Όταν διαβάζεις ότι ο Μάικλ Τζόρνταν επιλέχθηκε στο Νο3 του draft του 1984, ίσως και να βάζεις τα γέλια, ψάχνοντας ποιοι τοποθετήθηκαν πάνω από το σπουδαιότερο παίκτη μπάσκετ όλων των εποχών.
Όταν όμως βλέπεις ότι Νο1 ήταν ο Χακίμ ‘The Dream’ Ολάζουον, τότε τα γέλια σταματάνε. Πρόκειται για έναν εκ των κορυφαίων ψηλών στην ιστορία του αθλήματος και σίγουρα τον πιο ολοκληρωμένο και πληθωρικό σέντερ όλων των εποχών.
Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί αναγνώστες του Sport-Retro.gr, ο γεννημένος στο Λάγος της Νιγηρίας, πρωταθλητής ΝΒΑ 1994 και 1995 με τους Χιούστον Ρόκετς, γεννήθηκε σαν σήμερα το 1963 και εμείς θυμόμαστε την εποχή που κατατρόπωνε κάθε ψηλό που είχε την ατυχία να τον αντιμετωπίσει.
Tα πρώτα χρόνια
Γεννήθηκε στο Λάγος της Νιγηρίας και ήταν το τρίτο από τα οκτώ παιδιά της οικογένειάς του. Οι γονείς του ήταν αυστηροί, όμως του έδωσαν από νωρίς τις αρχές της ειλικρίνειας, της εργατικότητας, του σεβασμού και της αυτοπεποίθησης, όπως ο ίδιος έχει δηλώσει Ο Χακίμ αρχικά έπαιζε χάντμπολ και ποδόσφαιρο ως τερματοφύλακας.
“Ο Ολάζουον έχει 5 κινήσεις, και τέσσερις παραλλαγές για κάθε κίνηση. Δηλαδή φτάνει κατευθείαν στις 20 κινήσεις”. Αυτή η διαπίστωση «απόγνωσης» ανήκει στο Σακίλ Ο’ Νίλ, ο οποίος είχε την «τύχη» στην αρχή της καριέρας του να τον αντιμετωπίσει στους τελικούς ΝΒΑ το 1995.
Όπως ο ίδιος ο Ολάζουον έχει δηλώσει ότι τον βοήθησε η θέση του τερματοφύλακα στην οποία αγωνιζόταν όταν έπαιζε ποδόσφαιρο να έχει ταχύτητα και ισορροπία. Ξεκίνησε από τύχη το μπάσκετ όταν στα 17 του πήρε μέρος σε ένα τοπικό τουρνουά. Αρχικά μάλιστα παρά τα εντυπωσιακά του προσόντα, αφού βλέπει τον κόσμο από τα 2,13 δυσκολευόταν ακόμα και να καρφώσει την μπάλα.
Παρά τις αρχικές του… ενστάσεις ο Χακίμ λάτρεψε το μπάσκετ αναφέροντας μάλιστα: «Το μπάσκετ είναι κάτι το μοναδικό. Μόλις άρχισα να παίζω κατάλαβα ότι τα άλλα αθλήματα δεν ήταν τίποτα για μένα».
Τα χρόνια του κολεγίου
Κατά συνέπεια, τα μάζεψε και το 1980 πήγε στο Χιούστον, την πόλη που έμελλε να σημαδέψει ολόκληρη τη ζωή του. Την πρώτη χρονιά δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής, όμως από την επόμενη χρονιά αγωνίστηκε κανονικά με τους Κούγκαρς. Δεν ήταν κακός αλλά δεν έβγαζε και μάτια.
Το προπονητικό τιμ τον προέτρεψε να κάνει ατομικές προπονήσεις για να βελτιωθεί και προς μεγάλη του ευλογία τον ανέλαβε ο Μόουζες Μαλόουν, ένας από τους καλύτερους σέντερ όλων των εποχών και ίσως ο κορυφαίος εκείνη τη στιγμή. Ο Μαλόουν συνήθιζε να δουλεύει με νέους και να τους βελτιώνει. Μάλιστα, ο Ολάζουον ακολουθεί σήμερα τα βήματα του Μαλόουν και προπονεί νεότερους παίκτες με σκοπό τη βελτίωσή τους.
Πίσω στο 1982 και πάλι, όπου μετά τις ατομικές με το Μαλόουν, ο 19χρονος Ολάζουον επιστρέφει αγνώριστος και πολύ πιο βελτιωμένος. Μέσα σε δύο χρόνια που έπαιζε μπάσκετ είχε φτάσει σε πολύ υψηλό επίπεδο.
Το 1983 οδήγησε μαζί με τον συμπαίκτη του Κλάιντ Ντρέξλερ τους Κούγκαρς στον τελικό του Κολεγιακού, όπου ηττήθηκε από το κολέγιο του Νορθ Καρολάινα Στέιτ Γιουνιβέρσιτι.
Αρκετά χρόνια μετά η μοίρα θα ένωνε τον Ολάζουον με το Ντρέξλερ για να τους ξεπληρώσει αυτό το ανοιχτό γραμμάτιο του χαμένου τελικού. Ο Ολάζουον αν και δεν ήταν «παρών» στον τελικό κέρδισε τον τίτλο του παίκτη της χρονιάς για το Κολεγιακό. Πρώτη φορά που το βραβείο κατέληγε στα χέρια παίκτη που δεν είχε σηκώσει την κούπα.
Την επόμενη χρονιά ο Ολάζουον έφτασε και πάλι στον τελικό αλλά ηττήθηκε από το Κολέγιο του Τζορτζτάουν εκεί όπου αγωνιζόταν ο Πάτρικ Γιούινγκ. Και με αυτόν είχε ανοιχτό γραμμάτιο που έμελλε να το ξεπληρώσει αρκετά χρόνια αργότερα με εμφατικό τρόπο.
Η ώρα του ΝΒΑ
Αφού τελείωσε και η σεζόν 1983-1984 έπρεπε να πάρει την απόφασή του. Ακόμα ένα χρόνο στο κολέγιο ή προσπάθεια για ΝΒΑ. Η ιστορία τον δικαίωσε, αφού επελέγη στο Νο1 εκείνης της χρονιάς. Στο ίδιο ντραφτ υπήρχαν κάποια ακόμα νεαρά… ταλεντάκια όπως ο Μάικλ Τζόρνταν, ο Τζον Στόκτον και ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ. Από τις κορυφαίες ίσως φουρνιές ντραφτ όλων των εποχών.
Και εγένετο Χιούστον. Οι “ρουκέτες” τον επέλεξαν και σίγουρα πότε δεν το μετάνιωσαν. Το 1985, οι μέσοι όροι του ήταν εκπληκτικοί για ρούκι και ψηφίστηκε μάλιστα δεύτερος καλύτερος πρωτοεμφανιζόμενος παίκτης για εκείνη τη χρονιά. Όπως σωστά μαντεύετε πρώτος ήταν ο Μάικλ Τζόρνταν. Είναι αξιοσημείωτο πως κανένας άλλος ρούκι εκείνης της χρονιάς δεν πήρε ψήφο.
Το 1986, στη δεύτερη μόλις χρονιά του παραλίγο να οδηγήσει τους Ρόκετς στο δαχτυλίδι του πρωταθλητή και να κάνει αυτό που σημαίνει το επώνυμο Ολάζουον. Η σημασία του επωνύμου του είναι: «Να είναι πάντα στην κορυφή».
Η παρέα του Λάρι Μπερντ και οι Σέλτικς, όμως, είχαν άλλη άποψη, αφού κάθισαν αυτοί στο θρόνο. Ο Ολάζουον με τον «Διόσκουρό» του Ραλφ Σάμπσον είχαν δημιουργήσει ένα πολύ δυνατό δίδυμο, τους επονομαζόμενους «Δίδυμους Πύργους».
Γρήγορα όμως ο Σάμπσον άρχισε να ταλαιπωρείται από τραυματισμούς και έτσι ο ένας από τους δίδυμους Πύργους… κατέρρευσε, μαζί και τα όνειρα των “ρουκετών” να φτάσουν στην κατάκτηση του πολυπόθητου δαχτυλιδιού.
Τα χρόνια ανομβρίας και το «Dream Shake»
Ο Ολάζουον συνέχισε να τραβάει το… κάρο και να κάνει μυθικές χρονιές στο ΝΒΑ. Δεν είχε όμως βοήθεια από τους συμπαίκτες του, με αποτέλεσμα οι «ρουκέτες» να αποκλείονται από τον πρώτο γύρο των πλέι οφ σχεδόν κάθε χρόνο.
Το παρατσούκλι του ήταν ήδη “Hakeem the Dream”, παρατσούκλι που έφερε από τα κολεγιακά χρόνια του, όταν ο προπονητής του βλέποντάς τον καρφώνει είχε αναφωνήσει: “It’s like a dream”.
Από το παρατσούκλι του αυτό πήρε το όνομά της και η χαρακτηριστική κίνηση του Χακίμ, το «Dream Shake». Ο άνθρωπος ήταν τόσο σπουδαίος που είχε δική του κίνηση. Ορίστε μια γεύση, όπως την είχε βιώσει και ο «ναύαρχος» Ντέιβιντ Ρόμπινσον στους τελικούς της Περιφέρειας το 1995.
Η άφιξη Τομιάνοβιτς και οι ημέρες δόξας
Ο Ολάζουον ήταν στα πρόθυρα να αποχωρήσει από τους Ρόκετς το 1992. Έβλεπε ότι παρά τις δικές του προσπάθειες οι «ρουκέτες» δεν τον πλαισίωναν με σπουδαίους παρτενέρ. Εκείνη τη χρονιά ήρθε στην ομάδα ως προπονητής ο Ρούντι Τομιάνοβιτς και άλλαξε τον ρου της ιστορίας.
Ήδη, ο Χακίμ βελτιώθηκε στον τομέα της πάσας, κάτι που έκανε τους αντιπάλους πιο διστακτικούς στο νταμπλ τιμ και με 3,5 ασίστ μέσο όρο εκείνη τη χρονιά ήταν πολύ δύσκολη η αντιμετώπισή του.
Η σεζόν 1992-1993 αποτέλεσε την αρχή της μετέπειτα διετούς κυριαρχίας αυτού και των Ρόκετς. Εκμεταλλευόμενοι, βέβαια, και την απόσυρση του θρυλικού Μάικλ Τζόρνταν για 18 μήνες, μετά τη δολοφονία του πατέρα του. Ο δρόμος για την κορυφή μόνο στρωμένος με ροδοπέταλα δεν ήταν.
Οι “ρουκέτες” έφτασαν στον τελικό του ΝΒΑ κόντρα στους Νιου Γιορκ Νικς του παλιόφιλου… Πάτρικ Γιούινγκ. Ναι, αυτού που το 1984, μια δεκαετία πριν, του είχε στερήσει ως παίκτης του Τζορτζτάουν την ευκαιρία να στεφθεί πρωταθλητής του κολεγιακού.
Οι Νικς προηγούνταν στη σειρά των τελικών με 3-2 και στον έκτο τελικό οι «ρουκέτες» ήταν μπροστά 86-84. Έμεναν λίγα δευτερόλεπτα και ο Τζον Σταρκς που εκείνη τη μέρα είχε βάλει απίθανα καλάθια για τους Νικς είχε την μπάλα και σηκώθηκε για τρίποντο. Αν έμπαινε το καλάθι όλα θα είχαν τελειώσει και οι Νικς θα ήταν πρωταθλητές. Ο Ολάζουον όμως σαν από μηχανής Θεός αλλοίωσε το σουτ, οι Ρόκετς κέρδισαν και πήγαν στον 7o τελικό.
Εκεί ο Ολάζουον ξεπλήρωσε και τα τελευταία γραμμάτια στον Γιούινγκ και του «σέρβιρε το πιάτο της εκδίκησης γαρνιρισμένο με 25 πόντους και 10 ριμπάουντ». Είχε καθίσει στο θρόνο και δεν ήταν πρόθυμος να τον παραδώσει. Για όλα τα επιτεύγματά του αυτά ψηφίστηκε πολυτιμότερος παίκτης των τελικών, πολυτιμότερος του πρωταθλήματος και καλύτερος αμυντικός του πρωταθλήατος.
Επόμενη χρονιά και ο Τζόρνταν στα μισά της είχε επιστρέψει. Αυτό δεν πτόησε τον Ολάζουον και την παρέα του. Η σεζόν 1994-1995 τον έβρισκε να σμίγει με τον Ντρέξλερ συμπαίκτη του στο κολλέγιο, με τον οποίο είχαν φτάσει μια ανάσα από το τρόπαιο το 1983, αλλά τους το στέρησε η παρέα του Τζόρνταν και το Νορθ Καρολάινα. Έπρεπε να πάρουν αυτό που τους στέρησε η μοίρα τότε. Το έκαναν με έμφαση.
Το πήρε πατριωτικά
Ο Ολάζουον είχε ένα επιπλέον κίνητρο για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ο ναύαρχος Ντέιβιντ Ρόμπινσον των Σαν Αντόνιο Σπερς ψηφίστηκε εκείνη τη χρονιά ως κορυφαίος παίκτης της κανονικής διάρκειας. Όταν ρωτήθηκε για τους ψηλούς που υπολογίζει περισσότερο δεν συμπεριέλαβε σε αυτούς τον Χακίμ. Αυτό ήταν. Ο Ολάζουον που τον προηγούμενο χρόνο τα είχε σαρώσει όλα, το πήρε πατριωτικά.
«Φίλε αυτό είναι προσωπικό», είπε σε συμπαίκτη του. Στους τελικούς της Περιφέρειας με αντίπαλο τα «σπιρούνια» έκανε μυθικά πράγματα, ίσως τις καλύτερες εμφανίσεις της ζωής του, εξέθεσε το Ρόμπινσον και οδήγησε τις “ρουκέτες” στους τελικούς του ΝΒΑ.
Εκεί έμενε ακόμα ένα εμπόδιο. Οι Ορλάντο Μάτζικ του νεαρού Σακίλ Ο’ Νιλ που είχαν ήδη αποκλείσει τους Σικάγο Μπουλς. Οι ρουκέτες «σκούπισαν» τους Ορλάντο και πήραν το δεύτερο συνεχόμενο δαχτυλίδι. Ο Ντρέξλερ και ο Ολάζουον πήραν μαζί έναν τίτλο, που ζητούσαν από το 1983.
Τα επόμενα χρόνια
Επέστρεψε ο Τζόρνταν και οι Μπουλς σάρωσαν τα πάντα στο διάβα τους τα επόμενα χρόνια (1996-1998). Οι Ρόκετς αποκλείστηκαν από τους Σιάτλ Σουπερσόνικς στο δεύτερο γύρο των πλέι οφ.
Την επόμενη χρονιά (1997) με τον Τσαρλς Μπάρκλεϊ στην ομάδα, έφτασαν μέχρι τους τελικούς της Περιφέρειας, όπου αποκλείστηκαν από τους Γιούτα Τζαζ του Στόκτον και του Μαλόουν. Στο μεγάλο τελικό περίμεναν ήδη οι Μπουλς, αλλά η μονομαχία ανάμεσα στο νούμερο 3 και το νούμερο 1 του ντραφτ του 1984 σε τελικό ΝΒΑ, δεν έγινε ποτέ.
Τα επόμενα χρόνια μέχρι το 2001, οι “ρουκέτες” έμπαιναν στα πλέι οφ χωρίς όμως να καταφέρνουν να προχωρήσουν ιδιαίτερα. Ο Ολάζουον έπαιξε για μια και τελευταία χρονιά στους Τορόντο Ράπτορς τη σεζόν 2001-2002, όπου και έκλεισε την καριέρα του.
Τα συνολικά του νούμερα
Ο Μάικλ Τζόρνταν έχει δηλώσει το θαυμασμό του ανοιχτά στο πρόσωπο του “Hakeem the Dream”. Ένας από τους λόγους ήταν η πληθωρικότητά του σε πολλούς τομείς. Δεν ήταν απλώς ένας εξαιρετικά καταρτισμένος ψηλός, ήταν και φόβητρο μέσα στη ρακέτα για τους αντιπάλους.
Tα νούμερά του ζαλίζουν. Κατά τη διάρκεια της λαμπρής καριέρας του είχε 21.8 πόντους, 11.1 ριμπάουντ, 2.5 ασίστ, 1.7 κλεψίματα και 3.1 τάπες ανά αγώνα σε 1.238 ματς.
Όσον αφορά στις ατομικές διακρίσεις, αναδείχθηκε μια φορά MVP κανονικής περιόδου, και τις δυο φορές που αγωνίστηκε σε τελικούς ΝΒΑ αναδείχθηκε MVP αυτών, ψηφίστηκε δύο φορές καλύτερος αμυντικός της χρονιάς, έξι φορές στην καλύτερη πεντάδα, τρεις φορές στη δεύτερη καλύτερη και τρεις στην τρίτη καλύτερη.
Ήταν επίσης πέντε φορές στην καλύτερη αμυντική πεντάδα και τέσσερις φορές στη δεύτερη καλύτερη, αλλά και μέλος της rookie πεντάδας το 1985. Έχει αγωνιστεί σε 12 All Star Game, στα οκτώ εκ των οποίων βασικός.
Παραμένει μέχρι και σήμερα Νο1 στην ιστορία του NBA σε τάπες και είναι ο μοναδικός παίκτης που βρίσκεται τόσο ψηλά σε 4 διαφορετικές κατηγορίες: πόντους, ριμπάουντ, κλεψίματα και τάπες. Όταν αποσύρθηκε, μάλιστα, συμπεριλαμβανόταν στο Τοp10 και στις τέσσερις κατηγορίες.
Είναι όγδοος όλων των εποχών σε κλεψίματα, μακράν ο πιο καλός κλέφτης από όσους σέντερ έχουν αγωνιστεί στο ΝΒΑ. Ακόμη, είναι ο μοναδικός παίκτης στην ιστορία του NBA που έχει τελειώσει σεζόν με περισσότερα από 200 κλεψίματα και 200 τάπες, καθώς το 1989 είχε 282 τάπες και 218 κλεψίματα. Τέλος, έχει ολοκληρώσει 11 σεζόν με περισσότερες από 200 τάπες και 100 κλεψίματα.
Έχει κατακτήσει και το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα το 1996 με την ομάδα των ΗΠΑ. Λόγω, μάλιστα, μιας συμμετοχής του με την εφηβική ομάδα μπάσκετ της Νιγηρίας δεν είχε δικαίωμα να αγωνιστεί, όμως αυτό ξεπεράστηκε το 1993. Στην εθνική μοιράστηκε το χρόνο συμμετοχής με τον Σακίλ Ο’ Νιλ και τον Ντέιβιντ Ρόμπινσον.
Το 2008 μπήκε στο αμερικάνικο πάνθεον, δηλαδή στο Naismith Memorial Basketball Hall of Fame, το 2016 μπήκε στο Hall of Fame της FIBA, ενώ το Νο34 που φορούσε έχει αποσυρθεί προς τιμήν του από τους Χιούστον Ρόκετς.
Ο μοναδικός που έχει κάνει δύο φορές quadruple-double
Quadruple-double είναι κάτι που συμβαίνει σπάνια. Να έχει δηλαδή ένας παίκτης διψήφιο αριθμό σε τέσσερις διαφορετικές στατιστικές κατηγορίες. Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 1973 μέχρι σήμερα έχουν σημειωθεί μόλις πέντε φορές quadruple-double στην ιστορία του ΝΒΑ. Από τέσσερις διαφορετικούς παίκτες.
Νέιτ Θέρμοντ (18/10/1974 με 22 πόντους, 14 ριμπάουντ, 13 ασίστ, 12 τάπες), Άλβιν Ρόμπερτσον (18/2/1986 με 20 πόντους, 11 ριμπάουντ, 10 ασίστ, 10 κλεψίματα) ενώ ακολούθησε ο Ντέιβιντ Ρόμπινσον (17/2/1994 με 34 πόντους, 10 ριμπάουντ, 10 ασίστ και 10 τάπες.
Τα άλλα δύο, καλά μαντεύετε τα έχει πετύχει ο Χακίμ Ολάζουον. Ο μοναδικός παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που το έχει κάνει δύο φορές.
Στον αγώνα της 3ης Μαρτίου 1990, κόντρα στους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς, ο Χακίμ είχε 29 πόντους, 18 ριμπάουντ, 10 ασίστ και 11 τάπες, σε ένα αγώνα που οι Ρόκετς κέρδισαν 129-109 τους σημερινούς πρωταθλητές.
Όχι μόνο μέσα στην ίδια χρονιά, αλλά τον ίδιο μήνα, στο ματς της 29ης Μαρτίου 1990 απέναντι στους Μιλγουόκι Μπακς, ο «Hakeem the Dream» είχε 18 πόντους, 16 ριμπάουντ, 10 ασίστ και 11 τάπες σε 40 λεπτά.
Η βαθιά πίστη στη θρησκεία του
Ο Ολάζουον ήταν βαθύτατα θρησκευόμενος. Ενώ στο κολέγιο είχε τη φήμη του ατίθασου παιδιού, στο ΝΒΑ δεν δημιούργησε ποτέ προβλήματα, ειδικά όταν άρχισε να διαβάζει το Κοράνι και να ακολουθεί πιστά τις επιταγές της μουσουλμανικής πίστης. Όλα άλλαξαν στις 9 Μαρτίου 1991, όταν αποφάσισε να αλλάξει το όνομα του και μαζί την κοσμοθεωρία του.
Ενώ στη ληξιαρχική πράξη γέννησης αναφερόταν ως «Akeem», το άλλαξε σε «Hakeem», θέλοντας να το φέρει πιο κοντά στα αραβικά και στην προφορά τους. Τότε μάλιστα δήλωσε πως «δεν αλλάζω την προφορά του ονόματος μου, αλλά τη διορθώνω».
Ύστερα ήρθε η δήλωση πίστης στο Ισλάμ: «Διαβάζω το Κοράνι κάθε μέρα. Στο σπίτι, στα αεροπλάνα των αποστολών, πριν τα παιχνίδια, μετά απ’ αυτά. Μαθαίνω τόσα νέα πράγματα και φτάνω συνεχώς σε νέα επίπεδα πίστης. Δεν απορροφήθηκα απ’ την πίστη, απλώς αφοσιώθηκα σ’ αυτή».
Παιδιά βαφτίζονταν με το όνομά του
Είναι χαρακτηριστική μια έρευνα που είχε να κάνει με το πόσα παιδιά βαφτίζονταν Ολάζουον όσο καιρό αγωνιζόταν ο Χακίμ και πρωταγωνιστούσε.
Από τη στιγμή που έκανε το ντεμπούτο του μέχρι το 2002 που σταμάτησε, σύμφωνα με αυτή την έρευνα συνολικά 483 παιδιά πήραν το όνομα Ολάζουον.
Τα 164 από αυτά μάλιστα πήραν το όνομά τους το 1986, το 1994 και το 1995, τις χρονιές δηλαδή που ο Ολάζουον αγωνίστηκε με το Χιούστον στους τελικούς του ΝΒΑ.
H επιρροή και η αναγνώριση του ταλέντου του Ολάζουον είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση.
Η υπόκλιση του Αντετοκούνμπο
Εξαίρεση δεν αποτελεί φυσικά και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, ο οποίος έχει δηλώσει ανοιχτά ότι θα ήθελε να γίνει μια μέρα τόσο σπουδαίος όσο ο Ολάζουον.
“Υπήρξε ένας σπουδαίος παίκτης. Έχουμε κοινή καταγωγή από τη Νιγηρία και είχα την τύχη να μιλήσω κάποιες φορές μαζί του στο παρελθόν. Όσα έχει κάνει στο ποστ είναι φοβερά και μακάρι να φτάσω κι εγώ στο επίπεδό του με πολλή δουλειά”, έχει δηλώσει ο “Giannis”.
Η νιγηριανή καταγωγή του Αντετοκούνμπο άλλωστε, δεν είναι το μόνο που τους συνδέει. Ο εν ενεργεία άσος φοράει το Νο34, ενώ ο ίδιος ο Ολάζουον έχει μεταφράσει τι σημαίνει το επώνυμο του Γιάννη: «Το στέμμα που επιστρέφει σπίτι του από το εξωτερικό».
Και οι δύο άλλωστε, άργησαν να αρχίσουν το μπάσκετ, όμως πολύ γρήγορα εξελίχθηκαν σε all-star. Αν ο Γιάννης καταφέρει να φτάσει στις επιτυχίες του Ολάζουον και να φορέσει το στέμμα, όπως λέει το επώνυμό του, πρωταθλητή θα το δείξει το μέλλον.
Αυτός είναι πάντως ο Χακίμ Ολάζουον. Ένας από τους πιο σπουδαίους και ολοκληρωμένους σέντερ όλων των εποχών στο ΝΒΑ που δεν σταματιόταν με τίποτα.
Δεν το λέμε εμείς το έχει πει ο ίδιος ο Ντέιβιντ Ρόμπινσον με τον οποίο έχουν τεθεί αντιμέτωποι τόσες φορές. Όταν τον ρώτησαν: Πώς «λύνεται» το πρόβλημα που ακούει στο όνομα Χακίμ Ολάζουον όταν είναι αντίπαλος; Η απάντησή του ήταν αποστομωτική: “Φίλε, ο Χακίμ Ολάζουον απλώς δεν ‘λύνεται…'”.
Ποδόσφαιρο
Πορτοκαλί και άλλα