Δημοσίευμα 1971: «Ο Παναθηναϊκός μπορούσε να νικήσει τον Άγιαξ στο «Γουέμπλεϊ»

Αποτελεί πέραν πάσης αμφιβολίας τη μεγαλύτερη επιτυχία ελληνικής ομάδας στην Ευρώπη, ένα γεγονός που μνημονεύεται ακόμα και σήμερα που συμπληρώνονται 50 χρόνια από τότε.

Ο τελικός Άγιαξ-Παναθηναϊκός στο «Γουέμπλεϊ» στις 2 Ιουνίου 1971 έληξε με νικητές τους Ολλανδούς, οι οποίοι και σήκωσαν το βαρύτιμο τρόπαιο, χάρη στα γκολ των Ντικ φαν Ντάικ και Άρι Χάαν.

Παρά την τεράστια αυτή επιτυχία, εντοπίζονται στον Τύπο της εποχής και φωνές που ασκούν δριμεία κριτική σε συγκεκριμένους παίκτες, καθώς και στον προπονητή Φέρεντς Πούσκας.

Με αφορμή τα γενέθλια του συλλόγου (3/2), μία από αυτές τις «φωνές» αλίευσε ο «Sivas» μέσω της ομάδας «Classic Ελληνικό Ποδόσφαιρο Official» στο Facebook, από το περιοδικό «Νέος Οικογενειακός Θησαυρός» (τεύχος Ιουνίου 1971).

Εκεί ασκείται σφοδρή κριτική στον Παναθηναϊκό, ο οποίος κατά τον γράφοντα Ι. Πριμηκύριο είχε τα φόντα για να νικήσει τον μεγάλο του αντίπαλο και το γεγονός ότι δεν τα κατάφερε οφείλεται εν πολλοίς σε λάθη του ίδιου του «τριφυλλιού».

Απόψεις που ίσως σήμερα, γνωρίζοντας και την εξέλιξη της ιστορίας, αφού ο Άγιαξ του Κρόιφ ήταν από τις πιο σπουδαίες ομάδες που πέρασαν διαχρονικά, μας φαίνονται κάπως περίεργες και ίσως φαιδρές.

Είναι όμως ενδεικτικά του τρόπου που αντιμετώπιζαν, σε έναν βαθμό, τα γεγονότα εκείνη την εποχή, καθώς και της άγνοιας για τα νέα δεδομένα που έρχονταν στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.

Ανίκανος να κερδίσει μια μονομαχία ο Αντώνης Αντωνιάδης, κατάχρηση ντρίμπλας ο Μίμης Δομάζος, αμυντικές ανορθογραφίες από τον Φέρεντς Πούσκας, έξωθεν παρεμβάσεις στο ημίχρονο, είναι μόνο κάποια από όσα γράφονται στο συγκεκριμένο άρθρο.

Πρόκειται για μια πολύ δριμεία και σκληρή κριτική, προαναγγέλλοντας μάλιστα ίσως και άμεσες εξελίξεις στο στρατόπεδο του «τριφυλλιού». Αναλυτικά το άρθρο της εποχής. Σας το παραθέτουμε αυτούσιο και βγάλτε τα συμπεράσματά σας.

«Τα βαθύτερα αίτια της ήττας στο «Γουέμπλεϊ»

Του Ι. Πριμηκύριου

«Ο θρυλικός αγώνας του Παναθηναϊκού με τον Άγιαξ στο «Γουέμπλεϊ» ανήκει στο παρελθόν. Ωστόσο, τώρα που πέρασαν οι πρώτες εντυπώσεις και οι πίκρες, καλό θα ήταν να ρίξουμε μια ματιά στο ματς και να εμβαθύνουμε με καλή πίστη, στα αίτια που προκάλεσαν την ήττα.

Η αλήθεια είναι ότι ο Παναθηναϊκός στο «Γουέμπλεϊ» απέδωσε δυνατό ποδόσφαιρο, κράτησε κατά τη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνος την υπεροχή, οι ποδοσφαιριστές του απέδειξαν ότι είχαν δυνάμεις μέχρι και το τελευταίο λεπτό και γενικά μπορούμε να πούμε, ότι η ελληνική ομάδα στάθηκε με αξιώσεις μέσα στον αγωνιστικό χώρο και ότι μπορούσε να κατακτήσει κι αυτήν ακόμη τη νίκη από τους αντιπάλους του.

Υπάρχουν όμως αρκετοί βασικοί λόγοι που κατά τη γνώμη μας έπαιξαν αποφασιστικά τον ρόλο τους στην αποτυχία του τελικού. Τους λόγους αυτούς θα τους αναφέρουμε αμέσως, όχι για να μειώσουμε την επιτυχία του «τριφυλλιού», διότι το να φθάσει μια μέχρι χθες άσημη ομάδα στον τελικό της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής διοργανώσεως είναι ένας άθλος, ένα κατόρθωμα καταπληκτικό, αλλά δια να βοηθήσουμε κι εμείς με τις μικρές μας δυνάμεις, ώστε στο μέλλον ν’ αποφεύγονται παρόμοια σφάλματα.

Κατά τη γνώμη μας λοιπόν ο Παναθηναϊκός απέτυχε στον τελικό και έχασε την ευκαιρία να στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης διότι:

1) Ο προπονητής της ομάδας Φέρεντς Πούσκας δεν έκανε τις απαιτούμενες αλλαγές, αφού διαπίστωσε τα σφάλματα του α’ ημιχρόνου. Επεβάλλετο οπωσδήποτε η αλλαγή του Φυλακούρη και του Αντωνιάδη οι οποίοι ήσαν σχεδόν ανύπαρκτοι.

2) Ο Γραμμός που ήταν ο πιο επικίνδυνος και ευέλικτος κυνηγός δεν ετροφοδοτείτο όπως έπρεπε, αναγκαζόταν μάλιστα ο ίδιος πολλές φορές να κατεβαίνει στο κέντρο του γηπέδου και να παίρνει την μπάλα για να δημιουργήσει κάποιο κίνδυνο και να απασχολήσει την άμυνα του Άγιαξ.

3) Ο Δομάζος επέμενε να τροφοδοτεί με σέντρες τον Αντωνιάδη μέσα στα καρέ του Άγιαξ, αφού ο «ψηλός» απεδείχθη πως δεν ήταν ικανός ούτε μια μονομαχία να κερδίσει από τον προσωπικό του αντίπαλο.

4) Επέμειναν οι ποδοσφαιριστές του «τριφυλλιού» στο ψηλό παιχνίδι, αφού έβλεπαν ότι οι αντίπαλοί τους ήσαν υψηλότεροι και ευνοούντο από το ψηλό παιχνίδι.

5) Επέμειναν οι Παναθηναϊκοί στη διάσπαση της αμυντικής γραμμής του Άγιαξ από το κέντρο, εφ’ όσον έβλεπαν ότι η πολυπρόσωπος άμυνα δεν ήταν δυνατό να διασπασθεί μ’ αυτόν τον τρόπο.

6) Ο «στρατηγός» Δομάζος έκανε κατάχρηση των προσόντων του και επέμεινε στις ντρίμπλες του και ακόμη αντί να προσπαθεί να μαρκάρει τους αντιπάλους του, μάρκαρε και έπαιρνε την μπάλα από τους συμπαίκτες του! Λες κι αυτοί ήταν ανίκανοι στο να δημιουργήσουν κάτι καλό.

7) Ο Φέρεντς Πούσκας έπρεπε να δώσει μεγαλύτερη προσοχή στην άμυνα και να τοποθετήσει προσωπικό έναν «σωματοφύλακα» του Κρόιφ.

8) Ο Παναθηναϊκός έπρεπε να προσπαθήσει με γρήγορο παιχνίδι να σημειώσει πρώτος τέρμα και να αιφνιδιάσει τους Ολλανδούς, ή ακόμη, έπειτα από το 1-0 ή το α’ ημίχρονο ο ρυθμός για τους Παναθηναϊκούς έπρεπε να είναι ταχύτατος. Με τον τρόπο αυτό η άμυνα του Άγιαξ οπωσδήποτε θα άνοιγε και θα διδόταν η ευκαιρία να σημειωθεί η ισοφάριση και ίσως αργότερα η νίκη.

Τα πολλά αυτά σφάλματα έδωσαν στον Άγιαξ τη νίκη και φυσικά την κατάκτηση του Eυρωπαϊκού Kυπέλλου.

Γεννιούνται όμως αρκετά ερωτήματα δικαιολογημένα φυσικά, ύστερα από όλα αυτά:

1) Είναι δυνατόν ο Πούσκας να μην αντιληφθεί τα κενά και τις αδυναμίες της ομάδας του;

2) Μήπως επεχείρησε να το διορθώσει, αλλά ορισμένοι παράγοντες τον ανάγκασαν να αναθεωρήσει την απόφασή του;

3) Αν πράγματι έγινε κάτι τέτοιο ποιοι είναι αυτοί που δεν τον άφηναν να προχωρήσει στην αντικατάσταση ορισμένων ποδοσφαιριστών και ποιοι είναι αυτοί που επεμβαίνουν στο έργο του;

Γνωρίζουμε ότι ο Μαγυάρος τεχνικός κατέχει άριστα το ποδόσφαιρο και γνωρίζει να κάνει μια κατάλληλη αλλαγή και στην ώρα που χρειάζεται ώστε να δημιουργήσει ευνοϊκούς όρους για την ομάδα του.

Ξέρουμε ακόμη ότι η μέχρι σήμερα τακτική του και ο τρόπος που αντιμετώπισε τις άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες έφερε τον Παναθηναϊκό στον τελικό και μάλιστα κατά εντυπωσιακό τρόπο.

Πιστεύομε επίσης ότι ο Άγιαξ δεν ήταν καλύτερος σαν σύνολο ούτε και σαν άτομα από τη Σλόβαν, την Έβερτον και τον Ερυθρό Αστέρα. Και όμως όλους αυτούς ο Πούσκας τους αντιμετώπισε με τον κατάλληλο προγραμματισμό και με το σύστημα που επέβαλαν οι συνθήκες.

Γιατί λοιπόν στάθηκε ανίκανος να αντιμετωπίσει τον Άγιαξ;

Το γεγονός ακόμη ότι ο Άγιαξ ήταν η μόνη ομάδα στην οποία ο Παναθηναϊκός δεν κατόρθωσε να βάλει ούτε ένα τέρμα αποδεικνύει ότι τα αίτια της αποτυχίας είναι βαθύτερα.

Έχουμε ορισμένες πληροφορίες και στοιχεία που μας πείθουν ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά στον Παναθηναϊκό και δεν αποκλείεται να έχουμε συγκλονιστικές εκπλήξεις εις το αμέσως προσεχές μέλλον.

Δε θέλουμε με κανένα τρόπο να αμαυρώσουμε την  καταπληκτική πράγματι επιτυχία του Παναθηναϊκού στο Κύπελλο Ευρώπης, θέλουμε όμως να τονίσουμε ότι ο Παναθηναϊκός ήταν ικανός να κερδίσει εκεί που έφθασε ακόμη και τον τίτλο. Ο Άγιαξ όπως είπαμε και στην αρχή δεν ήταν κανένας τόσο φοβερός αντίπαλος.

Ο Παναθηναϊκός έχασε τον τίτλο από τα ίδια του τα σφάλματα και ίσως από γεγονότα που συνέβησαν κατά τη διάρκεια  της ανάπαυλας του ημιχρόνου του τελικού αγώνος. Θα περιμένουμε λίγο ακόμη την εξέλιξη των γεγονότων και θα επανέλθουμε».

 

*** Για περισσότερες σπορ ιστορίες LIKE στη σελίδα «O Sivas» στο Facebook και FOLLOW στο Instagram ***

Διαβάστε ακόμα
Σχόλια
Loading...
error: Content is protected !!