδομάδες νωρίτερα, συγκεκριμένα το διήμερο 15-16 Ιουνίου είχε κατακτήσει το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στα Τρίκαλα, με χρόνο 20.18.

Αναφορικά με το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Μονάχου, ο Κεντέρης άφησε πίσω του τον Φράνσις Ομπικουέλου (20.21) και τον Μάρλον Ντέβονις (20.24).

 

«Για την πατρίδα!»

Ο «γιος του ανέμου» πέρασε τη γραμμή του τερματισμού με υψωμένα τρία δάχτυλα του δεξιού του χεριού, ένα για κάθε μεγάλο τίτλο που είχε κατακτήσει στην καριέρα του.

Έπειτα από την επιτυχία του, ο Κώστας Κεντέρης είπε: «Για την πατρίδα! Ο ελληνισμός είναι παντού. Έτρεξα στο Σίδνεϊ, στον Καναδά και τώρα στο Μόναχο, παντού είδα συμπατριώτες μας. Και αυτοί είναι δυο φορές Έλληνες.

Η αγάπη του κόσμου μου δίνει τη δύναμη και το κουράγιο για να συνεχίσω. Ο πρωταθλητισμός δεν είναι εύκολος, αφού σημαίνει ότι δουλεύουμε καθημερινά εννιά ώρες. Όλη μου η ζωή είναι αφιερωμένη σε αυτό.

Όταν ήρθαμε στο Μόναχο, ο Χρήστος (σ.σ. Τζέκος) μου είπε ‘τρέχεις εσύ με το χρονόμετρο’. Το χρονόμετρο, όμως, είναι απρόσωπο. Εγώ θέλω αντιπάλους. Και σήμερα υπήρχαν αθλητές που μπορούσαν να τρέξουν γρήγορα. Με αυτή τη σκέψη κατάφερα να πετύχω αυτόν τον χρόνο.

Όλοι, ιδιαίτερα οι ξένοι, μου έλεγαν ότι έπρεπε να κατέβω τα 20 δεύτερα για να λέγομαι 200άρης, όμως δεν βιαζόμουν. Ήξερα ότι αν ήθελε ο Θεός θα ερχόταν. Ποτέ δεν πιέζομαι για τίποτα. Όλα τα κάνω μέσα από την καρδιά μου.

Είχα ένα μικρό πρόβλημα στον αχίλλειο, ειδικά μετά από τις δύο πρώτες κούρσες πονούσα πολύ, όμως δεν τόλμησα να το πω σε κανέναν, ούτε στον γιατρό ούτε στον προπονητή μου. Έσφιγγα τα δόντια μου και σκεφτόμουν ότι είμαι καλά και γι’ αυτό τα κατάφερα».

Η Άννα Βερούλη, η Όλγα Βασδέκη, η Κατερίνα Θάνου, η Κατερίνα Βόγγολη, η Μιρέλα Μανιάνι και, πλέον, ο Κώστας Κεντέρης ήταν τότε οι μοναδικοί Έλληνες που είχαν κατακτήσει χρυσό μετάλλιο σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στίβου.

Επίσης, ο Κεντέρης έγινε ο μοναδικός 200άρης που κέρδισε διαδοχικά σε Ολυμπιακούς Αγώνες, Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, ενώ αν συμπεριληφθούν όλα τα σπριντ, ο Λίνφορντ Κρίστι το είχε πετύχει στα 100μ. (1992 Βαρκελώνη, 1993 Στουτγκάρδη, 1994 Ελσίνκι).

Τέλος, o «γιος του ανέμου» από τη Μυτιλήνη έγινε ο δεύτερος κορυφαίος 200άρης της «γηραιάς ηπείρου» μετά τον Πιέτρο Μενέα (Ιταλία), ο οποίος στις 12 Σεπτεμβρίου 1979 στην Πανεπιστημιάδα του Μεξικού, διένυσε την απόσταση σε 19.72.