Ούτε 20 ημέρες διήρκησε η πρώτη επιστροφή του Μάτζικ Τζόνσον στους Λέικερς. Η πορεία των γεγονότων από το σοκ της ανακοίνωσης πως είναι φορέας του HIV έως το πρώτο παιχνίδι που έδωσε ξανά με την ομάδα του Λος Άντζελες και τη νέα αποχώρησή του.

Οι άγνωστες πτυχές της ιστορίας και οι παίκτες με παρελθόν στην Α1 που τον συνόδευσαν εκείνη την ημέρα στη Χονονολού μέσα από το κείμενο του Sport-Retro.gr.

***

Της Μόνα Λίζα το χαμόγελο είναι το διασημότερο στην τέχνη. Του Έρβιν «Μάτζικ» στον αθλητισμό. Ένα χαμόγελο που η μητέρα του Κριστίν θυμάται να διαγράφεται στο πρόσωπό του απ’ όταν γεννήθηκε, να συμπληρώνει αρμονικά τα μεγάλα μάτια του απ’ όταν έπαιζε με τις πάπιες, απ’ όταν κοιμόταν αγκαλιά με την πρώτη μπάλα μπάσκετ που του αγόρασαν.

Το χαμόγελο αυτό έλειψε, λίγο έλειψε να «σβήσει» από την όψη του, όταν στις 7 Νοεμβρίου του 1991 έβγαινε μπροστά στο μικρόφωνο και παραδεχόταν δημοσίως ότι είναι φορέας του HIV.

Μόνο ο ήχος από τα φωτογραφικά φλας ακουγόταν σε μια βουβή αίθουσα γεμάτη κόσμο. Κάποιοι από τους παρευρισκόμενους δάκρυσαν. Η αντίδραση της στιγμής, απόρροια του αναπόφευκτου, για την εποχή, ερωτήματος: Θα πεθάνει; Κι αν ναι, πότε;

Ο κόσμος σαν να είχε γκρεμιστεί γύρω του(ς) κι αυτός να βρισκόταν στο μοναδικό κομμάτι γης που είχε απομείνει να στέκεται εκεί όρθιο, μοχθώντας να ισορροπήσει τρεμάμενος.

Ο τυπικός έλεγχος

Ταυτόχρονα ήρθε η ανακοίνωση της αποχώρησης του από τη δράση. Δεν γινόταν διαφορετικά. Δεν είχε περιθώρια ευελιξίας, όφειλε να προστατεύσει τον εαυτό του και την έγκυο γυναίκα του, Κούκι που προσφάτως είχε νυμφευτεί.

Μόνο αυτό σκεφτόταν από την πρώτη στιγμή που ο γιατρός των Λος Άντζελες Λέικερς, Μάικλ Μέλμαν, του ζήτησε να επιστρέψει εσπευσμένα από το Σολτ Λέικ καλώντας τον στο γραφείο του για να του μεταφέρει τα μαντάτα.

Μαντάτα που προέκυψαν μετά την αιματολογική εξέταση ρουτίνας στην οποία είχε υποβληθεί ο Τζόνσον προτού υπογράψει ένα ιδιωτικό συμφωνητικό, βάσει του οποίου θα λάμβανε άλλα 3.000.000 δολάρια στις συνολικές απολαβές του.

Ήταν μια τυπική διαδικασία που είχε ζητήσει η ασφαλιστική εταιρία από τον Τζέρι Μπας, ιδιοκτήτη των Λέικερς, πριν επιβραβεύσει τον αστέρα του μ’ ένα πριμ.

Το πρώτο «αντίο» του Μάικλ Τζόρνταν στο μπάσκετ

Δεν το χωρούσε ο νους του, αφού τότε μόνο οι ομοφυλόφιλοι υποτίθεται πως κολλούσαν τον ιό. Πώς και γιατί κατάκλυσαν το νου του. Έκανε δύο φορές επαναληπτικά τεστ μήπως διαψευστεί η αρχική διάγνωση, το αποτέλεσμα όμως ήταν το ίδιο.

Έκτοτε έβαλε προτεραιότητες, πρώτα και κύρια το πώς θα λειτουργήσει ως ασπίδα πάνω από την οικογένειά του απέναντι στην ακατάσχετη φημολογία. Ευτυχώς η σύντροφος και το έμβρυο που έφερε πάνω της έχαιραν άκρας υγείας.

Πριν από την έκτακτη συνέντευξη Τύπου, ο Μάτζικ είχε ενημερώσει όλους τους καλούς φίλους του για το τι είχε μεσολαβήσει. Ποιο είναι το πρόβλημα που δεν άφηνε όλο το προηγούμενο διάστημα να μετάσχει στην προετοιμασία των Λέικερς.

Για να μην το μάθουν ξαφνικά τούς τηλεφώνησε ο ατζέντης του, Λον Ρόσεν. Άχαρος ο ρόλος του. Ο Μάικλ Τζόρνταν διέκοψε την προπόνηση, ο Λάρι Μπερντ ζήτησε να μιλήσει στον Τζόνσον, ο Πατ Ράιλι έβαλε τα κλάματα και ο Αϊζάια Τόμας λίγο έλειψε να τρακάρει.

Τη στιγμή που «ξεγυμνωνόταν» μπροστά στον κόσμο κι επέτρεπε στο μυστικό του να χυθεί στην ατμόσφαιρα, δεν ήθελε να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες για το γεγονός.

Άφησε το χρόνο να λειτουργήσει υπέρ του και σταδιακά αποκάλυψε ότι είχε αμέτρητες ερωτικές συντρόφους κατά τη διάρκεια της ζωής – καριέρας του. Προφανώς σε κάποια από τις σεξουαλικές επαφές ο ιός μεταδόθηκε στον οργανισμό του και «φώλιασε».

https://www.youtube.com/watch?v=z8xJrOnyaWU

Το «αντίο» του Λάρι Μπερντ

 

Θα γυρνούσε, το ήξερε

Εκείνη τη στιγμή δεν γελούσε, αλλά η όψη του πρόδιδε αποφασιστικότητα, μαχητικότητα και αισιοδοξία. «Τίποτα δεν τελειώνει εδώ, η ζωή συνεχίζεται. Θα πέσω πάνω στην ασθένεια, θα παλέψω και θα τη νικήσω», ήταν μια από τις κουβέντες του και το εννοούσε.

Δεν σκόπευε να «πεθάνει» όσο κι αν οι ρεπόρτερς απορούσαν πόσο είναι το προσδόκιμο ζωής, όσο κι αν ο γιατρός των Λέικερς έκανε προσπάθειες να τους πείσει ότι «δεν υπάρχει άμεση επίπτωση στη ζωή του, απλώς χρειάζεται ν’ αποφύγει κάποιες από τις ασχολίες που έκανε». Μεταξύ αυτών το μπάσκετ. Αναγκαστικά.

NBA Legends: Η… θρυλική στήλη του Sport-Retro.gr

 

Οι guest εμφανίσεις

Όχι για πολύ. Πρώτα απ’ όλα ψηφίστηκε από το κοινό στην all star πεντάδα της Δύσης και τον Φλεβάρη έπαιξε στον αγώνα – γιορτή του Ορλάντο, όντας μάλιστα ο MVP με 25 πόντους, 9 ασίστ και 5 ριμπάουντ στο 153-111.

Κατόπιν υπήρξε μέλος της πρώτης ολυμπιακής ομάδας των ΗΠΑ με επαγγελματίες παίκτες, η οποία στη Βαρκελώνη κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο. Από την ομάδα – όνειρο που κέρδιζε τους αντιπάλους της με 43.8 πόντους διαφορά θα ήταν παράταιρο να λείπει ο Μάτζικ που αγωνιζόταν μεν λίγο, όπως και ο Λάρι Μπερντ, είχε δε 8 πόντους και 5.5 ασίστ ανά αγώνα.

Η λάμψη είχε επιστρέψει στα μάτια του, το χαμόγελο είχε μπει ξανά στη θέση του, το ίδιο και η επιθυμία του να επιστρέψει στη δράση. Δεν ήθελε να πληρώνεται το εγγυημένο συμβόλαιό του, σχεδόν 20.000.000 για μία τριετία, και να… λιάζεται στο Λος Άντζελες.

Τον ωφέλησε πολύ ψυχολογικά το γεγονός πως τον εαυτό του δεν τον άφησε ποτέ, ακόμη κι αν στην αρχή πολλοί απέφευγαν να τον συναναστρέφονται.

Ήταν το μοναδικό διάστημα που ένιωσε «μολυσμένος» και «παρείσακτος». Βρέθηκαν όμως άνθρωποι που τον στήριξαν εμπράκτως, όπως ο Ρόνι Σεϊκέλι.

Όλους αυτούς τους μήνες, από τον Νοέμβριο ως τον Αύγουστο, ο Τζόνσον ήταν υπό συνεχή ιατρική παρακολούθηση με εξειδικευμένα επιτελεία και λάμβανε με ευλαβικό πρόγραμμα ισχυρή φαρμακευτική αγωγή. Μετά τους Ολυμπιακούς άρχισε να γυμνάζεται σε πιο εντατικούς ρυθμούς.

Ο θρύλος της «Dream Team» στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης

 

Η φανέλα με το 32 βγήκε από τη ναφθαλίνη

Ύστερα από τις πρώτες γερές προπονήσεις διαπίστωσε πως ο οργανισμός του ανταποκρινόταν στον απαιτούμενο βαθμό, ο ίδιος δεν αισθάνονταν κόπωση και ένιωθε σαν έτοιμος από καιρό να φορέσει τη φανέλα με το «32».

Το πρώτο παιχνίδι προετοιμασίας με τους Λέικερς του Ράντι Φαντ ήρθε στις 16 Οκτωβρίου του 1992. Ήταν το πρώτο του με τα κιτρινομώβ. Στο «Blaisdell Center» της Χονονολού, πρωτεύουσα της Χαβάης, ο Τζόνσον ήταν στη βασική 5άδα των «λιμνανθρώπων» που αντιμετώπιζαν τους φιναλίστ των περυσινών τελικών Μπλέιζερς (4-2 από τους Μπουλς).

Δίπλα του είχε άλλα δύο μέλη του καστ του «showtime» της προηγούμενης 10ετίας, τον Τζέιμς Γουόρθι και τον Μπάιρον Σκοτ. Αλλά και τους παλιούς Σαμ Πέρκινς – Βλάντε Ντίβατς.

Στην ίδια ομάδα ανήκε επίσης ο Σον Χίγκινς που έπαιξε αργότερα στον Άρη του Βλάντο Τζούροβιτς (σεζόν 1993-94), ενώ αντίπαλος ήταν ο Τρέισι Μάρεϊ, ρούκι τότε του UCLA και μετέπειτα παίκτης του Παναθηναϊκού και του ΠΑΟΚ. Έλειπε ωστόσο ο Κλάιντ Ντρέξλερ.

Το κοινό ήταν ενθουσιώδες και φυσικά υποδέχθηκε τον Τζόνσον μ’ ένα παρατεταμένο χειροκρότημα. Ήταν ο τελευταίος των Λέικερς, το όνομα του οποίου ακούστηκε από τα μεγάφωνα. Έπρεπε. Τόσο ενθουσιασμένος ήταν που πήρε (χωρίς δεύτερη σκέψη) και ευστόχησε στο πρώτο σουτ του αγώνα. Δέκα δεύτερα μετά το τζάμπολ. Ήταν τρίποντο – για τον ίδιο μετρούσε για πολλαπλάσια.

Μπάιρον Σκοτ: Ο «λόρδος» του NBA και του Παναθηναϊκού

Οι Λέικερς επικράτησαν 124-112. Ο Μάτζικ είχε 5 πόντους (με μόλις 4 σουτ), 4 ριμπάουντ, αλλά κυρίως 14 ασίστ σε 27 λεπτά συμμετοχής. Κάνοντας αυτό που τον γέμιζε περισσότερο από κάθε τι άλλο, εντός ή εκτός παρκέ. Να κάνει τους γύρω του χαρούμενους – καλύτερους – αποδοτικότερους. Με το χαμόγελό του ή τις πάσες του.

Ο Τζούλιους Έρβινγκ έχει πει πως είναι «ο μοναδικός παίκτης που μπορεί να πάρει μόλις τρία σουτ, αλλά ταυτόχρονα να είναι κυριαρχικός». Να ορίζει δηλαδή την τύχη ενός αγώνα. Είχε απόλυτο δίκιο.

«Είμαι ακόμη σε πρώιμο στάδιο. Η απόδοσή μου ήταν καλύτερη απ’ όσο περίμενα, ιδίως στις πάσες», υπογράμμισε μετά το τέλος του αγώνα.

«Έκανα βέβαια αυτό που έκανα πάντα, έβρισκα τον ελεύθερο παίκτη», συμπλήρωνε, προτού ο Μπάιρον Σκοτ πάρει το λόγο και εκφράσει την… ανατριχίλα του για ό,τι συνέβη.

Ο βετεράνος Μπακ Γουίλιαμς από την άλλη, ένας εξ όσων είχαν εκφέρει αντιρρήσεις για την επιστροφή του Μάτζικ μαζί με τον συμπαίκτη του Τζερόμ Κέρσι, ήταν πιο κυνικός. «Δεν είναι ο ίδιος, αλλά εξακολουθεί να επεμβαίνει στο παιχνίδι. Του έδωσα μερικές σπρωξιές για να τον καλωσορίσω. Τι άλλο περιμένατε από μένα;»

Το άλμπουμ της ζωής του Καρλ Μαλόουν

 

Ξύπνησε ο εφιάλτης

Βέβαια το όνειρο της επιστροφής του Τζόνσον αποδείχθηκε πως είχε ημερομηνία λήξης. Συνέχισε να συμμετέχει στα φιλικά των Λέικερς. Παρ’ όλα αυτά λίγες ημέρες πριν από την έναρξη της κανονικής διάρκειας στο ΝΒΑ και το ντέρμπι με τους Κλίπερς, τέσσερις ημέρες πριν συμπληρωθεί ένας χρόνος απ’ όταν ενημέρωσε ότι είναι φορέας του HIV, ενημέρωσε ότι δεν πρόκειται να παίξει στο πρωτάθλημα.

Αυτή τη φορά δεν κάλεσε τους δημοσιογράφους, αυτή τη φορά ήθελε να μείνει μόνος. Προτίμησε να μοιράσει μία δήλωσή του μέσω του εκπροσώπου του. «Μετά από πολλή σκέψη και κουβέντα με την Κούκι και την οικογένειά μου αποφάσισα ότι θα αποσυρθώ για τον καλό των Λέικερς», ανέφερε.

Οι μουρμούρες ήταν πολλές, πληγώθηκε από δημόσιες τοποθετήσεις εναντίον της επιστροφής του. Με πιο χαρακτηριστική εκείνη του Καρλ Μαλόουν, ο οποίος εξέφραζε, με τακτ, τις ενστάσεις του. Κυρίως το φόβο του.

«Η Dream Team ήταν ένα πρότζεκτ που όλοι αγάπησαν. Τώρα έχουμε επιστρέψει στην πραγματικότητα. Κοιτάξτε όλες αυτές τα χτυπήματα και τις αμυχές σ’ όλο το κορμί μου. Ουδείς σου λέει ότι δεν υπάρχει ρίσκο, ουδείς θα σου πει ότι δεν το σκέφτεται», υποστήριζε ο «ταχυδρόμος».

Ψέματα, το έλεγαν. Τόσο ο γιατρός του Μάτζικ όσο και η Ένωση των παικτών συναινούσαν λέγοντας πως ο κίνδυνος ήταν απειροελάχιστος. Δεν τους άκουγαν. Με αποτέλεσμα στις 3 Νοεμβρίου του 1992 να έρθει η στιγμή της οριστικής απόσυρσης.

«Είναι φανερό ότι οι διάφορες αντιπαραθέσεις σε σχέση με την επιστροφή μου απέχουν τόσο από το ίδιο το μπάσκετ όσο τη κυρίαρχο ζήτημα της ζωής», κατέληγε στη δήλωσή του, λυπημένος.

Μέχρι τον Ιανουάριο του 1996 που τον είδαμε ξανά να χαμογελά…