Εντί Τεράς: Ο… Γκάλης του Βελγίου με τους 63 πόντους σε έναν αγώνα Eurobasket!

Αν νομίζετε ότι το ρεκόρ περισσότερων πόντων σε έναν αγώνα Eurobasket ανήκει στον τεράστιο Νίκο Γκάλη, τότε έχετε πέσει έξω.

Ο μπασκετμπολίστας-θρύλος της Ελλάδας είχε σημειώσει τους 46 από τους 102 στην αναμέτρηση της 3ης Ιουνίου 1983 με τη Σουηδία (σ.σ. 102-97 το τελικό αποτέλεσμα) και είχε αναρριχηθεί στη 2η θέση της σχετικής λίστας.

Από τις 30 Ιουνίου 1957 η κορυφή ανήκει στον Εντί Τεράς, έναν Βέλγο σμολ-φόργουορντ, ο οποίος είχε σημειώσει 63 πόντους κόντρα στην Αλβανία!

Το ματς για την 7η αγωνιστική του γκρουπ 9-16 έληξε 90-48, όπερ σημαίνει ότι ο αείμνηστος άσος σημείωσε 15 πόντους παραπάνω από ολόκληρη την αντίπαλη ομάδα.

Παράλληλα, ο μοναδικός συμπαίκτης του Εντί Τεράς που σημείωσε διψήφιο αριθμό κόντρα στην Αλβανία ήταν ο Εμίλ Μαρτέν με… 12.

Ένα ακόμη ενδιαφέρον στατιστικό για τον πρώτο σκόρερ του Eurobasket 1957 με 220 πόντους (24,4 μ/ό) ήταν ότι συνολικά κατέγραψε 44/51 προσπάθειες, δηλαδή το εντυπωσιακό ποσοστό της τάξεως του 86.3%.

Συγκεκριμένα έβαλε 6 πόντους κόντρα στη Φινλανδία, 11 επί της Ρουμανίας, 10 με την Ιταλία, 29 με την Τουρκία, 25 επί της Αυστρίας, 24 στο δεύτερο ματς με τη Φινλανδία, 40 επί της Σκωτίας, 12 κόντρα στη Δυτική Γερμανία και 63 για κερασάκι στην τούρτα κόντρα στην Αλβανία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στη διοργάνωση της Βουλγαρίας, ασχέτως αν απουσίασε από το ματς της 3ης αγωνιστικής του Δ’ Ομίλου κόντρα στην Ουγγαρία.

Γεννημένος στο Μόλεμπεκ, ο Εντουάρ (Εντί) Τεράς άρχισε την καριέρα του σε ηλικία 17 ετών με την Ουνιόν Σεν-Ζιλουά, τη φανέλα της οποίας φόρεσε για 150 ματς στην πρώτη κατηγορία και για 3 σεζόν (1960-1963) στη δεύτερη.

Το ύψος του “ζημιάρη” σμολ-φόργουορντ ήταν 1,79μ., διέμενε στον δήμο του Βέμελ, ενώ τα ινδάλματά του άκουγαν στα ονόματα Ζεφ Εϊζέλ και Zoρζ Μπαέρ.

“Έκανα προπονήσεις στο γήπεδο του «Λιονσό» κοντά στο Χέιζελ. Ήρθε κοντά μου ένας ψηλός άνδρας. Ήταν ο Ζιστάβ Ποπέ (σ.σ. πατέρας του Μορίς Ποπέ, μυθικής φιγούρας της Εξέλσιορ Βρυξελλών). Ήταν 1.95μ. και διεθνής με το Βέλγιο. Με παρακολουθούσε την ώρα που έπαιζα και μου πρότεινε να παίξω στην ομάδα του, την Ουνιόν Σεν Ζιλουά”, αφηγείται ο ίδιος για το ξεκίνημα της καριέρας του.

Ο Τεράς, ο οποίος διέθετε εξαιρετικό σουτ, ήταν πολύ γρήγορος και καλός στο άλμα, υπηρέτησε την Ουνιόν Σεν Ζιλουά για περισσότερα από 10 χρόνια, προτού ολοκληρώσει την καριέρα του ως παίκτης-προπονητής στην BC Φοντέν.

«Όταν νικούσε η Ουνιόν, μας έδιναν 2 ποτά και κάθε χρόνο από ένα t-shirt, αλλά πληρώναμε κανονικά συνδρομή», αποκαλύπτει για το οικονομικό/ανταλλακτικό σκέλος της συμφωνίας με τον σύλλογο.

Ο Τεράς δεν ήταν κανένας τυχαίος παίκτης αν κρίνει κανείς από την παρακάτω ιστορία: «Ο προπονητής της εθνικής Γαλλίας, ο Ρομπέρ Μπισνέλ, με παρακολούθησε σε ένα ματς κόντρα στη Ρογιάλ Κατρ. Ήταν καλός φίλος του Ζαν Λ’Οστ, του προέδρου της Ουνιόν.

Οι δυο τους ήρθαν να πιουν ένα ποτό και να συζητήσουμε στο «Ροζ Μπλανς», την καφετέρια των γονιών μου στο Σεν Ζιλ. Σαν να είναι χθες ‘βλέπω’ τον Μπισνέλ να λέει στον πρόεδρό μου: ‘Ζαν, δώσε μου τον παίκτη σου. Θα τον κάνω Γάλλο και θα είναι στο υπουργείο Αθλητισμού στο Ζοϊνβίλ’.

Ο Μπρισνέλ ήθελε απάντηση στα επόμενα 30 λεπτά. Ο πατέρας μου και ο Λ’Οστ ήταν εντάξει, αλλά η μητέρα μου διαφώνησε. Θα μπορούσα να γίνω ο πρώτος Βέλγος επαγγελματίας στη Γαλλία».

Το 1957 άρχισε να φορά τη φανέλα της εθνικής ομάδας του Βελγίου. Εκείνη την εποχή ένας προπονητής από την Αμβέρσα, ο Εντί Φερσβάιφελ, επέλεξε νεαρούς όπως ο 23χρονος Τεράς και αρκετούς ψηλούς σαν τους Ζαν ντε Ναγέ, Λουσιάν φαν Κερσχάφερ, Τζον Λοριντό.

Ο περίφημος φόργουορντ θυμάται για το Eurobasket της Βουλγαρίας: «Τότε έκανα 2 προπονήσεις για 1 ώρα την εβδομάδα. Πήγαμε στη Σόφια με τη β’ ομάδα, για μην πω με την γ’, επειδή η διοργάνωση διαρκούσε 3 εβδομάδες και κανείς δεν μπορούσε να απουσιάσει σχεδόν 1 μήνα από τη δουλειά του.

Είχαμε 2 εβδομάδες ρεπό πληρωμένες, όχι όμως και τις υπόλοιπες ημέρες. Κρατώ ένα υπέροχο σουβενίρ από την παρέλαση των αποστολών σε ένα ανοικτό στάδιο με 35.000 θεατές».

Τη σεζόν 1959-60, δηλαδή 3 χρόνια μετά τις τρομερές εμφανίσεις στα γήπεδα της Βουλγαρίας, αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του βελγικού πρωταθλήματος με σχεδόν 29 πόντους μέσο όρο.

O Ζαν Λουί Ζεκιέρ είναι κατά 21 χρόνια νεότερος του άσου της Ουνιόν, αλλά έπαιζαν μπάσκετ κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής συνεργασίας τους και έχει άποψη για την αγωνιστική του αξία.

“Διέθετε τρομερό ένστικτο. Έκανε σουτ και μετά επέστρεφε αμέσως στην άμυνα. Ήταν ταχύς και θυμάμαι ότι σήκωνε ψηλά την μπάλα όταν επιχειρούσε σουτ. Είχε έναν μαγικό τρόπο να αποφεύγει τα μπλοκ σαν… κουτάλι. Επίσης, το σώμα του διατηρείτο σε πολύ καλή κατάσταση”, λέει ο Ζεκιέρ.

“Ήταν χάρισμα”, προσθέτει ο ίδιος ο Βέλγος διεθνής για την ευκολία του να δημιουργεί μπελάδες στους αντιπάλους με το σουτ του και εξηγεί: “Έπαιρνα τη δερμάτινη μπάλα, πηδούσα και σούταρα. Όλα φαίνονταν πολύ απλά”.

O Εντί Τεράς απεβίωσε τον Απρίλιο του 2013 σε ηλικία 78 ετών και, τραγική ειρωνεία, δεν πρόλαβε να διαβάσει το αφιέρωμα που είχε ετοιμάσει για εκείνον (με τον ίδιο παρόντα) μία τοπική εφημερίδα.

 

Διαβάστε ακόμη:

Έβαλε 145 πόντους σε ένα ματς! Δεν το έκανε ο Νίκος Γκάλης, αλλά ο Αριστείδης Μούμογλου

22 Φεβρουαρίου 1958: Το πρώτο ματς στην Ιστορία της Euroleague