Ρόναλντ Γκόμες: Φόρεσε παπούτσια στα 12, έπαιξε σε Παγκόσμιο Κύπελλο, διέπρεψε με τον ΟΦΗ

Μάνος Ανδρουλάκης 24 Ιαν, 2019

Η τελευταία αξιόλογη σεζόν του ΟΦΗ στην Α’ Εθνική καταγράφηκε το 1999-00, όταν και κατέλαβε την 4η θέση του βαθμολογικού πίνακα.

Ήταν η ύστατη αγωνιστική περίοδος που το «καμάρι της Κρήτης» πορεύθηκε με τον αείμνηστο Ευγένιο Γκέραρντ στον πάγκο του.

Παράλληλα, ήταν η τελευταία χρονιά που ο σύλλογος κατάφερε να εξασφαλίσει ένα εισιτήριο για το Κύπελλο UEFA, δεδομένου ότι απέτυχε να το επαναλάβει το 2007 μέσω του Intertoto Cup.

Με αμυντικούς όπως ο Μανώλης Δερμιτζάκης, ο Ηλίας Κώτσιος, ο Ανδρέας Σκέντζος ή ο Κώστας Παυλόπουλος, με μέσους επιπέδου Πέτρου Μαρινάκη, Άγγελου Διγκόζη, Κώστα Σταυρακάκη και επιθετικούς όπως ο Πρέντραγκ Μίτιτς, ο Μάουρο ντα Σίλβα ή ο Νίκος Ιορδανίδης, ο ΟΦΗ θύμισε για ύστατη φορά τη «χρυσή» δωδεκαετία 1985-1997.

Αιχμή του δόρατος εκείνης της σπουδαίας σεζόν ήταν ο Ρόναλντ Γκόμες, ένας δεινός γκολτζής από την Κόστα Ρίκα, ο οποίος μάλιστα αγωνίστηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 και του 2006.

Φόρεσε παπούτσια στα 12

Ο Ρόναλντ Γκόμες είδε το πρώτο φως της ζωής στις 24 Ιανουαρίου 1975, ώρα 02:00, στην Πουνταρένας (σ.σ. σημαίνει «σημείο της άμμου») της Κόστα Ρίκα.

Το 12ο παιδί της Φρανσίσκα Γκόμες, η οποία γέννησε πρώτα τους Χοσέ, Βίκτορ, Μιγκέλ, Ορλάντο, Βάλτερ, Πέδρο, Ντένις, Μαρίτσα, Σίνια, Λορένα και Σάντρα, μεγάλωσε στο χωριό Πιλάς ντε Κάνχελ της επαρχίας Γουανακάστε.

Ο κοντός και κοκκαλιάρης Ρόναλντ πήγε σχολείο στο Μπίγιο Σελεδόν, το παρατσούκλι του ήταν «Πινίνο» και απέκτησε τα πρώτα του παπούτσια σε ηλικία 12 ετών.

Όπως έχει αποκαλύψει ο ίδιος, όταν ήταν μικρός έκανε διάφορες δουλειές για να εξασφαλίσει λίγα κολόν (σ.σ. τοπικό νόμισμα) για την οικογένειά του.

Πουλούσε εμπανάδας (σ.σ. κρεατοπιτάκια) σε λεωφορεία, καλλιεργούσε φασόλια και ρύζι, δούλεψε στο παντοπωλείο του αδερφού του Ορλάντο, μάζευε καφέ, έγινε βοηθός τσαγκάρη…

Κατά δήλωσή του, αυτό που λάτρευε στο σχολείο ήταν τα… διαλείμματα, προφανώς επειδή είχε την ευκαιρία να κλωτσήσει οτιδήποτε βρισκόταν στο διάβα του.

Μάταια η μητέρα του προσπαθούσε να του ριζώσει στο μυαλό ότι αν σκίζονταν τα ρούχα του δεν θα υπήρχε η δυνατότητα αντικατάστασής τους.

Έπαιζε ποδόσφαιρο ξυπόλητος, κατέστρεφε συνεχώς τα νύχια των ποδιών του και τραυματιζόταν σε διάφορα σημεία, άλλες φορές επειδή κλωτσούσε κατά λάθος πέτρες ή ρίζες δέντρων και άλλες διότι πατούσε σε γυαλιά ή καρφιά.

Στο μεταξύ, το αριστερό του πόδι γινόταν ολοένα και πιο ισχυρό, γεγονός που συνέβαλε στην κατάκτηση ενός σχολικού πρωταθλήματος και που του προσέδωσε δημοφιλία.

Καθάριζε το γήπεδο που διέπρεπε

Ο Ρόναλντ Γκόμες παράτησε το σχολείο, συνέχισε να δουλεύει για να βγάζει τα προς το ζην, ώσπου μια μέρα πέρασε την πόρτα του Εθνικού Σταδίου για ένα καμπ με παιδιά της ηλικίας του.

Με δανεική εμφάνιση, ένα κίτρινο ριγέ φανελάκι και ένα λευκό σορτς, ο μετέπειτα άσος του ΟΦΗ έλαβε το «πράσινο φως», προκειμένου να ταξιδέψει στη Βενεζουέλα για ένα τουρνουά.

Επιβιβάστηκε σχεδόν με το ζόρι στο αεροπλάνο, ένα μεταφορικό μέσο που ούτε καν είχε ξαναδεί ποτέ στη ζωή του, ενώ τον τρόμαζε απίστευτα η πτήση και μόνο σαν σκέψη.

Στα 16 του κατηφόρισε στην πόλη Αλαχουέλα για λογαριασμό της Καρμελίτα, με τη φανέλα της οποίας σημείωσε 9 γκολ σε 27 ματς πρωταθλήματος (σ.σ. ο ίδιος έχει πει 12, προφανώς εννοώντας σε όλες τις διοργανώσεις).

Πάντως το πρώτο του, στις 20 Σεπτεμβρίου 1992, σημειώθηκε επί της Ντεπορτίβο Σαπρίσα, δηλαδή της ομάδας με τους περισσότερους τίτλους στη χώρα και που ο Γκόμες έχει δηλώσει υποστηρικτής της.

Λάμβανε 3.000 κολόν, τα οποία έγιναν 10.000 από τη στιγμή που συμφώνησε να γίνει υπεύθυνος της καθαριότητας του σταδίου «Αλεχάνδρο Μορέρα Σότο».

Έβγαζε περισσότερα χρήματα από την πώληση εμπανάδας, όμως, όπως έχει δηλώσει κι ίδιος: «Δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά».

H τραγωδία του 1996

Το 1994 ο 19χρονος Ρόναλντ ήταν ήδη γνωστός, δεδομένου ότι από τις 16 Φεβρουαρίου 1993 είχε κληθεί στην εθνική (σ.σ. δύο γκολ στο ντεμπούτο με τη Νικαράγουα), με συνέπεια να μεταπηδήσει στην Αλαχουελένσε, τη δεύτερη πιο επιτυχημένη -βάσει τίτλων- ομάδα της χώρας.

Να σημειωθεί ότι η άσημη Καρμελίτα νοίκιαζε (και νοικιάζει ακόμα) το στάδιο «Αλεχάνδρο Μορέρα Σότο», γεγονός που σίγουρα έπαιξε τον ρόλο του στη μεταγραφή Γκόμες.

Ο «La Bala», δηλαδή «Η Σφαίρα», όπως είναι το παρατσούκλι του, έκανε τη διαφορά, καθώς αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της σεζόν 1995-96 και κατέκτησε το πρώτο από τα 4 πρωταθλήματα της καριέρας του.

Τα 45 γκολ σε 68 συμμετοχές στη Liga FPD του έδωσαν το εισιτήριο για την Primera Division μέσω της Σπόρτινγκ Χιχόν, ενώ λίγο μετά τη μεταγραφή ο Γκόμες έγινε μάρτυρας μιας ποδοσφαιρικής τραγωδίας.

Στις 16 Οκτωβρίου 1996 η Γουατεμάλα υποδεχόταν την Κόστα Ρίκα στο στάδιο «Ματέο Φλόρες», σε αναμέτρηση για τον 1ο όμιλο του 3ου γύρου της προκριματικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1998.

Μία ώρα πριν από τη σέντρα, οι εξέδρες ήταν σχεδόν γεμάτες με 45.000 θεατές, αρκετοί εκ των οποίων κάθονταν σε τοίχους και πάνω στα δημοσιογραφικά θεωρεία.

Τότε ένα ανθρώπινο κύμα στριμώχθηκε σε ένα μέρος των κερκίδων και 84 φίλαθλοι ποδοπατήθηκαν μέχρι θανάτου είτε, κατά κύριο λόγο, από ασφυξία είτε από πολλαπλά κατάγματα.

Σύμφωνα με τη FIFA, η είσοδος θεατών με πλαστά εισιτήρια προκάλεσε επιπλέον συνωστισμό, ενώ από την πλευρά του, ένας εκπρόσωπος της τοπικής κυβέρνησης υποστήριξε ότι το κακό προκλήθηκε όταν μερικοί προσπάθησαν να απομακρυνθούν από ένα σημείο που είχαν ξεσπάσει μικροσυμπλοκές.

Ο Ρόναλντ Γκόμες ήταν χαρούμενος με τη μεταγραφή σε ομάδα της Primera Division, ωστόσο αυτή η τραγωδία του πάγωσε το χαμόγελο και εντυπώθηκε για πάντα στο θυμικό του…

Η ώρα του ΟΦΗ

Στη Σπόρτινγκ Χιχόν, μεταξύ άλλων, ο Ρόναλντ Γκόμες συνάντησε έναν παίκτη που προερχόταν από τον Ολυμπιακό. Το όνομά του; Ρασιντί Γεκινί!

Ενδεχομένως ο αείμνηστος Νιγηριανός να ήταν ο πρώτος άνθρωπος που του μίλησε για το ελληνικό ποδόσφαιρο, πάντως, ο Κοσταρικανός δεν θα μπορούσε να αδιαφορήσει σε σχετική συζήτηση από τη στιγμή που δεν στέριωσε ούτε στη μεγαλύτερη πόλη των Αστουριών (21 συμμετοχές-2 γκολ) ούτε στην Έρκουλες (11 συμμετοχές-4 γκολ).

Ένα σύντομο πέρασμα από τη Μουνισιπάλ της Γουατεμάλας τον βοήθησε να ξαναπάρει τα πάνω του, ώσπου το καλοκαίρι του 1999 άρχισε να επικοινωνεί με μία ομάδα του ευρωπαϊκού νότου που έδρευε στο πασίγνωστο νησί της Κρήτης και ονομαζόταν ΟΦΗ.

Τον Ιούλιο του 1999 ο Γκόμες ταξίδεψε στην Ολλανδία, όπου ο «όμιλος» πραγματοποιούσε το βασικό στάδιο της προετοιμασίας του, προκειμένου να μπει στο μικροσκόπιο του πολύπειρου Ευγένιου Γκέραρντ.

Ο τεχνικός του ΟΦΗ άναψε το «πράσινο φως» και τη Δευτέρα 2 Αυγούστου ανακοινώθηκε η συμφωνία τριετούς διάρκειας μεταξύ των δύο πλευρών.

«Όταν ήρθα στο Έπε όπου προετοιμάζεται η ομάδα, έμεινα έκπληκτος από το περιβάλλον του ΟΦΗ και ήθελα να συνεχίσω την καριέρα μου σε αυτήν την ομάδα.

Οι παίκτες αλλά και όλα τα μέλη της αποστολής με δέχθηκαν σαν να με γνώριζαν εδώ και πολλά χρόνια. Είμαι σίγουρος ότι μπορώ να βοηθήσω τον ΟΦΗ να πραγματοποιήσει τους στόχους του», ήταν οι πρώτες του δηλώσεις από την Ολλανδία.

Με 16/16 (!) έκανε τη διαφορά

Από το επίσημο ντεμπούτο του στις 12 Αυγούστου κόντρα στην Αναγέννηση Καρδίτσας για τον θεσμό του Κυπέλλου Ελλάδας, ο Κοσταρικανός φανέρωσε μέρος της αξίας του, καθώς σημείωσε 2 υπέροχα γκολ.

Στον α’ γύρο του πρωταθλήματος ήταν ασυγκράτητος, αφού σημείωσε 16 γκολ σε ισάριθμες συμμετοχές και «κλείδωσε» τον ΟΦΗ στις υψηλές θέσεις της βαθμολογίας.

Ακολούθησε περίοδος αφλογιστίας για τον Φεβρουάριο, τον Μάρτιο και τον Απρίλιο (μόλις 1 γκολ), όμως με 19 γκολ σε 28 εμφανίσεις στο σύνολο, συνέβαλε τα μέγιστα για την 4η θέση που οδηγούσε στο Κύπελλο UEFA.

Μεταξύ άλλων, ο Γκόμες έβαλε 2 γκολ στο 1-4 με τον Πανιώνιο, άλλα τόσα στο 1-2 με την ΑΕΚ, σημείωσε το νικητήριο στο εντός έδρας 2-1 επί του Ολυμπιακού, «πλήγωσε» δύο φορές τον Παναθηναϊκό στην ήττα με 3-4 και χάρισε 3 βαθμούς με Ξάνθη, Καβάλα, Άρη.

Σε περίοπτη θέση το τρομερό γκολ με την Προοδευτική (17/10/1999), το οποίο αργότερα ψηφίστηκε μέσα στα 100 καλύτερα της επαγγελματικής Α’ Εθνικής, κατόπιν επιλογής της κρατικής τηλεόρασης.

Tο καλοκαίρι του 2000 άρχισαν να εμφανίζονται δημοσιεύματα που ενέπλεκαν τον Κοσταρικανό με τον Παναθηναϊκό, κυρίως εν όψει της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου, όταν και θα άδειαζε μία θέση ξένου.

Τελικά, ο Γκόμες παρέμεινε στον ΟΦΗ, επειδή ναι μεν ο μη κοινοτικός Μπλένταρ Κόλα άφησε την Παιανία, όμως οι «πράσινοι» προτίμησαν να στραφούν στον Ντέρεκ Μπόατενγκ της Καλαμάτας.

Η αλήθεια είναι ότι μπορεί να έβαλε 5 γκολ σε 10 ματς Κυπέλλου και άλλα 2 σε 3 αγώνες για το Κύπελλο UEFA, αλλά στον α’ γύρο της Α’ Εθνικής ήταν απελπιστικός, καθώς σημείωσε μόλις 2.

Εντούτοις, αφυπνίστηκε στο β’ μισό και στους αγώνες μπαράζ για την παραμονή κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννινα ήταν καθοριστικός.

Αρχικά σκόραρε στο 1-1 της κανονικής διάρκειας, τρεις εβδομάδες αργότερα σημείωσε το μοναδικό γκολ στο πρώτο ματς των μπαράζ, ενώ στις 17 Ιουνίου έβαλε το ένα από τα δύο (το άλλο ο Μάουρο) στο καθοριστικό 2-0 επί του συλλόγου της Ηπείρου.

«Μουντιαλικός» και άτυχος…

Ο κρητικός σύλλογος προέβη στη διετή επέκταση της συνεργασίας με τον Γκόμες τον Οκτώβριο του 2001, όπερ σήμαινε ότι το συμβόλαιο θα είχε πλέον ισχύ μέχρι το 2004.

«Ήταν απόφαση καρδιάς. Θέλω να ευχαριστήσω τον πρόεδρο κ. Καζανάκη, ο οποίος με έπεισε να παραμείνω. Κυρίως, όμως, τον φανταστικό κόσμο του ΟΦΗ που όλα αυτά τα χρόνια με στηρίζει με την αγάπη του.

Αυξάνονται οι υποχρεώσεις μου απέναντι στην ομάδα. Υπόσχομαι να μιλήσω στο γήπεδο και να δικαιώσω όλους αυτούς που με πίστεψαν», δήλωνε μεταξύ άλλων μετά την ολοκλήρωση της συμφωνίας.

Πράγματι, με 11 γκολ σε 19 αγώνες πρωταθλήματος και 12 σε 21 αν προστεθούν τα ματς του Κυπέλλου, ο Κοσταρικανός έκλεισε τη σεζόν με θετικό πρόσημο και προετοιμάστηκε για το Παγκόσμιο Κύπελλο 2002 στα γήπεδα της Ιαπωνίας και της Νοτίου Κορέας.

Έβαλε γκολ στο 2-0 επί της Κίνας, έπαιξε σε όλο το ματς με την Τουρκία και είχε τη χαρά να παραβιάσει την εστία της μετέπειτα πρωταθλήτριας κόσμου Βραζιλίας στην ήττα με 5-2.

Οι 4 βαθμοί, όμως, δεν ήταν αρκετοί για τον ίδιο και τους συμπαίκτες του, καθώς η γειτονική χώρα συγκέντρωσε τον αντίστοιχο αριθμό και, μάλιστα, έφτασε μέχρι την 3η θέση της διοργάνωσης.

Η συγκεκριμένη ατυχία δεν ήταν η μοναδική για τον Γκόμες, ο οποίος λίγους μήνες αργότερα υποβλήθηκε σε επέμβαση στο γόνατο, επέστρεψε νωρίτερα απ’ όσο έπρεπε στη δράση και υποχρεώθηκε να ταξιδέψει στις ΗΠΑ για νέο χειρουργείο τον Μάιο του 2003.

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής, τελικά δεν τοποθετήθηκε μόσχευμα, αντ’ αυτού του έγινε ένας απλός καθαρισμός, με την επάνοδο να υπολογίζεται αρχικά σε διάστημα 3-3,5 μηνών.

Στο μεταξύ, με 2 γκολ σε 18 ματς πρωταθλήματος, οι διοικούντες τον ΟΦΗ δεν έδειχναν ιδιαίτερα ζεστοί στο ενδεχόμενο εξάντλησης της τελευταίας σεζόν του συμβολαίου του.

Αρχικά, συμφωνήθηκε να μεταβεί για αποθεραπεία στην Κόστα Ρόκα, να του γίνει μείωση αποδοχών (είπε «ναι» ο παίκτης) και να επιστρέψει στον σύλλογο για την προετοιμασία, τελικά όμως, το εκτός έδρας ματς της 13ης Απριλίου κόντρα στο Αιγάλεω έμελλε να αποδειχθεί το τελευταίο με την ασπρόμαυρη φανέλα.

O ΑΠΟΕΛ και οι δηλώσεις-φωτιά

Κατά την αποχώρησή του (και του συμπατριώτη του Αλόνσο Σολίς) από τον ΟΦΗ, ο Γκόμες αγωνίστηκε κατά σειρά σε Αλ Καντσία (Κουβέιτ), Ιραπουάτο (Μεξικό), Σαπρίσα (Κόστα Ρίκα – πρωτάθλημα το 2006), ΑΠΟΕΛ (πρωτάθλημα το 2007), Σαπρίσα (πρωτάθλημα το 2008), Σάντος ντε Γουάπιλες (Κόστα Ρίκα).

Στον κυπριακό σύλλογο υπέγραψε συμβόλαιο για 1+1+1 χρόνια, όμως με 4 γκολ σε 20 συμμετοχές στο πρωτάθλημα οι ιθύνοντες δεν θέλησαν να το ανανεώσουν.

Όταν βρισκόταν στον ΑΠΟΕΛ και συγκεκριμένα τον Οκτώβριο του 2006, ο Γκόμες υποστήριξε ότι πληρωνόταν από τον Παναθηναϊκό κατά το διάστημα που φορούσε τη φανέλα του ΟΦΗ, ενώ εξέφρασε την εκτίμηση ότι η μετάβαση από την Κρήτη στην Αθήνα δεν έγινε επειδή «είχε ξεσηκωθεί ο κόσμος».

Ο, τότε, πρόεδρος του «ομίλου» Μανώλης Παπαματθαιάκης εξέφρασε την απογοήτευσή του για τα λεγόμενα του Κοσταρικανού, ενώ από πλευράς Παναθηναϊκού δεν υπήρξε σχετική τοποθέτηση.

Ειρήσθω εν παρόδω, το περασμένο καλοκαίρι είχε καταγράψει άλλες 3 συμμετοχές σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου επί γερμανικού εδάφους και είχε βάλει το τελευταίο από τα 26 διεθνή του γκολ (σε 93 εμφανίσεις) κόντρα στην Πολωνία.

Τον Δεκέμβριο του 2008 ανακοίνωσε την απόφασή του να αποσυρθεί, ανέλαβε προπονητής στη γνώριμη Καρμελίτα για να την κρατήσει στο πρωτάθλημα που αγωνιζόταν, αλλά από τη στιγμή που δεν τα κατάφερε, ξαναφόρεσε τα ποδοσφαιρικά παπούτσια για λογαριασμό της Σάντος ντε Γουάπιλες (τη βοήθησε να ανέβει στην κορυφαία κατηγορία).

Έκτοτε, άφησε οριστικά τη δράση, κάθισε στον πάγκο της Σάντος ντε Γουάπιλες (2010), της Ντεπορτίβο Καρταχένα (2011), της Χουβεντούδ Εσκασουκένια (2012-13), της Αλκόνες (2013-14), της Λιμόν (2014), της Αλκόνες (2014-15), της Ντεπορτίβο Μαλακατέκο (2015-16), της Σελαχού (Δεκέμβριος 2016-Φεβρουάριος 2018) και ξανά από τις 15 Φεβρουαρίου 2018 της Ντεπορτίβο Μαλακατέκο (αντικατέστησε τον Μαουρίσιο Ράιτ, άλλοτε άσο της ΑΕΚ).

Η αλήθεια είναι ότι ο Ρόναλντ Γκόμες προσπάθησε σε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις να ρίξει γέφυρες επικοινωνίας με τον κρητικό σύλλογο για να αναλάβει την τεχνική ηγεσία του, όμως μέχρι στιγμής τουλάχιστον, αυτό δεν έχει συμβεί και, κατά συνέπεια, όλοι θα τον θυμούνται για το φαρμακερό αριστερό πόδι, τις ντρίμπλες και τον τρομερό α’ γύρο της σεζόν 1999-00 με τα 16 γκολ σε ισάριθμα ματς…