Το τουρνουά που ανέδειξε μια για πάντα τον Παναγιώτη Γιαννάκη και η πρώτη συνέντευξη

Τέτοιες μέρες του 1959, Πρωτοχρονιά για την ακρίβεια, ήρθε στον κόσμο ένα αγοράκι που ονομάστηκε Παναγιώτης και έμελλε να γραφτεί με ολόχρυσα γράμματα στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού.

Επιλέχθηκε από τους Μπόστον Σέλτικς, κατέκτησε διαδοχικά πρωταθλήματα και κύπελλα με τον Άρη, πρώτευσε με την Εθνική Ανδρών στο Eurobasket ως παίκτης (1987) και ως προπονητής (2005), σήκωσε την πρώτη «γαλανόλευκη» Euroleague το 1996 με τον Παναθηναϊκό…

Τι να πρωτοθυμηθείς, τι να πρωτογράψεις για τον «δράκο» του ελληνικού αθλητισμού, τον Παναγιώτη Γιαννάκη, ο οποίος κατέγραψε δεκάδες ατομικές και συλλογικές διακρίσεις σε κάθε ηλικιακή κλίμακα.

Στο συγκεκριμένο αφιέρωμα, το Sport-Retro.gr γυρίζει τον χρόνο στο 1976, όταν στα 17 του φανέρωνε μια για πάντα ότι το μέλλον του ανήκει, χωρίς φυσικά ουδείς να προβλέπει τότε πόσο ψηλά θα φτάσει.

 

«Τρέλανε» την Κομποστέλα

Αφού πρώτα σημειωθεί απαραιτήτως ότι το 1975 πέρασε στον λαιμό του το ασημένιο μετάλλιο στο Eurobasket της Αθήνας με την Εθνική Παίδων, το ημερολόγιο προχωρά στον Αύγουστο του 1976.

Ο Νικαιώτης πλέι μέικερ είχε οδηγήσει πριν από λίγους μήνες τον τοπικό Ιωνικό στην κατάκτηση του πρωταθλήματος Εφήβων, όμως το γαλανόλευκο χρώμα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος ήταν πιο δελεαστικό.

Με προπονητές τους Ρίτσαρντ Ντουξάιρ/Θεόδωρο Ροδόπουλο και συμπαίκτες τους Τάκη Καρατζουλίδη, Κώστα Πιλαφίδη, Διαμαντή Σκόνδρα, Χρήστο Κωνσταντινέλη, Βασίλη Αγραφιώτη, Μάκη Παπαδάτο, Κώστα Μπατή, Λιβέρη Ανδρίτσο, Γιάννη Τσαλίκη, Νίκο Σταυρόπουλο και Χάρη Χαραλαμπόπουλο, ο Παναγιώτης Γιαννάκης ήταν εκ των κορυφαίων στο Eurobasket των Εφήβων που διεξήχθη στην πόλη Σαντιάγο ντε Κομποστέλα.

Καταρχάς, σύμφωνα με τη FIBA, αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ με 153 πόντους, 9 περισσότερους από τον Μίλκο Αραμπατζίσκι της Βουλγαρίας και 11 από τον Γιόχεν Σμιτ της Δυτικής Γερμανίας.

Ελαφρώς διαφοροποιημένα τα στοιχεία που παρέθεσε η «Αθλητική Ηχώ», η οποία υποστήριξε ότι ο «δράκος» έβαλε 155 πόντους, 7 περισσότερους από τον Γιόχεν Σμιτ της Δυτικής Γερμανίας και 13 από τον Μίλκο Αραμπατζίσκι της Βουλγαρίας.

Έπειτα, ο Παναγιώτης Γιαννάκης αποτέλεσε τον παίκτη με τον περισσότερο χρόνο συμμετοχής στη διοργάνωση, αφού αγωνίστηκε στα 312 από τα 320 λεπτά των 6 αναμετρήσεων!

Για έναν έφηβο αθλητή η απουσία μόλις 8 λεπτών από τον αγωνιστικό χώρο σε σύνολο 6 ματς θεωρείται τρομακτική επίδοση, η οποία φανερώνει το γερό σκαρί του αλλά και το γεγονός ότι ήταν αναντικατάστατος.

Κατά τ’ άλλα, ο «δράκος» κατέγραψε ποσοστό ευστοχίας 50% στα σουτ, έβαλε τις 31 από τις 46 ελεύθερες βολές που εκτέλεσε και μάζεψε 30 ριμπάουντ, σε μία διοργάνωση που η Εθνική κατέλαβε την 7η θέση.

Πρώτη προπόνηση, πρώτη συνέντευξη

Λίγες ημέρες αργότερα, συγκεκριμένα στις 24 Αυγούστου 1976, δημοσιεύεται συνέντευξή του στον δημοσιογράφο Τάκη Ευσταθίου για λογαριασμό της εφημερίδας «Αθλητική Ηχώ».

Στην εισαγωγή δικαιολογημένα αποθεώνεται ο 17χρονος Παναγιώτης Γιαννάκης, διότι μόλις μία ημέρα νωρίτερα είχε πραγματοποιήσει την πρώτη του προπόνηση με την Εθνική Ανδρών!

«Νιώθω μεγάλη χαρά που με κάλεσαν στην Εθνική. Ένα όνειρό μου από τότε που ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ, αρχίζει να πραγματοποιείται. Για τον κάθε παίκτη νομίζω ότι η μεγαλύτερη διάκριση κι αυτό που ποθεί περισσότερο είναι να αγωνιστεί με τα χρώματα της χώρας του», λέει αρχικά.

-Περίμενες τόσο γρήγορα να σε καλέσουν στην Εθνική;

«Αυτό εξαρτάται από τους αρμοδίους».

-Παναγιώτη, τώρα έχεις τρακ;

«Τρακ δεν έχω, αλλά οπωσδήποτε για μένα αρχίζουν νέες υποχρεώσεις. Πρέπει να προσπαθήσω πάρα πολύ, δεδομένου ότι έχουν κληθεί δοκιμασμένοι κι έμπειροι παίκτες. Πάντως, σε κάθε περίπτωση που δεν κριθώ κατάλληλος, θα συνεχίσω με τον ίδιο ζήλο, ώσπου να κερδίσω επάξια μια θέση. Επαναλαμβάνω ότι το όνειρό μου είναι να παίξω στην Εθνική Ανδρών και πιστεύω ότι θα τα καταφέρω».

Τότε, μαθητής του Γυμνασίου ακόμα, αποδείχθηκε πολύ… σοφτ στην πρόβλεψή του. Όχι απλά κατάφερε να παίξει στην Εθνική, αλλά είχε καταλυτικό ρόλο στην κατάκτηση των δύο Eurobasket και την παρουσία σε τελικό Mundobasket.