Το πρώτο Ευρωπαϊκό του εορτάζοντος Ολυμπιακού. Ο Γιάννης Λάιος στο Sport-Retro.gr

Συμπληρώθηκαν 21 χρόνια, όμως το ελληνικό βόλεϊ, οι φίλοι του αθλήματος και, κυρίως, εκείνοι του Ολυμπιακού δεν έχουν ξεχάσει αυτό το μεγάλο γεγονός.

Η 10^η Μαρτίου 1996 είναι χαραγμένη με «χρυσά» γράμματα στην Ιστορία της εγχώριας πετοσφαίρισης.

Τότε που η ανδρική ομάδα του Ολυμπιακού, ανήμερα των 71^ων γενεθλίων από την ίδρυση του συλλόγου, κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων στο κατάμεστο από περίπου 20.000 κόσμο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Οι «ερυθρόλευκοι» του Γιάννη Λάιου λύγισαν με 3-2 σετ τη γερμανική Μπάγερ Βούπερταλ και πανηγύρισαν τον πρώτο τους ευρωπαϊκό τίτλο σε όλα τα αθλήματα (σ.σ. το ποδοσφαιρικό Βαλκανικό Κύπελλο του 1963 αφορούσε ελάχιστες χώρες και όχι τη «γηραιά ήπειρο»).

Είχε προηγηθεί η νίκη επί της ολλανδικής Άλκομ Κάπελε με 3-1 σετ (15-8, 15-17, 15-3, 15-11) στον δεύτερο σαββατιάτικο ημιτελικό του Final 4.

Ντελίριο ενθουσιασμού ξέσπασε στο φαληρικό στάδιο, καθώς το ελληνικό βόλεϊ ανέβηκε για πρώτη φορά στο υψηλότερο βάθρο ευρωπαϊκής διοργάνωσης.

Παράλειψη θα ήταν αν δεν γινόταν αναφορά στο γεγονός ότι ο Ολυμπιακός αγωνίστηκε σε τρεις διαδοχικούς τελικούς του Κυπέλλου Κυπελλούχων: το 1996, το 1997 και το 1998, με την ιταλική Κούνεο να του στερεί τους άλλους δύο τίτλους (3-0 και 3-1 σετ αντίστοιχα).

Επιπλέον, οι «ερυθρόλευκοι» κατέκτησαν και το CEV Top Teams Cup του 2005, ενώ έχουν συμμετάσχει επτά φορές σε Final 4 του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (δύο φορές φιναλίστ, δύο φορές στην 3^η θέση, τρεις φορές στην 4^η θέση).

«Πρεμιέρα» στους ευρωπαϊκούς τελικούς και συγκεκριμένα στο Κύπελλο Κυπελλούχων είχε κάνει ο Παναθηναϊκός το 1980, αλλά ηττήθηκε από την ιταλική Μόντενα.

Ο αρχιτέκτονας τις επιτυχίας στο Sport-Retro.gr

Πίσω από τους θριάμβους κρύβονται μερικοί άνθρωποι και ένας εξ αυτών, ο σημαντικότερος, μίλησε στο Sport-Retro.gr.

Ο Γιάννης Λάιος είχε βάλει τις βάσεις για τη σπουδαία ευρωπαϊκή ομάδα του Ολυμπιακού κατά τη δεκαετία του 1990, αφού κάθισε στον πάγκο του από το 1986 μέχρι το 1992 και τη «χρυσή» σεζόν 1995-96.

Η πρώτη ερώτηση αφορούσε το «πριν», δηλαδή την πορεία του συλλόγου μέχρι το Final 4 του διημέρου 9-10 Μαρτίου στο ΣΕΦ.

«Ήταν αρκετά δύσκολη χρονιά. Είχαμε πολλά ταξίδια, έπρεπε να αντιμετωπίσουμε την ασθένεια του Γκιούρδα, ο οποίος έμεινε ένα μήνα έξω…».

-Τι είχε πάθει;

«Λοιμώδη μονοπυρήνωση. Έπρεπε να τον αντικαταστήσει ο Χριστοφιδέλης που ήταν τότε η πρώτη του χρονιά. Ευτυχώς ήταν καταπληκτικός σε άμυνα και υποδοχή. Βοήθησε πολύ για να καλυφθεί το κενό του Γκιούρδα».

-Ήταν η χρονιά που είχατε επιστρέψει μετά από τρεις σεζόν στον Ολυμπιακό.

«Το καλοκαίρι του 1995 ο Ολυμπιακός είχε κλείσει τρεις Κουβανούς: έναν προπονητή και τους Ερνάντες-Σάντσες. Ο προπονητής δεν ήρθε τελικά κι εγώ που ήμουν ελεύθερος επέστρεψα στον πάγκο. Ήταν ένα κράμα δύσκολο, αφού υπήρξαν ξένοι, νεαρά παιδιά όπως ο Χριστοφιδέλης…

Υπήρχαν, όμως, και οι παλιότεροι που είχαμε φτάσει μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1992. Τότε, βέβαια, το έργο μας ήταν πιο δύσκολο απέναντι σε μία πολύ πιο έμπειρη ομάδα, τη Μεσατζέρο Ραβένα και χωρίς τον Ραϊμόν Βίρντε που έπαθε λουμπάγκο στην προπόνηση».

-Η προετοιμασία για τον τελικό με την Μπάγερ Βούπερταλ είχε κάποια ιδιαιτερότητα;

«Όπως σε κάθε ματς έτσι και σ’ αυτό, έγινε μία ανάλυση του αντιπάλου με βάση τα τελευταία 1-2 παιχνίδια του. Τους είχαμε δει, λοιπόν, μόλις την προηγούμενη ημέρα στον άλλο ημιτελικό (σ.σ. με την ισπανική Ουνικάχα Αλμερία), αλλά είχαμε ξαναπαίξει και μαζί τους στη φάση των ομίλων πριν από περίπου έναν μήνα. Άρα, δεν μας ήταν άγνωστοι.

Από εκεί και πέρα, σε τέτοιους αγώνες προσπαθείς να βρεις τις αδυναμίες του αντιπάλου και να κρύψεις τις δικές σου, να μαντέψεις τις θέσεις που θα αρχίσουν οι αντίπαλοι, σε ποια γραμμή είναι πιο δυνατοί και που πιο αδύναμοι…

Τότε, μάλιστα οι προπονητές δεν είχαν το δικαίωμα να είναι όρθιοι. Έπρεπε να έχεις μεγάλη υπομονή γιατί τα σετ έληγαν στους 15 πόντους. Η φυσική κατάσταση, επίσης, έπρεπε να βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα γιατί με τις αλλαγές η διάρκεια των σετ ήταν περισσότερη από τώρα.

Το καλό με το βόλεϊ της εποχής ήταν ότι σε ένα σετ μπορούσαν να γίνουν μέχρι και επτά περιστροφές, συνεπώς οι παίκτες αφομοίωναν πιο καλά τον τρόπο παιχνιδιού των συμπαικτών και των αντιπάλων τους. Ήταν πιο εγκεφαλικό το άθλημα τότε».

-Πώς γιορτάσατε την κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων;

«Δεν προλάβαμε να το γιορτάσουμε. Ο τελικός ήταν την Κυριακή κι εμείς την Τρίτη παίζαμε αγώνα στη Χαλκίδα επειδή ήμασταν τιμωρημένοι, με αντίπαλο την Παιανία. Είχαν αρχίσει τα πλέι οφ, οπότε καταλαβαίνετε ότι δεν το γιορτάσαμε. Ούτε κάποιο πριμ υπήρξε».

-Τι ήταν τελικά αυτό που σας χάρισε τη σπουδαία αυτή διάκριση;

«Έπρεπε να βοηθήσουμε δύο Κουβανούς να προσαρμοστούν στην ελληνική νοοτροπία. Δεν είχαν βγει ποτέ από τη χώρα τους, συνεπώς «κουβαλούσαν» εντελώς διαφορετική φιλοσοφία. Έκαναν διαφορετική προπόνηση στα βάρη, είχαν διαφορετικό πρόγραμμα διατροφής… Τελικά, καταφέραμε να «δέσουμε» Έλληνες και Κουβανούς. Προς το τέλος πιάσαμε την επιθυμητή επίδοση, την πολύ καλή επίδοση για την ακρίβεια, και πήραμε το Κύπελλο».

Η πορεία του Ολυμπιακού μέχρι τον θρίαμβο

Ο Ολυμπιακός είχε εντυπωσιακή παρουσία στη φάση των ομίλων (2^ο γκρουπ) στη διοργάνωση, αφού κατέγραψε έξι νίκες σε επτά αγώνες.

Μάλιστα, είχε… προειδοποιήσει την Μπάγερ Βούπερταλ, μετέπειτα αντίπαλό του στον τελικό, με την εύκολη εντός έδρας νίκη του (3-0 σετ) στις 14 Φεβρουαρίου.

Μοναδική ήττα από τη ρωσική Μπελογκόριε Μπέλγκοροντ με 3-0 σετ, ενώ χαρακτηριστικό είναι πως στις έξι του νίκες έχασε μόλις ένα σετ από την Ντούκλα Λίμπερετς.

Πέραν της επικράτησής του επί της γερμανικής και της ρωσικής ομάδας, ο Ολυμπιακός έκαμψε με 3-0 σετ την αντίσταση των Ντεσιμπέλ Τόρχουτ από το Βέλγιο, Λοκομοτίβ Χάρκιβ από την Ουκρανία, Λέγκια Βαρσοβίας από την Πολωνία και Εξασίμπασι από την Τουρκία.

Θρύλε-ρ Θεέ μου

Το εκρηκτικό ξεκίνημα του Ολυμπιακού, ο οποίος πήρε το πρώτο σετ με 15-9 σε διάστημα μόλις 16 λεπτών, προμήνυε ίσως ότι ο τελικός θα ολοκληρωθεί γρήγορα.

Η Μπάγερ Βούπερταλ, όμως, έβγαλε ψυχή και ήταν πιο ψύχραιμη στα κρίσιμα σημεία, με συνέπεια να ισοφαρίσει (15-13) και να ξαναμπεί στο κόλπο.

Με τη θερμή συμπαράσταση περίπου 20.000 οπαδών του, ο Ολυμπιακός πήρε διά περιπάτου το τρίτο σετ με 15-7 και οι περισσότεροι πίστεψαν ότι η γερμανική ομάδα θα καταρρεύσει.

Αλίμονο. Η ομάδα του Βαν Λι βρήκε το σθένος να επιστρέψει σε ένα φαινομενικά χαμένο σετ, να επικρατήσει 15-12 και να οδηγήσει τον τελικό του ΣΕΦ στο τάι-μπρέικ.

Στην αρχή οι φιναλίστ πήγαιναν πόντο-πόντο, όμως ο Ολυμπιακός προηγήθηκε 11-7 και 13-9, δείχνοντας πως δεν μπορεί να χάσει την κούπα.

Ένα λάθος σερβίς των φιλοξενούμενων στο 14-12, έδωσε την έναρξη των πανηγυρισμών, έπειτα από 140 λεπτά σκληρής μάχης, η οποία άρχισε στις 21:00 και ολοκληρώθηκε λίγο πριν από τις 23:30.

Εκατοντάδες οπαδοί του Ολυμπιακού εισέβαλαν στο παρκέ του ΣΕΦ και ξέσπασαν σε ξέφρενους πανηγυρισμούς με τους παίκτες, τον Γιάννη Λάιο και τα υπόλοιπα στελέχη της ομάδας.

Λίγο αργότερα, διά χειρός του υφυπουργού αθλητισμού Ανδρέα Φούρα, ο αρχηγός Σάκης Μουστακίδης παρέλαβε το Κύπελλο Κυπελλούχων και οι «ερυθρόλευκοι» γιόρτασαν ιδανικά τα 71^α τους γενέθλια.

Τα highlights του τελικού σε μετάδοση Χάρη Αλευρόπουλου από τον ΣΚΑΪ και τα επινίκια

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Λάιος): Γκιούρδας (9 πόντοι–13 αλλαγές), Μουστακίδης (1 πόντος–1 αλλαγή), Ερνάντες (8 πόντοι–25 αλλαγές), Σάντσες (23 πόντοι–15 αλλαγές), Τσακιρόπουλος (7 πόντοι–2 αλλαγές), Ντράγκοβιτς (8 πόντοι–11 αλλαγές), Χριστοφιδέλης, Αμαριανάκης.

Οι αναπληρωματικοί των «ερυθρολεύκων»: Λυκούδης, Θεοδωρίδης, Δούκας, Μιχαλόπουλος.

ΜΠΑΓΕΡ ΒΟΥΠΕΡΤΑΛ (Βαν Λι): Ρεντεμάγερ, Λάρσεν, Μπέργκμαν, Σέλστρομ, Χουκ, Χόφμαν, Μπράουν, Σμινγκ.

«Πρέπει να αλλάξω επάγγελμα»

«Πρέπει να αλλάξω επάγγελμα. Κόντεψε να σπάσει η καρδιά μου. Το θέλαμε πολύ αυτό το Κύπελλο και το πήραμε. Τα παιδιά πίστεψαν στη νίκη», είπε μετά τη λήξη του τελικού ο Γιάννης Λάιος.

Στον αντίποδα, ο Βαν Λι, προπονητής της αντιπάλου ομάδας, είχε παράπονα από τη διαιτησία: «Στα κρίσιμα διαστήματα έπαιξε τον ρόλο της. Στο τάι-μπρέικ ο Ολυμπιακός ήθελε τη νίκη και την πήρε. Δεν αισθάνομαι ότι χάσαμε γιατί πρώτη φορά ανεβαίνουμε σε βάθρο. Οι παίκτες μου απέκτησαν τεράστια εμπειρία».

Ο τότε ομοσπονδιακός τεχνικός Χιλμπέρτο Ερέρα σχολίασε λακωνικά, ύστερα από τη λήξη του συγκλονιστικού τελικού: «Ήμουν σίγουρος για τη νίκη του Ολυμπιακού. Είναι μεγάλη ομάδα».

Ο κορυφαίος των νικητών Μάριος Γκιούρδας, από την πλευρά του, τόνισε συγκινημένος: «Ήταν υπέροχα. Δεν πίστεψα ποτέ ότι θα χάναμε. Έπρεπε να είχαμε κερδίσει με 3-1 σετ».

Τέλος, οι Κουβανοί των «ερυθρολεύκων», Ροντόλφο Σάντσες και Οσβάλντο Ερνάντες, στάθηκαν στο πάθος των οπαδών της ομάδας.

«Ήταν μια τρέλα! Ποτέ στη ζωή μου δεν αισθάνθηκα έτσι. Ο κόσμος ήταν υπέροχος», είπε ο πρώτος, ενώ ο δεύτερος προσέθεσε: «Ήταν ο πρώτος μου ευρωπαϊκός τίτλος. Αισθάνομαι υπέροχα. Αυτός ο κόσμος του Ολυμπιακού ήταν το κάτι άλλο. Ίσως του ανήκει το μεγαλύτερο μερίδιο του θριάμβου».

Αυτός ήταν ο πρώτος από τους πολλούς «ερυθρόλευκους» ευρωπαϊκούς τίτλους που θα ακολουθούσαν σε όλα τα αθλήματα. Τότε που οι φίλαθλοι, με αφετηρία το χάλκινο μετάλλιο της Εθνικής Ανδρών στη Γάνδη το 1987, γέμιζαν τα κλειστά της χώρας όχι μόνο για το μπάσκετ, αλλά και για το βόλεϊ.

ΜΑΝΟΣ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ – ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ

*Κάντε like στο Facebook και follow στο Twitter και το Instagram για να μαθαίνετε άμεσα τις ιστορίες της πιο… ρετρό ιστοσελίδας της χώρας