Ήταν η εποχή που οι ομάδες δεν… ήξεραν τι σημαίνει αμυντική λειτουργία και αγωνίζονταν με σκοπό να σκοράρουν, όπως μαρτυρούν τα αποτελέσματα δεκάδων αναμετρήσεων που διεξήχθησαν πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ήταν, επίσης, η εποχή που όταν οι φίλαθλοι ήθελαν να πικάρουν τους αντιπάλους δεν έβριζαν μανάδες και αδερφές, αλλά φώναζαν για παράδειγμα «εβάλαμε οκτώ στον Ολυμπιακό κι άλλα τέσσερα στον Άρη, γεια σου Άγγελε Μεσσάρη», εμπνευσμένοι από τον ύμνο του Όπλου του Πυροβολικού.
Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός είχαν ήδη αποκτήσει αρκετούς θαυμαστές, ενώ αρκετοί ήταν εκείνοι που είχαν παρακολουθήσει τις έξι μονομαχίες τους (σ.σ. Κύπελλο Πάσχα και φιλικά ματς) από τον Μάρτιο του 1925 μέχρι τον Ιούνιο του 1930.
Την 1η Ιουνίου 1930, οι δύο «αιώνιοι» αντίπαλοι του ελληνικού αθλητισμού κλήθηκαν να διασταυρώσουν τα ξίφη τους για πρώτη φορά σε επίσημη αναμέτρηση, αφού προηγουμένως είχαν κατακτήσει το πρωτάθλημα Αθήνας και Πειραιά αντίστοιχα.
Ανάμικτα ήταν τα συναισθήματα στο στρατόπεδο του Ολυμπιακού, καθώς στις 18 Μαΐου συνέτριψε 5-0 τον έτερο συμμετέχοντα Άρη (σ.σ. πρωταθλητής Μακεδονίας), αλλά στις 25 του ίδιου μήνα η Εθνική ομάδα συνετρίβη 8-1 από τη Ρουμανία στο Βουκουρέστι.
Πέντε παίκτες των «ερυθρολεύκων» (οι τέσσερις Ανδριανόπουλοι και ο Φίλιππος Κουράντης) είχαν αγωνιστεί βασικοί σε εκείνο το ματς και, κατά συνέπεια, θα έπρεπε εντός μόλις μιας εβδομάδας να ξεπεράσουν τόσο τη σωματική όσο την ψυχική κόπωση από το ταξίδι και το μέγεθος της ήττας.
Λίγες ημέρες πριν από την πρώτη επίσημη μονομαχία των «αιωνίων» στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, οι γηπεδούχοι είχαν ζητήσει την αναβολή του ντέρμπι υπό τον φόβο ότι θα είχε οικονομική αποτυχία λόγω των «Διεθνών Παναθηναίων», των αγώνων στίβου στο Καλλιμάρμαρο, αλλά οι φιλοξενούμενοι απάντησαν αρνητικά.
Τελικά, τα εισιτήρια έγιναν ανάρπαστα, περίπου 8.000 φίλαθλοι παρακολούθησαν το ματς από τις εξέδρες, ενώ μερικές ακόμη χιλιάδες σκαρφάλωσαν στον Λυκαβηττό, σε ταράτσες και, γενικώς, σε όσα σημεία υπήρχε ορατότητα προς τον αγωνιστικό χώρο.
Το Sport-Retro.gr δίνει τον… λόγο στην πρωινή εφημερίδα «Αθλητικός Τύπος», η οποία εκδιδόταν κάθε Δευτέρα και Παρασκευή.
Τα σπάνια αυτά ντοκουμέντα προέρχονται από το προσωπικό αρχείο του Γιώργου Δόγα, επί σειρά ετών ρεπόρτερ του Παναθηναϊκού, εξαίρετου δημοσιογράφου και στιχουργού.
Δείτε πώς παρουσίασε η εφημερίδα «Αθλητικός Τύπος» όσα συνέβησαν στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας εκείνο το καυτό απόγευμα του 1930, πριν από τη σέντρα του σπουδαίου αγώνα.
«Οι φίλαθλοι της γείτονος με όλη την πεποίθηση που τους διακρίνει για τους παίκτες τους και τον ενθουσιασμό που τους πλημμυρίζει πάντα προσήλθαν έγκαιρα στο γήπεδο με τα ερυθρόλευκα μαντήλια, τις σημαίες, τις ομπρέλες, τα σήματα του Ολυμπιακού, τα αυτοκίνητα, τις τρακατρούκες…
Οι κυρίες και δεσποινίδες του Ολυμπιακού, με ταγιέρ που έφεραν τα χρώματα του Ολυμπιακού, έπιαναν τις θέσεις τους και με ύφος ειδικών συζητούσαν για το αποτέλεσμα του αγώνα, την κεραυνοβόλα εμφάνιση των Ανδριανόπουλων και κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι ο Παναθηναϊκός θα ήταν ευτυχής αν γλίτωνε με 6-0.
Αφετέρου, όμως, ο Παναθηναϊκός ή μάλλον οι οπαδοί, εμφανίζονται στο γήπεδο οργανωμένοι σε πειθαρχικούς ομίλους, με όλα τα σχετικά εφόδια για να αγωνιστούν.
Σημαίες, σήματα, τρακατρούκες, ταγιέρ, πάμπολλα πράσινα μαντήλια σε ανθρώπους όλων των τάξεων, οι οποίοι επίσης πλημμυρίζουν από πεποίθηση και ενθουσιασμό, ενώ με χαιρεκακία -αυτό το καταλογίζουμε εις βάρος τους- αναφέρουν το αποτέλεσμα του Βουκουρεστίου 8-1 (σ.σ. η αποτελούμενη κυρίως από «ερυθρόλευκους» Εθνική ομάδα είχε χάσει προ ολίγων ημερών με αυτό το βαρύ σκορ από τη Ρουμανία) και χλευάζουν την εκμηδένιση των Ανδριανοπουλαίων, ανθρώπων που έχουν εργαστεί για το ελληνικό ποδόσφαιρο και έχουν επιδείξει αθλητικό ήθος σπάνιο για τους αθλητές μας.
Η αστυνομία, η οποία προέβλεπε μεγάλη συρροή και -λόγω του ενδιαφέροντος του αγώνα- τα συνήθη επεισόδια μεταξύ των οπαδών των σωματείων, υποχρέωσε την ομοσπονδία να εκδώσει 6.500 εισιτήρια, τα οποία από το απόγευμα του Σαββάτου είχαν εξαντληθεί και χθες το απόγευμα μερικές εκατοντάδες εξ αυτών πουλήθηκαν αυξημένα κατά 200%.
Από τη δεύτερη μεσημβρινή ώρα, παρά τους αγώνες του Σταδίου, ο κόσμος του ποδοσφαίρου και οι οπαδοί του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, με όλα τα μέσα συγκοινωνίας κατευθύνονται προς το γήπεδο του Παναθηναϊκού για να εξασφαλίσουν μία θέση από την οποία θα μπορέσουν να δουν το ματς που θα έθετε αντιμέτωπες τις δύο ισχυρότερες ομάδες της Ελλάδας.
Και αυτοί που αγόρασαν εισιτήρια των 75 δραχμών με αριθμημένες θέσεις προσήλθαν έγκαιρα για παν ενδεχόμενο. Εκ των υστέρων αποδείχθηκε ότι είχαν πολύ δίκιο, διότι η αταξία στην εξέδρα ήταν τέτοια, ώστε μόνο ένας που είχε υπ’ όψιν του να γρονθοκοπεί, έβρισκε τη θέση του και καθόταν. Άγνωστο πως οι φίλοι των φίλων και των αρμοδίων για την τάξη στην εξέδρα εισχώρησαν και κατέλαβαν τις καλύτερες θέσεις.
Σε απόσταση 100 μέτρων από το γήπεδο και τα πέριξ, ισχυρές δυνάμεις έλεγχαν τα εισιτήρια των προσερχομένων και απαγόρευαν τη διάβαση όσων δεν είχαν – και αυτοί δεν ήταν λίγοι. Ανήλθαν σε πολλές χιλιάδες και αδυνατώντας να διασπάσουν τον αστυνομικό κλοιό που προστατευόταν από τμήμα στρατού, πεζοναυτών και αντλίας, ξεχύθηκαν στα γειτονικά σπίτια, των οποίων οι ταράτσες, οι τοίχοι των κήπων και τα πατάρια των προσφυγικών οικιών, έκαναν χρυσές δουλειές.
Επίσης, χρυσή δουλειά έκανε και ο Λυκαβηττός, ο οποίος -μην νομίζετε ότι υπερβάλλουμε- μαύρισε κυριολεκτικά από τους φιλάθλους που είχαν συγκεντρωθεί. Και όλη αυτή η φασαρία πραγματοποιήθηκε υπό τον εξαιρετικά καυτό ήλιο.
Μέσα στο γήπεδο τμήματα στρατού, ναυτών και ισχυρή αστυνομική δύναμη τηρούσαν την τάξη. Την 3 και 30 μ.μ. τα πάντα εντός του γηπέδου είχαν κατακλυστεί και ο όγκος των 8.000 θεατών υπό τις καυτές ακτίνες του ήλιου και την αγωνία για το ματς βίωσε μαρτυρικές στιγμές επί δύο ολόκληρες ώρες. Οι λεμονάδες, τα πορτοκάλια και οι τσίχλες εξαντλήθηκαν από νωρίς με την εμφάνιση της δίψας.
Καμία διαμαρτυρία ούτε παράπονο για όλα αυτά ούτε για ενόχληση των καθημένων που ξεκούφαιναν το σύμπαν με τις τρακατρούκες και τις φωνάρες τους.
Τα τρία τέταρτα του κοινού προεξοφλούν νίκη του Ολυμπιακού και η γνώμη είναι εκείνη η οποία χύνει λάδι στη φωτιά των οπαδών του Παναθηναϊκού, οι οποίοι διαδηλώνουν πλέον με κάθε τρόπο τον ενθουσιασμό και την πεποίθησή τους. Είναι τόσο βέβαιοι για τη νίκη, που κάνουν έναν αμερόληπτο και ουδέτερο θεατή να τα χάσει. Είναι άξιοι για κάθε έπαινο γιατί είναι κι αυτοί σοβαροί συντελεστές του χθεσινού θριάμβου, αν όχι οι κυριότεροι.
Οι παίκτες του Ολυμπιακού έγιναν δεκτοί πρώτοι στο γήπεδο με μεγάλο ενθουσιασμό και όλοι περίμεναν ότι θα εξουδετέρωναν το «τρακ» του Βουκουρεστίου και θα αμύνονταν κατά της κατακραυγής των αντιπάλων τους. Πόσο έξω, όμως, έπεσαν και οι ελπίδες τους διαψεύστηκαν σκληρά.
Οι άνθρωποι που πετούσαν από νίκη σε νίκη, που σκορπούσαν τον ενθουσιασμό, την ικανοποίηση, την υπερηφάνεια, εμφανίστηκαν σκιές των εαυτών τους και προκάλεσαν τον οίκτο. Όλα τα παραπάνω θαυμαστά προσόντα είχαν μεταβιβαστεί στους θριαμβευτές της χθεσινής ημέρας.
Ο Ολυμπιακός προσήλθε στον χθεσινό αγώνα χωρίς ενθουσιασμό, χωρίς ζωή, και αγωνίστηκε με μία ψυχολογική κατάσταση που τον καθήλωσε στον ρόλο του τραγικού μάρτυρα των αλλεπάλληλων παραβιάσεων της εστίας.
Το χθεσινό αποτέλεσμα του 8-2 αποτελεί τη σοβαρότερη και πρωτοφανή ήττα του Ολυμπιακού και δικαίως στον Πειραιά πενθούν.
Νικήθηκε πολύ δικαίως ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός θριάμβευσε. Νικήθηκε εδώ, όχι από το χόρτο που έγινε ατελείωτη φιλολογία στις εφημερίδες ούτε από τη λάσπη και τους επαγγελματίες, αλλά γιατί παρουσιάστηκε η σωματική κούραση που επέφερε και την ψυχική.
Αλλεπάλληλα ταξίδια στις επαρχίες, συνεχείς αγώνες με ισχυρές ομάδες, ταξίδι στη Ρουμανία και σοβαρή αποτυχία εκεί, δεν ήταν δυνατό παρά να δημιουργήσουν τη χθεσινή εμφάνιση του Ολυμπιακού. Η εξήγηση αυτή και το θαυμάσιο σύνολο του Παναθηναϊκού βγάζουν το 8-2».
Αφού η εφημερίδα… μαρτύρησε το τελικό αποτέλεσμα, δεν μένει παρά να διαβάσετε και την αφήγηση της ιστορικής αυτής αναμέτρησης, η οποία είναι η μοναδική με διψήφιο αριθμό γκολ και, βέβαια, εκείνη με τη μεγαλύτερη διαφορά στα γκολ (+6 υπέρ των «πρασίνων»).
«Ο μεγαλύτερος ποδοσφαιρικός αγώνας της εφετινής περιόδου: Ο Παναθηναϊκός νίκησε χθες τον Ολυμπιακό με τέρματα 8-2.
Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός, Αθήνα-Πειραιάς 8-2. Αυτές τις λέξεις πιπίλιζαν χθες από το πρωί οι φίλαθλοι Αθηνών και γείτονος. Ιδίως οι πρώτοι, οι οποίοι είχαν την ευτυχία καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα να παρακολουθήσουν τους αγαπητούς τους παίκτες να πετούν προς τη νίκη και στο τέλος του αγώνα να παραφρονούν από ενθουσιασμό.
Και τώρα ερχόμαστε στον αγώνα, ο οποίος δίνει την ευκαιρία στον Παναθηναϊκό να πάρει τη μεγαλύτερη νίκη του επί του φοβερού αντιπάλου του.
Ο διαιτητής κ. Μπαρλασίνα την 5 και 30 μ.μ. εισέρχεται στο γήπεδο και χαιρετά ως τέλειος φασίστας με το χέρι ψηλά. Πρώτος μπαίνει στο γήπεδο ο Ολυμπιακός υπό φρενιτιώδεις ζητωκραυγές των φίλων του και ακολουθεί η ομάδα του Παναθηναϊκού, την οποία επίσης συνοδεύουν ζωηρότατες επευφημίες των οπαδών της.
Ο Παναθηναϊκός έχει επιλέξει ευνοϊκό τέρμα και αρχίζει την επίθεση τόσο από τις πτέρυγες όσο και από το κέντρο. Με «φτερωτό» και γρήγορο παιχνίδι που παρουσιάζει ο Παναθηναϊκός όταν βρίσκεται σε φόρμα, το τέρμα του Ολυμπιακού υφίσταται την πρώτη κρούση, η οποία αποτυχαίνει διά να επανέλθει ο κίνδυνος από θαυμάσια σέντρα του Μηγιάκη την οποία έχασε ο Πιερράκος.
Η άμυνα του Ολυμπιακού φαίνεται κυριολεκτικά τσακισμένη. Οι παίκτες του απελπίζονται από το πρώτο τέρμα και αναμένουν με αγωνία. Αλλά ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στην ημέρα του και εννοεί να επιβληθεί επί του φοβερού του αντιπάλου. Τα χαφ του Παναθηναϊκού βοηθούν εξαιρετικά τους κυνηγούς, οι οποίοι με άριστους συνδυασμούς Συμεωνίδη-Μεσσάρη υπερβάλλουν τον Κουράντη και επιτυγχάνουν έτσι το δεύτερο τέρμα με τον Μεσσάρη.
Ο Ολυμπιακός αναλαμβάνει προς στιγμήν την πρωτοβουλία και ο Γιώργος Ανδριανόπουλος χάνει βέβαιο τέρμα, προτού εμφανιστεί ο κίνδυνος μπροστά από το τέρμα του Ολυμπιακού, όπου ο συνδυασμός Συμεωνίδη-Μεσσάρη αποφέρει το τρίτο τέρμα από τον Μεσσάρη.
Οι Ανδριανόπουλοι που μας είχαν συνηθίσει με τη γνωστή μαεστρία του παιχνιδιού τους και τις λαμπρές επιτυχίες τους έχουν χάσει τελείως την ψυχραιμία τους και όλες οι προσπάθειές τους αποτυγχάνουν. Ο Λεωνίδας και ο Βασίλης υστερούν υπερβολικά και ο Τερεζάκης ομοίως, ενώ ο Ντίνος φαίνεται κι αυτός επηρεασμένος από το μέχρι στιγμής αποτέλεσμα.
Προς το τέλος του ημιχρόνου νέα προσπάθεια του Παναθηναϊκού με ταχείς συνδυασμούς αποφέρει το τέταρτο τέρμα από τον Συμεωνίδη.
Οι Ανδριανόπουλοι τουλάχιστον όταν παίζουν με τις ελληνικές ομάδες μας έχουν συνηθίσει να σε εκπλήξεις πάντα στο δεύτερο ημίχρονο. Αλλά στον χθεσινό αγώνα, όπως τονίζουμε παραπάνω, παρουσιάστηκαν τελείως αγνώριστοι.
Η ήττα στη Ρουμανία είχε τόσο κλονίσει την ομάδα τους, ώστε ήταν αδύνατο να βρει κανείς τον γνωστό Ολυμπιακό, ο οποίος με τις θυελλώδεις καθόδους του επιβαλλόταν πάντα των ελληνικών ομάδων.
Ο Παναθηναϊκός επαναρχίζει με την ίδια ζωηρότητα το παιχνίδι του, τα χαφ του θαυματουργούν στην κυριολεξία και από τα πρώτα λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου επιτυγχάνει με ταχύτατη προσπάθεια το πέμπτο τέρμα του.
Οι Ανδριανόπουλοι εμφανίζουν εκλάμψεις και παρουσιάζουν προς στιγμήν ωραίους συνδυασμούς, οι οποίοι από σέντρα του Τερεζάκη αποφέρουν το πρώτο υπέρ τους τέρμα. Νέα προσπάθεια και πίεση του Ολυμπιακού από συνδυασμό Ντίνου-Γιώργου αποφέρει το δεύτερο τέρμα του Ολυμπιακού από τον Γιώργο.
Αλλά ο Παναθηναϊκός εννοεί να διατηρήσει τη νίκη του και οι παίκτες του εμφανίζονται ταχείς και ορμητικοί. Η πίεση του τέρματος του Ολυμπιακού διατηρεί σε αγωνία τους οπαδούς του, ενώ η άμυνά του αδυνατεί να απομακρύνει τον κίνδυνο, ο οποίος περιτριγυρίζει το τέρμα του.
Ο Κουράντης εκνευρισμένος δεν αποκρούει καλά και παραχωρεί το έκτο τέρμα στον Παναθηναϊκό, το οποίο οι φίλοι του δέχονται με παρατεταμένες επευφημίες υπέρ της ομάδας τους.
Τα χαφ του Ολυμπιακού δεν βρίσκονται πουθενά, εντούτοις οι Ανδριανόπουλοι που πασάρουν συνεχώς στον Τερεζάκη δεν κατορθώνουν να βελτιώσουν το αποτέλεσμα, χάρη στην αδεξιότητά του και τις επιτυχείς επεμβάσεις του τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού, ο οποίος σώζει βέβαια τέρματα.
Ο Τερεζάκης κατεβαίνει συχνά προς το τέρμα του Παναθηναϊκού, αλλά ανακόπτεται από τον Βασιλείου, ο οποίος παραχωρεί δύο κόρνερ, τα οποία περνούν ανεκμετάλλευτα.
Οι κυνηγοί του Παναθηναϊκού εξακολουθούν με ανοικτές πάσες προς τα άκρα να εμφανίζονται απειλητικοί προς το τέρμα του Ολυμπιακού, το οποίο ο Κουράντης αδυνατεί πλέον να υπερασπιστεί αποτελεσματικά.
Ταχύτητα και ορμή που συνοδεύει την επίθεση του Παναθηναϊκού, αλλά και συντονισμός προσπαθειών μαζί με το άρτιο ηθικό της ομάδας παρέχουν νέα δημιουργία επίτευξης τερμάτων και ο Μεσσάρης σουτάρει στο δοκάρι.
Ο Λεωνίδας βοηθούμενος από τον Βασίλη κατεβαίνει αστραπιαίως, αλλά η προσπάθειά του ανακόπτεται από τον Πιερράκο, ο οποίος παραχωρεί κόρνερ το οποίο αποκρούεται από τον τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού και το παιχνίδι μετατοπίζεται ταχύτατα προς το κέντρο, όπου ο Μεσσάρης πασάρει στον ευρισκόμενο σε θέση οφσάιντ Μηγιάκη, ο οποίος επωφελήθηκε της ευκαιρίας, κατέβηκε με ταχύτητα και πέτυχε το έβδομο τέρμα.
Νέα προσπάθεια του Παναθηναϊκού καταλήγει σε κόρνερ κατά του Ολυμπιακού, το οποίο αποβαίνει άκαρπο. Ο Τερεζάκης ευρισκόμενος πάντα αμαρκάριστος δέχεται συνεχώς πάσες τις οποίες όμως δεν καταφέρνει να εκμεταλλευθεί και έτσι το παιχνίδι μετατοπίζεται πάλι προς το τέρμα του Ολυμπιακού ταχύτατα.
Ο Μεσσάρης σουτάρει θαυμάσια από μεγάλη απόσταση, ενώ το πάνω δοκάρι του τέρματος απομακρύνει το όγδοο τέρμα, το οποίο πετυχαίνει ο Μπαλτάσης (σ.σ. προφανώς εννοεί ότι ο Μπαλτάσης σημάδεψε το δοκάρι).
Η προσπάθεια του Βασίλη σε συνδυασμό με τον Λεωνίδα σημαδεύτηκε από αδράνεια και έλλειψη πρωτοβουλίας, ενώ οι κυνηγοί του Παναθηναϊκού με ανοικτό παιχνίδι προς τα αριστερά κατορθώνουν να πετύχουν το όγδοο τέρμα με τον Πιερράκο.
Λίγα λεπτά απομένουν και ο Ολυμπιακός επιχειρεί τελευταία προσπάθεια, η οποία ανακόπτεται από το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή.
Ενώ ο Παναθηναϊκός αποκτά δύο βαθμούς για το πρωτάθλημα της Ελλάδας από τον πρώτο του αγώνα, ο Ολυμπιακός έχει τους δύο του βαθμούς από τον αγώνα του με τον Άρη Θεσσαλονίκης.
Το εκπληκτικό αυτό αποτέλεσμα του 8-2, υπό το βάρος του οποίου αποχώρησε ο Ολυμπιακός, αφήνει κατάπληκτο τον φίλαθλο κόσμο, ο οποίος δεν περίμενε ήττα του Ολυμπιακού και μάλιστα με τέτοιο αποτέλεσμα.
Ο Παναθηναϊκός έπαιξε ένα από τα καλύτερα του παιχνίδια. Από τα 14 σουτ στον αγώνα, τα 8 πέτυχαν τον σκοπό τους, ενώ του Ολυμπιακού από τα 6 σουτ πέτυχαν τα 2.
Όλοι οι παίκτες του Παναθηναϊκού απέδωσαν άριστα και απέδειξαν ότι κατέχουν τελείως την τέχνη του ποδοσφαίρου. Ο Μεσσάρης και ο Συμεωνίδης μπορούμε να διαβεβαιώσουμε ότι με τους εμπνευσμένους και τεχνικούς συνδυασμούς τους διέσπασαν τελείως την άμυνα του Ολυμπιακού και αποτέλεσαν τον μυελό της επίθεσης του Παναθηναϊκού.
Τα χαφ του Παναθηναϊκού κράτησαν καλά τις θέσεις τους και έδωσαν τη νίκη στην ομάδα τους. Αποτέλεσαν την ισχυρότερη γραμμή της ομάδας του Παναθηναϊκού και το έρεισμα όλης της επίθεσης. Σε καμία γραμμή ή θέση δεν υστέρησε ο Παναθηναϊκός και παρουσιάστηκε ως τέλειο σύνολο.
Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε από ελληνική ομάδα και τα αίτια της ήττας δεν είναι δύσκολο να βρεθούν. Όλοι οι παίκτες του ήταν τελείως αγνώριστοι. Νόμιζε κανείς ότι έβλεπε ομοίωμα του Ολυμπιακού και όχι τον γνωστό αυτό Ολυμπιακό, την αήττητη αυτή ομάδα».
Τα γκολ: 10’, 30’ Συμεωνίδης, 20’, 25’ Μεσσάρης, 52’, 81’ Δ. Πιερράκος, 72’ αυτ. Κουράντης, 76’ Μηγιάκης – 55’, 59’ Γ. Ανδριανόπουλος.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (Γιόζεφ Κιούνσλερ): Αργυράκης, Σ. Πιερράκος, Βασιλείου, Ανδρίτσος, Κ. Μπαλτάσης, Υποφάντης, Μηγιάκης, Μεσσάρης, Συμεωνίδης, Δ. Μπαλτάσης, Μ. Πιερράκος.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Γιαν Κοψίβα): Γραμματικόπουλος, Κουράντης, Σοφράς, Βιολέτης, Πανόπουλος, Λεκκός, Τερζάκης, Ν. Ανδριανόπουλος, Γ. Ανδριανόπουλος, Β. Ανδριανόπουλος, Λ. Ανδριανόπουλος.
«Οι φίλοι του Ολυμπιακού δεν έμπαιναν στο πράσινο τραμ!»
Φυσικά, ένα τόσο σπουδαίο ματς δεν γινόταν να έχει κάλυψη μόνο από τον αθλητικό Τύπο αλλά και από τον πολιτικό.
Ο Αχιλλέας Μαμάκης ήταν θεατρικός συντάκτης και μετέπειτα ραδιοφωνικός παραγωγός, ωστόσο αυτό δεν τον εμπόδισε να παρουσιάσει όσα συνέβησαν μέσω της εφημερίδας «Έθνος».
«Πήγατε χθες στο ματς Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού στο ποδοσφαιρικό γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας; Εάν όχι, χάσατε! Θα βλέπατε μια πρωτοφανώς μαινόμενη ανθρωποθάλασσα, αλαλάζοντα και φρενιτιώντα πλήθη, διαιρεμένο και φανατισμένο κόσμο, έξαλλο από ενθουσιασμό, λαϊκές μάζες, δεκάδες χιλιάδες πεισμωμένους και εμπαθείς θεατές. Όλα αυτά ενωμένα σ’ ένα τεράστιο φαινόμενο ομαδικής… παραφροσύνης!
Τι ήταν εκείνο χθες;
Πειραιεύς και Αθήνα στο πόδι! Γενικός και πάνδημος συναγερμός! Από νωρίς κόσμος, ντουνιάς, κοσμάκης, μεγάλοι, μικροί, πιτσιρίκοι, άνδρες και γυναίκες, όλοι τραβούσαν προς τον τόπο της ποδοσφαιρικής συνάντησης με εκδηλώσεις, πείσμα και φωνές.
– Πράσινο! Έλεγαν οι Αθηναίοι
– Κόκκινο! Φώναζαν οι Πειραιείς
Και τα δυο αυτά χρώματα -τα εμβλήματα των δύο συλλόγων και των δύο πόλεων- πλημμύριζαν το παν. Τι θέλετε; Σημαίες, σημαιούλες, κονκάρδες, γραβάτες, μαντήλια, ομπρέλες, καπέλα; Παντού υπήρχε κάτι, είτε το πράσινο, είτε το κόκκινο. Κυρίες «σικ», ντεμουαζέλες με αμφιέσεις «ντερνιέ κρι», κοσμικές σιλουέτες προσήλθαν στο τερέν, άλλες μ’ ολοκόκκινες κι άλλες μ’ ολοπράσινες τουαλέτες και ομοιόχρωμες ομπρέλες.
Ποτέ μου άλλοτε δεν ξανασυνάντησα ένα τέτοιο ομαδικό παραλήρημα φανατισμού. Είδα με τα μάτια μου -πιστέψτε το- Περαιώτες, που ήταν πριν από τον αγώνα οι πλέον ζωηροί, ενθουσιώδεις και φανατισμένοι, ν’ ανεβαίνουν με τα πόδια την ατελείωτη οδό Ιπποκράτους -γιατί νομίζετε;- διότι τα τραμ της «Πάουερ» είναι βαμμένα… πράσινα!
Απίστευτο, αλλ’ αληθινό.
Δεν ήταν δε αστείο πράγμα η πεζοπορία χθες το μεσημεράκι. Ο ήλιος έλιωνε τα πάντα. Καυστικότατες οι ακτίνες του είχαν μεταβάλλει όλα σε φλογερό καμίνι. Κι όμως ενώ το ματς είχε οριστεί για τις 17:30, από τις 13:00 άρχισαν να καταπλέουν κάθιδροι -αληθινά μουσκεμένοι και πλημμυρισμένοι στον ιδρώτα- κατά δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες οι θεατές.
Ροκάνες και σφυρίχτρες, κουδούνια και τενεκέδες, τύμπανα και καραμούζες, ανακατεμένα με φωνές και εμπαθείς εκδηλώσεις από την ανάμικτη κόκκινη και πράσινη ανθρωποθάλασσα επί ώρες ολόκληρες δονούσαν την πύρινη ατμόσφαιρα και ανετάραζαν όλη την περιοχή.
Έλιωναν από τη ζέστη, αλλά εκεί, κανένας δεν έφευγε, κανένας δεν το κουνούσε από τη θέση του ούτε ένας δεν πήγαινε να ζητήσει έστω και στις γωνίες λίγη σκιά! Μόνο ταχύτατα και πολύ πριν αρχίσει το παιχνίδι άδειασαν χωρίς ανάσα χιλιάδες μπουκάλια λεμονάδες από τους απείρους διψασμένους λάρυγγες».
Ο δημοσιογράφος Ανδρέας Μερεντίτης είχε γράψει πολλά χρόνια αργότερα για το ματς στην εφημερίδα «Φως»: «Μιά νεκροφόρα προηγείτο. Από πίσω αμάξια, αυτοκίνητα και καμιόνια, λιμουζίνες, κάρα, καρροτσάκια, μοτοσυκλέττες, ποδήλατα και δύο… οδοστρωτήρες! Η πορεία βρισκόταν στην αρχή της Λεωφόρου Συγγρού.
Οι διαβάτες σταματούσαν έκπληκτοι, κι άλλοι μεν σταυροκοπιούνταν κι άλλοι δε -οι περισσότεροι- λάμβαναν μέρος εις τα εκδηλώσεις των διαδηλωτών. Και οι εκδηλώσεις αυτές συνίσταντο εις μίαν κραυγήν: Ολυ-μπι-ακός!
Η ουρά της διαδήλωσης ήταν ακόμη στο γήπεδο της Λεωφόρου όταν η εμπροσθοφυλακή περνούσε το φάρο του Κουκάκη».
Τα τσιγάρα «Παναθηναϊκός» και «Ολυμπιακός» κυριαρχούν εις τα στόματα των φιλάθλων, τα θέατρα έχουν πιένες μόνο όταν περιλαμβάνουν νούμερα αθλητικά, ένα έργο θεατρικό, καθαρώς αθλητικό, το «Ερωτικό ματς» του κ. Δέβαρη, θριαμβεύει στο Κεντρικόν.
Οι φωτογράφοι γίνονται πασίγνωστοι από τον αθλητισμό και κυρίαρχο θέμα στις στήλες των εφημερίδων είναι το ποδόσφαιρο».
Ενδιαφέρον έχει να διαβάσετε και τα «πράσινα» επινίκια, όπως τα παρουσίασε η εφημερίδα «Βραδυνή» την επομένη του αγώνα.
«Η νίκη του Παναθηναϊκού έδωσε ευκαιρία να φανεί πώς πανηγυρίζουν οι Αθηναίοι νίκες.
Η Γλυφάδα κάηκε ως τις πρωινές ώρες της Δευτέρας. Και οι παραθεριστές ξαφνιάστηκαν. Βούιζε ο τόπος από φωνές. Οχτώωω! Οχτώωω!
Οι Πειραιώτες φίλαθλοι, αναμένουν με αγωνία τη ρεβάνς του αγώνα της Κυριακής. Ασφαλώς, όμως, χωρίς να ετοιμάζουν… νεκροφόρες.
Κάθε βράδυ στο θέατρο του «Λαού», στην επιθεώρηση «Έξω Όλα», χαλάει κόσμος με ένα νούμερο αθλητικό, στο οποίο σατιρίζονται αθλητικά πρόσωπα και πράγματα.
Τώρα δε με την νίκη του Παναθηναϊκού οι φίλοι του χαλούν τον κόσμο. Ιδιαίτερα όταν ακούγεται το εξής τραγούδι που τραγουδούν όλοι μαζί:
Έγινε ένα ματς το δείλι
Πού ‘ταν όλο μεγαλείο
κι εδοκιμάσθη το τριφύλλι
με το οκτώ-δύο».
Το πικάρισμα
Το παραπάνω τραγούδι δεν ήταν το μοναδικό που γράφτηκε με αφορμή το θρυλικό 8-2 του Παναθηναϊκού επί του Ολυμπιακού τόσο για τις ανάγκες των επιθεωρήσεων της εποχής όσο και για την «καζούρα» των μεν στους δε.
Δείτε και τα υπόλοιπα που «αλίευσε» το Sport-Retro.gr:
«Σέντερ φορ Μηγιάκης
Χαφ Ανδρίτσος – Υποφάντης
Ε, βρε κοσμάκη κουτέ
Τέτοια ομάδα δεν είδες ποτέ
Να έχει τέτοια χάρη
Και αρχηγό Μεσσάρη»
***
«Χάθηκαν οι ομπρέλες, οι βάρκες και οι κορδέλες
και ο γείτων Πειραιάς, που πάντοτε μπλοφάρει,
έδωσε τα ρέστα του στον Άγγελο Μεσσάρη»
***
«Εβάλαμε οκτώ στον Ολυμπιακό (δις)
Κι άλλα τέ- κι άλλα τέσσερα στον Άρη
Γεια σου Ά- γεια σου Άγγελε Μεσσάρη»
***
«Οκτώ στη Ρουμανία με χόρτο και με λάσπη
Οκτώ και στην Αθήνα με γήπεδο εντάξει»
Το… 9-2 και τα στοιχήματα
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο απόηχος του αγώνα, αρχής γενομένης από τις επόμενες ημέρες και τις εξηγήσεις του Γιώργου Ανδριανόπουλου στην εφημερίδα «Αθλητισμός».
«Το αποτέλεσμα οφείλεται στη μεγάλη κόπωση των περισσοτέρων παικτών της ομάδας, οι οποίοι με τη μετριότατη απόδοσή τους παρέσυραν και τους υπολοίπους. Η δε νίκη του Παναθηναϊκού είναι άξια κάθε επαίνου, καθώς ολόκληρη η ομάδα εμφανίστηκε πλήρης και με μεγάλη ζωτικότητα.
Όπως το αποτέλεσμα αυτό δεν αρκεί για να κατατάξει το ποδόσφαιρο της Αθήνας σε ανώτερη κλάση από το ποδόσφαιρο του Πειραιά, ούτε το αποτέλεσμα της Εθνικής μας ομάδας στο Βουκουρέστι δεν πρέπει να ανησυχεί κανένα. Ούτε πρέπει το ελληνικό ποδόσφαιρο να τίθεται σε κατώτερη κλάση από το ρουμανικό, όπως επιχειρεί σήμερα να πράξει ένας αθλητικός συντάκτης πρωινής εφημερίδας.
Αποτελέσματα με τέτοια διαφορά γκολ, δύο συμπεράσματα βγάζουν: ή ότι οι αγωνιζόμενες ομάδες είναι διαφορετικής αξίας ή ότι στην ομάδα που απέτυχε υπήρξε επίδραση ορισμένων αφορμών, οι οποίες την εξανάγκασαν να υποκύψει με αυτή τη διαφορά.
Αλλά ευτυχώς και στους δύο αγώνες, της Εθνικής μας ομάδας και του Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός, το αποτέλεσμα οφείλεται στη δεύτερη περίπτωση».
Την επομένη του αγώνα στεναχωρημένοι φίλαθλοι του Ολυμπιακού συναντήθηκαν με τον πρόεδρο Θανάση Μέρμηγκα και του εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους για το γεγονός ότι η διοίκηση δεν απάντησε καταφατικά στην πρόταση αναβολής του Παναθηναϊκού.
Μάλιστα, η απόφαση αυτή πάρθηκε εν αγνοία των «ερυθρόλευκων» άσων, οι οποίοι ήταν σίγουρο ότι θα επέλεγαν την ολιγοήμερη αποχή και ξεκούραση, έπειτα από το ταξίδι αρκετών εξ αυτών στο Βουκουρέστι.
Τέλος, να σημειωθεί ότι ο στοιχηματισμός είχε αρχίσει από τότε, αν κρίνει κανείς από το ίδιο δημοσίευμα που θέλει δύο υποστηρικτές του Ολυμπιακού να βάζουν το χέρι στην τσέπη.
Ο ένας ονομαζόταν Λεμπέσης (Πειραιώτης έμπορος) και έχασε στοίχημα 50.000 δραχμών από φίλαθλο του Παναθηναϊκού, ενώ ο άλλος Κατωπόδης (φαρμακοποιός) έγινε φτωχότερος κατά 5.000 δραχμές.
Αναφορικά με το στρατόπεδο των «πράσινων», οι οποίοι νίκησαν ξανά τον Ολυμπιακό στη Θεσσαλονίκη και κατέκτησαν το πρωτάθλημα, έχει ενδιαφέρον μία δήλωση που έκανε πολλά χρόνια αργότερα ο Δημήτρης Μπαλτάσης στον Γιώργο Δόγα για λογαριασμό της εφημερίδας «Παναθηναϊκά Νέα».
«Το σκορ δεν ήταν 8-2 αλλά 9-2 διότι ο διαιτητής ακύρωσε ένα κανονικότατο γκολ των πρασίνων, ίσως για να γλυκάνει λίγο την πίκρα των Ολυμπιακών», είχε πει ο αείμνηστος άσος του «τριφυλλιού».
Βέβαια, να σημειωθεί ότι παράπονα από τη διαιτησία του Ρινάλντο Μπαρλασίνα είχαν και οι «ερυθρόλευκοι».
Ο αδικοχαμένος Μπαρλασίνα
Ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει στον διαιτητή του θρυλικού αγώνα, τον Ρινάλντο Μπαρλασίνα, του οποίου το όνομα αποδόθηκε λάθος σε πολλά δημοσιεύματα της εποχής.
Ο Ιταλός γεννήθηκε στις 2 Μαΐου 1898 στη Νοβάρα, ήταν απόφοιτος σχολής για την επιμέτρηση ποσοτήτων, αλλά στη συνέχεια ακολούθησε το επάγγελμα του ασφαλιστή.
Σε ηλικία 19 ετών έγινε σύμβουλος του ομώνυμου ποδοσφαιρικού συλλόγου της γενέτειράς του και, μάλιστα, τον εκπροσώπησε στην ομοσπονδία.
Το 1920 αποφάσισε να γίνει διαιτητής, το 1924 έκανε το ντεμπούτο του στη Serie A και το 1936 επιλέχθηκε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου (σ.σ. διεύθυνε το ματς Περού-Φινλανδία 7-3).
Επιπλέον, ο Μπαρλασίνα ήταν η «σφυρίχτρα» τριών αναμετρήσεων του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1934 και μιας του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1938, αριθμός ρεκόρ για Ιταλό διαιτητή μέχρι το 2002 που τον ξεπέρασε ο Πιερλουίτζι Κολίνα.
Επιπλέον, «σφύριξε» σε πάνω από 200 αγώνες στη Serie A, καθώς και σε δύο τελικούς του περίφημου Mitropa, του ευρωπαϊκού κυπέλλου Κεντρικής Ευρώπης.
Δυστυχώς, ο διαιτητής του πρώτου επίσημου ματς μεταξύ του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα σε ηλικία μόλις 48 ετών, στις 23 Δεκεμβρίου 1946.
*Τα δημοσιεύματα της εποχής έχουν αποδοθεί στη δημοτική γλώσσα
Διαβάστε ακόμη:
Πετροπόλεμος, πλούσιο παρασκήνιο και «εξάρα» του Ολυμπιακού στον Παναθηναϊκό
Ποδόσφαιρο
Πορτοκαλί και άλλα