Μίσσας Πανταζόπουλος: Μία εμβληματική μορφή του ελληνικού… μπάσκετμπωλ

Μάνος Ανδρουλάκης 25 Απρ, 2017

Φαίδων Ματθαίου, Τζακ Νικολαΐδης, Γιάννης Λάμπρου, οι άσοι του Πανελληνίου της δεκαετίας του 1950, της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού των 60s’, Τρίτων, Σπόρτιγκ, ΧΑΝΘ, Άρης…

Ηρωικές εποχές για το εγχώριο μπάσκετ, τότε που δεν υπήρχε συχνά πηχυαία αναφορά σε εξώφυλλα αθλητικών εφημερίδων ή, ακόμα πιο σπάνια, τηλεοπτική εικόνα.

Μια μέρα σαν κι αυτή πριν από 11 χρόνια, ένας από τους Έλληνες «πρωτομάστορες» του πορτοκαλί αθλήματος εγκατέλειψε τα εγκόσμια και εκτοξεύθηκε λίγο πιο ψηλά απ’ όσο είχε συνηθίσει εν ζωή.

Παίκτης-προπονητής από τα 22!

Ο Μίσσας (σ.σ. το κανονικό του όνομα ήταν Μιχάλης) Πανταζόπουλος γεννήθηκε το 1922 και από τα παιδικά του χρόνια γοητεύθηκε από το άθλημα με τη μεγαλύτερη μπάλα και τις δύο μπασκέτες.

Το πρώτο γήπεδο που εθεάθη να αγωνίζεται ήταν εκείνο του Πανελληνίου, με τη φανέλα του οποίου κατέκτησε τα πρωταθλήματα του 1939 και του 1940.

Συμπαίκτες του υπήρξαν παίκτες όπως ο Σβολόπουλος, ο Συμεωνίδης, ο Σκυλογιάννης, ο Φλώρος, ο Κωστόπουλος, ο Ελευθερουδάκης, ο Νάσλας και ο Λεβαντίνος.

Κατά την περίοδο της Κατοχής, ο Παναθηναϊκός αρχίζει να πρωταγωνιστεί στα τουρνουά και ο 20χρονος πια Μίσσας εντάσσεται στο δυναμικό του.

Τότε γίνονται «πράσινοι» και οι αδερφοί Νικολαΐδη, οι οποίοι του ζητούσαν την μπάλα για μερικά… σουτάκια, όταν επισκέπτονταν το γήπεδο του Πανελληνίου.

«Ο Πανταζόπουλος ήταν εξαιρετικός αμυντικός, δυναμικός παίκτης και ιδιαίτερα ομαδικός. Ακόμα κι όταν ήταν διαθέσιμος να βάλει καλάθι προτιμούσε να τροφοδοτήσει κάποιον συμπαίκτη του που ενδεχομένως να βρισκόταν σε πιο πλεονεκτική θέση.

Δεν είχα την τιμή να τον γνωρίσω προσωπικά, ξέρω όμως ότι επρόκειτο για έναν σεμνό άνθρωπο με το επίπεδο και τον χαρακτήρα που διέκρινε τους περισσότερους αθλητές της εποχής».

Αυτή ήταν η τοποθέτηση του Γιώργου Δόγα, εξαίρετου βετεράνου δημοσιογράφου και στιχουργού, αναφορικά με το ποιόν ενός εκ των «πρωτομαστόρων» του ελληνικού μπάσκετ.

Ύστερα από την απελευθέρωση, ο Παναθηναϊκός απέκτησε γήπεδο αθλοπαιδιών στον αριθμό 97 της Λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας, όπου ο επιστάτης Κωνσταντίνος Ν. φρόντιζε να παραμένει πάντα καθαρό και διακοσμημένο με πολλά άνθη.

Σε αυτόν τον χώρο έμελλε να ανδρωθεί ο Μίσσας Πανταζόπουλος, ο οποίος άφησε μία πολύ σπουδαία ομάδα (Πανελλήνιος) για να ενταχθεί στη μετέπειτα πιο επιτυχημένη της χώρας τόσο εντός όσο κι εκτός των συνόρων.

To καλοκαίρι του 1950, κι αφού πια έχει κατακτήσει 5 πρωταθλήματα, ο ήρωάς μας αποφασίζει να ασχοληθεί αποκλειστικά με την προπονητική σε ηλικία μόλις 26 ετών.

Αντί -αγωνιστικού- επιλόγου, ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει σε ένα από τα πρώτα ντέρμπι μεταξύ του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού στις 22 Ιουνίου 1949.

Με τη δυναμική της έδρας (σ.σ. το ματς διεξήχθη στο γήπεδο του Πειραϊκού), οι «ερυθρόλευκοι» προηγήθηκαν 27-14 στο ημίχρονο και βρέθηκαν κοντά στην επικράτηση, όμως χάρη στην τρομερή ευστοχία του Πανταζόπουλου, οι «πράσινοι» έφυγαν νικητές με 43-41.

Χαρακτηριστικό είναι ότι τα χρόνια που αγωνιζόταν ο δυναμικός άσος, ο Παναθηναϊκός κατέγραψε 8 νίκες έναντι μόλις 1 του Ολυμπιακού.

Τέλος, στο παρακάτω γράφημα της επίσημης ιστοσελίδας της ΕΟΚ μπορείτε να δείτε την παρουσία του Πανταζόπουλου στην Εθνική ομάδα ως παίκτης, όπου συν τοις άλλοις κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Eurobasket του 1949.

Έκανε μεγάλη την ΑΕΚ

Η δεκαετία του 1950 δεν συνδυάστηκε με τις συνηθισμένες διακρίσεις για τον Παναθηναϊκό, δεδομένου ότι το 1952 και το 1956 δεν διεξήχθησαν εγχώριες διοργανώσεις λόγω των επικείμενων συμμετοχών της Εθνικής ομάδας στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Με τον Πανταζόπουλο στον πάγκο τους, αυτή τη φορά χωρίς να αγωνίζεται, οι «πράσινοι» δεν κατέκτησαν το Πρωτάθλημα Κέντρου του 1951, εξαιτίας (και) του γεγονότος ότι αρνήθηκαν να αντιμετωπίσουν τον Ολυμπιακό στο Πασαλιμάνι.

Αντίθετα, στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα παρέμειναν αήττητοι με συντελεστή 295-188 και, δικαίως, πανηγύρισαν τον 2ο διαδοχικό τίτλο (και τέταρτο συνολικά).

Ο Μίσσας Πανταζόπουλος αποχωρεί από τον Παναθηναϊκό και το 1956 μέχρι το 1969 αναλαμβάνει τις τύχες της Εθνικής ομάδας, με την οποία καταγράφει 20 νίκες και 20 ήττες.

Επί των ημερών του, το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα έλαβε μέρος στο Eurobasket του 1967 στη Φινλανδία, όπου κατέλαβε τη 12η θέση με απολογισμό 3 νίκες και 6 ήττες.

Παράλληλα, ο Πανταζόπουλος κοουτσάρισε σε δύο Βαλκανικούς Αγώνες, το 1968 στη Σμύρνη και το 1969 στη Θεσσαλονίκη, όπου η Εθνική κατετάγη 5η και 2η αντίστοιχα, ενώ το «παρών» έδωσε και στους Μεσογειακούς Αγώνες του 1967.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, ο ομοσπονδιακός τεχνικός ανέλαβε και τις τύχες της ΑΕΚ, η οποία μέχρι τότε είχε να επιδείξει μόλις ένα Πανελλήνιο Πρωτάθλημα (1958).

Με το μαεστρικό κοουτσάρισμα του Πανταζόπουλου και παίκτες-θρύλους όπως ο αδικοχαμένος Γιώργος Μόσχος, ο Γιώργος Αμερικάνος, ο Αντώνης Χρηστέας, ο Γιώργος Τρόντζος, ο Χρήστος Ζούπας, ο Στέλιος Βασιλειάδης και ο Αίας Λαρεντζάκης, η «Ένωση» κατέκτησε 4 διαδοχικά πρωταθλήματα.

Επιπλέον, επί των ημερών του, η ΑΕΚ έγινε η πρώτη ομάδα που συμμετείχε σε Final 4 Κυπέλλου Πρωταθλητριών: το 1966 στην Ιταλία (ήττες από Σλάβια Πράγας στον ημιτελικό και ΤΣΣΚΑ Μόσχας στον μικρό τελικό).

Ουσιαστικά, όπως επεσήμανε και ο Χρήστος Ζούπας στο Sport-Retro.gr, ήταν ο αρχιτέκτονας του Κυπέλλου Κυπελλούχων του 1968, με προπονητή τον άλλοτε συμπαίκτη και παίκτη του Νίκο Μήλα.

Ύστερα από τους Γιάννη Ιωαννίδη (12) και Ζέλικο Ομπράντοβιτς (11), ο Πανταζόπουλος δικαιούτο να καμαρώνει για την τρίτη θέση στη σχετική λίστα χάρη στα 8 πρωταθλήματά του ως τεχνικός (σ.σ. όταν απεβίωσε ήταν 2ος).

Το ελληνικό μπάσκετ του χρωστά πολλά

Το βράδυ της Τετάρτης 25 Απριλίου 2006, ο Μίσσας Πανταζόπουλος «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών για να ετοιμάσει την κορυφαία ομάδα του Παραδείσου.

Πέντε χρόνια νωρίτερα και συγκεκριμένα την 1η Νοεμβρίου 2001, η ΚΑΕ Παναθηναϊκός τον είχε βραβεύσει μέσω του Παύλου Γιαννακόπουλου, μαζί με άλλους θρυλικούς παλαιμάχους, όπως ο Φαίδων Ματθαίου, στο περιθώριο ενός αγώνα Euroleague με την Μπούντουτσνοστ στο ΟΑΚΑ.

Όταν γίνεται αναφορά στον προπονητή των πρώτων τίτλων του Παναθηναϊκού και τον αρχιτέκτονα της θρυλικής ΑΕΚ της δεκαετίας του 1960, τα πολλά σχόλια περιττεύουν.

Ο Μίσσας Πανταζόπουλος υπήρξε σημαίνον στέλεχος μιας κλειστής ομάδας αθλητών και τεχνικών ο Φαίδων Ματθαίου, ο Νίκος Μήλας, τα αδέρφια Νικολαΐδη, ο Γιάννης Λάμπρου, ο Αλέκος Σπανουδάκης, οι οποίοι έβαλαν τον σπόρο των μετέπειτα επιτυχιών του ελληνικού μπάσκετ.