Μία συρραφή video που κάθε υποστηρικτής του Παναθηναϊκού (και όχι μόνο) αξίζει να απολαύσει από την οθόνη του, αναρτήθηκε μόλις (14/12/2020) στο διαδίκτυο.
Το κανάλι Panathinaikos Football Club History, γνωστό για τις πολλές και σπάνιες δημοσιεύσεις, συγκέντρωσε όλα τα σχετικά ντοκουμέντα εν όψει του τελικού Κυπέλλου Πρωταθλητριών της σεζόν 1970-71.
Το video διάρκειας 2 ωρών, 2 λεπτών και 39 δευτερολέπτων αρχίζει με την εκπομπή της ΥΕΝΕΔ που φέρει τον τίτλο «Λεωφόρος Θριάμβων» και παραθέτει «ένα μικρό χρονικό ενός μεγάλου πρωταθλητού προς τον τελικόν του Γουέμπλεϊ».
Ο Κώστας Σισμάνης περιγράφει με πάσα λεπτομέρεια τι επικρατεί στην Αθήνα εκείνη την εποχή, ενώ το οπτικοακουστικό υλικό είναι πλούσιο.
Νέοι κυκλοφορούν φορώντας τα περίφημα λευκά T-shirts με το τριφύλλι και τον χαρακτηρισμό Πρωταθλητής Ευρώπης 1971. Κάτι σαν τα σημερινά φανελάκια που έχουν πάντα οι φιναλίστ στ’ αποδυτήρια και που μόνο οι παίκτες της νικήτριας ομάδας θα μοστράρουν. Ας είναι…
Πλάνα από το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας όπου «οι γίγαντες, οι ημίθεοι», όπως τους χαρακτήρισε ο Τύπος, προπονούνται για το μεγάλο ραντεβού με τον Άγιαξ του αρχιτέκτονα Ρίνους Μίχελς, του θρυλικού Γιόχαν Κρόιφ και των υπολοίπων αστέρων.
Η κάμερα στο σπίτι του Μίμη Δομάζου και της Βίκυς Μοσχολιού, με τα κοριτσάκια τους να κλέβουν την παράσταση.
«Μια παλιά φωτογραφία
κι ένα γράμμα ξεχασμένο
κάποιο όνειρο χαμένο
μου θυμίσανε ξανά»
Παίκτες του Παναθηναϊκού παρακολουθούν στην TV τον τελικό Κυπέλλου Αγγλίας μεταξύ της Άρσεναλ και της Λίβερπουλ. Είκοσι πέντε ημέρες αργότερα θα πατούσαν κι εκείνοι τον ίδιο αγωνιστικό χώρο.
Έπειτα, η παρουσίασή τους. Στο χορτάρι, στα φοιτητικά έδρανα και στη βιοπάλη. Διότι θα έπρεπε να περάσουν οκτώ χρόνια ακόμα για να γίνει επαγγελματικό το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα.
Και, βέβαια, ο «Πάντσο». Ο θρύλος του παγκοσμίου ποδοσφαίρου που με την παρουσία του στον πάγκο ώθησε τον διεθνή Τύπο να δώσει το παρατσούκλι «Puskás United» στον Παναθηναϊκό.
Ακολουθούν πλάνα από το «Γουέμπλεϊ» και την αίθουσα τροπαίων της ομάδας, η οποία ακούσια συνδέεται με το χουντικό καθεστώς που σε τέτοιες περιπτώσεις προσπαθεί να οικειοποιηθεί τις διεθνείς επιτυχίες.
Διάσημοι, όπως η Ρένα Βλαχοπούλου που υψώνει το ποτήρι της, υπό τους ήχους του «Φεύγω απ’ το σπίτι μου το πατρικό», δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες Έλληνες στο Λονδίνο να φωνάζουν, να κουνούν σημαίες… «Τριφύλλια» απέναντι σε «τουλίπες». Παναθηναϊκός απέναντι στον Άγιαξ.
Το βαρύτιμο τρόπαιο. «Γκρεμίστε τα τείχη γι’ αυτά τα λιοντάρια»… Έγχρωμα πλάνα, αυτή τη φορά και με φιλάθλους του Άγιαξ που φορούν τα χαρακτηριστικά ερυθρόλευκα καπελάκια.
Τα πάντα είναι έτοιμα για τη σέντρα. Η ώρα του μεγάλου τελικού. Της ανεπανάληπτης στιγμής για το ελληνικό ποδόσφαιρο σε διασυλλογικό επίπεδο. Η 2α Ιουνίου 1971 δε θα σβήσει ποτέ, σε πείσμα του χρόνου, αλλά και μερικών (ευτυχώς λίγων) Ελλήνων που διακατέχονται από κόμπλεξ κατωτερότητας.